428. (2. ) Super Salve Regina.

1. Salve, virgo, alma parens, 0 Maria mater cari,

Gemma candens, labe carens, Plasmatio sine pari, Cui valet nil aequari,

Tu virgula nunquam arens, Recta, nequiens curvari,

Stella maris semper clarens.

2. Regina in palatio

Alti poli gloriaris, Insedentis triclinio

Super omnes tu bearis

Postque ipsum dominaris, Fruens summo imperio,

Quaecumque vis, operaris Tibi parente filio.

3. Misericor diae vena,

Nullus venit ad veniam, Dulcis, mitis ac serena,

Qui non habet tis gratiam;

Heu ergo me, quid faciam, Pauper ego et advena,

Ni releves inopiam, A mortis trahar habena.

4. Vita per quam abolita

Est mors saeva damnatorum, Credo, quod non es oblita

Gemitus compeditorum;

De numero sum illorum, Erubescens, quod sit ita,

Totus plenus peccatorum; Ad bonum me habilita.

5. Dulcedo melle dulcior, Salubre medicamentum,

Nulla via te tutior,

Infirmis praestans fomentum, Sana vulnera languentum;

Me adiuva; en, morior, Sauciatus ut iumentum

Neci durae subicior.

6. Et res multo deterior, Unde dolore langueo,

Haec est mihi lex gravior Repugnans legi Deo Spiritui datae meo;

Ob quod malis concutior Neque ad bonum valeo;

Ni me iuves, heu, quatior.

7. Spes, turris fortitudinis,

Virtus, sanitas cordium, Sis in die formidinis

Mihi tutum refugium;

Flagitiosum vitium, Virus amaritudinis

A me repellat nimium Per te vis sancti flaminis.

8. Nostra directrix in via

Super omnes tu probaris, Oberrantes per devia

Tu requiris et solaris;

Domina es singularis, Bona, mitis atque pia,

Ad te versos praestolaris, Ut hos loces in patria.

9. Salve ergo, pacifica

Non abhorrens peccatores,

Tu metiatrix unica

Inter spinas legens flores, Nam ut digna ad hoc fores,

Fecit arte mirifica,

Ut non sentires foetores

Culpae, virtus deifica.

10. Ad gloriam tuae laudis Gratiis ego exutus

Veneno semoto fraudis, Licet labiis pollutus, Recenseo haec, ut tutus

Per te fiam, quae me audis; Aliter sum destitutus,

Si me reum non exaudis.

11. Te obsecro, te exoro,

Ad te tendit cultus meus,

Mala iuventutis ploro, Ingemisco tamquam reus, Vultus tuus virgineus

In excelso fruens thoro Respiciat me, ut Deus

In tam alto locet choro.

12. Clamamus vim patientes,

Audi voces lugentium Suscipeque fugientes

Subtus tuum praesidium;

Terror pulsat nos hostium, Furiae assunt furentes,

Premunt bella hostilium, Adiuva deficientes.

13. Exsules a patris domo Culpa sumus exigente

Ex veteri ligni pomo Diabolo suggerente, Nec nisi te succurrente

Iustificabitur homo

Natus ex non sancta gente;

Audi vota, quae depromo.

14. Filii protoparentis,

Patris sumus egenorum,

Frondes arboris arentis, Igni apti tartarorum, Ni tu, mater miserorum

Huius saeculi labentis,

Nos praesentes ante thronum

Tui nati innocentis.

15. Evae primae superbia

Nos dejecit cum miseris Ex serpentis invidia,

Qui fuit auctor sceleris;

Unde, nisi nos iuveris In hac grandi miseria,

Detrudemur in inferis Cum infernali furia.

16. Ad fletus et suspiria

Intende nostros clementer

Nostraque desideria

In te attende ferventer, Ut valeamus decenter

Tibi obsequi in via,

Tandem assequi gaudenter

Vitae bona perennia.

17. Te requirunt, maris stella,

In noctis huius tenebris, Qui titubant in fiscella,

Absorpti culpae latebris;

Hos ignita urit febris, Fragrans unguentorum cella,

Caligantibus palpebris In voraginis procella.

18. Suspiramus in tormentis Gravati maestitudine

Allectique blandimentis Mundi, carnis dulcedine Nec valemus conamine

Totius humanae mentis Aspicere in lumine

Boni indeficientis.

19. Gementes ideo sumus Gravi effecto corpore, Dum nos, cunctis qui praesumus, Desidentes prae torpore Mortis depressi sopore Deficimus uti fumus

In hoc gratiae tempore; Erige, quos premit humus.

20. Et tu dulci tuo rore

Formatas de terrae limo

Carnes confige timore Degentium hic in imo, Ne trudamur in infimo,

Sed filium cum tremore Venerantes tuum primo

Eius fruamur amore.

21. Flentes, heu, super flumina Civitatis Babylonis

Elegi damus carmina Recordantes visionis Sion altae mansionis,

Qua gaudent caeli agmina Cum mundi huius colonis,

Sua qui flerunt crimina.

22. In mundi huius vespera Te precamur sollicite,

Fac nos sequi itinera,

Per quae tendamus debite, Ut tandem recto tramite

Per meritorum opera Queamus habere rite

Aeterna Christi munera.

23. Hac de causa sumus nati, Hoc nostrum desiderium,

In hanc lucem educati Ad habendum consortium Cunctorum caeli civium;

Fac igitur, simus grati Deo patri per filium,

Qui voluit ob hoc pati.

24. Lacrimarum dulcis potus Assit meo cordi vere,

Per te intus ut commotus Mea queam mala flere, Et amore fac fervere

Me, ut tibi sim devotus, Quem conspicio sic languere,

Da, sitiam in te totus.

25. Valle in ista fuisti,

Unde mundo lux est orta;

Gloriosa mater Christi, Hac lumine me conforta Tuo, quae es vitae porta,

Succurrens misero tristi Gaudia nati reporta

Filii, quem genuisti.

26. Eia, domina spei,

Tua nos erigat laeva, Accende lumen fidei Cum caritate coaeva; Nam infestat, heu, mors saeva Nos, filios irae Dei;

Hoc virus porrexit Eva Adae, unde sumus rei.

27. Ergo veni, accelera,

Accede, datrix munerum,

Nato regenti aethera Vota porrige pauperum, Imperatori superum

Praesentet tua dextera, Ut merita det operum

Abstergens nostra scelera.

28. Advocata propitia

Cunctorum hic degentium,

Audi vota, mater pia, In te semper sperantium Nobisque fac propitium

Natum tua clementia,

Qui se donans in pretium

Alta promisit gaudia.

29. Nostra tu es bona mater, Nos quoque tui filii,

Natus tuus noster frater; Ad vos fugimus conscii, Quia non sumus inscii,

Quod, quae vultis, facit pater; Date, ut hostes impii

Nos non premant neque ater.

30. Illos servatis iugiter,

Qui diligunt vos dulcius, Aut pandite certe iter,

Per quod incedant tutius;

Nullum credo suavius, Ob quod ad vos suppliciter

Propero, ut quantocius Cursum agam feliciter.

31. Tuos amas et protegis, Quos vis tibi famulari,

Tu Palladis fortis aegis, Stella, portus hoc in mari, Ducens Deo salutari,

Quos confoves atque regis; Fac nos in te contemplari

Et in vultum summi regis.

32. Misericordes vos estis

Super cunctis peccantibus; Eripite, quos potestis,

De inferorum domibus;

Procul a nostris mentibus Pellatur culparum pestis,

Ut tandem in caelestibus Immortalis detur vestis.

33. Oculos fers columbinos

Lustratos lumine puro, Hos defige in nos binos,

Qui quatimur iugo duro;

Assis nobis hic pro muro Servans nostros sensus quinos,

Ne volvamur in obscuro Intra gurgites marinos.

34. Ad vivum fontem sitiunt Fessi in solitudine,

Accedere sed nesciunt Hebetati formidine, Mortis amaritudine,

Quam horrent ac refugiunt; Hos leva de putredine

Malorum, quae inficiunt.

35. Nos concives caelestium

Cor gerimus, quod esurit;

Una voluntas omnium, Quae concepit et parturit Foetum, ex quo daemon furit

Mundusque movet proelium, Adversatrix caro urit;

Exstingue flammas litium.

36. Converte nos potens cito, Nam, dum voles, convertemur; Haec spes nostra in te, scito; Age, ne malis gravemur, Ab hostibus deterremur, Deficiemus subito

Contremiscit iamque femur Dono gratiae sopito.

37. Et ideo iamiam terras

Miseras nostras aspice,

0 directrix, quae non erras, Hostemque nostrum deice, Nos solare magnifice,

Nam patimur iuges guerras, Fortes in bello effice,

Gloriae impetrans arrhas.

38. Iesum nobis fac placatum Antequam sit peccamine

Corpus fomite foedatum, Quo aggravantur animae, Mortisque in examine

Sentiamus laeti gratum, Qui crucis in certamine

Piavit nostrum reatum.

39. Benedictum salvatorem,

Nobis datum pro peccatis, Praecave, ut stillet rorem

Hic de fonte pietatis;

Vos, rivuli ubertatis, Fundite in nos liquorem,

Ut per vos potati gratis Culpae vitemus ardorem.

40. Fructum date, quo fruamur

Gustu eius cum sapore, In vos amore trahamur

Sugendo corde et are;

Quam clementer pio more Nos servatis, ne laedamur,

Ut ducti vestro dulcore, Ubi estis, vos sequamur!

41. Ventris partus amabilis

De te velut sol exiens, Genetrix venerabilis,

Advenit mundo oriens;

Qui post ad patrem rediens Veluti rex mirabilis,

Suis dona elargiens, Gaudens scandit visibilis.

42. Tui nati grandis status;

Scandens tribunal dexterae Euax nimis exaltatus

Est, quem lactasti ubere;

Ora, ut suo munere Nostros hic tollat reatus,

Qui cuncta habet regere, Ostendens pro nobis latus.

43. Nobis ibi degentibus

Dona larga tu largire,

Succure impotentibus Nec nos dimittas perire, Nato tuo fac servire

Nos tibi obsequentibus, Ut postmodum introire

Possimus in caelestibus.

44. Post te quaerimus currere In odorem unguentorum,

Defunctis confers vivere, Cella odoramentorum, In regione vivorum

Vergente mundi vespere Para loca beatorum,

Ad quae nos fac conscendere.

45. Hoc semper est, quod optamus,

Assequi vitae bravium, Tibi, mater, supplicamus,

Adauge vota cordium

Carnisque supercilium Legi mentis substernamus,

Post huius pugnae taedium Ut gloriose vivamus.

46. Exsilium nunc sustinent

Damnati mortis legibus, Quos vincla culpae detinent

Detrusi in carceribus;

Adest iudex in foribus, Quem non latent, sed eminent

Acta plena criminibus, Ex quibus poenae imminent.

47. Ostende ob haec ubera

Ad placandum tuum natum Pietatisque viscera,

Ne videamus reatum;

Finem quoque da beatum, Ne laedat mors damnifera

Exsolvens nostrum reatum Reforma pacis foedera.

48. 0 clavis caelum reserans, Turris David eburnea,

Nubes ardorem temperans, Granum purum in area, Regna regens aetherea,

Aegris salutem operans, Per te lux surgit aurea,

Ros et imber refrigerans.

49. Clemens mundi imperatrix,

Quam laudat caeli curia, Angelorum reparatrix,

Te decet laus et gloria;

Ut vis, disponis omnia, Post Dominum gubernatrix,

Per te reis fit venia, Divorum munerum datrix.

50. 0 Venus, dea amoris, Soli Deo summe haerens,

Rosa immensi odoris, Lignum vitae fructum gerens, Lucifer radium ferens,

Sol exurens vi ardoris, Tuo amore cor maerens

Accende intus et foris.

51. Pia semper es miseris

Impetrans indulgentiam, Tui sunt, quos decreveris

Praestans misericordiam;

Ad sempiternam gloriam Admittes, quos volueris;

Oro tuam clementiam, Me dirige in superis.

52. 0 sanctorum lux amoena, Decus naturae humanae,

Summe fruens luce plena, Ut aurora surgens mane, In carne rutilans plane

Et anima tam serena Sicut de te credit sane

Fidelium plebs egena.

53. Dulcis genetrix Domini, Certe dicere audeo,

Quod tuo magno nomini Data est virtus a Deo, Potiorque sit sub eo,

Nam angelico agmini In culmine empyreo

Praesides atque homini.

54. Maria, maior, maxima Creaturarum omnium,

Summo principi proxima, Assistens iuxta filium, Sanctis cunctis es gaudium;

Mulierum pulcherrima, Esto mihi refugium,

Virtute potentissima.

55. Amen, precor, tu largire, Mater regis angelorum,

Ne permittas me perire In conflictu vitiorum, Sed dirumpe vincla horum,

Antequam sit dies irae, Ut ad gaudia sanctorum

Per te possim introire.

56. Laudes huius dictaminis

Praesenta parens genito,

Patri ductu spiraminis Fine claudens cum debito Et da, ut corde dedito

In hoc campo certaminis Merear vitae merito

Palmam beatitudinis.