LIBER DE IDOLORUM VANITATE. QUOD IDOLA DII NON SINT, ET QUOD DEUS UNUS SIT, ET QUOD PER CHRISTUM SALUS CREDENTIBUS DATA SIT .

 0564D I. Deos non esse quos colit vulgus hinc notum est. 0565A Reges olim fuerunt, qui ob regalem memoriam coli apud suos postmodum etiam in morte coe

 II. Melicertes et Leucothea praecipitantur in maria, et fiunt postmodum maris numina. Castores alternis 0567A moriuntur ut vivant. Aesculapius ut in D

 III. Inde per gentes et provincias singulas varia deorum religio mutatur, dum non unus ab omnibus deus colitur, sed propria cuique majorum suorum cult

 IV. Cur vero deos putas pro Romanis posse, quos videas nihil pro suis adversus eorum arma valuisse? Romanorum enim vernaculos deos novimus. 0570A Est

 0571B V. Regna autem non merito accidunt, sed sorte variantur. Caeterum imperium ante tenuerunt et Assyrii et Medi et Persae , et Graecos et Aegyptios

 VI. Horum autem omnium ratio est illa quae fallit et decipit, et praestigiis caecantibus veritatem stultum et credulum vulgus inducit. Spiritus sunt i

 VII. Hi ergo spiritus sub statuis atque imaginibus consecrati delitescunt. Hi afflatu suo vatum pectora inspirant, extorum fibras animant, avium volat

 VIII. Unus igitur omnium dominus est Deus . 0576A Neque enim illa sublimitas potest habere consortem, cum sola omnem teneat potestatem. Ad divinum imp

 0576B IX. Hic nec videri potest, visu clarior est nec comprehendi, tactu purior est nec aestimari, sensu major est: et ideo sic eum digne aestimamus

 X. Quod vero Christus sit, et quomodo per ipsum nobis salus venerit, sic est ordo, sic est ratio. Judaeis primum erat apud Deum gratia. Sic olim justi

 XI. Necnon Deus ante praedixerat fore ut, vergente saeculo et mundi fine jam proximo, ex omni gente et populo et loco cultores sibi allegeret Deus mul

 XII. Sciebant et Judaei Christum esse venturum. Nam hic illis semper, Prophetis admonentibus, annuntiabatur. Sed significato duplici ejus adventu, uno

 0579B XIII. Itaque, cum Christus Jesus, secundum a Prophetis ante praedicta, verbo et vocis imperio daemonia de hominibus excuteret, paralyticos restr

 XIV. Hoc eos facturos et ipse praedixerat, et Prophetarum omnium testimonium sic ante praecesserat, oportere illum pati, non ut sentiret mortem, sed u

 XV. Ac, ne esset probatio minus solida et de Christo delicata confessio, per tormenta, per cruces, 0582A per multa poenarum genera tentantur. Dolor, q

5. Kingdoms do not rise to supremacy through merit, but are varied by chance. Empire was formerly held by both Assyrians and Medes and Persians; and we know, too, that both Greeks and Egyptians have had dominion. Thus, in the varying vicissitudes of power, the period of empire has also come to the Romans as to the others. But if you recur to its origin, you must needs blush. A people is collected together from profligates and criminals, and by founding an asylum, impunity for crimes makes the number great; and that their king himself may have a superiority in crime, Romulus becomes a fratricide;7    “Parricida.” and in order to promote marriage, he makes a beginning of that affair of concord by discords. They steal, they do violence, they deceive in order to increase the population of the state; their marriage consists of the broken covenants of hospitality and cruel wars with their fathers-in-law. The consulship, moreover, is the highest degree in Roman honours, yet we see that the consulship began even as did the kingdom. Brutus puts his sons to death, that the commendation of his dignity may increase by the approval of his wickedness. The Roman kingdom, therefore, did not grow from the sanctities of religion, nor from auspices and auguries, but it keeps its appointed time within a definite limit. Moreover, Regulus observed the auspices, yet was taken prisoner; and Mancinus observed their religious obligation, yet was sent under the yoke. Paulus had chickens that fed, and yet he was slain at Cannæ. Caius Cæsar despised the auguries and auspices that were opposed to his sending ships before the winter to Africa; yet so much the more easily he both sailed and conquered.

0571B V. Regna autem non merito accidunt, sed sorte variantur. Caeterum imperium ante tenuerunt et Assyrii et Medi et Persae , et Graecos et Aegyptios regnasse cognovimus. Ita vicibus potestatum variantibus, 0572A Romanis quoque, ut et caeteris, imperandi tempus obvenit. Caeterum, si ad originem redeas, erubescas. Populus de sceleratis et nocentibus congregatur, et asylo constituto facit numerum impunitas criminum. Nunc, ut rex ipse principatum habeat, ad crimina fit Romulus parricida. Atque, ut matrimonium faciat , rem concordiae per discordias auspicatur. Rapiunt, ferociunt, fallunt, ad copiam civitatis augendam. Nuptiae sunt illis rupta hospitii foedera et cum sociis bella crudelia. Est et gradus summus in Romanis honoribus consulatus. Sic consulatum coepisse videmus ut regnum. Filios interficit Brutus ut crescat de suffragio sceleris commendatio dignitatis. Non ergo de religionibus sanctis, nec de auspiciis aut auguriis Romana regna creverunt, sed acceptum tempus certo 0572B fine custodiunt. Caeterum et Regulus auspicia servavit, et captus est; et Mancinus religionem tenuit, et sub jugum missus est et victus . Pullos edaces Paulus habuit, apud Cannas tamen caesus est. C. Caesar, 0573A ne ante brumam in Africam navigia transmitteret auguriis et auspiciis renitentibus, sprevit, eo facilius et navigavit et vicit.