107 {1ΨΑΛΜῸΣ ΠΈΜΠΤΟΣ.} 1 Πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ πέμπω· πέμπει γὰρ ἡμᾶς πρὸς τὸν δέκατον α᾿ριθμόν.
1ΨΑΛΜῸΣἙΝ∆ΈΚΑΤΟΣ.} τερον ε῾´ν· καὶ μετὰ τοῦ δέκα α᾿ριθμοῦ ἑνδέκατος.
1ΨΑΛΜῸΣ ΙΖʹ.} ρὰ τὸ στερέω· τοῦτο παρὰ τὸ ι῾´στημι, στήσω, ἀόριστος
1ΨΑΛΜῸΣ ΙΗʹ.} μέγα, διατί;Ἐπειδὴ πᾶσα λέξιςἙλ-ληνικὴ ἁπλῆ ὀξύτονος
ευ᾿δο´κησας, κύριε, τὴν γῆν σου. ΛΥΤΡΩΤῊΣ, ε᾿κ τοῦ λυτρῶ, τοῦτο ε᾿κ τοῦ λύτρον, τοῦτο παρὰ τὸ λύω.
{1[ΨΑΛΜῸΣ ΚΘʹ.]} 1 ἙΣΠΈΡΑ, παρὰ τὸ ε᾿´σω φέρειν, ε᾿σωφέρα τις ου᾿῀σα, καὶ ἐν συγκοπῇ ἑσπέρα,
δεύτερον. Τὸ πρῶτον τῶν πλη θυντικῶν ει᾿παίημεν τὸ τρίτον ει᾿παίησαν, καὶ ἐν συγκοπῇ ει᾿´παισαν.
1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]}1 ω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ
ΑΛΜῸΣ ΡΜʹ.]} (ΘΥΜΊΑΜΑ) τοῦτο ε᾿κ τοῦ θῦμα, διὰ γὰρ τῶν θυμάτων καιομένων
̀Σ ΡΝʹ.]} ∆ΥΝΑΣΤΕΊΑΙΣ, ἡ ευ᾿θεῖα, δυναστεία, παρὰ τὸ δυναστεύω, τοῦτο παρὰ τὸ
ΊΣΙΝ, ἡ ευ᾿θεῖα ὁ ε᾿´λεος γίνεται παρὰ τὸ ε῾´λω τὸ λαμβάνω, ε᾿´λος ε
1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]} ᾿´χω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ
1 ΕΤΕΩΡΊΣΘΗΣΑΝ, ε᾿κ τοῦ μετεωρίζω. Τί μὴ ἐταπεινο-φρόνουν ὡς τὸ
ε᾿ν τῷ θεοτόκος θεητόκος, ε᾿λαφοβόλος ε᾿λαφηβόλος. ΜΑΚΆΡΙΟΣ ποίου ει᾿´δους τῶν ὑποπεπτωκότων τῷ ὀνόματι; Ἐπιθέτου. ∆ιόρισον.Ἐπιθετικὸν δέ ἐστι τὸ ἐπὶ κυρίων η᾿` προσηγορικῶν ὁμωνύμως τιθέμενον. Καὶ ποσαχῶς λαμ βάνεται τὰ ἐπίθετα; Τριχῶς· α᾿πο` ψυχῆς, α᾿πο` σώματος, α᾿πο` τῶν ε᾿κτός. Τὸ δὲ ΜΑΚΆΡΙΟΣ πόθεν λαμβάνεται;Ἀπὸ ψυχῆς. ∆ιόρισον.Ἀπὸ μὲν ψυχῆς, ὡς σώφρων, α᾿κω´μαστος, α῾´γιος, μακάριος, καὶ τὰ ο῾´μοια. Τὸ ΡΙ Ι· διατί; Τὰ διὰ τοῦ ΙΟΣ ε᾿πι´θετα η᾿` καὶ ἀπὸ τόπου λαμβανόμενα διὰ τοῦ Ι γράφεται, οι῾῀ον α῾´γιος, κύριος, ο῾´σιος, ου᾿ρα´νιος, θαλάσσιος, ποτάμιος,Ὀλύμπιος· καὶ τὰ ε᾿θνικὰ δὲ, οι῾῀ον Σάμιος,Ῥόδιος,Ἀρμένιος, Φρύγιος, Θρᾴκιος, χωρὶς τῶν παρὰ τὸ γαῖα συγκειμένων, α῾´τινα γράφονται διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου, οι῾῀ον ευ᾿´γειος, μεσόγειος, ε᾿πι´γειος, πρόσ γειος, ε᾿´γγειος, ὁ πρὸς τὴν γῆν κλίνων· ε᾿´γγιον δὲ τὸ πλη σίον, Ι. Καὶ α᾿´λλως· τὰ ἀπὸ μονοσυλλάβων ο᾿ξυ´τονα διὰ τοῦ ΙΟΣ γινόμενα, μὴ σημαίνοντα μέρος σώματος, μήτε μετουσιαστικὰ, μήτε κτητικὰ ὑπάρχοντα, διὰ τοῦ Ι γρά φεται, οι῾῀ον Φρὺξ Φρυγὸς Φρύγιος, μὴν μηνὸς μήνιος· ου῾´τως ου᾿῀ν καὶ κῆρ κηρὸς κήριος, τὸ δὲ χήνειος, α᾿´ρνειος, μήλειος διὰ διφθόγγου, ο῾´τι μέρη σώματος δηλοῖ· τὸ ἀργύρειος, χρύσειος μετουσιαστικά· τὸ Αἰάντειος,Ἑκτόρειος, βρότειος κτητικὰ, τὰ δὲ τοιαῦτα πάντα διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου γράφεται· καὶ τὰ κύρια δὲ ὀνόματα διὰ τοῦ Ι γράφεται, οι῾῀ονἈντώνιος, Ἀπολλώνιος, Ευ᾿γε´νιος, καὶ τὰ ο῾´μοια, πλὴν τοῦἌρειος,Ἡράκλειος, βασίλειος. Τὸ ΡΙ βραχύ. ∆ιατί; Τὰ διὰ τοῦ ΙΟΣ προπαροξύτονα, ει᾿´τε κύρια, ει᾿´τε ε᾿πι´θετα, τῷ Ι μόνῳ παραληγόμενα, συ 6 στέλλει αυ᾿τα`, οι῾῀ον α῾´γιος, κύριος, Σέργιος, Φώτιος. Καὶ α᾿´λλως· τὰ ἀπὸ τῶν ει᾿ς Ξ η᾿` ει᾿ς Ρ ληγόντων συνεσταλμένου ο᾿´ντος τοῦ Ι προπαροξύτονα, χωρὶς ει᾿ μὴ ἐπὶ κυρίου δια στολή τις γένηται ε᾿ν τρισυλλάβοις τριβράχεσιν, ὡς ε᾿´χει τὸ Φρύγιος καὶ φλόγιος· τὰ δὲ προπαροξύτονα ει᾿σι` ταῦτα· Θρηΐκιος, Κιλίκιος, σωτήριος· ου῾´τως ου᾿῀ν καὶ ΜΑΚΆΡΙΟΣ. Τὸ ΜΑ βραχύ. ∆ιατί; Τὸ τῆς στερήσεως Α α᾿ει` ἐν συστολῇ παραλαμβάνεται, οι῾῀ον α᾿δυ´νατος, ἀόργητος, καὶ τὰ ο῾´μοια, πλὴν τοῦ ἀθάνατος καὶ ἀκάματος. ∆ιατί πλὴν τούτων;Ὅτι διὰ τὴν ε᾿παλληλίαν τῶν βραχέων ε᾿νταῦθα ε᾿κτείνεται. ἈΝῊΡ ο᾿νο´ματος ε᾿στὶ γένους α᾿ρσενικοῦ, ει᾿´δους παραγώγου, ει᾿´δους τῶν παραγώγων, ῥηματικοῦ. Πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ ἀνύω, τὸ τελειῶ καὶ πράττω, α᾿νη`ρ, ω῾´σπερ παρὰ τὸ αι᾿´θω, τὸ καίω, αι᾿θη`ρ, καὶ α᾿´ω, τὸ πνέω, ἀὴρ, η᾿` παρὰ τὸ ἀνύω α᾿νυὴρ, καὶ ἐν συγκοπῇ ἀνήρ· α᾿νυστικώτερος γὰρ καὶ πρακτικώτερος ὁ ἀνὴρ τῆς γυναικός. Τί πνεῦμα ψιλόν; Τὸ Α πρὸ τοῦ Ν ψιλοῦται· 1ι∨ο∧1∧0α∧ι∨ν∧℘α∧0∧ sic α᾿´νεμος. Τὸ ἀνύωἈττικοὶ δασύνουσι. ἈΝῊΡ Η διατί· πᾶν α᾿ρσενικὸν καὶ θηλυκόν .... Καὶ α᾿´λλως· τὰ ει᾿ς ΗΡ ε᾿πι` παντὸς γένους διὰ τοῦ Η γρά φεται.Ἀνὴρ διατί ὀξύ; Τὰ ει᾿ς ΗΡ λήγοντα ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν ἁπλᾶ, μὴ ο᾿´ντα κύρια, μηδὲ ἐθνικὰ, ο᾿ξυ´νονται, οι῾῀ον αι᾿θη`ρ, δαὴρ, ἀὴρ, α᾿νη´ρ· μάχεται τὸ ἐριήρ· ι᾿´σως δὲ τοῦ ε᾿ρι´ηρος ε᾿στὶν α᾿ποκοπή. Πόσα σημαίνειἈΝΉΡ; Τέσσαρα· τὸν φύσει, ὡς τὸ α᾿´νδρα μοι ε᾿´νεπε μοῦσα πολύτροπον· τὸν γήμαντα, ὡς τὸ α᾿´νδρα μὲν, ᾧ ε᾿´δοσάν με πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ· τὸν α᾿νδρεῖον, ὡς τὸ ω᾿῀ φίλοι, α᾿νε´ρες ε᾿στὲ, καὶ τὸν α᾿νδρὸς ἡλικίαν ε᾿´χοντα, ὡς τὸ ο῾´ς που νῦν γε μετ' α᾿νδρῶν ι῾´ζει. ἈΝῊΡ ποίου ει᾿´δους τῶν ὑποπεπτωκότων τῷ ὀνόματι;Ὅτε σημαίνει τὴν φύσιν, προσηγορικοῦ. ∆ιόρισον. Προσηγο ρικὸν δέ ἐστι τὸ τὴν κοινὴν ου᾿σι´αν σημαῖνον, οι῾῀ον α᾿´νθρωπος, 7 ι῾´ππος, α᾿νη´ρ. Ει᾿ δὲ σημαίνει τὸν α᾿νδρεῖον, ποίου ει᾿´δους τῶν ὑποπεπτωκότων τῷ ὀνόματι;Ἐπιθετικοῦ. ∆ιόρισον.Ἐπί-θετον δέ ἐστι τὸ ἐπὶ κυρίων η᾿` προσηγορικῶν ὁμωνύμως τιθέ μενον. Καὶ τὸ ἀνὴρ τοῦτο πόθεν λαμβάνεται;Ἀπὸ σώματος. ∆ιόρισον.Ἀπὸ δὲ σώματος, ὡς ταχὺς, βραχύς. Ει᾿ δὲ σημαίνει τὸν γήμαντα, ποίου ει᾿´δους τῶν ὑποπεπτω κότων τῷ ὀνόματι; Τῶν πρός τι. ∆ιόρισον. Πρός τι ε᾿´χον δέ ἐστι τὸ πρὸς ε῾´τερον ε᾿´χον σχέσιν, ὡς πατὴρ, υἱὸς, φίλος, δεξιός. Καὶ πρὸς τίνα ε᾿´χει; πρὸς τὴν γυναῖκα. Καὶ ποσαχῶς τὰ πρός τι; Τετραχῶς. Κατά τι καὶ τί; Φύσει μὲν, ὡς πατὴρ πρὸς υἱόν· τύχῃ, ὡς δοῦλοι