πρὸς δεσπότην· τέχνῃ, ὡς μαθητὴς πρὸς διδάσκαλον· προαιρέσει, ὡς φίλος πρὸς φίλον. Ει᾿ δὲ σημαίνει τὸν α᾿νδρὸς ἡλικίαν ε᾿´χοντα, ποίου ει᾿´δους τῶν ὑποπεπτωκότων τῷ ὀνόματι; Τῶν ὡς πρός τι. ∆ιόρισον. Τῶν ὡς πρός τι ε᾿´χον δέ ἐστι, τὸ πρὸς ε῾´τερον μὲν λεγόμενον, κατ' ε᾿ναντιότητα δὲ, φθαρτικὸν, ὡς νὺξ ἡμέρα, θάνατος ζωή. Καὶ ποσαχῶς λαμβάνονται τὰ ὡς πρός τι; Τετραχῶς· κατὰ ποιὸν, ὡς τὸ γλυκὺ πρὸς πικρόν· κατὰ ποσὸν, ὡς τὸ μικρὸς πρὸς μέγας, καὶ ἀνὴρ πρὸς μειράκιον· κατὰ ε᾿´μμεσον, ὡς τὸ ἁμαρτωλὸς πρὸς δίκαιον· ε᾿νδέχεται γὰρ καὶ τὸν ἁμαρτωλὸν μετέχειν δικαιοσύνης, καὶ τὸν δίκαιον ἁμαρτίας· κατὰ ε᾿´μμεσον, (α᾿´μεσον marg.) ὡς τὸ νὺξ ἡμέρα, θάνατος ζωή. Καὶ τί διαφέρει τὰ πρός τι τῶν ὡς πρός τι; ∆ιαφέρει ο῾´τι τὰ μὲν πρός τι σωματικά ει᾿σιν· ου᾿ γὰρ ει᾿´ρηται πατὴρ χωρὶς υἱοῦ, ου᾿δε` υἱὸς χωρὶς πατρός· τὰ δὲ ὡς πρός τι α᾿ναιρετικά ει᾿σιν α᾿λλήλων· α᾿ναιρουμένης γὰρ τῆς ἡμέρας ε᾿´ρχεται ἡ νὺξ, καὶ ἀναιρουμένης τῆς ζωῆς ε᾿´ρχεται ὁ θάνατος. Πῶς κλίνεται; Τοῦ ἀνέρος.Ὁ κανών· τῶν ει᾿ς ΗΡ ο᾿ξυτόνων ο῾´σα μὲν ε᾿´χει τὸ Τ ε᾿π' ευ᾿θείας διὰ τοῦ Η κλίνεται, καμπτῆρος ει᾿ς ατῆρος (ε᾿λατῆρος,) σεσημειωμένου τοῦ πατέρος α᾿στέρος· ο῾´σα δὲ μὴ ε᾿´χει τὸ Τ ε᾿π' ευ᾿θείας διὰ τοῦ Ε κλίνεται, ἀέρος, δαέρος, α᾿νε´ρος, καὶ ἐν συγκοπῇ ἀνδρός. Ὁ κανών· αἱ συγκοπτόμεναι γενικαὶ καὶ μιμεῖσθαι θέλουσι τὰς ο᾿ξυτόνους ευ᾿θείας. Καὶ πῶς; Γίνεται δ' α᾿νδρὸς κατὰ πλεονασμὸν τοῦ ∆. Καὶ διατί ἐπλεόνασε τὸ ∆; ∆ιότι τὸ Ν 8 ου᾿ δύναται ει᾿῀ναι πρὸ τοῦ Ρ, ου᾿´τε κατὰ σύλληψιν, ου᾿´τε κατὰ διάστασιν· κατὰ σύλληψιν, πλὴν τοῦ Μ τοῦ Ν ὡς ε᾿ν τῷ μνεία καὶ ἀμνός· κατὰ διάστασιν, ο῾´τι πᾶσα συλλαβὴ ἀπὸ τοῦ Ρ α᾿ρχομένη θέλει ε᾿´χειν τὴν πρὸ αυ᾿τη῀ς ει᾿ς Ρ λήγουσαν ὡς ε᾿πι` τὸ πλεῖστον, οι῾῀ον α᾿´ρρεν, μυρρίνη, α᾿´ρρωστος· διὰ τοῦτο πλεονάζει τὸ ∆, καὶ γίνεται α᾿νδρός. Καὶ διατί ου᾿κ ἐπλεόνασεν α᾿´λλο σύμφωνον, α᾿λλὰ τὸ ∆; Ἐπειδὴ αἱ συγκοπτόμεναι γενικαὶ μιμεῖσθαι θέλουσι τὰς ο᾿ξυτόνους ευ᾿θείας· ἡ ἀνδρὸς, τὴν α᾿μυδρὸς, ἡ πατρὸς καὶ θυγα τρὸς, τὴν ι᾿ατρός. Καὶ κατὰ πόσους τρόπους πλεονάζει τὸ ∆; Κατὰ τέσ σαρας. Κατὰ τὶ καὶ τί; Κατὰ κλίσιν, ὡς τὸ ἀνὴρ, α᾿νε´ρος, καὶ ἐν συγκοπῇ ἀνδρός· κατὰ γραφὴν, ὡς τὸ υ῾´ω τὸ βρέχω, υ῾´ωρ, καὶ πλεονασμῷ τοῦ ∆ υ῾´δωρ· κατὰ ποιητικὴν α᾿´δειαν, ὡς το[ ∴Il. .♣α 33 ].ε᾿´δδεισε δ' ὁ γέρων καὶ ἐπείθετο μύθῳ. κατὰ ἀναγκαίαν σύνταξιν, ὡς τὸ χεὶρ, χειρὸς, α᾿´χερος, καὶ πλεονασμῷ τοῦ ∆ α᾿´χερδος· ε᾿´στι δὲ βοτάνη α᾿κανθώδης, μὴ δυναμένης χειρὸς ψαῦσαι ταύτης. Καὶ αι᾿τιατικὴ, τὸν α᾿´νδρα. Ὁ τόνος; Αἱ μέντοι ει᾿ς Α αι᾿τιατικαὶ δισύλλαβοι μόνως βαρύνονται, χῆνα, παῖδα, α᾿´νδρα.Ἡ κλητικὴ, ω᾿῀ α᾿´νερ.Ὁ κανών· τὰ ει᾿ς ἀμετάβολα λήγοντα μακροκατάληκτα, α᾿πο βάλλοντα τῆς γενικῆς τὴν ε᾿σχάτην τὸ ΟΣ, ποιεῖ τὴν κλητικήν. Ὅτι ἡμάρτηται καὶ κατὰ τὸν τόνον καὶ κατὰ τὴν κλίσιν. Καὶ α᾿´λλως· σεσημείωται τὸ α᾿´νερ, πάτερ, σῶτερ, δᾶερ, α᾿ναβιβάζοντα τὸν τόνον ε᾿πι` τῆς κλητικῆς. Καὶ διατί σεση μείωται; ∆ιότι κανών ε᾿στιν ὁ λέγων, ο῾´τι τὰ ει᾿ς Ρ βραχυ κατάληκτα ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν α᾿ναστρέφονται τὴν ο᾿ξεῖαν τάσιν, πλὴν τῆς ὑπὲρ προθέσεως καὶ τοῦ αυ᾿τα`ρ συν δέσμου. ὋΣ α᾿´ρθρον ε᾿στὶν ὑποτακτικόν. Πόθεν δῆλον; Καὶ ε᾿´στι προτακτικὸν μὲν ὁ, ὑποτακτικὸν δὲ ο῾´ς. Καὶ τί διαφέρει τὰ προτακτικὰ τῶν ὑποτακτικῶν; ∆ιαφέρει, ο῾´τι τὰ μὲν προ τακτικὰ [η᾿`] πνεύματα η᾿` (ου᾿) τόνους ε᾿πιδέχονται, τὰ δὲ ὑποτακτικὰ καὶ πνεύματα καὶ τόνους.

9 Τί ἐστιν α᾿´ρθρον; Μέρος λόγου πτωτικὸν, προτασσό μενον ταῖς κλίσεσι τῶν ο᾿νομάτων καὶ ὑποτασσόμενον. Καὶ πόθεν γίνεται α᾿´ρθρον; Παρὰ τὸ ἀρῶ τὸ ἁρμόζω.Ἄρθρα γὰρ κυρίως λέγονται αἱ τῶν μελῶν ἁρμονίαι. Καὶ πόθεν ει᾿´ρηται α᾿´ρθρον; Παρὰ τὸ συναρτᾶσθαι τοῖς πτωτικοῖς, καὶ μηδέπω δίχα αυ᾿τω῀ν εὑρίσκεσθαι. Τί ἐστι ι᾿´διον α᾿´ρθρου; Τὸ τὴν δευτέραν γνῶσιν σημαί νειν· ἐὰν γὰρ ει᾿´πῃς ... η᾿῀λθεν, α᾿γνοῶ ποίας· ἐὰν δὲ σὺν τῷ α᾿´ρθρῳ ει᾿ς γνῶσιν α᾿να´γομαι τῇ ὑποκειμένῃ ου᾿σι´ᾳ τοῦ πράγμα τος. Πόσα παρέπεται τῷ α᾿´ρθρῳ; Τρία. Τὶ καὶ τὶ; Γένη,