ζαέα· τὰ γὰρ παρὰ τὸ α᾿´ω ῥῆμα ο᾿ξυ´νεται, οι῾῀ον α᾿κραής· καὶ 18 ο῾´λα ο῾´σα τῶν ει᾿ς ΗΣ ε᾿´χει τὸ ΖΑ· ζαμενὴς, ζαχρειής. Σεσημείωται τὸ αυ᾿θα´δης αυ᾿τα´ρκης ε᾿βαρύνθη, ο῾´τι ε᾿ν ἀμφοτέροις ἡ αυ᾿το`ς α᾿ντωνυμία κατάρχεται. Ου᾿ πάντα δὲ τὰ ε᾿´χοντα τὴν αυ᾿το`ς βαρύνεται· αυ᾿τοσφαγὴς ο᾿ξυ´νεται. Ει᾿ς τὸ ΒΗΣ ο᾿ξεῖαν. ∆ιατί; Πᾶσα ο᾿ρθὴ καὶ αι᾿τιατικὴ μὴ ου᾿῀σα ... Πῶς κλίνεται; Τοῦ ευ᾿σεβοῦς· ὁ κανών· τὰ ει᾿ς ΗΣ ὑπὲρ δύο συλ λαβὰς ο᾿ξυ´τονα σύνθετα ε᾿πι´θετα ῥηματικὰ ει᾿ς ΟΥΣ ε᾿´χει τὴν γενικήν· φύω, ευ᾿φυὴς, ευ᾿φυοῦς· ει᾿´κω, ε᾿πιεικὴς, ε᾿πιεικοῦς· μήθω, ευ᾿μαθὴς, ευ᾿μαθοῦς· κρίνω, ευ᾿κρινὴς, ευ᾿κρινοῦς· χαίρω, ευ᾿χαρὴς, ευ᾿χαροῦς. ∆ιατί ει᾿῀πεν ο᾿ξυ´νεται; ∆ιότι τὰ ει᾿ς ΗΣ βαρύτονα α᾿πο` ῥημάτων συγκείμενα ει᾿ς ΟΥ ε᾿´χει τὴν γενικὴν, χωρὶς τῶν παρὰ τὸ φαίνω· οι῾῀ον μετρῶ, γεωμέτρης, γεωμέτρου· τρίβω, παιδοτρίβης, παιδοτρίβου. Τὰ δὲ παρὰ τὸ φαίνω συγκεί μενα ει᾿ς ΟΥΣ ε᾿´χει τὴν γενικήν· Θεοφάνης, Θεοφάνους, Μητρο φάνης, Μητροφάνους. Ει᾿ς τὸ ΟΥΣ Περισπώμενον. ∆ιατί; Πᾶσα συναίρεσις .... Ἡ αι᾿τιατικὴ τὸν α᾿σεβέα, καὶ τὸ συνῃρημένον καὶ α᾿σεβῆ.Ὁ κανών· τὸ Ε καὶ Α ει᾿ς Η μακρὸν κιρνᾶται, ἡνίκα πρὸ τοῦ Ε ε᾿στὶ σύμφωνον, πλὴν τοῦ Ρ· ει᾿ δὲ καθαριεύει, καὶ ει᾿ς Α καὶ ει᾿ς Η, οι῾῀ον, τὸν ευ᾿φυέα καὶ ευ᾿φυᾶ καὶ ευ᾿φυῆ, τὸν διφυέα καὶ διφυᾶ καὶ διφυῆ. Ει᾿ δὲ ε᾿´χει τὸ Ρ, ει᾿ς Α· α᾿ργυ ρέα, α᾿ργυρᾶ· τὸ δὲ κανᾶ καὶ ὀστᾶ ου᾿κ ἀπὸ τοῦ κάνεα καὶ ο᾿στέα γέγονεν, α᾿λλ' α᾿πο` τῆς ι᾿δι´ας ευ᾿θείας τῆς κανοῦν καὶ ο᾿στοῦν· ε᾿ντελὴς γὰρ καὶ συνῃρημένη ε᾿στὶν ἡ ευ᾿θεῖα τῶν ἑνικῶν, κάνεον καὶ κανοῦν. ∆ιατί ου᾿ προσλαμβάνει τὸ Ν καὶ γίνεται α᾿σεβῆν; ∆ιότι οἱἈττικοὶ ου᾿κ ἐπὶ πασῶν τῶν αι᾿τιατικῶν τῶν α᾿πο` τῶν ει᾿ς ΗΣ προσλαμβάνουσι τὸ Ν, α᾿λλ' ε᾿πι` τῶν κυρίων μόνον, τὸν ∆ημοσθένην λέγοντες, καὶἈρι στοφάνην· ε᾿πι` δὲ τῶν ε᾿πιθέτων ου᾿δαμῶς. Καὶ διατί ἐπὶ τῶν κυρίων προσλαμβάνει τὸ Ν; ∆ιότι ου᾿δε´πω τῆς κλητικῆς ει᾿ς φωνῆεν ληγούσης, ο᾿φείλει ἡ αι᾿τια τικὴ ει᾿ς Η καταλήγειν, οι῾῀ον ω᾿῀ Πηλεῦ· τὸν Πηλέα ου᾿ γίνεται καὶ Πηλῆα κατὰ συναίρεσιν· ω᾿῀ η῾δυ`, τὸν ἡδύν· ε᾿κεῖνοι ου᾿῀ν α᾿ποβολῇ τοῦ Σ ποιοῦσι τὴν κλητικὴν, ω᾿῀ Μητροφάνη, καὶ ω᾿῀ 19Ἀριστοφάνη καὶ ∆ημοσθένη λέγοντες. ∆ιὰ τοῦτο ου᾿῀ν προσλαμβάνει τὸ Ν ε᾿πι` τῆς αι᾿τιατικῆς, ε᾿πι` δὲ τῶν ε᾿πιθέτων ου᾿δαμῶς, διότι ου᾿ ποιοῦσι τὴν κλητικὴν ει᾿ς Η, οι῾῀ον, ω᾿῀ ευ᾿σεβῆ καὶ ω᾿῀ μονογενῆ, καὶ τῶν ὁμοίων.Ἡ κλητικὴ, ω᾿῀ ευ᾿σεβές· ὁ κανών· τὰ ει᾿ς ΗΣ ει᾿ς ΟΥΣ ε᾿´χοντα τὴν γενικὴν, ει᾿ς ΕΣ ποιεῖ τὴν κλητικήν. ∆ιατί ου᾿κ ἀναβιβάζει τὸν τόνον; ∆ιότι τὰ ει᾿ς ΗΣ ο᾿νο´ματα ει᾿ς ΟΥΣ ε᾿´χοντα τὴν γενικὴν, ει᾿ μὲν ω᾿῀σι κύρια, η᾿` α᾿π' ου᾿δετέρων γίνονται, ει᾿ς ΗΣ βαρύτονα, α᾿να βιβάζουσι τὸν τόνον ε᾿πι` τῆς κλητικῆς, οι῾῀ον ω᾿῀ ∆ημόσθενες, ω᾿῀ Μητρόφανες, καὶ κῆτος, μεγακήτης, ω᾿῀ μεγάκητες, καὶ μέγεθος, ευ᾿μεγέθης, ευ᾿με´γεθες, ω᾿῀ παμμέγεθες. Ει᾿ δέ ει᾿σιν ο᾿ξυ´τονα καὶ ἐπίθετα, τὸν αυ᾿το`ν τόνον φυλάττουσι καὶ ἐπὶ τῆς κλητικῆς, οι῾῀ον, ω᾿῀ ευ᾿τυχὲς, ω᾿῀ ευ᾿γενὲς, ω᾿῀ μονογενές. Καὶ ποίου μέρους λόγου ε᾿στί; Συνδέσμου. Τί ἐστι σύν δεσμος; Λέξις συνδέουσα διάνοιαν μετὰ τάξεως, καὶ τὸ τῆς ἑρμηνείας κεχηνὸς δηλοῦσα. Τί σημαίνει τὸ κεχηνός; ∆ια κεχωρισμένον.

Ει᾿ς πόσα διαιρεῖται τὸ σύνδεσμος; Ει᾿ς ο᾿κτώ· οἱ μὲν γάρ ει᾿σι συμπλεκτικοὶ, οἱ δὲ διαζευκτικοὶ, οἱ δὲ συναπτικοὶ, οἱ δὲ παρασυναπτικοὶ, οἱ δὲ αι᾿τιολογικοὶ, οἱ δὲ α᾿πορηματικοὶ, οἱ δὲ συλλογιστικοὶ, οἱ δὲ παραπληρωματικοί. Συμπλεκτικοὶ μὲν ου᾿῀ν ει᾿σιν, ο῾´σοι τὴν ἑρμηνείαν ε᾿π' α᾿´πειρον ε᾿κφερομένην συμπλέκουσιν· ει᾿σι` δὲ οι῾´δε· μὲν, δὲ, τὲ, καὶ, α᾿λλὰ, η᾿με`ν, η᾿δε`, α᾿τα`ρ, αυ᾿τα`ρ, η᾿´τοι, κὲν, α᾿´ν. ∆ιαζευκτικοὶ δέ ει᾿σιν, ο῾´σοι τὴν μὲν φράσιν ε᾿πισυνδέουσιν, α᾿πο` δὲ πράγματος ει᾿ς πρᾶγμα διι¨στῶσιν· ει᾿σι` δὲ οι῾´δε· η᾿`, η᾿´τοι, ἠέ. Συναπτικοὶ δέ ει᾿σιν, ο῾´σοι υ῾´παρξιν μὲν ου᾿ δηλοῦσι, σημαί νουσι δὲ ἀκολουθίαν καὶ τάξιν· ει᾿σι` δὲ οι῾´δε· ει᾿, ει᾿´περ, ει᾿ δὴ, ει᾿δη´περ. Παρασυναπτικοὶ δέ ει᾿σιν, ο῾´σοι μεθ' ὑπάρξεως καὶ τάξιν δηλοῦσιν· ει᾿σι` δὲ οι῾´δε· ε᾿πεὶ, ε᾿πείπερ, ε᾿πειδὴ, ε᾿πειδήπερ. Αι᾿τιολογικοὶ δέ ει᾿σιν, ο῾´σοι ε᾿π' α᾿ποδώσει αι᾿τι´ας ε῾´νεκεν παραλαμβάνονται· ει᾿σι` δὲ οι῾´δε· ι῾´να, ο᾿´φρα, ο῾´πως, ει῾´νεκα, ου῾´νεκα, διὸ, διότι, καθὸ, καθότι, καθόσον. 20 Ἀπορηματικοὶ δέ ει᾿σιν, ο῾´σοις