7. De s. Maria Aegyptiaca.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. Mater, laetare,
Agyptiacae Mariae,
Quam respexit et erexit
Deus de faece labis prece,
Iugis sit memoria.

2. Ad laudem Dei populi
Sic excitentur seduli,
Qui firmavit, quam ereavit
Peccatricem, donans vicem
In caelesti gloria.

3. Regnans Deus in saecula
Caeli locat in specula
Hanc conversam, labe tersam,
Levans solo reddit polo
Aegyptiacam Mariam.

i. Hierusalem aedificans,
Deus et sanctificans,
Vitae spreto de Aegypto
Sanctam pangit, quae nunc
clangit
Caelestium harmonia.

5. Annuntiat caelestium
Sion decora mentium
Iesu Christo laudes isto,
Quod benedixit filiae,
Quam purgatam et dotatam
Vitae dono, iugi bono,
Caeli iunxit patriae.

Ad Magnificat.

A. Exsultet omnis spiritus
Modo salutari,
Qui maxima divinitus
Potenter operari
Valet in generatione,
Quam de conversatioue
Turpissima Mariae,
Peccatricis Aegyptiae,
Misericordia serenae
[Restituit] vitae plene ;
Magnificemus
De solo immixtam polo
Hymnis dignis collaudemus,
Ut beata caeli grata
Nobis beneficia
Christus donet et coronet
Nos cum laetitia.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Magno regi, qui suo gregi

Sic de Aegypto

Mariam spreto vitae leto

Iubilemus

Et peccato nece strato

Eius statum emendatum,

Venite, rite collaudemus.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.
1. Haec Maria Aegyptia

Sumens ortum vitae portum
De Aegypto nascitur

Et obscaeno duodeno
Anno luxu carnis fluxu
Voluptatis pascitur.

2. Alexandri urbem magni
Haec puella, haec tenella

Transfuga tunc adiit,
Ubi stupro vili lucro
Corpus curat, sed obdurat

Mentem castam, quae periit.

3. Illccebris haec tenebris

Cor sic stultum tempus multum

Libidine nutrivit,
Sed post planctum labis sanctum
Corde rectum ad conspectum

Domini sitivit.

Respousoria.

1. Nutu Dei sanctam crucem,
Contra mala saeva trucem,
Haec cum populo beato
Ierusalem Aegyptia
Ivit, sed et vitia
Formatis auget peccatis,
V. Nam pro naulo corpus paulo

Naucleris subiecit,
Et sic votum pene totum

In ipsa defecit.

2. Ierosolymam perventa
Prae foribus est retenta
Templi peccatrix infessa
Ob scelera enormia,
Vitia multiformia
Repulsam est perpessa ;
V. Pectus tundit haec et fundit
Lacrimas paenitentiae,
Mala plangit, nam cor tangit
Spiritus conscientiae.

3. Contrito haec gemens corde,
Peccatorum ut a sorde
Virgo hanc eriperet
Et ad crucem adorandam
Veniamque impetrandam
Introitum concederet ;
V. Sed repente casta mente
Tristi post fere desperat,

Vitam mundi furibundi
Abnexuque spondiat.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Voce clara sic amara
Paenitenti poena flenti

Mariae indicitur,
Si iuvamen trans Iordanem
Adit saltum, per cor altum
Salus tibi adicitur.

2. Sed beato Deo [grato]
Quadragenis cum septenis

Annis luit in deserto
Et de pane trino sane
Degens annis carens pannis

Corpore discooperta.

3. Nimis decem per carnis faecem

Cum septenis annis plenis

Maria molestatur,
Sed divino nutu trino
Incentivum carnis vivum

Ab ipsa sequestratur.

Responsoria.

1. Aestuabat abbas pio
Zosimas desiderio

Trans fretum lustrans deser-
tum,
Aliquem si forte patrum
Reperiret, corpus atrum
Viditque discoopertum ;
V. Sole usta nuda iusta

Zosimam coepit spernere
Tunc Maria Aegyptia,
Ne nudam possit cernere.
2. Catholicus vir Zosimas
Mariam per asperrimas

Insectabatur vias,
Quae ad virum clamat: tuum,
Pater, sic porrige mantum
Et capiam indunias.
V. Vir mantellum satis tenellum
Nudae sic confert feminae,

Stupefactus et coactus

Suo vocat nomine.
3. Rogat frequens coenobita
Ut eundem eremita

Sic velit benedicere ;
Inquit illa: sacerdotum
Culmen consecrat te totum,

Tuum est preces dicere;
V. Ut audivit, quod haec scivit

Officium, quoque nomen,
Benedici et adici

Per verba rogat omen.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Orans ista cum psalmista
Manus tendit, is praetendit

Phantasma esse subito,
Elevatam tum beatam
A tellure et mensurae

Vidit uno cubito.
2. Male putas et refutas
Peccatricem me pernicem

Phantasma esse zabuli,
Parcat Deus, inquit, meus
Miserator, ministrator

Humanae mentis pabuli.
3. Eia, matrem te et patrem
Caelestium, terrestrium

Coadiuro vehementer,
Coenobita, inquit ita,
Regnum, genus, statum plenus

Sermo peroret frequenter.

Responsoria.

1. Fideli haec sacerdoti
Facinus peccati noti

Fatebatur eremita,
Omnem enarrans seriem,
Gestae rei materiem,

Quam gesserat in hac vita ;
V. Felix ista cum psalmista

Se fore ream praedicat,
Ad exemplum nostri templum

Vivum se Christo dedicat.

2. Exorat haec coenae die
Zosimam eucharistiae

Conferre sanctuarium
Ad Iordanem, revoluto
Anno termino statuto

Sumat caeli diarium ;
V. Corpus Christi petivisti

A sacerdote, Maria,
Nam per multum tempus cultum

Non videras haec in via.

3. Coronata cum corona
Fulget caelo haec matrona

Beatis cum caelicolis,
Quae gaudet nuuc in gloria
Devicta mundi scoria,

Clemens assis christicolis ;
V. O Maria Aegyptia,

Funde precem contra necem

Aeterni luctus tabidi,
Ne cadamus, sed vivamus
Firma fide, et collide

Laqueos hostis rabidi.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. In cena dat dominica
Hic sacramenta mystica
Sic beatae indilate,
Offert donum, vitae conum
Huic Mariae presbyter.

2. Transiit hic super undam
Facto signo crucis, mundam
Contagio, naufragio
Quam crimine non minime
Caelo fecit arbiter.

3. Nimis stupore tremuit
Sacerdos et ingemuit
Iterato perpetrato
Tali signo fide digno
Eius pedibus se prosternens.

4. O sacerdos, inquit, late
Celsa fulgens dignitate,
Te prostrare noli, care,
Sed post cursum anni rursum
Hoc in loco sis me cernens.

5. Notum vir locum adiens,
Cursum post domum capiens,
Hanc defunctam, sed coniunc-
tam
Cernit caelicolis polo,
Quam sepelire datur scire
Literali scripto tali:
Corpusculum redde solo.

Ad Benedictus.

A. Instrumenta pollitoris
Desunt in deserti oris

Sancto seni, qui imperat
Tunc leoni occurrenti,
Qui virtute vehementi

Fossam terra praeparat;
Sic Mariae Aegyptiae
Exsequiae pro requie

A sene celebrantur;

Cuius merita nos inclita
Iungant throno summo bono,
Ubi sancti gratulantur.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A Iubar novum in terminis
Galliae fulget tenebris,

Illustratur Centonia,
Maria, Aegypti nata,
Ab oriente translata,

Virtutum testimonia
Praebet signis sic condignis,
Aegros curat et procurat

Sanitas virtutem,
Quam oremus et amemus,
Nos miseros ut liberos

Perducat ad salutem.