μὲν τὸ εὐαγγέλιον ἐχθροὶ δι' ὑμᾶς, κατὰ δὲ τὴν ἐκλογὴν 11.29 ἀγαπητοὶ διὰ τοὺς πατέρας· _ἀ_μ_ε_τ_α_μ_έ_λ_η_τ_α_ _γ_ὰ_ρ_ _τ_ὰ_ _χ_α_ρ_ί_σ_μ_α_τ_α 11.30 καὶ ἡ κλῆσις τοῦ θεοῦ. ὥσπερ γὰρ ὑμεῖς ποτε ἠπειθήσατε τῷ 11.31 θεῷ, νῦν δὲ ἠλεήθητε τῇ τούτων ἀπειθείᾳ, οὕτως καὶ οὗτοι νῦν ἠπείθησαν τῷ ὑμετέρῳ ἐλέει ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐλεηθῶσιν. 11.32 συνέκλεισεν γὰρ ὁ θεὸς τοὺς πάντας εἰς ἀπείθειαν ἵνα τοὺς πάντας ἐλεήσῃ. 11.33 _ __Ω_ _β_ά_θ_ο_ς_ _π_λ_ο_ύ_τ_ο_υ_ _κ_α_ὶ_ _σ_ο_φ_ί_α_ς_ _κ_α_ὶ_ _γ_ν_ώ_σ_ε_ω_ς_ _θ_ε_ο_ῦ_· ὡς _ἀ_ν_ε_ξ_ε_ ρεύνητα τὰ κρίματα αὐτοῦ καὶ ἀνεξιχνίαστοι αἱ _ὁ_δ_ο_ὶ αὐτοῦ. 11.34 τίς γὰρ ἔγνω νοῦν κυρίου; ἢ τίς σύμβουλος αὐτοῦ ἐγένετο; 11.35 ἢ τίς προέδωκεν αὐτῷ, καὶ ἀνταποδοθήσεται αὐτῷ; 11.36 ὅτι _ἐ_ξ_ _α_ὐ_τ_ο_ῦ_ _κ_α_ὶ_ _δ_ι_'_ _α_ὐ_τ_ο_ῦ_ _κ_α_ὶ_ _ε_ἰ_ς_ _α_ὐ_τ_ὸ_ν_ _τ_ὰ_ _π_ά_ν_τ_α_· αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν. 12.1 Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ θεοῦ, παραστῆσαι τὰ σώματα ὑμῶν _θ_υ_σ_ί_α_ν_ _ζ_ῶ_σ_α_ν_ _ἁ_γ_ί_α_ν_ _ε_ὐ_ά_ρ_ε_σ_τ_ο_ν_ 12.2 τῷ θεῷ, τὴν _λ_ο_γ_ι_κ_ὴ_ν_ _λ_α_τ_ρ_ε_ί_α_ν ὑμῶν· μὴ συσχηματίζεσθε τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ _μ_ε_τ_α_μ_ο_ρ_φ_ο_ῦ_σ_θ_ε_ _τ_ῇ_ _ἀ_ν_α_κ_α_ι_ν_ώ_σ_ε_ι_ _τ_ο_ῦ_ _ν_ο_ό_ς_, εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τί τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ, τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον καὶ τέλειον. 12.3 Λέγω γὰρ διὰ τῆς χάριτος τῆς δοθείσης μοι παντὶ τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν, μὴ ὑπερφρονεῖν παρ' ὃ δεῖ φρονεῖν, ἀλλὰ φρονεῖν εἰς τὸ 12.4 σωφρονεῖν, ἑκάστῳ ὡς ὁ θεὸς _0_ἐ_μ_έ_ρ_ι_σ_ε0_1__ἐ_μ_έ_τ_ρ_η_σ_ε_1 μέτρον πίστεως· καθάπερ γὰρ ἐν ἑνὶ σώματι μέλη πολλὰ ἔχομεν, τὰ δὲ μέλη πάντα οὐ 12.5 τὴν αὐτὴν ἔχει πρᾶξιν, οὕτως οἱ πολλοὶ _ἓ_ν_ _σ_ῶ_μ_ά ἐσμεν ἐν 12.6 Χριστῷ, τὸ δὲ καθ' εἷς ἀλλήλων μέλη. ἔχοντες δὲ χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα, εἴτε προφητείαν, 12.7 _κ_α_τ_ὰ_ _τ_ὴ_ν_ _ἀ_ν_α_λ_ο_γ_ί_α_ν_ _τ_ῆ_ς_ _π_ί_σ_τ_ε_ω_ς_· εἴτε διακονίαν, ἐν τῇ δια 12.8 κονίᾳ· εἴτε ὁ διδάσκων, ἐν τῇ διδασκαλίᾳ· εἴτε ὁ παρακαλῶν, ἐν τῇ παρακλήσει· ὁ μεταδιδοὺς ἐν ἁπλότητι, ὁ προϊστάμενος 12.9 ἐν σπουδῇ, _ὁ_ _ἐ_λ_ε_ῶ_ν_ _ἐ_ν_ _ἱ_λ_α_ρ_ό_τ_η_τ_ι_. ἡ ἀγάπη ἀνυπόκριτος. ἀποστυ 12.10 γοῦντες τὸ πονηρόν, κολλώμενοι τῷ ἀγαθῷ· τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς 12.11 ἀλλήλους φιλόστοργοι, τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι, τῇ σπουδῇ 12.12 μὴ ὀκνηροί, _τ_ῷ_ _π_ν_ε_ύ_μ_α_τ_ι_ _ζ_έ_ο_ν_τ_ε_ς_, τῷ κυρίῳ δουλεύοντες, τῇ ἐλπίδι χαίροντες, τῇ θλίψει ὑπομένοντες, τῇ προσευχῇ προσκαρ 12.13 τεροῦντες, ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες, τὴν φιλοξενίαν 12.14 διώκοντες. _ε_ὐ_λ_ο_γ_ε_ῖ_τ_ε_ _τ_ο_ὺ_ς_ _δ_ι_ώ_κ_ο_ν_τ_α_ς_,_ _ε_ὐ_λ_ο_γ_ε_ῖ_τ_ε_ _κ_α_ὶ_ _μ_ὴ_ _κ_α_τ_α_ 12.15 ρᾶσθε. χαίρειν μετὰ χαιρόντων, _κ_λ_α_ί_ε_ι_ν_ _μ_ε_τ_ὰ_ _κ_λ_α_ι_ό_ν_τ_ω_ν_. 14.10-11 _π_ά_ν_τ_ε_ς_ _π_α_ρ_α_σ_τ_η_σ_ό_μ_ε_θ_α_ _τ_ῷ_ _β_ή_μ_α_τ_ι τοῦ θεοῦ. γέγραπται γάρ· 14.11 ζῶ ἐγώ, λέγει κύριος, ὅτι ἐμοὶ κάμψει πᾶν γόνυ, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσεται τῷ θεῷ. 14.12 ἄρα ἕκαστος ἡμῶν περὶ ἑαυτοῦ λόγον δώσει. 14.13 Μηκέτι οὖν ἀλλήλους κρίνωμεν· ἀλλὰ τοῦτο κρίνατε μᾶλλον, 14.14 τὸ μὴ τιθέναι πρόσκομμα τῷ ἀδελφῷ ἢ σκάνδαλον. οἶδα καὶ πέπεισμαι ἐν κυρίῳ Ἰησοῦ ὅτι οὐδὲν κοινὸν δι' ἑαυτοῦ· εἰ μὴ 14.15 τῷ λογιζομένῳ τι κοινὸν εἶναι, ἐκείνῳ κοινόν. εἰ γὰρ διὰ βρῶμα ὁ ἀδελφός σου λυπεῖται, οὐκέτι κατὰ ἀγάπην περιπατεῖς. _μ_ὴ_ τῷ βρώματί σου ἐκεῖνον ἀπόλλυε, ὑπὲρ οὗ Χριστὸς ἀπέθανεν. 14.16-17 μὴ βλασφημείσθω οὖν ὑμῶν τὸ ἀγαθόν. οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία 14.17 τοῦ θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις, ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη καὶ χαρὰ 14.18 ἐν πνεύματι ἁγίῳ. ὁ γὰρ ἐν τούτῳ δουλεύων τῷ Χριστῷ εὐάρε 14.19 στος τῷ θεῷ καὶ δόκιμος τοῖς ἀνθρώποις. ἄρα οὖν τὰ τῆς εἰρήνης 14.20 διώκωμεν καὶ τὰ τῆς οἰκοδομῆς τῆς εἰς ἀλλήλους. μὴ ἕνεκεν βρώματος κατάλυε τὸ ἔργον τοῦ θεοῦ. πάντα μὲν καθαρά, ἀλλὰ 14.21 κακὸν τῷ ἀνθρώπῳ τῷ διὰ προσκόμματος ἐσθίοντι. _κ_α_λ_ὸ_ν_ _τ_ὸ_ μὴ φαγεῖν κρέας μηδὲ πιεῖν οἶνον μηδὲ ἐν ᾧ ὁ ἀδελφός σου 14.22 προσκόπτει. σὺ πίστιν ἔχεις; κατὰ