Commentarii in Romanos (cod. Athon. Laura 184 B64)

 ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν 1.28 ἣν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες. __Κ_α_ὶ_ _κ_α_θ_ὼ_ς_ οὐκ ἐδοκίμασαν τὸν θεὸν ἔ

 ἐν τῷ φανερῷ ἐν σαρκὶ περιτομή· ἀλλ' ὁ ἐν τῷ κρυπτῷ Ἰου δαῖος, καὶ περιτομὴ καρδίας ἐν πνεύματι οὐ γράμματι, οὗ _ὁ_ _ἔ_π_α_ι_ 3.1 νος οὐκ ἐξ ἀνθρώπων

 πίστεως καὶ ἀκροβυστίαν διὰ τῆς 3.31 πίστεως. νόμον οὖν _κ_α_τ_α_ρ_γ_ο_ῦ_μ_ε_ν_ _δ_ι_ὰ_ _τ_ῆ_ς_ _π_ί_σ_τ_ε_ω_ς_; μὴ γένοιτο, _ἀ_λ_λ_ὰ_ _ν_ό_μ_ο_ν_ _ἵ_

 πνεύματος ἁγίου τοῦ δοθέντος ἡμῖν. ἔτι γὰρ Χριστὸς ὄντων ἡμῶν ἀσθενῶν κατὰ καιρὸν _ὑ_π_ὲ_ρ_ _ἀ_σ_ε_β_ῶ_ν ἀπέ 5.7 θανεν. _μ_ό_γ_ι_ς_ _γ_ὰ_ρ_ _ὑ_π_ὲ_ρ_

 σώματι εἰς τὸ ὑπακούειν ταῖς ἐπιθυμίαις 6.13 αὐτοῦ, μηδὲ παριστάνετε τὰ μέλη ὑμῶν ὅπλα ἀδικίας τῇ ἁμαρτίᾳ, ἀλλὰ παραστήσατε ἑαυτοὺς τῷ θεῷ ὡσεὶ ἐκ νεκ

 ποιῶ ἀγαθόν, ἀλλ' ὃ οὐ θέλω κακὸν τοῦτο 7.20 πράσσω. εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω ἐγὼ τοῦτο ποιῶ, οὐκέτι ἐγὼ κατερ 7.21 γάζομαι αὐτὸ ἀλλ' ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία

 ἡμῶν· τὸ γὰρ τί προσευξώμεθα καθὸ δεῖ οὐκ οἴδαμεν, ἀλλ' αὐτὸ τὸ πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει στεναγμοῖς 8.27 ἀλαλήτοις· ὁ δὲ ἐρευνῶν τὰς καρδίας οἶδεν τί τὸ

 _ο_ἰ_κ_ο_υ_μ_έ_ν_η_ς_ _τ_ὰ_ _ῥ_ή_μ_α_τ_α_ _α_ὐ_τ_ῶ_ν_. 10.19 ἀλλὰ λέγω, μὴ Ἰσραὴλ οὐκ ἔγνω; πρῶτος Μωσῆς λέγει· ἐγὼ παραζηλώσω ὑμᾶς ἐπ' οὐκ ἔθνει, ἐπ'

 μὲν τὸ εὐαγγέλιον ἐχθροὶ δι' ὑμᾶς, κατὰ δὲ τὴν ἐκλογὴν 11.29 ἀγαπητοὶ διὰ τοὺς πατέρας· _ἀ_μ_ε_τ_α_μ_έ_λ_η_τ_α_ _γ_ὰ_ρ_ _τ_ὰ_ _χ_α_ρ_ί_σ_μ_α_τ_α 11.30

 σεαυτὸν ἔχε ἐνώπιον τοῦ 14.23 θεοῦ. μακάριος ὁ μὴ κρίνων ἑαυτὸν ἐν ᾧ δοκιμάζει. _ὁ_ _δ_ὲ_ διακρινόμενος ἐὰν φάγῃ κατακέκριται, ὅτι οὐκ ἐκ πίστεως· πᾶν

 ὑμῖν. ὁ δὲ θεὸς τῆς εἰρήνης μετὰ πάντων ὑμῶν. 16.25 _ __Τ_ῷ_ _δ_ὲ_ _δ_υ_ν_α_μ_έ_ν_ῳ_ _ὑ_μ_ᾶ_ς_ _σ_τ_η_ρ_ί_ξ_α_ι_ _κ_α_τ_ὰ_ _τ_ὸ_ _ε_ὐ_α_γ_γ_έ_λ_ι_ό_ν_

μὲν τὸ εὐαγγέλιον ἐχθροὶ δι' ὑμᾶς, κατὰ δὲ τὴν ἐκλογὴν 11.29 ἀγαπητοὶ διὰ τοὺς πατέρας· _ἀ_μ_ε_τ_α_μ_έ_λ_η_τ_α_ _γ_ὰ_ρ_ _τ_ὰ_ _χ_α_ρ_ί_σ_μ_α_τ_α 11.30 καὶ ἡ κλῆσις τοῦ θεοῦ. ὥσπερ γὰρ ὑμεῖς ποτε ἠπειθήσατε τῷ 11.31 θεῷ, νῦν δὲ ἠλεήθητε τῇ τούτων ἀπειθείᾳ, οὕτως καὶ οὗτοι νῦν ἠπείθησαν τῷ ὑμετέρῳ ἐλέει ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐλεηθῶσιν. 11.32 συνέκλεισεν γὰρ ὁ θεὸς τοὺς πάντας εἰς ἀπείθειαν ἵνα τοὺς πάντας ἐλεήσῃ. 11.33 _ __Ω_ _β_ά_θ_ο_ς_ _π_λ_ο_ύ_τ_ο_υ_ _κ_α_ὶ_ _σ_ο_φ_ί_α_ς_ _κ_α_ὶ_ _γ_ν_ώ_σ_ε_ω_ς_ _θ_ε_ο_ῦ_· ὡς _ἀ_ν_ε_ξ_ε_ ρεύνητα τὰ κρίματα αὐτοῦ καὶ ἀνεξιχνίαστοι αἱ _ὁ_δ_ο_ὶ αὐτοῦ. 11.34 τίς γὰρ ἔγνω νοῦν κυρίου; ἢ τίς σύμβουλος αὐτοῦ ἐγένετο; 11.35 ἢ τίς προέδωκεν αὐτῷ, καὶ ἀνταποδοθήσεται αὐτῷ; 11.36 ὅτι _ἐ_ξ_ _α_ὐ_τ_ο_ῦ_ _κ_α_ὶ_ _δ_ι_'_ _α_ὐ_τ_ο_ῦ_ _κ_α_ὶ_ _ε_ἰ_ς_ _α_ὐ_τ_ὸ_ν_ _τ_ὰ_ _π_ά_ν_τ_α_· αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν. 12.1 Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ θεοῦ, παραστῆσαι τὰ σώματα ὑμῶν _θ_υ_σ_ί_α_ν_ _ζ_ῶ_σ_α_ν_ _ἁ_γ_ί_α_ν_ _ε_ὐ_ά_ρ_ε_σ_τ_ο_ν_ 12.2 τῷ θεῷ, τὴν _λ_ο_γ_ι_κ_ὴ_ν_ _λ_α_τ_ρ_ε_ί_α_ν ὑμῶν· μὴ συσχηματίζεσθε τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ _μ_ε_τ_α_μ_ο_ρ_φ_ο_ῦ_σ_θ_ε_ _τ_ῇ_ _ἀ_ν_α_κ_α_ι_ν_ώ_σ_ε_ι_ _τ_ο_ῦ_ _ν_ο_ό_ς_, εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τί τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ, τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον καὶ τέλειον. 12.3 Λέγω γὰρ διὰ τῆς χάριτος τῆς δοθείσης μοι παντὶ τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν, μὴ ὑπερφρονεῖν παρ' ὃ δεῖ φρονεῖν, ἀλλὰ φρονεῖν εἰς τὸ 12.4 σωφρονεῖν, ἑκάστῳ ὡς ὁ θεὸς _0_ἐ_μ_έ_ρ_ι_σ_ε0_1__ἐ_μ_έ_τ_ρ_η_σ_ε_1 μέτρον πίστεως· καθάπερ γὰρ ἐν ἑνὶ σώματι μέλη πολλὰ ἔχομεν, τὰ δὲ μέλη πάντα οὐ 12.5 τὴν αὐτὴν ἔχει πρᾶξιν, οὕτως οἱ πολλοὶ _ἓ_ν_ _σ_ῶ_μ_ά ἐσμεν ἐν 12.6 Χριστῷ, τὸ δὲ καθ' εἷς ἀλλήλων μέλη. ἔχοντες δὲ χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα, εἴτε προφητείαν, 12.7 _κ_α_τ_ὰ_ _τ_ὴ_ν_ _ἀ_ν_α_λ_ο_γ_ί_α_ν_ _τ_ῆ_ς_ _π_ί_σ_τ_ε_ω_ς_· εἴτε διακονίαν, ἐν τῇ δια 12.8 κονίᾳ· εἴτε ὁ διδάσκων, ἐν τῇ διδασκαλίᾳ· εἴτε ὁ παρακαλῶν, ἐν τῇ παρακλήσει· ὁ μεταδιδοὺς ἐν ἁπλότητι, ὁ προϊστάμενος 12.9 ἐν σπουδῇ, _ὁ_ _ἐ_λ_ε_ῶ_ν_ _ἐ_ν_ _ἱ_λ_α_ρ_ό_τ_η_τ_ι_. ἡ ἀγάπη ἀνυπόκριτος. ἀποστυ 12.10 γοῦντες τὸ πονηρόν, κολλώμενοι τῷ ἀγαθῷ· τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς 12.11 ἀλλήλους φιλόστοργοι, τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι, τῇ σπουδῇ 12.12 μὴ ὀκνηροί, _τ_ῷ_ _π_ν_ε_ύ_μ_α_τ_ι_ _ζ_έ_ο_ν_τ_ε_ς_, τῷ κυρίῳ δουλεύοντες, τῇ ἐλπίδι χαίροντες, τῇ θλίψει ὑπομένοντες, τῇ προσευχῇ προσκαρ 12.13 τεροῦντες, ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες, τὴν φιλοξενίαν 12.14 διώκοντες. _ε_ὐ_λ_ο_γ_ε_ῖ_τ_ε_ _τ_ο_ὺ_ς_ _δ_ι_ώ_κ_ο_ν_τ_α_ς_,_ _ε_ὐ_λ_ο_γ_ε_ῖ_τ_ε_ _κ_α_ὶ_ _μ_ὴ_ _κ_α_τ_α_ 12.15 ρᾶσθε. χαίρειν μετὰ χαιρόντων, _κ_λ_α_ί_ε_ι_ν_ _μ_ε_τ_ὰ_ _κ_λ_α_ι_ό_ν_τ_ω_ν_. 14.10-11 _π_ά_ν_τ_ε_ς_ _π_α_ρ_α_σ_τ_η_σ_ό_μ_ε_θ_α_ _τ_ῷ_ _β_ή_μ_α_τ_ι τοῦ θεοῦ. γέγραπται γάρ· 14.11 ζῶ ἐγώ, λέγει κύριος, ὅτι ἐμοὶ κάμψει πᾶν γόνυ, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσεται τῷ θεῷ. 14.12 ἄρα ἕκαστος ἡμῶν περὶ ἑαυτοῦ λόγον δώσει. 14.13 Μηκέτι οὖν ἀλλήλους κρίνωμεν· ἀλλὰ τοῦτο κρίνατε μᾶλλον, 14.14 τὸ μὴ τιθέναι πρόσκομμα τῷ ἀδελφῷ ἢ σκάνδαλον. οἶδα καὶ πέπεισμαι ἐν κυρίῳ Ἰησοῦ ὅτι οὐδὲν κοινὸν δι' ἑαυτοῦ· εἰ μὴ 14.15 τῷ λογιζομένῳ τι κοινὸν εἶναι, ἐκείνῳ κοινόν. εἰ γὰρ διὰ βρῶμα ὁ ἀδελφός σου λυπεῖται, οὐκέτι κατὰ ἀγάπην περιπατεῖς. _μ_ὴ_ τῷ βρώματί σου ἐκεῖνον ἀπόλλυε, ὑπὲρ οὗ Χριστὸς ἀπέθανεν. 14.16-17 μὴ βλασφημείσθω οὖν ὑμῶν τὸ ἀγαθόν. οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία 14.17 τοῦ θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις, ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη καὶ χαρὰ 14.18 ἐν πνεύματι ἁγίῳ. ὁ γὰρ ἐν τούτῳ δουλεύων τῷ Χριστῷ εὐάρε 14.19 στος τῷ θεῷ καὶ δόκιμος τοῖς ἀνθρώποις. ἄρα οὖν τὰ τῆς εἰρήνης 14.20 διώκωμεν καὶ τὰ τῆς οἰκοδομῆς τῆς εἰς ἀλλήλους. μὴ ἕνεκεν βρώματος κατάλυε τὸ ἔργον τοῦ θεοῦ. πάντα μὲν καθαρά, ἀλλὰ 14.21 κακὸν τῷ ἀνθρώπῳ τῷ διὰ προσκόμματος ἐσθίοντι. _κ_α_λ_ὸ_ν_ _τ_ὸ_ μὴ φαγεῖν κρέας μηδὲ πιεῖν οἶνον μηδὲ ἐν ᾧ ὁ ἀδελφός σου 14.22 προσκόπτει. σὺ πίστιν ἔχεις; κατὰ