ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν 1.28 ἣν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες. __Κ_α_ὶ_ _κ_α_θ_ὼ_ς_ οὐκ ἐδοκίμασαν τὸν θεὸν ἔχειν ἐν ἐπιγνώσει, παρέδωκεν αὐτοὺς 1.29 ὁ θεὸς εἰς ἀδόκιμον νοῦν, ποιεῖν τὰ μὴ καθήκοντα, πεπληρωμέ νους πάσῃ ἀδικίᾳ πονηρίᾳ πλεονεξίᾳ κακίᾳ, μεστοὺς φθόνου φόνου 1.30 ἔριδος δόλου κακοηθείας, ψιθυριστάς, καταλάλους, θεοστυγεῖς, ὑβριστάς, ὑπερηφάνους, ἀλαζόνας, ἐφευρετὰς κακῶν, γονεῦσιν 1.31-32 ἀπειθεῖς, ἀσυνέτους, ἀσυνθέτους, ἀστόργους, ἀνελεήμονας· οἵτινες 1.32 τὸ δικαίωμα τοῦ θεοῦ ἐπιγνόντες, ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα πράσσοντες ἄξιοι θανάτου εἰσίν, οὐ μόνον αὐτὰ ποιοῦσιν, ἀλλὰ καὶ συνευδο κοῦσιν τοῖς πράσσουσιν. 2.1 ∆ιὸ ἀναπολόγητος εἶ, ὦ ἄνθρωπε πᾶς ὁ κρίνων· _ἐ_ν_ _ᾧ_ _γ_ὰ_ρ_ κρίνεις τὸν ἕτερον, σεαυτὸν κατακρίνεις· τὰ γὰρ αὐτὰ πράσσεις 2.2 ὁ κρίνων. οἴδαμεν δὲ ὅτι τὸ κρίμα τοῦ θεοῦ ἐστι κατὰ ἀλήθειαν 2.3 ἐπὶ τοὺς τὰ τοιαῦτα πράσσοντας. λογίζῃ δὲ τοῦτο, ὦ ἄνθρωπε ὁ κρίνων τοὺς τὰ τοιαῦτα πράσσοντας καὶ ποιῶν αὐτά, ὅτι σὺ 2.4 ἐκφεύξῃ τὸ κρίμα τοῦ θεοῦ; _ἢ_ _τ_ο_ῦ_ _π_λ_ο_ύ_τ_ο_υ_ _τ_ῆ_ς_ _χ_ρ_η_σ_τ_ό_τ_η_τ_ο_ς_ _α_ὐ_τ_ο_ῦ_ καὶ τῆς ἀνοχῆς καὶ τῆς μακροθυμίας καταφρονεῖς, ἀγνοῶν ὅτι 2.5 τὸ χρηστὸν τοῦ θεοῦ εἰς μετάνοιάν σε ἄγει; κατὰ δὲ τὴν σκλη ρότητά σου καὶ ἀμετανόητον καρδίαν θησαυρίζεις σεαυτῷ ὀργὴν ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς καὶ ἀποκαλύψεως καὶ δικαιοκρισίας τοῦ θεοῦ, 2.6-7 ὃς ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ· τοῖς μὲν καθ' ὑπο 2.7 μονὴν ἔργου ἀγαθοῦ δόξαν καὶ τιμὴν καὶ ἀφθαρσίαν ζητοῦσι 2.8 ζωὴν αἰώνιον· τοῖς δὲ ἐξ ἐριθείας καὶ ἀπειθοῦσι τῇ ἀληθείᾳ πειθο 2.9 μένοις δὲ τῇ ἀδικίᾳ, ὀργὴ καὶ θυμός. θλίψις καὶ στενοχωρία ἐπὶ πᾶσαν ψυχὴν ἀνθρώπου τοῦ κατεργαζομένου τὸ κακόν, Ἰου 2.10 δαίου τε πρῶτον καὶ Ἕλληνος· δόξα δὲ καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐγραζομένῳ τὸ ἀγαθόν, Ἰουδαίῳ τε πρῶτον καὶ Ἕλληνι. 2.11-12 οὐ γάρ ἐστι προσωποληψία παρὰ τῷ θεῷ. Ὅσοι γὰρ ἀνόμως 2.12 ἥμαρτον, ἀνόμως καὶ ἀπολοῦνται· καὶ ὅσοι _ἐ_ν_ _ν_ό_μ_ῳ_ _ἥ_μ_α_ρ_τ_ο_ν_,_ _δ_ι_ὰ_ 2.13 νόμου κριθήσονται· _ο_ὐ_ _γ_ὰ_ρ_ _ο_ἱ_ _ἀ_κ_ρ_ο_α_τ_α_ὶ_ _ν_ό_μ_ο_υ_ _δ_ί_κ_α_ι_ο_ι_ _π_α_ρ_ὰ_ _τ_ῷ_ 2.14 θεῷ, ἀλλ' οἱ ποιηταὶ νόμου δικαιωθήσονται. ὅταν γὰρ ἔθνη τὰ μὴ νόμον ἔχοντα φύσει τὰ τοῦ νόμου ποιῶσιν, οὗτοι νόμον μὴ 2.15 ἔχοντες ἑαυτοῖς εἰσι νόμος· οἵτινες ἐνδείκνυνται τὸ ἔργον τοῦ νόμου γραπτὸν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν, συμμαρτυρούσης αὐτῶν τῆς συνει δήσεως καὶ μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἢ καὶ 2.16 ἀπολογουμένων, ἐν ἡμέρᾳ ὅτε _κ_ρ_ι_ν_ε_ῖ_ _ὁ_ _θ_ε_ὸ_ς τὰ κρυπτὰ τῶν ἀν 2.17 θρώπων _κ_α_τ_ὰ_ _τ_ὸ_ _ε_ὐ_α_γ_γ_έ_λ_ι_ό_ν_ _μ_ο_υ_ _δ_ι_ὰ_ _ _̓_Ι_η_σ_ο_ῦ_ __Χ_ρ_ι_σ_τ_ο_ῦ_._ _ __Ι_δ_ε_ _σ_ὺ Ἰουδαῖος ἐπονομάζῃ καὶ ἐπαναπαύῃ νόμῳ καὶ καυχᾶσαι ἐν θεῷ 2.18 καὶ γινώσκεις τὸ θέλημα καὶ δοκιμάζεις τὰ διαφέροντα κατη 2.19 χούμενος ἐκ τοῦ νόμου, πέποιθάς τε σεαυτὸν ὁδηγὸν εἶναι τυφλῶν, 2.20 φῶς τῶν ἐν σκότει, παιδευτὴν ἀφρόνων, διδάσκαλον νηπίων, ἔχοντα τὴν μόρφωσιν τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἀληθείας ἐν τῷ νόμῳ· 2.21 ὁ οὖν διδάσκων ἕτερον σεαυτὸν οὐ διδάσκεις; _ὁ_ _κ_η_ρ_ύ_σ_σ_ω_ν_ _μ_ὴ_ 2.22 κλέπτειν κλέπτεις; ὁ λέγων μὴ μοιχεύειν μοιχεύεις; ὁ βδελυσσό 2.23 μενος τὰ εἴδωλα ἱεροσυλεῖς; _ὃ_ς_ _ἐ_ν_ _ν_ό_μ_ῳ_ _κ_α_υ_χ_ᾶ_σ_α_ι_,_ _δ_ι_ὰ_ _τ_ῆ_ς_ 2.24 παραβάσεως τοῦ νόμου τὸν θεὸν ἀτιμάζεις; τὸ γὰρ ὄνομα τοῦ θεοῦ δι' ὑμᾶς _β_λ_α_σ_φ_η_μ_ε_ῖ_τ_α_ι_ _ἐ_ν_ _τ_ο_ῖ_ς_ _ἔ_θ_ν_ε_σ_ι_ν, καθὼς γέγραπται. 2.25 _π_ε_ρ_ι_τ_ο_μ_ὴ_ _μ_ὲ_ν_ _γ_ὰ_ρ_ _ὠ_φ_ε_λ_ε_ῖ_ _ἐ_ὰ_ν_ _ν_ό_μ_ο_ν_ _π_ρ_ά_σ_σ_ῃ_ς_· ἐὰν δὲ παραβάτης 2.26 νόμου ᾖς, ἡ περιτομή σου ἀκροβυστία γέγονεν. ἐὰν οὖν ἡ ἀκρο βυστία τὰ δικαιώματα τοῦ νόμου φυλάσσῃ, οὐχὶ ἡ _ἀ_κ_ρ_ο_β_υ_σ_τ_ί_α 2.27 αὐτοῦ _ε_ἰ_ς_ _π_ε_ρ_ι_τ_ο_μ_ὴ_ν λογισθήσεται; καὶ κρινεῖ ἡ ἐκ φύσεως ἀκρο βυστία τὸν νόμον τελοῦσα σὲ τὸν διὰ γράμματος καὶ περιτομῆς 2.28 παραβάτην νόμου. οὐ γὰρ _ὁ_ _ἐ_ν_ _τ_ῷ_ _φ_α_ν_ε_ρ_ῷ_ _ _ ̓_Ι_ο_υ_δ_α_ῖ_ό_ς_ _ἐ_σ_τ_ι_ν_,_ _ο_ὐ_δ_ὲ_ 2.29 ἡ