Commentarii in Romanos (cod. Athon. Laura 184 B64)

 ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν 1.28 ἣν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες. __Κ_α_ὶ_ _κ_α_θ_ὼ_ς_ οὐκ ἐδοκίμασαν τὸν θεὸν ἔ

 ἐν τῷ φανερῷ ἐν σαρκὶ περιτομή· ἀλλ' ὁ ἐν τῷ κρυπτῷ Ἰου δαῖος, καὶ περιτομὴ καρδίας ἐν πνεύματι οὐ γράμματι, οὗ _ὁ_ _ἔ_π_α_ι_ 3.1 νος οὐκ ἐξ ἀνθρώπων

 πίστεως καὶ ἀκροβυστίαν διὰ τῆς 3.31 πίστεως. νόμον οὖν _κ_α_τ_α_ρ_γ_ο_ῦ_μ_ε_ν_ _δ_ι_ὰ_ _τ_ῆ_ς_ _π_ί_σ_τ_ε_ω_ς_; μὴ γένοιτο, _ἀ_λ_λ_ὰ_ _ν_ό_μ_ο_ν_ _ἵ_

 πνεύματος ἁγίου τοῦ δοθέντος ἡμῖν. ἔτι γὰρ Χριστὸς ὄντων ἡμῶν ἀσθενῶν κατὰ καιρὸν _ὑ_π_ὲ_ρ_ _ἀ_σ_ε_β_ῶ_ν ἀπέ 5.7 θανεν. _μ_ό_γ_ι_ς_ _γ_ὰ_ρ_ _ὑ_π_ὲ_ρ_

 σώματι εἰς τὸ ὑπακούειν ταῖς ἐπιθυμίαις 6.13 αὐτοῦ, μηδὲ παριστάνετε τὰ μέλη ὑμῶν ὅπλα ἀδικίας τῇ ἁμαρτίᾳ, ἀλλὰ παραστήσατε ἑαυτοὺς τῷ θεῷ ὡσεὶ ἐκ νεκ

 ποιῶ ἀγαθόν, ἀλλ' ὃ οὐ θέλω κακὸν τοῦτο 7.20 πράσσω. εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω ἐγὼ τοῦτο ποιῶ, οὐκέτι ἐγὼ κατερ 7.21 γάζομαι αὐτὸ ἀλλ' ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία

 ἡμῶν· τὸ γὰρ τί προσευξώμεθα καθὸ δεῖ οὐκ οἴδαμεν, ἀλλ' αὐτὸ τὸ πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει στεναγμοῖς 8.27 ἀλαλήτοις· ὁ δὲ ἐρευνῶν τὰς καρδίας οἶδεν τί τὸ

 _ο_ἰ_κ_ο_υ_μ_έ_ν_η_ς_ _τ_ὰ_ _ῥ_ή_μ_α_τ_α_ _α_ὐ_τ_ῶ_ν_. 10.19 ἀλλὰ λέγω, μὴ Ἰσραὴλ οὐκ ἔγνω; πρῶτος Μωσῆς λέγει· ἐγὼ παραζηλώσω ὑμᾶς ἐπ' οὐκ ἔθνει, ἐπ'

 μὲν τὸ εὐαγγέλιον ἐχθροὶ δι' ὑμᾶς, κατὰ δὲ τὴν ἐκλογὴν 11.29 ἀγαπητοὶ διὰ τοὺς πατέρας· _ἀ_μ_ε_τ_α_μ_έ_λ_η_τ_α_ _γ_ὰ_ρ_ _τ_ὰ_ _χ_α_ρ_ί_σ_μ_α_τ_α 11.30

 σεαυτὸν ἔχε ἐνώπιον τοῦ 14.23 θεοῦ. μακάριος ὁ μὴ κρίνων ἑαυτὸν ἐν ᾧ δοκιμάζει. _ὁ_ _δ_ὲ_ διακρινόμενος ἐὰν φάγῃ κατακέκριται, ὅτι οὐκ ἐκ πίστεως· πᾶν

 ὑμῖν. ὁ δὲ θεὸς τῆς εἰρήνης μετὰ πάντων ὑμῶν. 16.25 _ __Τ_ῷ_ _δ_ὲ_ _δ_υ_ν_α_μ_έ_ν_ῳ_ _ὑ_μ_ᾶ_ς_ _σ_τ_η_ρ_ί_ξ_α_ι_ _κ_α_τ_ὰ_ _τ_ὸ_ _ε_ὐ_α_γ_γ_έ_λ_ι_ό_ν_

πνεύματος ἁγίου τοῦ δοθέντος ἡμῖν. ἔτι γὰρ Χριστὸς ὄντων ἡμῶν ἀσθενῶν κατὰ καιρὸν _ὑ_π_ὲ_ρ_ _ἀ_σ_ε_β_ῶ_ν ἀπέ 5.7 θανεν. _μ_ό_γ_ι_ς_ _γ_ὰ_ρ_ _ὑ_π_ὲ_ρ_ _δ_ι_κ_α_ί_ο_υ_ _τ_ι_ς_ _ἀ_π_ο_θ_α_ν_ε_ῖ_τ_α_ι_·_ _ὑ_π_ὲ_ρ_ _τ_ο_ῦ_ 5.8 ἀγαθοῦ τάχα τις καὶ τολμᾷ ἀποθανεῖν· συνίστησι δὲ _τ_ὴ_ν_ _ἑ_α_υ_τ_ο_ῦ_ ἀγάπην εἰς ἡμᾶς ὁ θεὸς ὅτι ἔτι ἁμαρτωλῶν ὄντων ἡμῶν Χριστὸς 5.9 ὑπὲρ ἡμῶν ἀπέθανεν. πολλῷ οὖν μᾶλλον δικαιωθέντες νῦν ἐν 5.10 τῷ αἵματι αὐτοῦ σωθησόμεθα δι' αὐτοῦ ἀπὸ τῆς ὀργῆς. εἰ γὰρ ἐχθροὶ ὄντες κατηλλάγημεν τῷ θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, πολλῷ μᾶλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα ἐν τῇ ζωῇ 5.11 αὐτοῦ· οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ καυχώμενοι ἐν τῷ θεῷ διὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ δι' οὗ νῦν τὴν καταλλαγὴν ἐλάβομεν. 5.12 _ __∆_ι_ὰ_ _τ_ο_ῦ_τ_ο_ _ὥ_σ_π_ε_ρ_ _δ_ι_'_ _ἑ_ν_ὸ_ς_ _ἀ_ν_θ_ρ_ώ_π_ο_υ_ _ἡ_ _ἁ_μ_α_ρ_τ_ί_α_ _ε_ἰ_ς_ _τ_ὸ_ν_ κόσμον εἰσῆλθε καὶ διὰ τῆς ἁμαρτίας ὁ θάνατος, καὶ οὕτως εἰς πάντας ἀνθρώπους ὁ θάνατος διῆλθεν, ἐφ' ᾧ πάντες ἥμαρτον· 5.13 ἄχρι γὰρ νόμου ἁμαρτία ἦν ἐν κόσμῳ, ἁμαρτία δὲ οὐκ ἐλλογεῖται 5.14 μὴ ὄντος νόμου· ἀλλ' ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος ἀπὸ Ἀδὰμ μέχρι Μωσέως ς ἐπὶ τοὺς ἁμαρτήσαντας ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι τῆς παρα 5.15 βάσεως Ἀδάμ, ὅς ἐστιν τύπος τοῦ μέλλοντος· Ἀλλ' _ο_ὐ_χ_ _ὡ_ς_ _τ_ὸ παράπτωμα, οὕτως καὶ τὸ χάρισμα· εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπ τώματι οἱ πολλοὶ ἀπέθανον, πολλῷ μᾶλλον ἡ χάρις τοῦ θεοῦ καὶ ἡ δωρεὰ ἐν χάριτι τῇ τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου Χριστοῦ Ἰησοῦ εἰς 5.16 τοὺς πολλοὺς ἐπερίσσευσεν. καὶ οὐχ ὡς _δ_ι_'_ _ἑ_ν_ὸ_ς_ _ἁ_μ_α_ρ_τ_ή_σ_α_ν_τ_ο_ς τὸ δώρημα· τὸ μὲν γὰρ κρίμα ἐξ ἑνὸς εἰς κατάριμα, τὸ δὲ χά 5.17 ρισμα _ἐ_κ_ _π_ο_λ_λ_ῶ_ν_ _π_α_ρ_α_π_τ_ω_μ_ά_τ_ω_ν_ _ε_ἰ_ς_ _δ_ι_κ_α_ί_ω_μ_α_._ _ε_ἰ_ _γ_ὰ_ρ_ _ἐ_ν_ _ἑ_ν_ὸ_ς_ _ _ παραπτώματι ὁ θάνατος ἐβασίλευσεν διὰ τοῦ ἑνός, πολλῷ μᾶλλον οἱ τὴν περισσείαν τῆς χάριτος καὶ τῆς δωρεᾶς τῆς δικαιοσύνης λαμβάνοντες ἐν ζωῇ βασιλεύσουσι διὰ τοῦ ἑνὸς Ἰησοῦ Χριστοῦ. 5.18 Ἄρ' οὖν ὡς δι' ἑνὸς παραπτώματος εἰς πάντας ἀνθρώπους εἰς κατάκριμα, οὕτως καὶ δι' ἑνὸς δικαιώματος εἰς πάντας ἀνθρώ 5.19 πους εἰς δικαίωσιν ζωῆς· ὥσπερ γὰρ διὰ τῆς παρακοῆς τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου ἁμαρτωλοὶ κατεστάθησαν οἱ πολλοί, οὕτως καὶ διὰ 5.20 τῆς ὑπακοῆς τοῦ ἑνὸς δίκαιοι κατασταθήσονται οἱ πολλοί. _ν_ό_μ_ο_ς δὲ _π_α_ρ_ε_ι_σ_ῆ_λ_θ_ε_ν_ _ἵ_ν_α_ _π_λ_ε_ο_ν_ά_σ_ῃ_ _τ_ὸ_ _π_α_ρ_ά_π_τ_ω_μ_α_·_ _ο_ὗ_ _δ_ὲ_ _ἐ_π_λ_ε_ό_ν_α_σ_ε_ν_ 5.21 ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις, ἵνα ὥσπερ _ἐ_β_α_σ_ί_λ_ε_υ_σ_ε_ν_ _ἡ_ ἁμαρτία ἐν τῷ θανάτῳ, οὕτως καὶ ἡ χάρις βασιλεύσῃ διὰ δικαιο σύνης εἰς ζωὴν αἰώνιον διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν. 6.1 Τί οὖν ἐροῦμεν; ἐπιμένομεν τῇ ἁμαρτίᾳ, ἵνα ἡ χάρις πλε 6.2 ονάσῃ; μὴ γένοιτο. οἵτινες ἀπεθάνομεν τῇ ἁμαρτίᾳ, πῶς ἔτι 6.3 ζήσομεν ἐν αὐτῇ; ἢ ἀγνοεῖτε ὅτι ὅσοι ἐβαπτίσθημεν εἰς Χριστὸν 6.4 Ἰησοῦν, εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν; _σ_υ_ν_ε_τ_ά_φ_η_μ_ε_ν_ _ο_ὖ_ν_ αὐτῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον, ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ πατρός, οὕτως καὶ ἡμεῖς 6.5 _ἐ_ν_ _κ_α_ι_ν_ό_τ_η_τ_ι_ _ζ_ω_ῆ_ς περιπατήσωμεν. εἰ γὰρ _σ_ύ_μ_φ_υ_τ_ο_ι_ _γ_ε_γ_ό_ν_α_μ_ε_ν_ τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ, ἀλλὰ _κ_α_ὶ_ _τ_ῆ_ς_ _ἀ_ν_α_σ_τ_ά_σ_ε_ω_ς_ 6.6 ἐσόμεθα· τοῦτο γινώσκοντες, ὅτι _ὁ_ _π_α_λ_α_ι_ὸ_ς_ _ἡ_μ_ῶ_ν_ _ἄ_ν_θ_ρ_ω_π_ο_ς συν εσταυρώθη, ἵνα καταργηθῇ τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας, τοῦ μηκέτι 6.7 δουλεύειν ἡμᾶς τῇ ἁμαρτίᾳ· ὁ γὰρ ἀποθανὼν δεδικαίωται ἀπὸ 6.8 τῆς ἁμαρτίας. εἰ δὲ _ἀ_π_ε_θ_ά_ν_ο_μ_ε_ν_ _σ_ὺ_ν_ __Χ_ρ_ι_σ_τ_ῷ_, πιστεύομεν ὅτι 6.9 _κ_α_ὶ_ _σ_υ_ζ_ή_σ_ο_μ_ε_ν αὐτῷ, εἰδότες ὅτι __Χ_ρ_ι_σ_τ_ὸ_ς_ _ἐ_γ_ε_ρ_θ_ε_ὶ_ς_ _ἐ_κ_ _ν_ε_κ_ρ_ῶ_ν_ 6.10 οὐκέτι ἀποθνήσκει, θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει. ὃ γὰρ ἀπέ 6.11 θανε, τῇ ἁμαρτίᾳ ἀπέθανεν ἐφάπαξ· ὃ δὲ ζῇ, ζῇ τῷ θεῷ. οὕτως καὶ ὑμεῖς λογίζεσθε ἑαυτοὺς εἶναι νεκροὺς μὲν τῇ ἁμαρτίᾳ ζῶντας 6.12 δὲ τῷ θεῷ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. μὴ οὖν βασιλευέτω ἡ ἁμαρτία ἐν τῷ θνητῷ ὑμῶν