107 {1ΨΑΛΜῸΣ ΠΈΜΠΤΟΣ.} 1 Πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ πέμπω· πέμπει γὰρ ἡμᾶς πρὸς τὸν δέκατον α᾿ριθμόν.
1ΨΑΛΜῸΣἙΝ∆ΈΚΑΤΟΣ.} τερον ε῾´ν· καὶ μετὰ τοῦ δέκα α᾿ριθμοῦ ἑνδέκατος.
1ΨΑΛΜῸΣ ΙΖʹ.} ρὰ τὸ στερέω· τοῦτο παρὰ τὸ ι῾´στημι, στήσω, ἀόριστος
1ΨΑΛΜῸΣ ΙΗʹ.} μέγα, διατί;Ἐπειδὴ πᾶσα λέξιςἙλ-ληνικὴ ἁπλῆ ὀξύτονος
ευ᾿δο´κησας, κύριε, τὴν γῆν σου. ΛΥΤΡΩΤῊΣ, ε᾿κ τοῦ λυτρῶ, τοῦτο ε᾿κ τοῦ λύτρον, τοῦτο παρὰ τὸ λύω.
{1[ΨΑΛΜῸΣ ΚΘʹ.]} 1 ἙΣΠΈΡΑ, παρὰ τὸ ε᾿´σω φέρειν, ε᾿σωφέρα τις ου᾿῀σα, καὶ ἐν συγκοπῇ ἑσπέρα,
δεύτερον. Τὸ πρῶτον τῶν πλη θυντικῶν ει᾿παίημεν τὸ τρίτον ει᾿παίησαν, καὶ ἐν συγκοπῇ ει᾿´παισαν.
1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]}1 ω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ
ΑΛΜῸΣ ΡΜʹ.]} (ΘΥΜΊΑΜΑ) τοῦτο ε᾿κ τοῦ θῦμα, διὰ γὰρ τῶν θυμάτων καιομένων
̀Σ ΡΝʹ.]} ∆ΥΝΑΣΤΕΊΑΙΣ, ἡ ευ᾿θεῖα, δυναστεία, παρὰ τὸ δυναστεύω, τοῦτο παρὰ τὸ
ΊΣΙΝ, ἡ ευ᾿θεῖα ὁ ε᾿´λεος γίνεται παρὰ τὸ ε῾´λω τὸ λαμβάνω, ε᾿´λος ε
1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]} ᾿´χω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ
1 ΕΤΕΩΡΊΣΘΗΣΑΝ, ε᾿κ τοῦ μετεωρίζω. Τί μὴ ἐταπεινο-φρόνουν ὡς τὸ
εὑρίσκονται, α᾿συνέτημι, ε᾿λευθέρωμι, δέδωμι· ου᾿κ α᾿´ρα ει᾿σι`ν Αι᾿ολικὰ τὰ ει᾿ς ΜΙ· α᾿πο` πνεύματος, ο῾´τι οἱ Αι᾿ολεῖς ψιλωταί ει᾿σι· τὸ δὲ ι᾿´στημι καὶ ι῾´στημι δασύνεται· ου᾿κ α᾿´ρα ει᾿σι`ν Αι᾿ολικὰ τὰ ει᾿ς ΜΙ· α᾿πο` δὲ πρωτοτύπων, ο῾´τι ου᾿δε´ποτε α᾿πο` βαρυτόνων θεμάτων γίνονται τὰ ει᾿ς ΜΙ παρ' αυ᾿τοῖς, α᾿λλ' α᾿πο` περι σπωμένων· παρ' ἡμῖν δὲ καὶ ἀπὸ βαρυτόνων ῥημάτων, οι῾῀ον ζευγνύω ζεύγνυμι, πηγνύω πήγνυμι· ου᾿κ α᾿´ρα ει᾿σι`ν Αι᾿ολικὰ τὰ ει᾿ς ΜΙ. ὁ παρακείμενος δέδωκα, τὰ πληθυντ. δεδώκαμεν, δεδώκατε, δεδώκασι· ὡς τετύφαμεν, τετύφατε, τετύφασι. Τὸ δῶ ἐν τοῖς πληθυντικοῖς ΜΙ, διατί; Τῶν ει᾿ς ΜΙ ἡ πρώτη μὲν καὶ δευτέρα συζυγία τῷ Η παραληγ., καὶ ἐγράφοντο διὰ τοῦ Ο μικροῦ, κατὰ τὸν κανόνα τὸν λέγοντα, ο῾´τι τὰ ει᾿ς ΜΙ ε᾿πι` τῶν πληθυντ. καὶ παθητικῶν συστέλλει ... ...... ω῾´σπερ καὶ ἐπὶ τοῦ δώσομεν, δώσετε, δώσουσι, ἡ γραφὴ τοῦ Α τύπος τοῦ δῶ δώσω δέδωται, ὡς καὶ ἐπὶ τῶν α᾿´λλων πολλῶν, γίνεται.
ἘΠῚ ΚΑΘΈ∆ΡΑΝ, πόσα μέρη λόγου ει᾿σι´; ∆ύο, ε᾿πι` πρό θεσις, καθέδραν ο᾿νο´ματος. Ποίου ει᾿´δους τῶν ὑποπεπτω κότων τῷ ὀνόματι; Προσηγορικοῦ, σχήματος συνθέτου. Καὶ πόθεν συνετέθη;Ἐκ τῆς κατὰ προθέσεως, καὶ τοῦ ε῾´ζω τὸ κάθημαι, ε῾´δρα καὶ καθέδρα, καὶ γίνεται καταέδρα· α᾿λλ' αἱ ει᾿ς φωνῆεν λήγουσαι προθέσεις, ἐὰν συντεθῶσι μεθ' ἑτέρας λέξεως τῆς α᾿πο` φωνήεντος α᾿ρχομένης ε᾿κβάλλουσι τὸ ε᾿´σχατον αυ᾿τω῀ν φωνῆεν, καὶ γίνεται κατέδρα· α᾿λλ' ε᾿πεὶ ψιλὰ ψιλῶν ἡγεῖται, καὶ δασέα δασέων, τρέπεται τὸ Τ ει᾿ς Θ, καὶ γίνεται καθέδρα. Τὸ Θ μετὰ τοῦ Ε ε᾿ν συλλήψει ε᾿στὶν, η᾿` ε᾿ν δια 27 στάσει;Ἐν συλλήψει. ∆ιατί; Πᾶσα πρόθεσις συγκοπὴν πάσχουσα τοῦ ἐσχάτου φωνήεντος, τὸ καταλειπόμενον, ει᾿ μὴ τὸ Ν ει᾿´η, τρέπει πρὸς τὸ ἐπιφερόμενον. Καὶ α᾿´λλως, κα᾿`ν μὴ ᾖ δὲ μία λέξις, α᾿λλὰ δύο, πάθῃ δὲ ἡ μία ε᾿´κθλιψιν, τὸ πρὸ τῆς α᾿ποστρόφου σύμφωνον τῷ ἐπιφερομένῳ φωνήεντι ε᾿πι φέρει. Τὸ ∆ΡΑ μακρόν· διατί; Τὰ ει᾿ς ΡΑ θηλυκὰ μετ' ε᾿πι πλοκῆς συμφώνου παροξύνεσθαι θέλει, καὶ μακρὸν ε᾿´χειν τὸ Α, καὶ τῷ Ε η᾿` διχρόνῳ παραλήγεσθαι, οι῾῀ον Φλέγρα, πέτρα, λέπρα· ου῾´τως ου᾿῀ν καὶ καθέδρα· τὸἘρυθρὰ ἡ πόλις πλη θυντικῶς λεγόμενον, ὁμοῖα τῷ ἐπιθετικῷ ἐτονήθη. Σεση μείωται τὸ Τάναγρα καὶ σκολόπενδρα προπαροξυνόμενα καὶ συστέλλοντα τὸ Α. Ἕζω τὸ Ε ψιλὸν, διατί; Τὰ διὰ τοῦ ε῾´ζω ῥηματικὰ διὰ τοῦ Ε ψιλοῦ γράφεται, πλὴν τοῦ παίζω, ο῾´περ α᾿πο` τοῦ παιδιὰ γέγονεν, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ παίγνιον. ∆ασεῖαν διατί; Τὸ Ε πρὸ τοῦ Ζ δασύνεται, χωρὶς ει᾿ μὴ ἀπὸ κλίσεως ει᾿´η ῥημα τικῆς, ὡς τὸ ζητῶ ἐζήτουν, καὶ τὰ παρ' αυ᾿τοῖς δὲ δασύ νεται, ε῾´δος, ἑδραῖος, ε᾿´δαφος, καὶ τὰ ο῾´μοια. Συντάσσεται δὲ ἐπὶ πρόθεσις μετὰ δοτικῆς, καὶ γενικῆς, καὶ αι᾿τιατικῆς, οι῾῀ον ε᾿π' ε᾿μοῦ, ε᾿π' ε᾿μοὶ, ε᾿π' ε᾿με´. ΛΟΙΜΩ͂Ν γενικῆς τῶν πληθυντικῶν· ἡ ευ᾿θεῖα ὁ λοιμός. Πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ _0_λ_ι_μ_ὸ_ς0_1_λ_ε_ί_π_ω1, πλεονασμῷ τοῦ Ο λοιμός. Τὸ δὲ λιμὸς διὰ τί γράφεται διὰ τοῦ Ι; ∆ιότι πολλά ει᾿σιν ο᾿νο´ματα α᾿πο` ῥημάτων γινόμενα, καὶ γραφομένων τῶν ῥημάτων διὰ διφθόγγου, τῶν δὲ ὀνομάτων διὰ τοῦ Ι, οι῾῀ον πείθω πιθανὸς, λείχω λιχανὸς, οι᾿κτείρω οι᾿κτιρμὸς, σείω σῖτος· ου῾´τως ου᾿῀ν καὶ λείπω λιμός.Ἢ ο῾´τι πολλά ει᾿σιν ο᾿νο´ματα συμπάσχοντα τῷ δηλουμένῳ, οι῾῀ον χεὶρ διὰ διφθόγ γου, χιρὰς δὲ, τὸ περὶ τὴν χεῖρα πάθος, διὰ τοῦ Ι· καὶ ἐμι μήσατο ἡ γραφὴ τὸ πάθος τῆς φωνῆς συμπαθοῦσα τῷ δηλουμένῳ. Λοιμὸς διὰ τί ὀξύνεται; Τὰ ει᾿ς μὸς καθαρὰ δισύλλαβα διφθόγγῳ παραληγόμενα α᾿πο` συμφώνου α᾿ρχό μενα σπάνιά ει᾿σι καὶ ὀξύνονται, οι῾῀ον λαιμὸς, λοιμὸς, τὰ δὲ 28 α᾿πο` φωνήεντος α᾿ρχόμενα βαρύνονται, οι῾῀ον αι῾῀μος, οι῾῀μος. Χήρα δὲ, ἡ γυνὴ, διὰ τοῦ Η γράφεται, ο῾´τι α᾿πο` τοῦ χαρὰ γέγονε κατὰ ἀντίφρασιν, ἡ μὴ χαίρουσα. ΟΥ᾿ΚἘΚΆΘΙΣΕ, ποίου μέρους λόγου ε᾿στί; βʹ· ου᾿ ε᾿πι´ρρημα α᾿ρνήσεως, ε᾿κα´θισε ῥῆμα, συζυγίας τετάρτης τῶν βαρυτόνων. Πόθεν δῆλον;Ἡ δὲ δʹ διὰ τοῦ Ζ η᾿` δύο Σ. Καὶ διατί διὰ τοῦ Ζ; ∆ιότι τέταρτον σύμφωνον ε᾿στὶ, καὶ μέσον, καὶ συγγενὲς ὑπάρχον τοῦ Σ καὶ ∆. Καὶ διὰ τί δύο ΣΣ;Ἵνα α᾿νδιπλασιασθέντων τῶν δύο ΣΣ, τὴν ι᾿´σην δύναμιν α᾿ναπληρώσῃ τοῦ