διπλοῦ. Πρωτότυπόν ε᾿στιν η᾿` παράγωγον· καὶ πόθεν παράγεται; Ἐκ τῆς κατὰ προθέσεως καὶ τοῦ ι῾´ζω ῥήματος. Καὶ αἱ συντι θέμεναι λέξεις πρῶτον συντίθενται καὶ ου῾´τω κλίνονται, η᾿` πρῶτον κλίνονται, καὶ ου῾´τω συντίθενται; Αἱ μετὰ προθέ σεως συντιθέμεναι λέξεις πρὶν η᾿` συντεθῶσι κλίνονται, οι῾῀ον, α᾿´γω, συνάγω· αἱ δὲ μὴ μετὰ προθέσεως συντιθέμεναι ου᾿ κλίνονται πρὶν η᾿` συντεθῶσιν, οι῾῀ον φιλοσοφῶ, ε᾿φιλοσόφουν. Καθίζω, τὸ ΘΙ, Ι. ∆ιατί; Τὰ διὰ τοῦ ι῾´ζω ῥηματικὰ διὰ τοῦ Ι γράφεται, πλὴν τοῦ δανείζω καὶ χρῄζω. Τὸ μὲν δανείζω γέγονε παρὰ τὸ δάνειον, δανειάζω, καὶ ἐν συγκοπῇ δανείζω· τὸ δὲ δάνειον παρὰ τὸ δάνος. Τὰ γὰρ α᾿πο` τῶν ει᾿ς ΟΣ ου᾿δετέρων διὰ τοῦ ΕΙΟΝ γινόμενα ου᾿δε´τερα μονογενῆ, διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου γράφεται, οι῾῀ον γένος γένειον, βρένθος βρένθειον, ου῾´τως ου᾿῀ν καὶ δάνος δάνειον. Τὸ δὲ χρῄζω α᾿πο` τοῦ χρέος, χρεΐζω, καὶ τροπῇ τοῦ Ε ει᾿ς Η χρηΐζω, καὶ ἐν συναιρέσει χρῄζω, καὶ μετὰ τοῦ Ι προσγεγραμμένου. Καθίζω, ὁ μέλλων, καθίσω. Πόθεν ε᾿´χει τὸ Σ;Ἡ δὲ τετάρτη διφο ρεῖται, φράσω, παίξω· καὶ ω᾿´φειλεν ε᾿´χειν τὸ Ξ, καὶ μὴ τὸ Σ· α᾿λλὰ τὰ ει᾿ς ΖΩ λήγοντα ῥήματα, ει᾿ μέν ει᾿σι δισύλλαβα, πῆ μὲν διὰ τοῦ Ζ ε᾿κφερόμενα ε᾿πι` τῷ μέλλοντι, οι῾῀ον κράζω, κράξω, πῆ δὲ διὰ τοῦ Σ, οι῾῀ον, κτίζω, κτίσω· ει᾿ δέ ει᾿σιν ὑπὲρ δύο συλλαβὰς, α᾿ει` διὰ τοῦ Σ, πλὴν τοῦ αἰάζω αἰάξω, οι᾿μω´ζω οι᾿μω´ξω, ο᾿λολύζω ο᾿λολύξω, θρυλλίζω θρυλλίξω, α᾿λαπάζω α᾿λαπάξω, στηρίζω στηρίξω, τὸ δὲ βαστάζω καὶ νυστάζω καὶ τὰ ο῾´μοια ∆ωρικά ει᾿σι, κατὰ τροπὴν τοῦ δευτέρου Σ ει᾿ς Ζ, 29 τοῦ δὲ στενάζω ὁ ἐνεστὼς διφορεῖται· ευ῾´ρηται γὰρ καὶ στενάχω, α᾿φ' ου῾῀ καὶ στέναχος καὶ στοναχή. Καθίζω, καὶ ὁ μέλλων καθίσω, ὁἈττικὸς μέλλων καθῶ.Ὁ κανών· ε᾿πι` τῶν διὰ τοῦ ίζω ῥημάτων τῶν ὑπὲρ δύο συλλαβῶν (ὰς) τῶν διὰ τοῦ Ι γραφομένων, οἱἈττικοὶ ἐκβάλλοντες τὸ Σ τοῦ μέλ λοντος, καὶ περισπῶντες, ι᾿´διον μέλλοντα ποιοῦσιν· οι῾῀ον ὑβρίζω ὑβρίσω ὑβριῶ, λακτίζω λακτίσω λακτιῶ. ∆ιατί ει᾿῀πεν ε᾿πι` τῶν διὰ τοῦ ίζω; ∆ιότι ε᾿πι` τῶν διὰ τοῦ άζω η᾿` ο´ζω η᾿` υ´ζω τοῦτο ου᾿ ποιοῦσιν.Ἐπὶ τούτων γὰρ ὁ μέλλων ἐὰν α᾿ποβάλλῃ τὸ Σ, οι῾῀ον, δεσπόζω δεσπόσω δεσποῶ, κραυγάζω κραυγάσω κραυγαῶ· εὑρίσκοντες δὲ οἱ Ἀττικοὶ ἀλλεπάλληλα τὰ φωνήεντα πάλιν ποιοῦσι κράσιν, καὶ γίνεται δεσπῶ καὶ κραυγῶ, ο῾´περ ε᾿στὶν α᾿´τοπον. Καὶ πῶς ε᾿στιν α᾿´τοπον; Εὑρίσκεται γὰρ ὁ μέλλων ε᾿λα´ττονας συλλαβὰς ε᾿´χειν τοῦ ἐνεστῶτος, ο῾´περ α᾿δυ´νατον· πᾶς γὰρ μέλλων ι᾿σοσύλλαβός ε᾿στι τῷ ἐνεστῶτι, η᾿` περιττοσύλλαβος, ου᾿δε´πω δὲ ἐνδεῖ. ∆ιατί ει᾿῀πεν ε᾿πι` τῶν ὑπὲρ δύο συλλαβάς; ∆ιότι ει᾿σι´ τινα α῾´τινα ὁμοφωνεῖ τοῖς μέλλουσι τῆς ϛ συζυγίας, ὡς τὸ κτίζω κτίσω, καὶ κτίω κτίσω.Ἵνα ου᾿῀ν μὴ ἀμφίβολα γένηται ποίας ε᾿στι συζυγίας, ε᾿πι` τῶν δισυλλάβων ου᾿ ποιοῦσι. Καὶ διατί ει᾿῀πε τῶν διὰ τοῦ Ι γραφομένων; ∆ιότι ε᾿πι` τοῦ δανείζω καὶ χρῄζω τοῦτο ου᾿ ποιοῦσιν, ε᾿πειδὴ πᾶς μέλλων βαρύτονος, πλὴν τῆς δευτέρας συζυγίας, η᾿` τὴν ι᾿´σην παραλή γουσαν θέλει ε᾿´χειν τῷ ἐνεστῶτι, οι῾῀ον τύπτω τύψω, η᾿` μεί ζονα, οι῾῀ον λέγω λέξω, ου᾿δε´πω δὲ ἐλάττονα, πλὴν τοῦ πνίγω πνίξω, καὶ ψύχω ψύξω, καὶ ἐρύκω ε᾿ρυ´ξω. Ταῦτα γὰρ ε᾿ν μὲν τῷ ἐνεστῶτι ε᾿´χουσι φύσει μακρὸν τὸν δίχρονον, ε᾿ν δὲ τῷ μέλλοντι, θέσει· ι῾´να ου᾿῀ν τὸ α᾿´τοπον α᾿ποφύγωσι, ε᾿πι` τῆς δευτέρας συζυγίας τῶν βαρυτόνων α᾿ποβάλλουσι τὸ Σ τοῦ μέλλοντος, καὶ περισπῶσιν, ι῾´να μηκέτι ει᾿´η βαρύτονος ὁ μέλλων.Ἐπεὶ ου᾿῀ν τοῦ δανείζω δανείσω καὶ χρῄζω χρήσω ἡ αυ᾿τη` παραλήγουσα πεφύλακται, ου᾿κε´τι ποιοῦσιν οἱἈτ τικοὶ ι᾿´διον μέλλοντα, διὰ τὸ μακρᾷ παραλήγεσθαι. Καθίζω, τὸ Ι βραχύ. ∆ιατί; Τὰ διὰ τοῦ ΙΖΩ ῥήματα 30 συστέλλουσι τὸ Ι, οι῾῀ον α᾿νδρίζω, βαδίζω, λακτίζω, καθίζω καὶ ὁ μέλλων, καθίσω· ὁ ἀόριστος ε᾿κα´θισα, τὸ βʹ, ε᾿κα´θισας, τὸ γʹ, ε᾿κα´θισε· καὶ τὸ Ν ε᾿φελκυστικόν ε᾿στιν ε᾿ν τοῖς τρίτοις προσώποις, φωνήεντος ε᾿πιφερομένου, συμφώνων δ' ου᾿κε´τι· καὶ μετὰ τῆς ΟΥ α᾿ρνήσεως καὶ πλεονασμοῦ τοῦ Κ, ου᾿κ ε᾿κα´θισεν. ἈΛΛ'Ἢ, τὸ ἀλλὰ σύνδεσμος συμπλεκτικός· τὸ η᾿` διαζευ κτικός. Ει᾿ς τὸ Α ψιλόν· διατί; Οἱ σύνδεσμοι πάντες ψιλοῦν ται, πλὴν τῶν αι᾿τιολογικῶν.Ὀξύνεται· πᾶς σύνδεσμος συμ πλεκτικὸς