α᾿λοῶ· καὶ τὰ μὲν δύο διὰ τοῦ Η ε᾿´χει τὸν μέλλοντα, βοήσω καὶ γοήσω· τὰ δὲ βʹ διὰ τοῦ Α, α᾿κροάσω καὶ μακκοάσω, (σημαίνει δὲ τὸ μω ραίνω,) τὸ ε῾`ν διφορεῖται, α᾿λοάσω καὶ ἀλοήσω. ἩΜΈΡΑ παρὰ τὸ μείρω τὸ μερίζω, ἡ πανταχοῦ μεμε ρισμένη, γίνεται μέρα, καὶ πλεονασμῷ τοῦ Η ἡμέρα. Καὶ διατί πλεονάζει τὸ Η; Πλεονάζει γὰρ τὸ Η ε᾿ν πολλοῖς λέξεσιν, ὡς ε᾿ν τῷ μύει η᾿μυ´ει, βαιὸν η᾿βαιόν· τὸ ἠμύει, ὡς ε᾿ν τῷ ε᾿πι´ τ' η᾿μυ´ει α᾿σταχύεσσι· τὸ ἠβαιὸν, ὡς ε᾿ν τῷ[ Il. .♣β 386.] ου᾿ γὰρ παυσωλή γε μετέσεται ου᾿δ' η᾿βαιόν. Ει᾿ς τὸ Η δασεῖαν, διατί; Τὸ Η πρὸ τοῦ Μ διατί (δασύνεται.) Ἡμέρα, η῾´μισυ, ἡμίφωνον, πλὴν τοῦ η᾿῀μος. Τὸ ΜΕ ψιλὸν, διατί; 39Ἐκ τοῦ μείρω τὸ μερίζω. Καὶ ἐκεῖνο διατί; Τὰ ε᾿´χοντα α᾿να φαινόμενον τὸ Ε ε᾿ν τῷ μέλλοντι διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου γράφεται ε᾿πι` τοῦ ἐνεστῶτος, οι῾῀ον μερῶ μείρω, κερῶ κείρω. Καὶ α᾿´λλως· Τὰ διὰ τοῦ ΕΡΑ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς ε᾿´χοντα πρὸ τέλους τὸν τόνον, μονογενῆ ο᾿´ντα, διὰ τοῦ Ε ψιλοῦ γράφεται, οι῾῀ον διφθέρα, χολέρα, ἡμέρα, ἑσπέρα, καὶ τὰ ο῾´μοια· τὰ δὲ προπαροξύτονα διὰ διφθόγγου, μάκαιρα, λέαινα, χίμαιρα, ι᾿οχέαιρα. Τὸ ΡΑ μακρὸν, διατί; Τὰ ει᾿ς ΡΑ θηλυκὰ βραχεῖ η᾿` βραχυ νομένῳ φωνήεντι παραληγόμενα ε᾿κτείνει τὸ Α, οι῾῀ον ἡμέρα, χολέρα, κατάρα.Ἡμέρα ο᾿ξυ´νεται (βαρύνεται.) Τὰ ει᾿ς ΡΑ θηλυκὰ τρισύλλαβα μακροκατάληκτα παραλη γόμενα τῷ Ε, μονογενῆ ο᾿´ντα, ο᾿ξυ´νονται· καὶ τὸ περιστερὰ, ο῾´τι ὑπὲρ τρεῖς συλλαβάς. ∆ωρικῶς δὲ ἐτράπη τὸ Η ει᾿ς Α, ω῾´σπερ τὸ α῾´λιος η῾´λιος, ἁμέρα ἡμέρα ΝῪΞ παρὰ τὸ νύσσω τὸ κάμπτω, ἡ νύσσουσα ἡμᾶς πρὸ υ῾´πνου (πρὸς υ῾´πνον·) τὸ νύσσω συζυγίας δʹ τῶν βαρυτόνων. Πόθεν δῆλον;Ἡ δὲ δʹ διὰ τοῦ Ζ η᾿` δύο ΣΣ, οι῾῀ον φράζω, νύσσω. Τὸ ΝΥ ψιλὸν, διατί; Ου᾿δε´ποτε πρὸ τῶν δύο ΣΣ εὑρίσκεται δίφθογγος, πλὴν τοῦ λεύσσων καὶ κρείσσων. Νύσσω καὶ ὁ μέλλων νύξω. Πόθεν ε᾿´χει τὸ Ξ;Ἡ δὲ δι[α]-φορεῖται, καὶ ω᾿´φειλεν ε᾿´χειν τὸ Σ καὶ μὴ τὸ Ξ. Ει᾿ δὲ ει᾿´η διὰ ΒΩ (σιξ) ὁ ἐνεστὼς, α᾿ει` ὁ μέλλων διὰ τοῦ Ξ, πλὴν τοῦ πλάσσω πλάσω, σημαίνει δὲ ἐργάζομαι· ἱμάσσω ἱμάσω, τὸ μαστίζω, ἱνάσσω ἱνάσω, τὸ δύναμιν παρέχω, πάσσω πάσω, τὸ ποι κίλλω, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ παστὸς, λεύσσω λεύσω, τὸ βλέπω, ε᾿ρε´σσω ε᾿ρε´σω, τὸ κωπηλατῶ.Ἐκ γοῦν τοῦ νύσσω νύξω, κατὰ ἀπο βολὴν τοῦ Ω, νύξ. Καὶ διατί ὀξύνεται; Τὰ ἀπὸ μελλόντων δισυλλάβων κατ' α᾿ποβολὴν τοῦ Ω γινόμενα ο᾿νο´ματα ο᾿ξυ´ νεται, οι῾῀ον κλείω κλείσω κλεῖς, παύω παύσω καὶ ποὺς, θερίζω θερίσω, καὶ ∆ωρικῶς θερίξω, θέριξ, καὶ ἐν συγκοπῇ θρίξ· ου῾´τως ου᾿῀ν καὶ νύξω, νύξ.Ἢ καὶ τὰ ει᾿ς ΥΞ λήγοντα ο᾿νο´ματα μονοσύλλαβα ο᾿ξυ´νονται, ει᾿ μὴ διάφορος ἱστορία παρακολουθήσει. Τὸ νὺξ ψιλὸν, διατί; Τὰ ει᾿ς ΥΞ μονο σύλλαβα διὰ τοῦ Υ ψιλοῦ γράφεται, οι῾῀ον Στὺξ, νὺξ, πλὴν 40 προῖξ· τοῦτο δὲ γέγονε παρὰ τὴν πρὸ πρόθεσιν καὶ τὸ οι᾿῀κος, πρόι¨ξ καὶ προῖξ, τουτέστιν ἡ ει᾿ς σύστασιν τοῦ οι᾿´κου διδομένη. Τὸ νὺξ μακρὸν διατί; Πᾶν ο᾿´νομα μονοσύλλαβον μακροκαταληκτικόν ε᾿στι φύσει η᾿` θέσει, οι῾῀ον Στὺξ, νὺξ, πᾶς, λῖς, κῖς, κὰρ, πῦρ, σκὼρ, πλὴν τοῦ τίς. Ποίας παραλη γούσας ε᾿πιδέχονται τὰ διὰ δύο ΣΣ ε᾿κφερόμενα;Ἕξ· η᾿` γὰρ τῷ Α παραλήγεται, ὡς τὸ ταράσσω, α᾿λλάσσω, η᾿` τῷ Ε, ὡς τὸ πῦρ, πυρὸς, πυρέσσω, η᾿` τῷ Η, ὡς τὸ πτήσσω, ῥήσσω, η᾿` τῷ Ι, ὡς τὸ δειδίσσω τὸ ἐκφοβῶ, καὶ λίσσω, τὸ παρακαλῶ, η᾿` τῷ Υ, ὡς τὸ νύσσω, ο᾿ρυ´σσω, α᾿φυ´σσω, α᾿παντῶ, η᾿` τῷ Ω, ὡς τὸ α᾿γρώσσω, τὸ ἀγρεύω, καὶὍμηρος, ι᾿χθὺς α᾿γρώσσων πυκινὰ πτερὰ δεύεται α῾´λμη. Νὺξ ποίου ει᾿´δους τῶν ὑποπεπτωκότων τῷ ὀνόματι; Τῶν ὡς πρός τι. ∆ιόρισον.Ὡς πρός τι ε᾿´χον δέ ἐστιν, ὡς νὺξ, ἡμέρα. Καὶ ποσαχῶς τὰ ὡς πρός τι; Τετραχῶς. Κατὰ ποιὸν, κατὰ ποσὸν, (κατὰ α᾿´μεσον,) κατὰ ε᾿´μμεσον. Τὸ δὲ νὺξ ε᾿στὶ τῶν κατ' α᾿´μεσον. Νὺξ πόσα σημαίνει; Τέσσαρα· τὴν σωματοειδῆ θεὸν, ὡς τὸ ει᾿ μὴ ἡ νὺξ δμήτειρα θεῶν ε᾿σα´ωσε καὶ ἀνδρῶν, καὶ τὴν παρ' ἡμῖν νοουμένην, ὡς τὸ νὺξ η῾´δ' ἠὲ διαρραίσει στρατὸν ἠὲ σαώσει· καὶ τὴν σκοτίαν καὶ γνοφώδη κατάστασιν, ὡς τὸ α᾿λλ' ε᾿πι` νὺξ ο᾿λοὴ τέτα[κ]ται δειλοῖσι βροτοῖσι· καὶ τὸν θάνατον καὶ τὸν σκοτασμὸν τῶν ο᾿μμάτων, ὡς τὸ τὸν δὲ κατ' ο᾿φθαλμῶν ε᾿ρεβεννὴ νὺξ ε᾿κα´λυψεν. Νὺξ πῶς κλίνεται; Τῆς νυχός sic).Ὁ κανών· πᾶν ο᾿´νομα