17. De sancta Martha.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.

A. Salve, clemens hospita
Nostri redemtoris,
Martha, tu nos adiuva
Nunc et cunctis horis.

Ad Magnificat.

A. Gloria, Christe, tibi,

qui Martham sede polorum
Hospitio refoves,

tu cibus, sorte piorum,
Eius nos meritis

sorti coniunge bonorum.

Ad Matutinum.

Invitatorum.
Laudemus Dominum,

qui Martham large beavit
Aeterno pro terreno

caelisque locavit.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Ave, Iesu laudabilis
Et multum admirabilis,
Qui quondam ceu pauper homo,
Marthae receptus es domo.
2. Ave, sol iustitiae,
Iesu, sole natus,
Marthae tabernaculo
pastus et potatus.

3. Ave, Iesu Domine,
factor et factura,
Nos pro Marthae meritis
fove suavi cura.

Responsoria.

1. Syrus dux Syriae,

quoque multarum regionum,
Euchariam duxit

regali germine natam,
Gignitur his Martha,

devota per omnia Christo,
V. Hospita, servitrix,

famulatrix, fervida nutrix.

2. Martha, virgo nobilis,

multum infirmata
Et diu, sed Domini

virtute sanata,
Corde, ore, opere

nam semper dilexit
Hunc, hinc hanc ad supera

ceu suam provexit;
V. Rex bona pro meritis

dat pius ipse suis.

3. Salve, stirpe regia
Nata, felix hospita
Nostri salvatoris,
Martha, fac, ut omnia
Nobis tua merita

Prosint cunctis horis,
V. Te quia salvator

dilexit castus amator.

In 2. Nocturno.

Antiphcmae.

1. Ave, Martha speciosa,
Generosa, gloriosa,

Pulchra et amabilis,
Iesus [fins] copiosa
Prece tua suffragosa

Nobis sit et dapsilis.

2. Ave, nostrum refugium,
Iesu, propter hospitium
Marthae precesque puras
Mentes emolli duras.
3. Ave, Iesu fundamentum
Omnis boni et augmentum,
Pro Marthae sanctis meritis
Nos summis iunge gaudiis.

Responsoria.

1. Martha Christo ministravit,
Ubicunque potuit,
Et ad ipsum invocavit

Sororem et voluit,
Ut ad haec se adiuvaret,
Et hoc Iesus imperaret,
Sed Iesus sie docuit:
V. Martha bonam partem

retinens, tamen haec me-
liorem.

2. Iesu de terris ad patrem
post ascensionem
Martha toto nisu studens

ad profectionem,
Quae habebat, deponebat
in communionem
V. Sanctorum, Christumque se-
quens
fit forma bonorum.
3. Cum fideles de terrena
Hierusalem fugarentur
Et de suis finibus,
Cum sua tunc comitiva

Iactata maris fluctibus,
Nullo prorsus gubernante
Nisi solo Domino,
Venerunt Marsiliam,

Tandem ad urbem Aquensem

Et ibi familiam
Christo multam genuerunt,
Quia valde clamaverunt

Verbis et miraculis

Coram cunctis populis.
V. Martha, Iesu nutrix,

nos nutri, sis quoque tutrix.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Ave, Iesu gloriose,
Mire et mirabilis,
Hospes Marthae gloriosae
Quondam et spectabilis.
2. Iesus Martham et Mariam
Lazarumque diligebat
Et dans ipsis manum piam
Ad superna provehebat.
3. Iesu dulcis, per merita
Dicti Lazari inclita,

Sororum praefatarum,
Fac in regno coelorum
Nos consortes earum.

Responsoria.

1. Martha corpus iuvenis
Biduo submersum
Vitae reddit precibus
Et facit conversum,
V. Suscitat et senem,

Christo populum quoque
multum.

2. Iesus suam hospitam

Pie consolatur
Et, ut ad se veniat

Post annum, adfatur,
V. Et quod salvetur

semper, qui eam veneretur.
3. Salve, felix hospita
Iesu, Martha inclita,

Virgo prudens et beata,

Sis pro nobis exorata,
V. Ut Domino gratos

nos efficias et amatos.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Martha bestiam indignam,
Nimis feram et malignam
Necavit Christi nomine,
Gloria tibi, Domine.
2. Martha virgo Tarascono
Loco quodam velut dicto
Constructa ecclesia
Cum sua familia
Domino servivit,
Quo dum ipsum audivit.

3. Frontonem, Petragoricum
episcopum, vocavit
Iesus dilectum nominans,
dum missam celebravit,
Et Martham caram tumulo
cum ipso collocavit.
4. Chlodoveus rex renibus
gravissime dolebat
Et famam de miraculis

Marthae tunc audiebat,
Et veniens ad tumulum
sanissimus fiebat
5. Tunc locum illum liberum
Rex fecit et ditavit

Et trium miliarium
Terras circum rodavit
Villas castraque donavit.

Ad Benedictus.

A. Ave, dilector optime
Te pure diligentium,
Qui Martham das memoriae

Cunctorum te colentium,
Et hoc libro monstrasti,
Quem tunc portasti.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Ave, Iesu, pietas,

veritas et vita,
Qui tuam caram Martham

consolatus, ita
Dicens: mecum gaudebis

In aeternum vivens
Et, quae petis, habebis

A me, daboque libens,
Et omnes te colentes
Erunt tecum gaudentes.