9Σιμμίας δ' ἐπετήδευσεν ἔν τισι ποιήμασι τοὺς πλείστους κρητικοὺς παραλαμβάνειν μᾶτερ ὦ πότνια κλῦθι.9 Ἰστέον ὅτι ὁ Ὦρός φησιν, ὡς ἀντὶ μακρᾶς ἐστιν ἐν-ταῦθα τὸ ˉα τοῦ πότνια, κοινῆς ὂν συλλαβῆς, ὅτι ἀπήρ τισεν εἰς μέρος λόγου, ὡς τὸ Νέστορα δ' οὐκ ἔλαθεν ἰαχή (Ξ 1). ἀλλὰ μᾶλλον δεῖ μὴ κατὰ τοῦτο λέγειν αὐτὸ μακρόν, ἀλλ' ὅτι ἔχει δύο σύμφωνα ἐπιφερόμενα, τὸ ˉκˉλ τοῦ 20κλῦθι.20 249 (42, 7) 9Θυμελικὰν ἴθι μάκαρ9 καὶ τὰ ἑξῆς· ἐκ τῶν καλουμένων ∆ελφικῶν ἔστιν ἡ προκειμένη χρῆσις, μὴ ἐχόντων τὸ ὄνομα τοῦ ποιητοῦ. (43, 3) 9Ὁ ταῦρος δ' ἔοικε κερίζειν·9 Βασσαρῶν Αἰσχύλου (23) ἡ χρῆσις.

Cap. XIV.Περὶ τῆς κατὰ ἀντιπάθειαν μίξεως.

1 9Τῆς δὲ κατὰ ἀντιπάθειαν μίξεως νῦν τὰ πυκνότατα παραθησόμεθα·

ἐπιχοριαμβικὸν μὲν οὖν τὸ Σαπφικὸν καλούμενον ἑνδεκασύλλαβον·9 καὶ ἑξῆςU 9Τῆς δὲ κατὰ ἀντιπάθειαν μίξεως νῦν τὰ πυκνότατα παραθησόμεθα. ἐπιχοριαμβικὸν μὲν οὖν τὸ Σαπφικὸν καλούμενον ἑνδεκασύλλαβον, οἷον ποικιλόφρον ἀθανάτ' Ἀφρόδιτα· τοῦτο δὲ τὴν μὲν πρώτην συζυγίαν ἔχει τροχαϊκὴν ἑξά σημον ἢ ἑπτάσημον, τὴν δὲ δευτέραν χοριαμβικήν, τὴν δὲ κατακλεῖδα ἐξ ἰάμβου καὶ τῆς ἀδιαφόρου συλλαβῆς·9 καὶ τὰ ἑξῆς. -κ Ἐνταῦθα περὶ τῶν παρὰ τοῖς ἀρχαίοις εὑρημένων μεμιγμένων, τῶν κατὰ ἀντιπάθειαν ἀλλήλων ὄντων μέτρων βούλεται διαλαβεῖν ὁ τεχνικός, καὶ λέγει, ὅτι τὰ πυκνότατα, τουτέστι τὰ συνήθη ἐν τῇ χρήσει, παρα φέρω. λέγει οὖν εἶναί τι μέτρον τὸ λεγόμενον ἐπι 250 χοριαμβικόν, τουτέστι τὸ μὴ ἀπὸ χοριάμβου μόνον συγκείμενον, ἀλλ' ἐπὶ τούτῳ καὶ ἀπὸ ἄλλων ποδῶν συντεθειμένον. καὶ λέγει τὸ ποῖον μετὰ παραδείγμα τος, τὸ καλούμενον καὶ Σαπφικόν, τὸ ἑνδεκασύλλαβον, οἷον ποικιλόφρον ἀθανάτ' Ἀφρόδιτα. ἔχει γὰρ τὴν πρώτην συζυγίαν τροχαϊκὴν ἑξάσημον ἢ ἑπτάσημον, τουτέστιν ἐκ δύο τροχαίων συγκειμένην τρισήμων ὄντων, ἢ ἐκ τροχαίου καὶ σπονδείου, τουτ έστι τρισήμου καὶ τετρασήμου, ὥστε εἶναι τὴν διπο δίαν ἑπτάσημον· (ἰστέον γὰρ ὅτι ἡ ἑπτάσημος τρο χαϊκὴ ἐπὶ τέλους ἔχει τὸν σπονδεῖον, ὥστ' εἶναι τὴν τελευταίαν τοῦ διτροχαίου ἀδιάφορον, μακρὰν καὶ βραχεῖαν· μακρὰν μέν, ὅτε ἐστὶν ἑπτάσημος, βραχεῖαν δέ, ὅτε ἑξάσημος. ἡ δὲ ἰαμβικὴ ἐκ τοῦ ἐναντίου ἐπὶ τῆς ἀρχῆς)· καὶ ταῦτα μὲν ἐπὶ τῆς πρώτης συζυγίας. τὴν δὲ δευτέραν συζυγίαν ἔχει χοριαμβικήν, (οἱονεὶ τροχιαμβικὴν ὡς προέγνωμεν [235, 15] τὴν ἐκ τροχαίου καὶ ἰάμβου συγκειμένην, οἱονεὶ ἐκ μακρᾶς καὶ δύο βραχειῶν καὶ μακρᾶς), ἑξάσημον. τὴν δὲ κατακλεῖδα, τουτέστι τὴν ἐσχάτην συζυγίαν (τρίμετρον γὰρ ὑποτί θεται τὸ μέτρον), ἔχει ἐξ ἰάμβου καὶ ἐσχάτης συλλα βῆς ἀδιαφόρου οὔσης, τουτέστι πῆ μὲν μακρᾶς πῆ δὲ βραχείας. (43, 16) 9Ὥστε εἶναι <τὰ πάντα δύο σχήματα περὶ> τὴν τετάρτην συλλαβήν.9 τοῦτο οὐ πρὸς τὸ προσεχές, ἀλλὰ πρὸς τὸ ἄνω, εἶναι τὴν τετάρτην συλλαβὴν τῆς 251 πρώτης συζυγίας, τουτέστι τοῦ διτροχαίου, πῆ μὲν βραχεῖαν, ὅτε καὶ ἑξάσημος, πῆ δὲ μακράν, ὅτε ἑπτά σημος. οἷον καθαρὸν σχῆμα ἔχον ἑξάσημόν ἐστι τοῦτο ποικιλόφρον ἀθανάτ' Ἀφρόδιτα. ἔχει γὰρ τὴν πρώτην διτρόχαιον καὶ τὸ δεύτερον χο ρίαμβον καὶ τὴν ἐσχάτην ἐξ ἰάμβου καὶ συλλαβῆς. (ἰστέον δέ, ὅτι Ἀφρόδιτα προπαροξυτόνως ἀναγινώ σκουσιν Αἰολεῖς, συστέλλοντες τὸ ˉα. οὐκ ἐπὶ πάντων δὲ συστέλλουσιν, ἀλλ' ἐπὶ μόνων τῶν κυρίων. τὰ γὰρ μὴ ὄντα κύρια οὔτε συστέλλουσιν οὔτε προπαροξύνου-σιν, ἀλλ' ἀθανάτα φασὶ παροξυτόνως). τὸ αὐτὸ δὲ μέτρον ἐστὶ καὶ ἐπὶ τοῦ παῖ ∆ιὸς δολοπλόκε, λίσσομαί σεSapph. 1, 2 καὶ ἐπὶ τοῦ μή μ' ἄσαισι μήδ' ὀνίαισι δάμνα Sapph. 1, 3 43, 21) 9θάτερον δὲ ἀλλὰ τυΐδ' ἔλθ' αἴποτα κᾆτ' ἔρωτα· ὥστ' εἶναι τὸν κανόνα τοιοῦτον· βα. βα6β6. βααβ. αβ. α6β69' τὸ ἕτερον δέ, οἱονεὶ τὸ ἔχον ἑπτάσημον τὴν τροχαϊκήν, ἔστι τοιοῦτον ἀλλὰ τυΐδ' ἔλθ' αἴποτα κἆτ' ἔρωτα. ἔχει