συστελλόμενον α᾿να´λογον, τὸ δὲ ε᾿κτεινόμενον ποιητικόν. Τὸ υ῾´δωρ πῶς κλίνεται; Τοῦ υ῾´δατος. Ὁ κανών· τὰ ει᾿ς ΩΡ ου᾿δε´τερα διὰ τοῦ ΡΟΣ κλίνεται, καὶ φυ λάσσει τὸ Ω κατὰ τὴν γενικὴν, τέκμωρ τέκμωρος, ε῾´λωρ ε῾´λωρος. Σεσημείωται τὸ υ῾´δωρ. Καὶ διὰ τί σεσημείωται; ∆ιότι ἑτερόκλιτόν ε᾿στι. Καὶ πῶς ε᾿στιν ἑτερόκλιτον;Ἡ γὰρ κλίσις αυ᾿τοῦ ὡς α᾿πο` τῆς ει᾿ς ΑΣ καταλήξεως ε᾿στὶ, τῆς υ῾´δας υ῾´δατος, ω῾´σπερ καὶ γῆρας γήρατος. Καὶ διὰ ποίαν αι᾿τι´αν ε᾿στὶν ἑτερόκλιτον; ∆ιότι 46 κανών ε᾿στιν ὁ λέγων, ο῾´τι πᾶν ου᾿δε´τερον ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν α᾿παθὲς βραχυκαταληκτεῖν θέλει, χωρὶς τῶν παρὰ τὸ ποῦς, διὰ τὸ δίπουν καὶ τρίπουν, καὶ χωρὶς τῆς ει᾿ς ΩΡ καταλήξεως, διὰ τὸ τέκμωρ τέκμωρος.Ἐπεὶ ου᾿῀ν παράλογός ε᾿στιν αυ῾´τη ἡ κατάληξις ἡ ει᾿ς ΩΡ διὰ τὴν μακροκαταληξίαν, ὡς α᾿πο` τῆς ει᾿ς ΑΣ καταλήξεως τῆς υ῾´δας υ῾´δατος. Ὃ, ποίου μέρους λόγου ε᾿στίν;Ἄρθρου. Προτακτικοῦ η᾿` υ῾ποτακτικοῦ;Ὑποτακτικοῦ. Ποίου γένους; Ου᾿δετέρου. Πῶς ε᾿στι τὸ ἀρσενικόν;Ὁ ο῾´ς. Τὸ ου᾿δε´τερον; Τὸ ο῾´· καὶ σημαίνει ζʹ· ει᾿´ρηται. ΚΑΡΠῸΣ μέρους λόγου ε᾿στὶν, ο᾿νο´ματος, γένους α᾿ρσενικοῦ, ει᾿´δους παραγώγου, ει᾿´δους τῶν παραγώγων παρωνύμου. Καὶ πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ κάρφος, (ο῾` σημαίνει τὸ ξηρὸν,) καρφὸς καὶ καρπός· η᾿` παρὰ τὸ α῾´ρπη, (ο῾` σημαίνει τὴν δρε πάνην,) ἁρπὸς καὶ καρπὸς, ὁ τῇ δρεπάνῃ συναγόμενος. Τὸ α῾´ρπη διατί δασύνεται; Τὸ Ε Α λῆγον ει᾿ς Ρ, ε᾿πιφερομένου τοῦ Π, δασύνεται, ε῾´ρπω, ἑρπὴ, α῾´ρπη. Καρπὸς ο᾿ξυ´νεται. Τὰ ει᾿ς ΠΟΣ λήγοντα, ε᾿´χοντα τὴν πρὸ τέλους συλλαβὴν καταλήγουσαν ει᾿ς Μ η᾿` ει᾿ς Π, βαρύνονται, οι῾῀ον ι῾´ππος, κάμπος, πάππος· μάχεται τὸ καρπὸς ο᾿ξυνόμενον· ου᾿ γὰρ ε᾿´χει τὸ δίχρονον λῆγον ει᾿ς Μ η᾿` ει᾿ς Π. Καρπὸς σημαίνει δύο· κυρίως μὲν λέγεται ὁ πρὸς α᾿´μητον ἡτοι μασμένος α᾿´σταχυς· ου῾῀τος γὰρ ἡνίκα λευκανθῇ καὶ ξηρανθῇ, ε῾´τοιμός ε᾿στι πρὸς θερισμόν· καὶ γίνεται παρὰ τὸ κεκάρφθαι, ο῾´ ε᾿στιν ε᾿ξηράνθαι· λαμβάνεται καὶ ἀπὸ μεταφορᾶς τούτου καὶ ἐπὶ τοῦ σωματικοῦ μέρους, οἱονεὶ τὸ α᾿´σαρκον καὶ ξηρὸν, ὡς τὸ Ὀδυσσεὺς δὲ λαβὼν κῦσε χεῖρ' ε᾿πι` καρπῷ. ∆ΏΣΕΙ μέλλων πρῶτος συζυγίας δευτέρας τῶν ει᾿ς ΜΙ. Πῶς ε᾿στι τὸ θέμα; ∆ίδωμι. Καὶ πόθεν γίνεται;Ἐκ τοῦ δῶ, καὶ κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν διδῶ, καὶ τὸ παράγωγον. ΚΑΙΡῸΣ ο᾿´νομα ἁπλοῦν, παράγωγον. Καὶ πόθεν παρά γεται; Παρὰ τὸ καρὴ, ο῾` σημαίνει ω῾´ραν, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ ἀκαρίαιος, καρὸς καὶ καιρός. Τὸ ΚΑΙ δίφθογγον, διατί; Πᾶσα λέξις, καὶ τὰ ἑξῆς. ∆ιατί ὀξύνεται; Τὰ ει᾿ς ΡΟΣ καθαρὰ δισύλλαβα 47 τῇ ΑΙ διφθόγγῳ παραληγόμενα, ει᾿ μὲν ει᾿σι` κύρια, βαρύ νονται, οι῾῀ον σφαῖρος, καῖρος, ει᾿ δὲ μὴ, ο᾿ξυ´νονται, οι῾῀ον καιρὸς, θαιρός. Τί διαφέρει καιρὸς καὶ χρόνος; ∆ιαφέρει· καιρὸς μὲν γάρ ε᾿στι μεμετρημένη ἡμερῶν α᾿´φιξις, χρόνος δὲ πολλῶν καιρῶν καὶ ἡμερῶν περιοχή. ΦΎΛΛΟΝ, παρὰ τὸ φύω τὸ ἀναβλαστάνω, φύαλον, καὶ κατὰ κρᾶσιν φῦλλον. Πόσα Λ γράφεις; ∆ύο. ∆ιατί; Πρὸς α᾿ντιδιαστολὴν τοῦ φύλου τοῦ σημαίνοντος τὴν φυλήν. Πόσα σημαίνει φύλλον; ∆ύο· δι' ἑνὸς Λ σημαίνει τὴν φυλήν· ὡς τὸ ω῾`ς (φρήτρη) φρήτρηφιν α᾿ρη´γῃ, φῦλα δὲ φύλοις. ∆ιὰ δύο Λ σημαίνει τὰ τῶν δένδρων φύλλα, ὡς τὸ φύλλα τὰ μὲν α᾿´νεμος χαμαδὶς χέει. ∆ιατί βαρύνεται; Τὰ ει᾿ς ΟΝ λήγοντα ου᾿δε´τερα, ει᾿ μὲν φύσει μακρᾷ παραλήγει, προπερισπῶνται, οι῾῀ον σκῶλον, κοῖλον, ει᾿ δὲ βραχὺ, παροξύνεται, οι῾῀ον ξύλον, σκύλον, φύλλον, καὶ τὰ ο῾´μοια. ἈΠΟΡΡΥΉΣΕΤΑΙ, ποίου μέρους λόγου ε᾿στί;Ῥήματος. Ποίας ε᾿γκλίσεως;Ἀοριστικῆς. Ποίας διαθέσεως; Μέσης. Ποίας συζυγίας; Τῆς τῶν βαρυτόνων. Ποίου χρόνου; Μέλ λοντος, καὶ παθητικοῦ. Τὸ θέμα;Ῥύω. Τὸ ΡΥ μακρὸν, διατί; Τὸ θύω, καὶ λύω, καὶ ῥύω, καὶ ὁ παρατατικὸς ε᾿´ρρυον. ∆ιατί πλεονάζει καὶ ε῾´τερον Ρ; Ει᾿ δὲ ἀπὸ τοῦ Ρ α᾿´ρχοιτο ὁ ε᾿νεστὼς, καὶ ε῾´τερον Ρ προσλαμβάνει ὁ παρατατικὸς, οι῾῀ον ῥάπτω, ε᾿´ρραπτον. Καὶ α᾿´λλως· διότι κανών ε᾿στιν ὁ λέγων, ο῾´τι τὰ πνευματικῆς (πνεύματα τῆς) α᾿ρχούσης ευ᾿θείας φυλάττεσθαι θέλουσι καὶ ἐν τοῖς λοιποῖς παρῳχημένοις. Ει᾿ ου᾿῀ν η᾿῀ν ε῾`ν Ρ, δεῖ ψιλοῦσθαι· τὸ γὰρ Ρ μὴ δισσὸν ε᾿ν μέρει (μέσῃ) λέξει ψι λοῦται, οι῾῀ον μύρος,Ἀρίσταρχος· διὰ τοῦτο ε᾿πλεόνασε καὶ ε῾´τερον Ρ, ι῾´να φυλαχθῇ τὸ πνεῦμα τῆς α᾿ρχούσης τοῦ ἐνε στῶτος· τοῦ γὰρ Ρ δισσοῦ