De Baptismate [in ancient mss.]

 [English Introduction]

 ANONYMI LIBER DE REBAPTISMATE. NON DEBERE DENUO BAPTIZARI QUI SEMEL IN NOMINE DOMINI JESU CHRISTI SINT TINCTI.

 1183C I. Animadverto quaesitum apud fratres quid potius observari oportet in personam eorum qui in haeresi quidem, sed in nomine Dei nostri Jesu Chris

 II. Igitur aggredientibus tractatum salutaris et novi, hoc est spiritalis et evangelici Baptismatis, in primis occurrit notissima omnibus praedicatio

 III. Ad quae forte tu, qui novum quid inducis, continuo impatienter respondeas, ut soles, dixisse in Evangelio Dominum: Nisi quis denuo natus fuerit e

 IV. Cum ita invenitur, quid tibi, frater, videtur? Si quis non ab episcopo baptizatus, ita ut si in continenti etiam manus ei imponatur, priusquam tam

 1189A V. Quod si ita est, et potest aliquid horum eveniens salutem homini credenti non praeripere, tu quoque ipse annuis quoniam modo dimidiatum et no

 VI. Quod etiam e contrario latere tractatus hujus sunt consecuti ipsi illi discipuli Domini nostri, super quos jampridem baptizatos postremo die Pente

 VII. Nec aestimes huic tractatui contrarium esse quod dixit Dominus: Ite, docete Gentes, tinguite eos in nomine Patris et Filii et Spiritus sancti. (M

 VIII. Sed ad haec, ut soles, contradices, opponendo nobis tunc cum baptizarentur integre ac recte discipulos ac non ut hos haereticos esse baptizatos:

 IX. Quibus rebus et hujusmodi compluribus factis ad claritatem ejus pertinentibus consequens esse videbatur ut quemadmodum Judaei de Christo 1193A sen

 X. Praeterea quid dicturus es de his qui plerumque 1194C ab episcopis pessimae conversationis baptizantur: qui tamen tandem, cum Deus voluerit, in sce

 XI. Quid autem statues in personam ejus verbum audientis qui forte apprehensus in nomine Christi statim confessus, ac priusquam baptizari aqua permitt

 XII. Quapropter totus discernendus est tractatus hic, ut possit manifestior fieri. Namque invocatio nominis Jesu ideo tantum patrocinari potest, si ri

 XIII. Quodcumque enim in homine ultimum in hac specie deprehensum fuerit, in illo quis nostrum judicari necesse habebit, abolitis et obliteratis 1197D

 XIV. Et usque adeo omne illud haereticorum baptisma intercedente aliquo intervallo temporis corrigi potest, si quis supervixerit et fidem correxerit,

 XV. Et quoniam videmur omne Baptisma spiritale trifariam divisisse, veniamus etiam ad probationem 1199D narrationis propositae, ne videamur proprio 12

 XVI. Quoniam autem prima pars disputationis hujus videtur explicata, etiam sequentem ejus propter haereticos debemus attingere: quia perquam necessari

 XVII. Item si hujusmodi homo rursus ad te redeat, utique haesitabis utrum habeat Baptisma necne 1202B et tamen oportebit te huic quoque poenitentiam

 XVIII. Et hominibus quidem Spiritus perseverat hodie invisibilis, sicut Dominus dicit: Spiritus ubi vult spirat, et nescis unde veniat vel quo vadat (

 XIX. Puto nos plene exsecutos praedicationem Baptistae Joannis, unde sermonem sumus exorsi, qui dixit ad Judaeos: Ego quidem vos baptizo aqua in poeni

19. I think that we have fully followed out the announcement of John the Baptist, whence we began our discourse, when he said to the Jews, “I indeed baptize you with water unto repentance; but He who cometh after me is greater than I, whose shoe’s latchet I am not worthy to unloose: He shall baptize you with the Holy Ghost, and with fire.”63    Luke iii. 16. Moreover, I think also that we have not unsuitably set in order the teaching of the Apostle John, who says that “three bear witness, the Spirit, and the water, and the blood; and these three are one.”64    1 John v. 8. [It is noteworthy that he quotes the Latin formula, and not that (εἰς τὸ ἕν εἰσιν) of the Greek. Now, the Latin, repeating (in verse 8) the formula (hi tres unum sunt) which belongs to the dubious protasis, is so far evidence that such a verse existed in the old Greek. It is important that the Latin is not conformed to the received formula of the apodosis, “the three agree in one.”] And, unless I am mistaken, we have also explained what our Lord says: “John indeed baptized with water, but ye shall be baptized with the Holy Ghost.”65    Acts i. 5. Moreover, I think that we have given no weak reason as the cause of the custom. Let us have a care, although we do that in a subsequent place, that none may think that we are stirring up the present debate on a single article; although this custom even alone ought, among men who have the fear of God, and are lowly, to maintain a chief place.

XIX. Puto nos plene exsecutos praedicationem Baptistae Joannis, unde sermonem sumus exorsi, qui dixit ad Judaeos: Ego quidem vos baptizo aqua in poenitentiam. Qui autem post me venit fortior me est, cujus ego non sum dignus solvere corrigiam calceamenti. Ipse vos baptizabit in Spiritu sancto et igni (Luc. III, 16). Arbitror autem et apostoli Joannis doctrinam nos non inepte disposuisse, qui ait quia tres testimonium perhibent, spiritus et aqua et sanguis, et isti 1204B tres unum sunt (I. Joan. V, 8). Nisi fallor autem, etiam illud explanavimus quod Dominus noster ait: Joannes quidem baptizavit aqua, vos autem baptizabimini in Spiritu sancto (Act. I, 5). Praeterea existimo nos non infirmam rationem reddidisse consuetudinis causam. Tueamur tamen, etsi posteriore loco id facimus, ne qui putet nos unico articulo praesentem altercationem suscitare. Quamquam haec consuetudo etiam sola deberet apud homines timorem Dei habentes et humiles, praecipuum locum obtinere.