Καὶ διατί σεσημείωται; ∆ιότι κανών ε᾿στιν ὁ λέγων, ο῾´τι τὰ ει᾿ς ΕΣ λήγοντα μονοσύλλαβα περιττοσυλλάβως κλινό μενα, ταύτην ε᾿´χουσι τὴν τάξιν (κλίσιν·) τὰ ὀξυνόμενα, ει᾿ μὲν διὰ συμφώνων κλίνονται, περισπῶσι τὴν γενικὴν τῶν πληθυν τικῶν, οι῾῀ον ποῦς ποδὸς πόδες ποδῶν, Κρὴς Κρητὸς Κρῆτες Κρητῶν, Γνὴς Γνητὸς Γνῆτες Γνητῶν· (Γνῆτες δέ ει᾿σιν οἱ 50Ῥόδιοι·) ει᾿ δὲ διὰ καθαροῦ τοῦ ΟΣ κλίνονται, βαρύνουσιν αυ᾿τη`ν, οι῾῀ον Τρὼς Τρωὸς Τρῶες Τρώων, δμὼς δμωὸς δμῶες δμώων, θὼς θωὸς θῶες θώων. Τὸ δὲ τίνων, πευστικὸν μὲν ὑπάρχον, βαρύνεται, ἀόριστον δὲ περισπᾶται· καὶ τὸ κράτων, α᾿πο` μὲν τοῦ κρᾶς, ο῾` σημαίνει τὴν κεφαλὴν, ὑπάρχον, βαρύνεται, οι῾῀ον κρᾶς κρατὸς κρᾶτες κράτων, α᾿πο` δὲ τοῦ Κράτης περισπᾶται, οι῾῀ον Κράτης Κράτου Κράται Κρατῶν, καὶ τὸ φῴδων καὶ δᾴδων, α᾿πο` τοῦ φοΐδων καὶ δαΐδων γινόμεναι κατὰ συναίρεσιν, τὴν βαρεῖαν τάσιν ε᾿φυ´λαξαν. Ταῦτα μὲν περὶ τῶν ο᾿ξυτόνων· τὰ δὲ περισπώ μενα ε᾿κ τοῦ ἐναντίου γίνονται.Ἐα`ν μὲν γὰρ διὰ καθαροῦ τοῦ ΟΣ κλίνωνται, περισπῶσι τὴν γενικὴν τῶν πληθυντικῶν, οι῾῀ον, μῦς μυὸς μῦες μυῶν, βοῦς βοὸς βόες βοῶν· ἐὰν δὲ διὰ συμφώνου κλίνωνται, βαρύνονται κατὰ τὴν γενικὴν τῶν πλη θυντικῶν, οι῾῀ον παῖς παιδὸς παῖδες παίδων, πᾶς παντὸς πάντες πάντων· τὸ δὲ λάων ε᾿βαρύνθη πρὸς α᾿ντιδιαστολὴν τοῦ οἱ λαοὶ, τῶν λαῶν.Ἄλλως τε ου᾿δε` τοῦτό ἐστιν α᾿πο` μονο συλλάβου ευ᾿θείας τῆς λᾶς, α᾿λλ' α᾿πο` δισυλλάβου τῆς λάας. Ἀπὸ γὰρ τῆς λάας ευ᾿θείας γέγονε ἡ γενικὴ λάαος, καὶ κράσει τῶν δύο Ο ει᾿ς Α μακρὸν, λᾶος, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ τὸ λᾶος ὑπὸ ῥιπῆς. Ἡ ευ᾿θεῖα τῶν πληθυντικῶν λᾶες, λάων. Κατὰ πόσους τρόπους δείκνυται τὸ πᾶς μὴ ει᾿῀ναι ο᾿´νομα, α᾿λλὰ μετοχήν; Κατὰ τέσσαρας· πρῶτον μὲν, ο῾´τι τὰ ει᾿ς ΑΣ μονοσύλλαβα ε᾿πι` ὀνόματος ου᾿κ ἀποτελοῦσι τριγένειαν, οι῾῀ον, Ζᾶς, ε᾿πι` δὲ μετοχῶν α᾿ποτελοῦσι, οι῾῀ον, στὰς στᾶσα στὰν, βὰς βᾶσα βάν· τὸ δὲ πᾶς α᾿ποτελεῖ τριγένειαν ὁμοίως ταῖς μετοχαῖς, οι῾῀ον πᾶς πᾶσα πᾶν, δηλονότι ο῾´τι μετοχή ἐστι καὶ ου᾿κ ο᾿´νομα· δεύτερον δὲ, ο῾´τι τὰ ει᾿ς ΑΣ ο᾿νο´ματα ποιοῦσι τὸ θηλυκὸν ει᾿ς ΝΑ, οι῾῀ον τάλας τάλαινα, μέλας μέλαινα, τὸ δὲ πᾶς ει᾿ς Α ποιεῖ τὸ θηλυκὸν, οι῾῀ον, πᾶς πᾶσα, δηλονότι μετοχή ἐστι καὶ ου᾿κ ο᾿´νομα· τρίτον, ο῾´τι τὰ ει᾿ς Α λήγοντα θηλυκὰ παρεσχηματισμένα α᾿ρσενικὰ ἐπὶ μὲν τῶν ο᾿νομάτων δύο ΣΣ ε᾿´χει, οι῾῀ον χαρίεσσα, ε᾿πι` δὲ μετοχῶν ε῾´ν, οι῾῀ον γρά ψασα, ποιήσασα, τὸ δὲ πᾶς δι' ἑνὸς ε᾿ποίησε τὸ θηλυκὸν, 51 δῆλον ο῾´τι μετοχή ἐστι καὶ ου᾿κ ο᾿´νομα· τέταρτον, δείκνυται καὶ ἀπὸ τῆς δοτικῆς τῶν πληθυντικῶν· πᾶσα γὰρ δοτικὴ πληθυντικῶν δισύλλαβος ει᾿ς Ι λήγουσα α᾿νεπέκτατος, ε᾿πι` ο᾿νομάτων ο᾿ξυ´νεσθαι θέλουσιν, οι῾῀ον βουσὶ, Τρωσὶν, ε᾿πι` δὲ μετοχῶν βαρύνονται, οι῾῀ον βᾶσι, στᾶσι. Καὶ τὸ πᾶσι δὲ ὁμοίως βαρύνεται· δῆλον ο῾´τι μετοχή ἐστι, καὶ ου᾿κ ο᾿´νομα. Καὶ πάλιν ε᾿κ τοῦ ἐναντίου, κατὰ πόσους τρόπους δείκνυται τὸ ΠΑΣ ου᾿κ ει᾿῀ναι μετοχὴν, α᾿λλ' ο᾿´νομα; Κατὰ δύο· πρῶτον μὲν α᾿πο` σημαινομένου, πᾶσα γὰρ μετοχὴ θέλει ε᾿´χειν πρου¨ ποκείμενον ῥήματος, καὶ συζυγίαν, καὶ διαφόρους χρόνους, καὶ ἐνέργειαν, καὶ πάθος ε᾿ν ἰδίοις μετασχηματισμοῖς· τὸ δὲ πᾶς ου᾿δε`ν ε᾿κ τούτων ε᾿´χει, δῆλον ο῾´τι ου᾿κ ε᾿´στι μετοχὴ ἀλλ' ο᾿´νομα· δεύτερον, ο῾´τι τὰ ει᾿ς ΑΣ λήγοντα ο᾿νο´ματα η᾿` κύρια ει᾿σι`ν η᾿` προσηγορικὰ, τὸ δὲ ΠΑΣ ου᾿´τε κύριόν ε᾿στιν ου᾿´τε προσηγορικόν· ευ᾿λο´γως ου᾿῀ν σχηματίζεται ει᾿ς τριγένειαν. Καὶ ει᾿ α᾿´ρα ο᾿´νομα ε᾿στὶ τὸ ΠΑΣ καὶ ου᾿ μετοχὴ, πῶς ου᾿κ ε᾿ποίησε τὸ θηλυκὸν ει᾿ς ΝΑ, ὡς τὸ τάλας τάλαινα, μέλας μέ λαινα; ∆ιότι ου᾿ διὰ τοῦ Ν μόνου κλίνεται, α᾿λλὰ καὶ διὰ τοῦ Τ, οι῾῀ον παντός· τὸ δὲ τάλαινα καὶ μέλαινα, ὡς ε᾿´χοντα τὴν γενι κὴν τοῦ ἀρσενικοῦ διὰ μόνου τοῦ Ν ε᾿κφέρεται(ρομένην), οι῾῀ον τάλανος, μέλανος, ε᾿´χουσι καὶ τὸ θηλυκὸν ει᾿ς ΝΑ. Καὶ ἐπὶ τοῦ (ε᾿πεὶ τὸ) ΠΑΣ ου᾿κ ἐποίησε τὸ θηλυκὸν ει᾿ς ΝΑ, α᾿λλ' ει᾿ς Σ, διατί ου᾿κ ἐγένετο διὰ δύο ΣΣ, ω῾´σπερ χαρίεσσα; ∆ιὰ τὴν α᾿να´γκην τοῦ ου᾿δετέρου· ου᾿δε´ποτε γὰρ ἡ παραλήγουσα τῆς θηλυκοῦ ε᾿λα´σσων τῆς τελευταίας συλλαβῆς τοῦ ου᾿δετέρου ε᾿στὶν, α᾿λλὰ μείζων· τάλαινα τάλαν, μέλαινα μέλαν, χαρίεσσα χαρίεν. Ει᾿ ου᾿῀ν τὸ πᾶσα διὰ δύο ΣΣ ε᾿γε´νετο, εὑρίσκετο ἡ παραλή γουσα αυ᾿τοῦ θηλυκοῦ