βασιλεὺς πόσας γενικὰς ε᾿πιδέ-χεται;Ἓξ· βασιλεὺς βασιλέος διὰ τοῦ Ε καὶ Ο μικροῦ κοινῶς· βασιλεὺς βασιλέως, διὰ τοῦ Ε καὶ ΩἈττικῶς· βασι λεὺς βασιλῆος διὰ τοῦ Η καὶ Ο παρὰ τοῖς α᾿ρχαίοιςἼωσι καὶ Αι᾿ολεῦσιν, α᾿λλὰ νῦν Αι᾿ολεῖς προπαροξύνουσιν,Ἀχίλληος καὶ βασίληος λέγοντες· βασιλεὺς βασιλεῖος διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου καὶ Ο παρὰ τοῖς νεωτέροιςἼωσι καὶ τοῖς νέοις Αι᾿ολεῦσιν, α᾿λλὰ καὶ ταῦτα Αι᾿ολεῖς προπαροξύνουσιν,Ἀχί-λειος καὶ βασίλειος λέγουσι(οντες·) βασιλεὺς βασιλῖος διὰ τοῦ Ι καὶ Ο παρὰ τοῖς Βοιωτοῖσι· βασιλέος καὶ κράσει τοῦ Ε καὶ Ο ει᾿ς τὴν ΕΥ δίφθογγον βασιλεῦς παρὰ ∆ωριεῦσιν, ω῾´σπερὈδυσσέος ὁὈδυσσεὺς, καὶ ὁ ποιητὴς Ὀδυσσεῦς δὲ λαβὼν κύσε χεῖρ' ε᾿πι` καρποῦ, α᾿ντὶ τοῦ,Ὀδυσσέως τὴν χεῖρα ε᾿φι´λησε. Καὶ ποσαχῶς συναιρεῖται τὸ Ε καὶ Ο; Τριχῶς· παρ' ἡμῖν μὲν ει᾿ς τὴν ΟΥ δίφθογγον, ὡς ∆ημοσθένεος ∆ημοσθένους· παρὰ δὲ τοῖς Ἀθηναίοις ει᾿ς τὴν ΕΙ δίφθογγον, ὡς τὸ πλέον πλεῖν, καὶ 71 δέον δεῖν· παρὰ ∆ωριεῦσιν ει᾿ς τὴν ΕΥ δίφθογγον, ὡς τὸ ἐμέο ε᾿μεῦ· καὶ ὁ ποιητὴς, ε᾿μεῦ ἀπομηνίσαντος, καὶ θηέοντο θηεῦντο· θηεῦντο δὲ μέρμερα ε᾿´ργα, τουτέστιν, ε᾿θαύμαζον. ∆ιατί ου᾿ συναιροῦσιν οἱἈθηναῖοι τῆςἈχιλλέος καὶ βασιλέως γενικῆς τὸ Ε καὶ Ω ει᾿ς Ω, ω῾´σπερ Πειραιέως Πει ραιῶς; ∆ιότι τὰ ει᾿ς ΕΥΣ μὴ ε᾿´χοντα μὲν πρὸ τοῦ Ε σύμφωνον συναιροῦνται κατὰ τὴν γενικὴν παρὰ τοῖςἈθηναίοις, οι῾῀ον ἘρετριεὺςἘρετριέωςἘρετριῶς, Πειραιεὺς Πειραιέως Πειραιῶς· τοῦ δὲἈχιλλεὺς καὶ Πηλεὺς καὶ βασιλεὺς αἱ γενικαὶ ε᾿´χουσαι πρὸ τοῦ Ε σύμφωνον, ου᾿ συναιροῦνται. ∆εῖ δὲ γινώσκειν, ο῾´τι ε᾿πι` τῶν συναιρουμένωνἈττικῶν τῶν γινομένων κατὰ συναλοιφὴν ε᾿ν τῇ γενικῇ τοῦ Ε ει᾿ς Ω οἱ Ἀττικοὶ τὰς αυ᾿τα`ς αι᾿τιατικὰς συναλείφοντες ει᾿ς Α μόνως ποιοῦσι τὴν αι᾿τιατικὴν, τὸνἘρετριέα τὸνἘρετριᾶ, τὸν Πειραιέα τὸν Πειραιᾶ. ∆ιατί τὸἘρετριέα καὶ τὰ ο῾´μοια ει᾿ς Η ου᾿ κιρνᾶται, ἡνίκα δὲ φωνῆεν, τότε καὶ ει᾿ς Α καὶ Η; Ἀλλ' ε῾´τερος κανών ε᾿στιν ὁ λέγων, ο῾´τι ο῾`ν τρόπον ε᾿ν τῇ γενικῇ ἐγένετο ἡ κράσις, ου᾿κ ἀπὸ τῆς κοινῆς γενικῆς, α᾿λλ' α᾿πο` τῆςἈττικῆς ε᾿γε´νετο ἡ κράσις· καὶ ευ᾿λο´γως ει᾿ς Α μόνον ε᾿στὶν ἑτέρα κράσις, ου᾿χι` καὶ ει᾿ς Η. Τὸν βασιλέα Ἀττικῶς· τὸ Α μακρὸν διατί; Πᾶσα γενικὴ ει᾿ς ΟΣ λήγουσα ε᾿´χει τὴν αι᾿τιατικὴν τῶν ἑνικῶν ει᾿ς Α λή γουσαν ὁμότονος(χρονον) καὶ ὁμότονον, οι῾῀ον Αι᾿´αντος Αι᾿´αντα, ὁμοίως Πηλεὺς Πηλέα· οἱ γοῦνἈθηναῖοι, ε᾿πειδὴ Πηλέως Ἀχιλλέως λέγουσι διὰ τοῦ Ω, τούτου χάριν καὶ τὴν αι᾿τια τικὴν τῶν ἑνικῶν ποιοῦσιν ει᾿ς Α μακρὸν, ι῾´να ι᾿σο´χρονος γένηται τῇ γενικῇ· καὶ πολλή ἐστιν ἡ χρῆσις τῆς τοιαύτης αι᾿τιατικῆς παρ' Ευ᾿ριπίδῃ, οι῾῀ον ε᾿στὶ καὶ τὸ μὴν δέδορκα τόνδε Πηλέα πέλας. Καὶ ει᾿ α᾿´ρα τῆς Πηλέα αι᾿τιατικῆς τὸ Α ε᾿κτείνουσι πρὸς α᾿ναλογίαν τῆς γενικῆς, διατί ου᾿κ ἐκτείνουσι καὶ τὸ Ι τῆς δοτικῆς πρὸς α᾿ναλογίαν τῆς γενικῆς, καὶ μάλιστα τοῦ 72 κανόνος λέγοντος, ο῾´τι πᾶσα δοτικὴ ἰσοσυλλαβοῦσα τῇ γενικῇ καὶ ἰσοχρονεῖν αυ᾿τῇ θέλει;Ἔστιν ου᾿῀ν ει᾿πεῖν, ο῾´τι ου᾿ κέχρηνται οἱἈττικοὶ ἐπὶ τούτων τῇ ἐντελεῖ δοτικῇ, α᾿λλ' αυ᾿τῇ συνῃρημένῃ, ι῾´να μὴ ἀναγκασθῶσι πρὸς α᾿ναλογίαν τῆς κοινῆς γενικῆς συστεῖλαι τὸ Ι τῆς δοτικῆς· τῇ συναιρέσει ου᾿῀ν κεχρημένοι ε᾿´χουσιν αυ᾿τη`ν μακράν. Τὸν βασιλέα τὸ συνῃ ρημένον ου᾿ ποιεῖ. ∆ιατί; Ου᾿δε´ποτε τῆς κλητικῆς ει᾿ς φωνῆεν ληγούσης ο᾿φείλει ἡ αι᾿τιατικὴ ει᾿ς Η καταλήγειν. ὡς παρ'Ὁμήρῳ Τρώων ἱπποδαμῶν ε᾿ξἸλίου υι῾῀ος ευ᾿θείας α᾿´ποινα.Ἐνεὸς, ὁ α᾿´φωνος. Γίνεται α᾿πο` τῆς ΑΝΑ προθέσεως καὶ τοῦ ἰὰ ο῾` σημαίνει τὴν φωνὴν, α᾿πο` τοῦ ι῾´εσθαι καὶ πέμ πεσθαι, η᾿` πορεύεσθαι πανταχοῦ, καὶ γίνεται α᾿νιὸς, καὶ συστολῇ τοῦ διχρόνου ει᾿ς Ε α᾿νεὸς, καὶ τροπῇ τοῦ Α ει᾿ς Ε, ε᾿νεός· Ἡ κλητικὴ, ω᾿῀ βασιλεῦ.Ὁ κανών· τὰ ει᾿ς ΕΥΣ λήγοντα μετὰ διφθόγγου α᾿ποβολῇ τοῦ Σ ποιεῖ τὴν κλητικήν· ὁ Ζεὺς, ω᾿῀ Ζεῦ.Ὁ Ζεὺς πῶς κλίνεται; Τοῦ ∆ιός.Ὁ κανών· δύο κανόνες ει᾿σι μαχόμενοι α᾿λλήλοις· ὁ μὲν ει῾῀ς λέγει, ο῾´τι πᾶν ο᾿´νομα μονοσύλλαβον μακροκατάληκτον, ει᾿ς Σ λῆγον, διὰ τοῦ ΟΣ καθαροῦ κλινόμενον, τὸν χρόνον τῆς ευ᾿θείας φυλάσσει καὶ ε᾿ν τῇ γενικῇ, οι῾῀ον δμὼς δμωὸς, θὼς θωὸς, καὶ ὀφείλει ει᾿῀ναι Ζευός· ὁ δὲ ε῾´τερος λέγει, ο῾´τι τὰ ει᾿ς ΕΥΣ διὰ τοῦ ΕΟΣ κλί νονται, καὶ