33. De sancto Odgero.

In 1. Vesp eris.
Super Psalmos.

A. O pater Odgere,

Tua de memoria
Laetos da videre

Post haec transitoria
Deum et gaudere

Vultus sui gloria.

Super Magnificat.

A. O virum Odgerum,
Sanctum et sincerum,

Servum Iesu Christi,
Quem, rex angelorum,
Huc de Britannorum

Finibus misisti,
Ut nos sua prece
Tolleres a nece

Damnandorum tristi.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Celebrantes gaudeamus

Odgeri memoriam,
Ut cum eo videamus

Trinitatis gloriam.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Hic ut lignum complantatum
Secus aquae cursum

Dedit Deo fructum gratum
Semper crescens sursum.

2. Disciplinam apprehendit,
Deo cum timore
Serviens se totum pendit
Eius in amore.

3. Huius caput exaltasti,
Voce dum clamavit,
Monte sanctoque locasti,
Domine, quem optavit.

Responsoria.

1. Fuit vir in Britannorum
Partibus beatus,
Nobili de magnatorum

Stirpe procreatus,
Morum melior sanctorum,
Odgerus vocatus;
V. ''Non loquebatur os eius opera
hominum, propter verba Dei
custodivit vias duras.''

2. Ut industriam Odgeri
Parentes viderunt,
Sanctis viris, quo doceri

Posset, tradiderunt,
Quorum votum Dei veri
Dono perfecerunt ;
V. Puer pandit voluntate,
Iam maiores quod aetate.

3. Erat ei ad primaevos
Magna reverentia

Mira inter coaequaevos

Et obedientia
Et eventus contra saevos

Grandis patientia;
V. Annis in teneribus

Curvum iam se praebuit,
Uncus ut operibus

Fieri bonus debuit.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Filii, scitote,

Quod mirificavit
Deus hunc devote,
Qui se invocavit.
2. Ad te, Deus, mane
Odgerus oravit,
Tunc, quod iniqua ne
Vis, consideravit.

3. Hic, ab angelis quem parum,
Deus, minorasti,
Supra caelos iam praeclavum
Gloria coronasti.

Responsoria.

1. Innocenter pueriles

Annos hic transcendit,
Voluptates cor ad viles
Carnis non appendit
Nunquam suasus ad hostiles
Deum et offendit.
V. Custodivit vias Domini nec

'' impie gessit a Deo suo.
''2. Cordi Deus inspiravit
Praesulis ibidem
Invenisse suum David

Servam, tunc et idem
Sacros pie ministravit
Ordines eidem;
V. Deus Odgerum praeclarum
Ob humilitatem
Extulit et levitarum
Dedit dignitatem.

3. Quantus in diaconatus
Fulserit officio

Vir Odgerus, Deo gratus,
Non potest indicio

Explicari, nam notatus
Non est unquam vitio;
V. Sedulus oratione,

Sanctus conversatione,

Famae claras omnis bonae.

In 3. Nocturno.

Antiphonae.

1. Iustus vixit dum hic esset,
Ergo digne Dei
Monte sancto nunc quiescet,
Collaetemur ei.

2. Lapide de pretioso
Sertum Deus capite
Dedit huic glorioso;

Quantus hinc sit, sapite.

3. Innocens hic manibus,
Mundus exstat corde,
Non dans os inanibus
Vixit sine sorde.

Responsoria.

1. Dum crevisset in perfectum
Virum vir beatus,
Quomodo vitam ad effectum

Sanctioris status
Duceret per iter rectum
Saepe meditatus;
V. ''Et qui non renuntiat omnibus,
quae possidet, non potest meus
esse discipulus.''

2. Fama venit sancto viro,
Quod Plechelmus atque Wiro

Sancti in exsilium
Se transferre disponebant
Propter Iesum, quem colebant,

Christum, Dei filium.
V. Quibus se non serus

Iunxit in auxilium
Dei vir Odgerus

Propter Dei filium.

3. Felix nimis es, Odgere,
Ergo digne tuam vere
Colimus memoriam,
Teque tuos qui sprevisti,
Quidquid quoque possedisti,
Ob aeternam gloriam;
V. Verba, vitam, crucem Christi
Nunquam a te posuisti.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Cum Plechelmo, cum Wirone,
Sibimet austerus,
Summa cum devotione
Iunctus est Odgerus.
2. In his trinis adunatis
Trinitatis nomine
Iuxta verbum veritatis
Medius eras,Domine.
3. Hi tres navim ascenderunt
Gratia cum magna,
Ad Pipinum et venerant
Aequoris per stagna.
4. De adventu fit Francorum
Rex exhilaratus

Horum trium beatorum,
Quos suscepit gratus.
5. Moutem Petri tunc a rege
Poscunt sibi dari,

Quo degebant Christi lege
Sanctitate clari.

Ad Benedictus.

A. Hodie lux levitarum

Occidit Odgerus,
Qui fulget deliciarum

In monte sincerus,
Ad quem rex laetitiarum

Nos perducat verus.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. O pater Odgere,
Nos oves tuere

Tuas, venerabilis,
Ne nos in aeternum
Trahat ad infernum

Lupus exsecrabilis,
Sed post haec ad chorum
Nos duc beatorum,
Qui est delectabilis.