παρὰ τὸ ἀγάλλω, τοῦτο παρὰ τὸ ἀγλαὸν, τοῦτο παρὰ τὸ αι᾿´γλη, τοῦτο παρὰ τὸ ἀΐσσω τὸ ὁρμῶ. Τὸ ΛΙ Ι διατί; Τὰ διὰ τοῦ ΙΩ περισπώμενα διὰ τοῦ Ι γράφεται, οι῾῀ον α᾿νιῶ, κοπιῶ, ε᾿ρυθριῶ, α᾿γαλλιάω α᾿γαλλιῶ, καὶ τὸ παθη τικὸν α᾿γαλλιάομαι α᾿γαλλιῶμαι, ὁ παρατατικὸς η᾿γαλλια όμην η᾿γαλλιώμην, καὶ τὸ προστακτικὸν α᾿γαλλιάου α᾿γαλλιῶ α᾿γαλλιαέσθω α᾿γαλλιάσθω, καὶ τὸ πληθυντικὸν, α᾿γαλλιάεσθε α᾿γαλλιᾶσθε. ΤΡΌΜΟΣ, ποίου ει᾿´δους; Παραγώγου. Καὶ πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ τρέμω, τοῦτο παρὰ τὸ θέρμω, ο῾` σημαίνει τὸ θερ μαίνω, καὶ ἐν ὑπερθέσει καὶ τροπῇ τοῦ Θ ει᾿ς Τ γίνεται τρέμω. ∆ιατί βαρύνεται; Τὰ ει᾿ς ΜΟΣ καθαρὰ δισύλλαβα μὴ ο᾿´ντα τριγενῆ βαρύνεται, οι῾῀ον τρόμος, βρόμος· τὸ μέντοι νομὸς καὶ βωμὸς πρὸς διάφορον σημαινόμενον ο᾿ξυ´ νεται. Ποίου ει᾿´δους; Τῶν ὑποπεπτωκότων τῷ ὀνόματι, ει᾿δικοῦ. ∆ιόρισον. Ει᾿δικὸν δέ ἐστι τὸ ἐκ γένους διαιρεθὲν, οι῾῀ον βοῦς, ι῾´ππος, α᾿´μπελος, ε᾿λαία. ∆ΡΆΞΑΣΘΕ, προστακτικὸν ε᾿κ τοῦ δράσω, τοῦτο παρὰ τὸ δρῶ τὸ κρατῶ. ΠΑΙ∆ΕΊΑΣ, ο᾿νο´ματος προσηγορικοῦ, ἁπλοῦν, παράγωγον. Γίνεται δὲ παρὰ τὸ παιδεύω, τοῦτο παρὰ τὸ παῖς, τοῦτο παρὰ τὸ βαιὸν, ο῾` σημαίνει τὸ μικρὸν, βάι¨ς καὶ πάι¨ς, καὶ ἐν συναιρέσει παῖς. ΜΉΠΟΤΕ, μὴ ἐπίρρημα, τὸ ΜΗ Η, διατί; Πᾶν ε᾿πι´ρρημα μονοσύλλαβον μακροκατάληκτον κατ' ι᾿δι´αν ῥητὸν μακρο κατάληκτον ο᾿ξυ´νεσθαι θέλει, καὶ διὰ τοῦ Η γράφεσθαι, οι῾῀ον μὴ, δὴ, νή. Τί προσγράφεις; Ου᾿δε´ν. ∆ιατί; Τὰ ει᾿ς Η λήγοντα ε᾿πιρρήματα ε᾿´χουσι τὸ Ι προσγεγραμμένον, οι῾῀ον α᾿´λλῃ, πάντῃ, πλὴν τοῦ μὴ καὶ δηλαδή. Πότε, ε᾿πι´ρρημα ε᾿ρωτήσεως, διατί βαρύνεται; Τὰ ει᾿ς ΤΕ λήγοντα ε᾿πιρρήματα πυσματικὰ ο᾿´ντα, η᾿` α᾿ποδοτικὰ, η᾿` α᾿ναφορικὰ, βαρύνονται, οι῾῀ον, ποτὲ, τοτὲ, ὁτέ. ∆ιατί προπαροξύνεται; - 97 ἘΞὉ∆ΟΥ͂ δύο μέρη λόγου ει᾿σι`ν, ε᾿ξ πρόθεσις, ὁδοῦ ὀνό-ματος. ΤὸἘΞ μακρὸν, διατί; Πᾶσα πρόθεσις βραχυκατα ληκτεῖ, πλὴν τῆς ΕἸΣ καὶἘΞ, αι῾´τινες καὶἘΣ καὶἘΚ λέγονται Τὸ Ο μικρὸν, διατί; Τὸ ∆ πρὸ ἑαυτοῦ ἐν ἀρχῇ λέξεως ε᾿ν ἁπλῇ καὶ ἀκινήτῳ λέξει παραιτεῖται τὴν διὰ τοῦ Ω μεγάλου γραφὴν, χαίρει δὲ τῇ διὰ τοῦ Ο μικροῦ, οι῾῀ον, ὁδὸς, ὁδὰν sic τὸ εὐῶδες μῦρον, ο᾿δοντομάχος, ὁ ου῾῀ς :sic) σεσημείωται τὸ ω῾῀δε ε᾿πι´ρρημα. ∆ΙΚΑΊΑ ε᾿κ τοῦ δίκαιος, δικαία. ∆ιατί καταβιβάζει τὸν τόνον;Ἐπειδὴ τὰ ει᾿ς Α καὶ ει᾿ς Η θηλυκὰ ἀπὸ τῶν ει᾿ς ΣΟΣ ο᾿ξυτόνων α᾿ρσενικῶν παραγόμενα τὸν αυ᾿το`ν τόνον φυλάσσει, οι῾῀ον φοβερὸς φοβερὰ, ι᾿σχυρὸς ι᾿σχυρά· ου῾´τως ου᾿῀ν καὶ ἐκ τοῦ δίκαιος ω᾿´φειλεν ει᾿῀ναι δίκαια· α᾿λλὰ διὰ τὴν μακροκαταληξίαν κατήγαγε τὸν τόνον. ἘΚΚΑΥΘΗ͂Ι, ποίας ε᾿γκλίσεως;Ὑποτακτικῆς· τὸ θέμα ε᾿κκαίω. Ποίου σχήματος; Συνθέτου. Καὶ πόθεν συνετέθη; Ἐκ τῆς ε᾿ξ προθέσεως, καὶ τοῦ καίω. ἘΝ ΤΆΧΕΙ, ποίου γένους; Ου᾿δετέρου. Ποίας πτώσεως; ∆οτικῆς, ἡ ευ᾿θεῖα τὸ τάχος. ΠΕΠΟΙΘΌΤΕΣ, μετοχὴ, πείθω, ὁ μέσος παρακείμενος πέποιθα.

{1ΨΑΛΜῸΣ ΤΡΊΤΟΣ}

1. Ποίου μέρους λόγου ε᾿στίν;Ὀνόματος. Ποίου γένους; Ἀρσενικοῦ. Ποίου ει᾿´δους τῶν ὑποπεπτωκότων τῷ ὀνό ματι; Τακτικοῦ. Τὸ ΤΡΙ Ι, διατί; Πᾶσα λέξις α᾿πο` τῆς ΤΡΙ συλλαβῆς α᾿ρχομένη διὰ τοῦ Ι γράφεται, πλὴν τοῦ τρεῖς ε᾿πι` α᾿ριθμοῦ, καὶ τρεῖς ῥήματος. ΚΎΡΙΕ ΤΊ;Ὄνομα ε᾿ρωτηματικὸν τὸ τὶ, ε᾿νταῦθα δὲ ἐπίρ ρημα ε᾿πιτάσεως, α᾿ντὶ τοῦ λίαν. ἘΠΛΗΘΎΝΘΗΣΑΝ, α᾿ορίστου πρώτου παθητικοῦ τρίτου προσώπου τῶν πληθυντικῶν· τὸ θέμα πληθύνω. Ποίας συζυγίας;Ἕκτης τῶν βαρυτόνων. Καὶ πόθεν γίνεται; Ἐκ τοῦ πλῶ, πλήθω, κατὰ παραγωγὴν πληθύνω, καὶ ἐν πλεο νασμῷ τοῦ Ν πληθύνω. 98 ΘΛΊΒΟΝΤΕΣ, μετοχὴ, τὸ θέμα, θλίβω. Πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ θλῶ τὸ θλίβω, η᾿` παρὰ τὸ θρῶ θρύβω, καὶ θλίβω, τροπῇ τοῦ ἀμεταβόλου ει᾿ς ἀμετάβολον, καὶ τοῦ Υ ει᾿ς Ι, ὡς τὸἈφροδύτηςἈφροδίτη. Τὸ ΘΛΙ Ι, διατί; Τὰ ει᾿ς ΒΩ λήγοντα ῥήματα ἑνὶ φωνήεντι παραλήγονται, πλὴν τοῦ α᾿μείβω,