πρώτου, τρίτου προσώπου τῶν ἑνικῶν, σχήματος συνθέτου. Καὶ πόθεν συνετέθη;Ἐκ τῆς ε᾿πι` προθέσεως καὶ τοῦ ἀκούω. Τὸ δὲ ἀκούω ε᾿κ τοῦ κῶ τὸ κοιμῶμαι. ὌΡΟΥΣ, ποίου γένους; Ου᾿δετέρου. ∆ιατί βαρύνεται; Τὰ ει᾿ς ΟΣ ου᾿δε´τερα ο᾿νο´ματα βαρύνεσθαι θέλει, οι῾῀ον ψεῦδος, ο᾿´νειδος, τεῖχος· ου῾´τως ου᾿῀ν καὶ ο᾿´ρος. ἘΚΟΙΜΉΘΗΝ, πόθεν γίνεται;Ἐκ τοῦ κοιμῶ, τοῦτο ε᾿κ τοῦ κῶ, ο῾` σημαίνει τὸ κοιμῶμαι, ε᾿ξ ου῾῀ γίνεται κέω, ο῾` μετὰ τοῦ Ι κείω· καὶὍμηρος, οἱ μὲν κακκείοντες ε᾿´βαν κλισίηνδε ε῾´καστος. Ἐκ τοῦ κέω γίνεται περισπώμενον κεῶ, κεήσω, ε᾿ξ αυ᾿τοῦ κέημι ῥῆμα παράγωγον· ὁ παθητικὸς, κέεμαι, καὶ κράσει κεῖμαι· τὸ τρίτον κέεται, κεῖται, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ κοίτη.Ἐκ τοῦ ου᾿῀ν κῶ γίνεται κοιμῶ δευτέρας συζυγίας τῶν περισπω μένων, ὁ μέλλων κοιμήσω, καὶ τὰ λοιπὰ, δῆλα. ὝΠΝΩΣΑ, α᾿ορίστου πρώτου, ε᾿νεργητικοῦ· τὸ θέμα ὑπνῶ. Πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ υ῾´πνος· τοῦτο ε᾿κ τῆς υ῾´πο προ θέσεως καὶ τοῦ νοῦς, ο῾` γέγονεν ὑπόνοος, καὶ κατὰ συγκοπὴν υ῾´πνος.Ἐτυμολογεῖται δὲ παρὰ τὸ ὑπονοστεῖν τὰς φρένας η᾿` υ῾ποχωρεῖν· ε᾿ν αυ᾿τῷ γὰρ αἱ τοῦ ἀνθρώπου αι᾿σθήσεις ὑπο χωροῦσιν. ἘΞΕΓΈΡΘΗΝ, ποίου μέρους λόγου ε᾿στί;Ῥήματος, ε᾿γκλί 101 σεως ὁριστικῆς, παθητικοῦ ἀορίστου πρώτου. Ποίας συζυ γίας; Πέμπτης τῶν βαρυτόνων· Καὶ πόθεν γίνεται;Ἐκ τοῦ ἐγείρω, ὁ μέλλων ε᾿γερῶ, ὁ παρακείμενος η᾿´γερκα, ὁ Ἀττικὸς ε᾿γη´γερκα. ΟΤΙ ποίου μέρους λόγου ε᾿στί; Συνδέσμου αι᾿τιολογικοῦ. ἈΝΤΙΛΉΨΕΤΑΙ, πόσα μέρη λόγου ει᾿σι´ν;Ἓν μέρος λόγου ε᾿στί. ∆ιατί; ∆ιότι αἱ προθέσεις μετὰ τῶν α᾿πτώτων καὶ τῶν ευ᾿θειῶν τῶν ο᾿νομάτων ε᾿ν συνθέσει ει᾿σι´. Πόθεν γίνεται; Ἐκ τοῦ λήβω τὸ λαμβάνω, ὁ μέλλων, λήψω, καὶ ὁ μέσος μέλλων λήψομαι, τὸ δεύτερον λήψῃ, λήψεται, καὶ μετὰ τῆς α᾿ντὶ προθέσεως α᾿ντιλήψεται· τὸ δὲ μοῦ, α᾿ντωνυμίας. ΦΟΒΗΘΉΣΟΜΑΙ, μέλλοντος πρώτου παθητικοῦ, τὸ θέμα, φοβῶ. Ποίας συζυγίας; Πρώτης τῶν περισπωμένων. Πόθεν γίνεται;Ἐκ τοῦ φόβος, τοῦτο παρὰ τὸ φέβω. Ποίου ει᾿´δους τῶν ὑποπεπτωκότων τῷ ὀνόματι; Γενικοῦ. Φοβῶ, ὁ μέλλων φοβήσω. Πόθεν ε᾿´χει τὸ Η;Ἡ δὲ πρώτη συζυγία τῶν περισπωμένων ε᾿πι` τοῦ μέλλοντος θέλει ε᾿´χειν τὸ Η η᾿` τὸ Ε, νοήσω, τελέσω· ὁ παρακείμενος πεφόβηκα, ὁ πα θητικὸς πεφόβημαι, ὁ ἀόριστος ε᾿φοβήθην ε᾿φοβήθης ε᾿φο βήθη, καὶ ὁ μέλλων πρῶτος φοβηθήσομαι. Τὸ ΣΟ μικρὸν, διατί; Πᾶν ει᾿ς ΜΑΙ λῆγον ῥῆμα ὁριστικὸν α᾿παθὲς ε᾿πι` τῶν ει᾿ς Ω πρὸ τοῦ Μ τὸ Ο θέλει ε᾿´χειν, η᾿` μόνον, η᾿` μετὰ τοῦ Ι. ΜΥΡΙΆ∆ΩΝ, ἡ ευ᾿θεῖα μυριὰς, ποίου ει᾿´δους τῶν ὑποπεπτω κότων τῷ ὀνόματι;Ἀριθμητικοῦ. Καὶ πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ μύριος· τοῦτο παρὰ τὸ ΜΥ στοιχεῖον. Μυριὰς τὸ ΑΣ βραχὺ, διατί; Τὰ ει᾿ς ΑΣ ο᾿ξυ´τονα θηλυκὰ συστέλλει τὸ Α, οι῾῀ον λαμπὰς, τριὰς, μυριάς. ∆ιατί ὀξύνεται; Τὰ ει᾿ς ΑΣ ο᾿νο´ματα διὰ τοῦ ∆ΟΣ κλινό μενα βραχὺ ε᾿´χουσι τὸ Α Καὶ ὀξύνονται, οι῾῀ονἈρκὰς, τριὰς, μυριὰς, μυριάδος.Ὁ κανών· καθόλου τὰ ει᾿ς ΑΣ θηλυκὰ διὰ τοῦ ∆ΟΣ κλίνονται, καὶ τὰς αυ᾿τα`ς ε᾿´χουσιν ο᾿ρθὰς καὶ κλητικάς. Ἡ γενικὴ τῶν μυριάδων. Τὸ ΡΙ Ι, διατί; Συνεξηκολούθησε τῷ μύριος, κύριος. ΚΎΚΛΩΙ, ε᾿πι´ρρημα τοπικὸν, τὰ δὲ τοπικὰ, οι῾῀ον α᾿´νω, κάτω. 102 Ποῖαι σχέσεις τῶν τοπικῶν; Τρεῖς· ἡ ἐν τόπῳ, οι῾῀ον οι᾿´κοι, ἡ ει᾿ς τόπον, οι῾῀ον οι᾿´καδε, ἡ ἐκ τόπου, οι῾῀ον οι᾿´κοθεν. ΣΥΝΕΠΙΤΙΘΕΜΈΝΩΝ, μετοχῆς, ποίας πτώσεως; Γενικῆς τῶν πληθυντικῶν· τὸ θέμα, συνεπιτίθημι, τὸ παθητικὸν συνεπιτί θεμαι, ἡ μετοχὴ, συνεπιτιθέμενος, σχήματος παρασυνθέτου. ἈΝΆΣΤΑ, γίνεται ε᾿κ τοῦ στῶ, ὁ παρατατικὸς ε᾿´σταον, ε᾿´στων, ε᾿´σταες ε᾿´στας, ε᾿´σταε ε᾿´στα, καὶ τὸ προστακτικὸν στάε στᾶ, καὶ μετὰ τῆς α᾿να` προθέσεως α᾿να´στα· ε᾿πειδὴ πᾶν προστακτικὸν, ει᾿ μὲν ει᾿´η μονοσύλλαβον, ε᾿ν τῇ συνθέσει παρο ξύνεται, οι῾῀ον ε᾿`ς α᾿´φες, στᾶ ἀνάστα· ει᾿ δὲ ὑπὲρ δύο συλ λαβὰς, προπαροξύνεται, οι῾῀ον στῆθι α᾿να´στηθι, βῆθι α᾿να´βηθι, καὶ κατάβηθι. Τὸ πρῶτον πρόσωπον ου᾿κ ε᾿´χει· ε᾿πειδὴ ου᾿δεὶς ἑαυτὸν προστάσσει. ἘΠΆΤΑΞΑΣ, α᾿ορίστου πρώτου, τὸ θέμα πατάσσω, πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ πτῶ τὸ φοβοῦμαι, ὁ μέλλων πτήσω, συστολῇ τοῦ Η ει᾿ς Α πτάσω, καὶ πλεονασμῷ ἑτέρου Α πα τάσσω, καὶ μετάγεται ει᾿ς ἐνεστῶτα, ὁ μέλλων πατάξω, ὁ ἀόριστος ε᾿πα´ταξα, τὸ