46. De s. Petro Caelestino.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. In Dei sedes dextera
Et coeli gustas prospera,
Lux clara confessorum,

Quia, dum hic vixisti,
De torrente bibisti,

Nunc compar beatorum.
2. In sanctorum concilio
Et congregatione
In mundo sociatus,

Nunc in horam collegio
Et praemiatione

Congaudes copulatus.

3. Beatas vir, qui timuit
Deum servans mandata,
Ob hoc proles, quam genuit,
Fuit multiplicata.

4. Laudavit nomen Domini,
Dom vixit in hoc mundo,
Nunc iunctus Deo homini
Laudat corde iucundo.

Ad Magnificat.

A. O fulgor humilium,
O fervor paenitentium,
Vas sanctae munditiae,
Sincerus in vita,
Vitia refugiens
Et virtuosa faciens,
Victa parsimoniae
Veras coenobiis.

Ad Matutinum.

Iivitatorium.

(Ante pentecosten.)

Sancta mater ecclesia
Corde devoto resonet,

Colens Petri sollemnia
Cum voce clara intonet,
Alleluia.

(Post pentecosten.)

Christo sit laus et gloria
In coetu confessorum,

Sancti Petri magnalia
Quorum decorant chorum.

In 1. Nocturno.

Antipnonae.

1. Beatus vir non abiit
In viis peccatorum,
Sed ut devotus adiit
Semitam praeceptorum.

2. Praedicans in ecclesia

Summi Dei praeceptum,

Ut filius ex gratia

Opus consummat coeptum.

3. Mirificatus invocat
Deum et exauditur,
Plures ad bonum provocat,
Eius fama dum scitur.

4. Circumsaeptus iustitia
Bonaeque voluntatis
Scuto sedet in gloria
Summae felicitatis.

5. Christe, memor es hominis
Conformis angelorum,
Quem sceptro celsitudinis
Coronas beatorum.

6. Vir confidens in Domino
Iustitiam dilexit,
Eius praeclara facies
Aequitatem prospexit.

Responsoria.

1. Perfectus vir in publicam
Recusans conversari
Iuxta modum Mosaicum
In monte vult morari,
Ut praeceptum dominicum
Valeat operari,
V. Deum contemplans unicum
Praesentit cibum caelicum
Frequenter sibi dari.

2. In Dei fervens opere
Mundi fastum dimisit,
Sua volens relinquere
Pauperibus divisit,
Quem liberum a pondere
Christus caelis immisit,
V. Pauper cum Christo paupere
Elegit semper vivere,
Ut eum sequi possit.

3. Dum daemon hunc persequitur.

Prudens scit contraire,
Sic vincens non extollitur

Nec quaerit superbire,
Sed virtuose nititur

Ad regnum introire,

V. Confusus hostis redditur,
Per hunc Petrum nam vincitur
Nec est ausus prodire.
4. Dum seminudo corpore
Foras intenso frigore

Sanctus constringebatur,
Caritatis iuvamine
Sacro calescens flamine
Totus accendebatur,
V. Caeli repletus munere
In mundo pleno turbine
Tutus conversabatur.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. In Dei tabernacula
Vir sanctus introivit,
Nam vivens sine macula
Per hunc mundum transivit.
2. Tu, Christe, desiderium
Oranti tribuisti,
Quem quoad beneficium
Donorum praevenisti.

3. Vixit innocens manibus,
Factus et mundo corde,
Corregnat in caelestibus
Manens mundus a sorde.
4. Iste pauper dum clamitat,
A Deo exauditur,
Cunctis adversitatibus
Perpetim custoditur.

5. Electus est a Domino
Pariter et assumptus,
Ut in atriis habitet
Eius bonis repletus.
6. Iustus ut palma floruit
Virtute decoratus,
Sicut cedrus in Libano
Caelo multiplicatus.

Responsoria.

1. Amicus fidelissimus,

Qui nullum habens odio
Cunctos vere dilexit,

Dveves, Historias rhythmicae. VII.

Se spernens ut humillimus

Subiectis fit obsequio,

Quorum nullum despexit,

V. Cultor Dei piissimus

Multas attento studio

Ecclesias erexit.

2. Audit in evangelio
Salubria consilia,

Quae Christus promul-
gavit,
Hoc est, inquit, quod cupio;
Non incessit per devia,
Sed his se conformavit,
V. Acquievit imperio

Praecepta servans omnia,
Quae salvator mandavit.

3. Carnis spicam

flagello conterit
Et excussam

paleam reperit,
Granum purum

virtutum eligit,
Cuius fructum

in caelo colligit.
V. Vivo pane nunc cibatur,
Cuius gustu delectatur.

4. Morte dum crux apparuit,
Videntibus apperuit,

Ad mortem salvatoris
Dum viveret aspexerat,
Cum praeire debuerat
Crux more viatoris,
V. Crucifixo coniungitur
Et eius visu fruitur
Gustu comprehensoris.

In 3. Nocturno.

Ad Cantica.

A. Petrum, petram primariam
In ordine quem fecit,
Christus super ecclesiam
Primum caput praefecit.

Responsoria.

1. Vere dux novus dicitur,
Per quem plebs sequens pas-
citur,
Claris lustratur moribus
Mundi spretis honoribus;

V. Honores mundi fugiens
Summae cathedrae vertici
Cessit sicut vir cupiens
Non praeesse sed subici.

2. Hic simplex, rectus, humilis,
Dei cultor amabilis,
Inter adversa patiens,
Inter prospera sapiens;

V. Hic attritus ieiuniis
Et intentus vigiliis,
Devotum habens spiritum,
Ordinem fecit inclitum.

3. Supra petram ecclesiae
Petrus divinae gratiae
Novat in saeclo tempora
Religione socia;

V. Magnum adauxit numerum
Fratrum sancte degentium,
Cuius laus ab infantia
Currit per orbis climata.

4. Dum paupertatis scrinium
Petrus vir sanctus diligit,
Ad egestatis studium
Natos notatos erigit,
Quos ad vitandum vitium
Divitiarum dirigit;

V. Paupertatis inopia
Ditat ipsum in patria,
Illuc felici copia
Fruens est plenus gloria.

In Laudibus.

Antiphonae.

1. Hic vir decorem induit
Et moveri non potuit,

Quem auxit fortitudo,
O Petre, testimonia
Tua sunt credibilia,

Te decet sanctitudo,

2. Laetus in caelis iubilat
Et inter sanctos rutilat,

Quia laetus servivit,
Ab angelis recipitur
Et inter eos ponitur,

Dum caelos introivit.
3. Ad te, Deus, hic vigilat
Et, quae sunt mundi, ventilat,

Bonorum pauperumque
Fit plurimorum medius
Et paenitentum socius

Pie iuvans utrumque.
4. Educens de pulveribus
Induxit cum principibus,

Cum hunc sanctum assumpsit,
Sed dum honores abdicat.
Se nihil esse indicat,

Nam se pulverem legit.

5. Laudans laudavit Dominum
Et supernorum agminum

Laetam societatem,
Laus sibi semper adfuit,
Ex quo habere meruit
Caeli felicitatem.

Ad Benedictus.

A. O Petre, petra solida,
Verba depromens lucida,
Te ornavit spiritus
Mentem replens dono,
Tu es testis praevalidus,
Quem zelus sanctus fervidus
Coaptavit caelitus
Sempiterno bono.

In 2. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. Salve, Petre, pater

patriae, lux forma bonorum,
Virtutis speculum,

recti via, regula morum,
Carnis ab exsilio

duc nos ad alta polorum.

Infra Octavam.
Ad Noct. Antiph.

1. Petras exstat vocabulo
Lumen situm sub modio,
Flammescens sic resplenduit,
Quod universis notuit.

2. Hic vita sanctus exstitit,
Qui telis hostis restitit,
Liber a mundi fulmine
Sedet in caeli culmine.

3. Domuit artus corporis
Cum miris abstinentiis,
Transcendit humanas vires
Per annos sex undecies.

4. Patrum secutus tramitem
Vitam elegit humilem,
Nam summo pontificio
Cessit quieto animo.

5. Almi patris oraculo
Redditur lumen saeculo,

Dum sospes quisque graditur,
Languore qui deprimitur.

6. Vili contentus tegmine
Carnem domat ieiuniis,
Sacro calescens flamine
Orat crebris vigiliis.

7. Orabat cum suspiriis
Et altis desideriis,
Sicque praescivit obitum
Videns crucem ad exitum.

8. Huic Petrus apparuit,
Nam eius locum tenuit
Et nomen eius habuit
Eiusque vita claruit.

9. Sancte Petre, pater alme,
Perennis possessor palmae,
In conspectu summi regis
Memor esto tui gregis,
Ut tua benigna prece
Criminum purgata faece
De virtute in virtutem
Gradiamur ad salutem.