52. De ss. Praeiecto et Amarino.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.

A. Praeclaram nunc victoriam
Praeiecti et Amarini
Ducamus ad memoriam,

Qualiter divini
Fervor amoris perlustravit
Horum mentes et armavit,
Dum trucidantur bini.

Ad Magnificat.

A. O veraces hi patroni,
Speculum superni boni

Vere contemplantes,
Ut vobiscum collocemur
Et in caelis gloriemur,

Christum exorantes.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Surgite devoti
per caelica gaudia moti,

Dreves, Historiae rhythmicae. VII.

Huius multimodas

celebrantes carminis odas.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. O praedulcis Amarine,
Tu dulciter adesto,
Fac gaudere sine fine
Praesentes tuo festo.

2. Praeiectus est praegnosticatus
Ante matri quam natus.

3. Pandit viro venerando
Mater suam visionem,
Cui vir sanctus consolando
Dat interpretationem.

4. Pia mater consolatur,
Dum puer praegnosticatur.

5. Literarum studio
Iuvenile pectus
Mentis cum tripudio
Armavit Praeiectus.

6. Studiose congestabant
Literarum voces,
Quos post mire erogabant
Per praeclaros mores.

Responsoria.

1. O felix societas

Praeiecti et Amarini,
Quam divina pietas

Coniunxit sic, ut bini
Pari desiderio
Aequali martyrio

Mire coruscarent,
V. Mentis dum sinceritatem
Hostes per severitatem

Dire trucidarent.

2. Ex illustri procreatus
Sanguine Praeiectus,
Deo mire inspiratus

Iuvenile pectus
Literarum floribus
Subegit claris moribus
V. Bibens corde sitibundo,
Ore quod post hoc facundo
Distribuit maioribus.

3. Mire fulsit hic Praeiectus,
Vir devotus et perfectus

Morum venustate;
Sic devotus Amarinus,
Simplex, mitis et divinus
Vitae puritate ;
V. Erant ambo Deo digni,
Casti, fortes et benigni
Pari caritate.

4. Ad sanctorum monumenta
Fiunt mirabilia
Et virtutum incrementa
Inenarrabilia,
V. Caecis visus, claudis gressus,
Surdis auditus redditur,
Vir illisus et obsessus
Horum prece solvitur.

In 2. Vesperis.

Antiphonae.

1. Quos sincera caritas

Divinitus univit,

Hos tortoris feritas
Disiungere nequivit.

2. Fulsit viris in beatis
Fervor merae castitatis.

3. Pari cum devotione

Pari passi sunt agone.
4. Amarinus est adeptus
Salutis beneficium,
Dum Praeiectus est susceptus
Eius ad hospitium.

5. Gaudet hospes et laetatur

Hospitis adventu,
Factus sospes gratulatur

Salutis obtentu.
6. Amarinus dum conatur

Hostes mitigare,
A Praeiecto increpatur

Dicens: noli, care

Frater, modo retardare
Coronam nobis gratam,
A Deo praeparatam.

Responsoria.

1. Dum Praeiectus est susceptus
Laetanter ad hospitium,
Amarinus est adeptus
Salutis beneficium,
V. Ex virtute iam divina
Aegro datur medicina.
2. O pastores et patroni
Mites et benigni,
Rogamus, ut superni boni
Non simus indigni,
V. Sed heredes, commensales

Vestri simus et sodales.

3. Dum Praeiectus hospitatur

Apud Amarinum,

Febri, qua sollicitatur,

Amarinus mox curatur

Virum per divinum,

V. In quo Christus collaudatur,
Et Preiecti demonstratur
Virtus, aeger et laetatur.

4. O stupor magnae devotionis
Miraeque admirationis
In sanctorum passione,
Qui pari devotione
Mortis poenas pertulerunt
Et ad caelos conscenderunt;

V. Una die, una hora,
Pari voto sine mora
Coronari meruerunt.

In 3. Nocturno.
Ad Cantica.

A. Prior mortis gustavit
Calicem Amarinus,
Post Praeiectus inclinavit
Se supinus.

Responsoria.

1. Peracta iam legatione
Praeiectus cum devotione

Ad sua remeavit,
Quo comperto Amarinus,
Simplex velut columbinus,
Hunc sequi curavit;
V. Ferventi desiderio
Eius sub imperio
Esse destinavit.

2. Gaude, felix civitas
Plebis Avernorum,
In qua nunc festivitas
Colitur sanctorum
Praeiecti et Amarini,
Qui laetanter una hora
Meruerunt sine mora
Coronari bini,
V. Mundi de miseria

Sublati ad aetherea.
3. O Praeiecte, sis praeiactus
Velut fidus athleta,
Quando campus erit factus,
Exponetur meta,

Cum antiquo congressuri
Hoste non simus casuri,
Assis cum turba laeta
V. Christum nobis placaturus,
Hostem nobis expugnaturus.

4. O praedulcis Amarine,

Pie pastor et patrone,
Ora Deum, ne ruinae

Non nos tangant in agone.
Nomen in epenticavit,
Quod amarum dulcoravit,

I, n ergo non depone;
V. Ut nomen amplificant

Literarum quantitas,
Sic mentem irradiavit

Virtutum pluralitas.

In Laudibus.

Aatiphonae.

1. O Christi mira pietas
Virtutum et nimietas,

Quae fulsit in sanctorum
Martyrum consortio,
Quorum vera portio

Est gaudium caelorum.
2. Horum desideria

Cum mente devota
Circa monasteria

Desudabant tota.
3. Pari voto sine mora
Una die, una hora

Morti sunt addicti,
Sic recenter trucidati
Et ad caelos sublevati

Sunt martyres invicti.

4, Assunt turbae caelicae,
Virtutes et angelicae

Prosequuntur,
Terra corpus venerandum,
Caelum spiritum beandum
Assequuntur.

5. Terrae caro commendatur,
Spiritus vivificatur
In caelesti curia,

Laus et honor tribuatur
Christo regi, ut solvatur
Mentium penuria.

Ad Benedictus.

A. Sanctorum per suffragia,

Iesu Christe, pastor bone,
Mundi seda naufragia,

Qui potenter in agone
Mortis poenas pertulerunt
Et aeternae meruerunt
Praemia coronae.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Praesulatu sublimatur

Praeiectus, vir divinus,
Regulari decoratur

Honore Amarinus,
Alter turbam clericorum
Rexit, alter monachorum,
Sic fulsit honor binus.