1ΨΑΛΜῸΣ ΙΗʹ.} μέγα, διατί;Ἐπειδὴ πᾶσα λέξιςἙλ-ληνικὴ ἁπλῆ ὀξύτονος

ει᾿ς Ω λ

δύνημι ε᾿ν χρήσει ου᾿χ ευ῾´ρηται. ΝΩ͂ΤΟΣ σημαίνει τὴν ψυάν· καὶ γίνεται παρὰ τὸ νοτὶς, ο῾` σημαίνει τὴν ὑγρασίαν, κατ' ε᾿παύξησιν τοῦ Ο ει᾿ς Ω, η᾿` παρὰ 130 [τὸ οι᾿´ω] τὸ ω᾿῀, ο῾` σημαίνει τὸ ὑπάρχω, ω᾿῀τος καὶ νῶτος, η᾿` παρὰ τὸ οι᾿´ω τὸ κομίζω, οι᾿῀τος καὶ ω᾿῀τος καὶ νῶτος, ει᾿ς ο῾`ν τὰ βάρη κομίζομεν. ΛΕΠΤΎΝΩ, παρὰ τὸ λέπος, τοῦτο παρὰ τὸ λέπω τὸ λεπίζω. ΠΗΛῸΣ, παρὰ τὸ παλάσσω τὸ μολύνω, ἡ βεβρωμένη (βεβρεγμένη) γῆ· καὶὍμηρος· [ιλ. εʹ. 100.] παλάσσετο δ' αι῾´ματι θώρηξ. ΛΕΑΝΩ͂ παρὰ τὸ λεαίνω, τοῦτο παρὰ τὸ λεῖον, ο῾` σημαίνει τὸ ὁμαλὸν, τοῦτο παρὰ τὸ λῶ τὸ θέλω, ε᾿ξ αυ᾿τοῦ παρά γωγον λάω, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ ο᾿´νομα λαῦος καὶ τροπῇ τοῦ Α ει᾿ς Ε λεῦος, καὶ τοῦ Υ ει᾿ς Ι, λεῖος, τὰ γὰρ λεῖα καὶ ὁμαλὰ θέλομεν, ω῾´σπερ τὰ κρημνώδη ε᾿κφεύγομεν. ἈΛΛΌΤΡΙΟΣ, παρὰ τὸ α᾿´λλος καὶ τὸ ο῾´ρος, ο῾` σημαίνει τὸν ὁρισμὸν, α᾿λλόριός τις ω᾿`ν, οἱονεὶ ὁ α᾿´λλου ο῾´ρου ὑπάρχων, καὶ πλεονασμῷ τοῦ Τ α᾿λλότριος. ΧΩΛῸΣ παρὰ τὸ κῶλον, ο῾` σημαίνει τὸ ὀστοῦν, η᾿` παρὰ τὸ κόλον, ο῾` σημαίνει τὸ βεβλαμμένον, κατ' ε᾿παύξησιν τοῦ Ο ει᾿ς Ω, καὶ καταβάσει τοῦ τόνου. Τί διαφέρει χωλὸς καὶ Χῶλος; ∆ιαφέρει· Χῶλος βαρυτόνως ο᾿´νομα κύριον, ω῾´σπερ καὶ Πῶλος ο᾿´νομα κύριον βασιλέως, χωλὸς δὲ ὀξύτονον ὁ βεβλαμμένος τὸ ὀστοῦν. ΖΗ͂Ι τρίτου προσώπου, ζάω ζῶ, ζάεις ζᾷς, ζάει ζᾷ, καὶ τροπῇ ∆ωρικῇ τοῦ Α ει᾿ς Η, ζῇ.

{ 1 Τὸ ΚΤΩ͂ (ΚΆΤΩ) ήγει, διὰ τοῦ Ω μεγάλου γρά φεται, οι῾῀ον α᾿´νω, κάτω, πλὴν τοῦ δεῦρο καὶ

α᾿´πο. ἘΡΕΎΓΕΤΑΙ παρὰ τὸ ἐρεύγω, τοῦτο παρὰ τὸ ε᾿´ρα ο῾` σημαίνει τὴν γῆν, η᾿` παρὰ τὸ ἐρεύθω τὸ βάπτω, η᾿` παρὰ τὸ αυ᾿´ριον καὶ τὸ γῶ τὸ χωρῶ.Ἐρευγομένου γάρ τινος ει᾿´τε ζώου ει᾿´τε θαλαττίου υ῾´δατος χωρήματι .... ε᾿´νδον γίνεται. ΛΑΛΙᾺ, παρὰ τὸ λῶ τὸ θέλω· τὸ ΛΙ Ι, διατί; Τὰ διὰ τοῦ Ι ο᾿ξυ´τονα θηλυκὰ διὰ τοῦ Ι γράφεται, οι῾῀ον πυρκαιὰ, λαλιὰ, 131 στρατιὰ, πλὴν τοῦ χειὰ, ζειὰ, φειὰ, φορβειὰ, παρειὰ, τὰ δὲ παρὰ τὸ παρειὰ συντιθέμενα διὰ τοῦ Η γράφεται, καλλι πάρηος, μιλτοπάρηος. ∆ιατί ὀξύνεται; Τὰ σημαίνοντα α᾿´θροισιν η᾿` περιεκτικὰ τιμῶν προσηγορικὰ ο᾿´ντα ο᾿ξυ´νονται, οι῾῀ον α᾿χυρμιὰ, πυρκαιὰ, λαλιά. ΠΈΡΑΣ, παρὰ τὸ περῶ τὸ τελειῶ. ἭΛΙΟΣ παρὰ τὸ σέλας, ο῾` σημαίνει τὴν λαμπηδόνα, σέλιος, καὶ ἀποβολῇ τοῦ Σ, καὶ τροπῇ τοῦ Ε ει᾿ς Η, η῾´λιος· η᾿` παρὰ τὸ τὴν α῾´λα α᾿νιμᾶσθαι· η᾿` παρὰ τὸ δῆλος, ο῾` σημαίνει τὸν φανε ρὸν, δήλιος, καὶ ἀποβολῇ τοῦ ∆ η῾´λιος. ∆ασύνεται; Τὸ Η πρὸ τοῦ Λ ψιλοῦται, η᾿λε´ματος, η᾿λιαῖα, η᾿λιτομῆνος, πλὴν τοῦ η῾´λιος. ΝΥΜΦΊΟΣ παρὰ τὸ νύμφη, τοῦτο παρὰ τὸ νέον φῶτα ε᾿´χειν, η᾿` παρὰ τὸ νέον φῶς ε᾿´χειν, η᾿` παρὰ τὸ νεωστὶ φαί νεσθαι. Τί διαφέρει νύμφιος καὶ νυμφίος; ∆ιαφέρει· νύμ φιος λέγεται ὁ πεποικιλμένος· νυμφίος δὲ αυ᾿το`ς ὁ γεγα μηκώς. ΠΑΣΤᾺΣ, παρὰ τὸ πάσσω τὸ ποικίλλω. ∆ΡΑΜΕΙ͂Ν· τὸ θέμα, δρέμω, ὁ δεύτερος ἀόριστος ε᾿´δραμον, ὁ μέλλων δεύτερος δραμῶ δραμεῖς δραμεῖ, καὶ τὸ ἀπαρέμφατον δραμεῖν. ἌΚΡΟΝ παρὰ τὸ η῾´κω τὸ ε᾿´ρχομαι. ΜΑΡΤΥΡΊΑ, παρὰ τὸ μάρτυς, τοῦτο παρὰ μαρμαίρω τὸ λάμπω. Πόσας κλίσεις ε᾿πιδέχεται μάρτυς; Τρεῖς· μάρτυς μάρτυρος, μάρτυς μάρτυος, μάρτυρος μαρτύρου· καὶὍμηρος, τῶ δ' α᾿ρ' ε᾿πι` μάρτυρι ε᾿´στων. (ιλ. αʹ. 338. τὼ δ' αυ᾿τω` μάρτυροι ε᾿´.) ΣΟΦΊΖΩ, ε᾿κ τοῦ σοφὸς, τοῦτο παρὰ τὸ σέβω, τοὺς γὰρ σοφοὺς πάντες σεβόμεθα. ἈΛΗΘΙΝᾺ, ε᾿κ τοῦ ἀληθὴς, α᾿ληθινός· τὸ ΘΙ, Ι. Τὰ διὰ τοῦ ΙΝΟΣ α᾿πο` ῥημάτων γινόμενα ο᾿νο´ματα ο᾿ξυ´τονα διὰ τοῦ Ι γράφεται, οι῾῀ον τάχα ταχινὸς, α᾿ληθὴς α᾿ληθινὸς, πύκα πυκινός. ΓΛΥΚΎΤΕΡΑ, παρὰ τὸ γλυκὺς, τοῦτο παρὰ τοῦ γλεῦκος, ο῾` σημαίνει τὸν α᾿ποστάζοντα οι᾿῀νον ε᾿κ τῆς λήνου, γλευκὺς καὶ γλυκύς. 132 ΚΗΡΊΟΝ, παρὰ τὸ κηρὸς, τοῦτο παρὰ τὸ καίεσθαι ῥᾳδίως, η᾿` παρὰ καίεσθαι (καιόμενον) ῥεῖν. ΕΥ᾿∆ΟΚΊΑ, ε᾿κ τοῦ ευ᾿δοκῶ· τοῦτο παρὰ τὸ ευ᾿῀ μόριον καὶ τὸ δοκῶ. Πόσα σημαίνει; Τρία· τὴν πόλιν, καὶ τὸ κύριον ο᾿´νομα, καὶ τὴν θέλησιν, ὡς τὸ