Capitulus 31

Vae qui descendunt.

In parte ista comminatur utrisque simul, scilicet Aegyptiis et Judaeis: et circa hoc duo facit.

Primo ponit comminationem; secundo consolationem, ibi, quia haec dicit dominus. Circa primum duo. Ponit primo culpam ex confidentia humani auxilii, in equis sperantes: psalm. 32: fallax equus ad salutem; in abundantia virtutis suae non salvabitur: et ex contemptu divini auxilii, et non sunt confisi. Contra in Psal. 19: hi in curribus et hi in equis, nos autem in nomine dei nostri speravimus. Secundo comminatur poenam, ipse autem: et primo contra contemptum divini auxilii ponit dei sapientiam, et sententiae firmitatem, et verba non abstulit: idest, non irrita fecit quae per prophetas comminatus est. Num. 23: non est deus ut homo ut mentiatur, nec ut filius hominis ut mutetur.

Et subjungit poenam: et consurget. (secundo) contra fiduciam humani auxilii ponit eorum debilitatem, Aegyptus homo. Ezech. 28: cum sis homo, et non deus.

Et subjungit poenam, et corruet auxilium. Job 4: qui habitant domos luteas, qui terrenum habent fundamentum.

Quia haec dicit dominus. Hic ponit consolationem, promittens per deum liberationem ab hostibus, a quibus per Aegyptios liberari non potuerunt. Et circa hoc tria facit. Primo ponit Judaeorum defensionem sub similitudine leonis defendentis, dicens: vos et Aegyptii peribitis, in quibus confidebatis me contempto: quia haec dicit dominus, qui solus salvat. Ut praelietur, tamquam defensor contra illos qui impediebant aedificationem templi post reditum de captivitate. Vel contra Assyrios Oseae 13: ego ero eis quasi leaena, sicut pardus in via Assyriorum. Et sub similitudine avis protegentis, sicut aves: Matth. 23: sicut gallina congregat pullos suos sub alis, et noluisti, Deut. 32: sicut aquila provocans ad volandum pullos suos, et super eos volitans. Secundo ponit hostium destructionem, promittens consilium ad hoc merendum, convertimini ad me, Prov. 18: impius cum in profundum venerit peccatorum, contemnit.

Rom. 6: sicut exhibuistis membra vestra servire iniquitati ad iniquitatem, ita nunc exhibete servire munditiae in sanctificationem. Et ponit complementum, in die illa. Supra 2: in die illa projiciet homo idola sua. Et ponit fructum, scilicet ipsam destructionem quantum ad occisorum necem, in gladio.

Deuter. 32: gladius meus devorabit carnes.

Et quantum ad residuorum deletionem in fuga, timore et servitute, quia vectigales, postmodum Babyloniis.

Tertio ponit utriusque confirmationem: dixit dominus cujus ignis, comburens Assyrios.

Supra 10: erit lumen Israel in igne, et sanctus ejus in flamma. Vel ignis in altari thymiamatis.

Caminus, in altari holocaustorum. Lev. 6: ignis in altari meo semper ardebit. Vel ignis caritatis in ecclesia militante imperfecte, sed caminus in ecclesia triumphante perfecte.

Nota, quod caritas dicitur ignis. Require in praecedenti collatione ante principium capituli.