IN ISAIAM

 Prologus

 Lectio 1

 Lectio 2

 Capitulus 1

 Lectio 1

 Lectio 2

 Lectio 3

 Lectio 4

 Lectio 5

 Capitulus 2

 Lectio 1

 Lectio 2

 Lectio 3

 Capitulus 3

 Lectio 1

 Lectio 2

 Lectio 3

 Capitulus 4

 Lectio 1

 Lectio 2

 Capitulus 5

 Lectio 1

 Lectio 2

 Lectio 3

 Lectio 4

 Capitulus 6

 Lectio 1

 Lectio 2

 Capitulus 7

 Lectio 1

 Lectio 2

 Capitulus 8

 Lectio 1

 Lectio 2

 Lectio 3

 Lectio 4

 Capitulus 9

 Lectio 1

 Lectio 2

 Capitulus 10

 Lectio 0

 Capitulus 11

 Capitulus 12

 Capitulus 13

 Capitulus 14

 Capitulus 15

 Capitulus 16

 Capitulus 17

 Capitulus 18

 Capitulus 19

 Capitulus 20

 Capitulus 21

 Capitulus 22

 Capitulus 23

 Capitulus 24

 Capitulus 25

 Capitulus 26

 Capitulus 27

 Capitulus 28

 Capitulus 29

 Capitulus 30

 Capitulus 31

 Capitulus 32

 Capitulus 33

 Capitulus 34

 Capitulus 35

 Capitulus 36

 Capitulus 37

 Capitulus 38

 Capitulus 39

 Capitulus 40

 Capitulus 41

 Capitulus 42

 Capitulus 43

 Capitulus 44

 Capitulus 45

 Capitulus 46

 Capitulus 47

 Capitulus 48

 Capitulus 49

 Capitulus 50

 Capitulus 51

 Capitulus 52

 Capitulus 53

 Capitulus 54

 Capitulus 55

 Capitulus 56

 Capitulus 57

 Capitulus 58

 Capitulus 59

 Capitulus 60

 Capitulus 61

 Capitulus 62

 Capitulus 63

 Capitulus 64

 Capitulus 65

 Capitulus 66

Capitulus 47

Descende sede etc..

Hic praedicit regni Babylonis deiectionem: et circa hoc tria facit. Primo comminatur dejectionis poenam; secundo ostendit culpam, iratus sum etc.; tertio aufert evasionis fiduciam, sta cum incantatoribus etc.. Circa primum tria. Primo praedicit eorum dejectionem quantum ad gloriam, quam amiserunt: descende, de altitudine tuae potentiae, sede, sicut vilis et abjecta, virgo, quia non ante vastata; vel propter teneritudinem deliciarum. Solium, dignitas regia, mollis etc., sicut reginae solent esse. Esther ult.: prae teneritudine corpus suum etc., quasi: non eris ulterius regina. Luc. 1: deposuit potentes etc., supra 23: dominus cogitavit ut detraheret etc.. Secundo quantum ad ignominiam, quam incurrit: tolle molam, quod erat opus ancillarum, quasi: ancilla eris, vel significat coitum, sicut Iud. 16 de Samson: denuda turpitudinem, idest membra turpia, vel ad libidinem hostium, vel transiens pedibus tuis flumina. Oseae 4: gloriam eorum in ignominiam etc.; et ostendit hujus ignominiae auctorem, ultionem capiam, quamvis sis potens. Redemptor, vox populi de ejus servitute liberati. Supra 35: dominus ultionem adducet etc.. Tertio quantum ad confusionis verecundiam, sede, sicut ille qui erubescit non audet loqui, nec coram hominibus apparere. 1 Reg. 2: impii in tenebris conticescent etc..

Iratus sum etc.. Hic ponit eorum culpam, quae est causa talis poenae: et ponit tres culpas. Primo dominii crudelitatem circa Judaeos, ponens concessam potestatem: iratus sum, propter peccata eorum, valens eos punire: contaminavi, a te contaminari permisi, hereditatem, populum Israel. Supra 19: hereditas mea Israel. Jerem. 12: reliqui domum meam etc.; et ponit potestatis abusionem: non posuisti etc..

Super senem, qui etiam hostibus miserendus. Thren. 4: facies senum etc.. Secundo cordis elationes: et dixisti, ponens superbam cogitationem: in sempiternum, Apoc. 18: in corde suo dicit: sedeo regina etc.; ponens etiam superborum fatuitatem, quia non recogitabant futura: non posuisti haec, quae tibi supervenient. Eccl. 11: in die bonorum etc., 7: in omnibus operibus tuis etc.; et ponit spei frustrationem. Et nunc audi. Vidua, per privationem regis; sterilitatem, id est amissionem populi, qui in me natus est subito, ex insperato. Supra 30: subito dum non speratur etc., Oseae 9: da eis domine etc.. Tertio maleficiorum multitudinem, universa.

Et ponit tria. Primo maleficia quibus intendit, maleficiorum: quia hujusmodi artes ibi abundabant.

Deut. 18: non sit in te qui divinos consulat etc.. Secundo errorem quem ex his incurrit, scilicet poenae immunitatem ab his qui negabant divinam providentiam, et fiduciam, ut secure peccares. Non est, deus, qui videat me, peccantem ut puniat. Job 24: oculus adulteri etc.; et potentiae aeternitatem a divinis, qui hoc promittebant. Sapientia tua, quantum ad eos qui de divinis se intromittebant; scientia tua, quantum ad illos qui de humanis. Jerem. 10: stultus factus est omnis homo etc.. Tertio ponit poenam quam ex hoc promeruit: veniet super te cuius ortum: loquitur more astrologorum, qui docent considerare ortus regnorum secundum ortus planetarum. 1 thessal. 5: cum enim dixerint, pax et securitas etc..

Sta cum incantatoribus etc.. Hic excludit evasionis fiduciam; et circa hoc duo.

Primo excludit spem de sapientibus, excludens eorum auxilium, quantum ad maleficos: sta cum incantatoribus, ab adolescentia, a quo condita fuit, artibus magicis plena fuit. Supra 8: cum dixerunt ad vos: quaerite etc.. Et quantum ad astrologos, stent, contra hostes, si possint: his enim artibus etiam abundabat. Jerem. 10: a signis caeli nolite etc.; et comminatur etiam sapientibus incendium: ecce facti sunt, illos sapientes vobiscum. Non sunt prunae, quibus calefiant; sed quibus tota civitas comburatur; vel quia tempore frigoris combusta fuit civitas, ut simul frigore et igne punirentur.

Vel non sunt in te prunae divinae sapientiae.

Eccli. 21: stupa collecta etc.. Secundo excludit spem de negotiatoribus, negotiatores, quibus etiam abundabat; vel magi, qui sibi mendacia pro veritate vendebant. Supra 13: unusquisque ad populum suum etc..