▾
George Choeroboscus, Epimerismi in Psalmos
⎗←→⎘
▾
107 {1ΨΑΛΜῸΣ ΠΈΜΠΤΟΣ.} 1 Πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ πέμπω· πέμπει γὰρ ἡμᾶς πρὸς τὸν δέκατον α᾿ριθμόν.
1ΨΑΛΜῸΣἙΝ∆ΈΚΑΤΟΣ.} τερον ε῾´ν· καὶ μετὰ τοῦ δέκα α᾿ριθμοῦ ἑνδέκατος.
1ΨΑΛΜῸΣ ΙΖʹ.} ρὰ τὸ στερέω· τοῦτο παρὰ τὸ ι῾´στημι, στήσω, ἀόριστος
1ΨΑΛΜῸΣ ΙΗʹ.} μέγα, διατί;Ἐπειδὴ πᾶσα λέξιςἙλ-ληνικὴ ἁπλῆ ὀξύτονος
ευ᾿δο´κησας, κύριε, τὴν γῆν σου. ΛΥΤΡΩΤῊΣ, ε᾿κ τοῦ λυτρῶ, τοῦτο ε᾿κ τοῦ λύτρον, τοῦτο παρὰ τὸ λύω.
{1[ΨΑΛΜῸΣ ΚΘʹ.]} 1 ἙΣΠΈΡΑ, παρὰ τὸ ε᾿´σω φέρειν, ε᾿σωφέρα τις ου᾿῀σα, καὶ ἐν συγκοπῇ ἑσπέρα,
δεύτερον. Τὸ πρῶτον τῶν πλη θυντικῶν ει᾿παίημεν τὸ τρίτον ει᾿παίησαν, καὶ ἐν συγκοπῇ ει᾿´παισαν.
1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]}1 ω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ
ΑΛΜῸΣ ΡΜʹ.]} (ΘΥΜΊΑΜΑ) τοῦτο ε᾿κ τοῦ θῦμα, διὰ γὰρ τῶν θυμάτων καιομένων
̀Σ ΡΝʹ.]} ∆ΥΝΑΣΤΕΊΑΙΣ, ἡ ευ᾿θεῖα, δυναστεία, παρὰ τὸ δυναστεύω, τοῦτο παρὰ τὸ
ΊΣΙΝ, ἡ ευ᾿θεῖα ὁ ε᾿´λεος γίνεται παρὰ τὸ ε῾´λω τὸ λαμβάνω, ε᾿´λος ε
1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]} ᾿´χω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ
1 ΕΤΕΩΡΊΣΘΗΣΑΝ, ε᾿κ τοῦ μετεωρίζω. Τί μὴ ἐταπεινο-φρόνουν ὡς τὸ
{1[ΨΑΛΜῸΣ ΚΘʹ.]} 1 ἙΣΠΈΡΑ, παρὰ τὸ ε᾿´σω φέρειν, ε᾿σωφέρα τις ου᾿῀σα, καὶ ἐν συγκοπῇ ἑσπέρα,
η᾿` παρὰ τὸ ε᾿´σω περᾶν. Ἐκ τοῦ κλαίω, κλαύσω, ΚΛΑΥΘΜΌΣ. ΕΥ᾿ΘΥΝΊΑ, ε᾿κ τοῦ ευ᾿θυνῶ, τοῦτο δὲ παρὰ τὸ ευ᾿῀ μόριον καὶ τὸ θύω τὸ ὁρμῶ. ΚΆΛΛΟΣ, παρὰ τὸ κάζω τὸ κοσμῶ, η᾿` παρὰ τὸ α῾´λωμι (σιξ) τὸ πηδῶ. ΣΆΚΚΟΣ παρὰ τὸ σάσσω τὸ φορτῶ, η᾿` τὸ στρωννύω.
{1[ΨΑΛΜῸΣ ΛΑʹ.]} 1 ἈΦΈΘΗΝ, ε᾿κ τοῦ ε᾿´ημι, τὸ συγχωρῶ, ὁ μέλλων η῾´σω, ὁ παρακείμενος
η῾῀κα, ὁ παθητικὸς ε᾿´μαι, ὁ ἀόριστος πρῶτος ε῾´θην καὶ ἀφέθην. ἌΚΑΝΘΑ παρὰ τὸ ἐν τῇ ἀκῇ θέειν, η᾿` ε᾿ν τῇ ὀξύτητι. 139 Ἐκ τοῦ ΣΥΝΕΤΊΖΩ, συνετίσω, καὶἈττικὸς μέλλων, συνετιῶ. ΣΥΜΒΙΒΩ͂, ε᾿κ τοῦ βῶ, βαίνω, καὶ κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν, βιβῶ καὶ συμβιβῶ. ἩΜΊΟΝΟΣ, ε᾿κ τοῦ η῾´μισυς καὶ τοῦ ο᾿´νος, τὸ δὲ η῾´μισυς παρὰ τὸ α῾´μα ι᾿´σος ει᾿῀ναι, τὸ δὲ ο᾿´νος παρὰ τὸ ὀνῶ τὸ ὠφελῶ. ΚΗΜῸΣ, παρὰ τὸ κάμπτω, καμὸς καὶ κημός. ΧΑΛΙΝῸΣ, παρὰ τὸ χαλᾶν τὰ ἡνία. Τὸ ΛΙ Ι, διατί; Τὰ ει᾿ς ΝΟΣ ο᾿ξυ´τονα, μὴ ο᾿´ντα παρώνυμα, διὰ τοῦ Ι γράφεται, οι῾῀ον πυκινὸς, α᾿ληθινὸς, τὸ δὲ χαλινὸς διὰ τοῦ Ι γράφεται. Τὸν χρόνον ε᾿´φυγε, μακρὸν γὰρ ε᾿´χει τὸ Ι. ΣΙΑΓῺΝ, παρὰ τὸ σείω καὶ τὸ α᾿´γω τὸ φέρω, σιαγόνος. Ὁ κανών· τὰ ει᾿ς ΩΝ ο᾿ξυ´τονα τρέπουσι τὸ Ω ει᾿ς Ε ε᾿πι` γενικῆς, οι῾῀ον λαγὼν λαγόνος, σιαγὼν σιαγόνος. ἌΓΧΩ παρὰ τὸ α᾿´γω.
{1[ΨΑΛΜῸΣ ΛΒʹ.]} 1 ΚΙΘΆΡΑ παρὰ τὸ κινεῖσθαι ῥᾳδίως, η᾿` παρὰ τὸ κινεῖν ει᾿ς ε᾿´ρωτας τοὺς
α᾿κούοντας, η᾿` παρὰ τὸ κινεῖν τὰς θαιρούς. ∆ΕΚΑΧΌΡ∆ΩΙ παρὰ τὸ δέκα καὶ τοῦ sic) χορδὴ, τοῦτο παρὰ τὸ χωρεῖν τὴν ε᾿δωδὴν, τὴν τροφὴν, η᾿` παρὰ τὸ χέειν τὴν ᾠδη´ν. ἈΣΚῸΣ, παρὰ τὸ σχῶ, τὸ κρατῶ, ΣΧΟΣ, καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ Α α᾿σκὸς, τροπῇ τοῦ δασέος ει᾿ς ψιλόν. ΘΗΣΑΥΡῸΣ, ε᾿κ τοῦ τίθημι, θήσω, θησαυρός. ∆ΙΑΣΚΕ∆ΆΖΩ, ε᾿στὶ χέω, καὶ σημαίνει τὸ σκορπίζω, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ γίνεται σχεδάζω, καὶ σκεδάζω. ΛΙΜῸΣ, παρὰ τὸ λείπω, λιπὸς καὶ λιμός.
{1[ΨΑΛΜῸΣ ΛΓʹ.]} 1 ἘΠΕΊΝΑΣΑ, ε᾿κ τοῦ πεινῶ, τοῦ ἐκ τοῦ πεῖνα, τὸ δὲ παρὰ τὸ πένω τὸ ἐνεργῶ.
Τὸ ΠΕΙ δίφθογγον διατί; Τὰ διὰ τοῦ ΙΝΑ θηλυκὰ διὰ τοῦ Ι γράφεται, οι῾῀ον, Μαρίνα, Κωνσταντίνα, πλὴν τοῦ πείνα. ἘΛΑΤΤΩ͂ ἐκ τοῦ ἐλάττων, τοῦτο παρὰ τὸ ἐλαχὺς, ε᾿λαχύ 140 τερος, ε᾿λαχίων, ε᾿λα´σσων καὶ ἐλάττων, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ ῥῆμα ε᾿λαττῶ. ΠΛΗΜΜΕΛΩ͂Ν, παρὰ τὸ πάλιν καὶ τὸ μέλλω, τὸ βραδύνω, πάλιν μελῶ, καὶ ἐν συγκοπῇ καὶ τροπῇ τοῦ Α ει᾿ς Η πλημ μελῶ.
{1[ΨΑΛΜῸΣ Λ∆ʹ.]} 1 ΘΥΡΕῸΣ σημαίνει τὸ ο῾´πλον, καὶ γίνεται παρὰ τὸ θύρα θυρὸς, καὶ
πλεονασμῷ τοῦ Ε θυρεός. ὌΛΙΣΘΟΣ παρὰ τὸ ο῾´λως θέειν. ΚΌΛΠΟΣ παρὰ τὸ κοῖλον, ο῾` σημαίνει τὸ βαθύ. ΣΚΥΘΡΩΠῸΣ, παρὰ τὸ σκύζω, τὸ ὀργίζομαι, καὶ ω᾿`ψ, ω᾿πο`ς, η᾿` παρὰ τὸ σκυθρωποὺς ω᾿῀πας ε᾿´χειν, η᾿` παρὰ τὸ χύτρα χυ τρωπὸς καὶ σκυθρωπός. ΕΥ᾿῀ΓΕ, ε᾿πι´ρρημα μεσότητος, α᾿ντὶ τοῦ καλῶς· η᾿` ε᾿πι´ρρημα ε᾿μπαιγμοῦ. ΕἼΠΑΙΣΑΝ, ε᾿κ τοῦ ε᾿´πω, τὸ λέγω, ὁ μέλλων ε῾´ψω sic), ὁ ἀόριστος πρῶτος ει᾿῀πα, ἡ μετοχὴ ὁ ει᾿´πας, τοῦ ει᾿´παντος, καὶ τὸ ευ᾿κτικὸν, ει᾿´παιμι, ει᾿´παις, ει᾿´παι, καὶ οἱἼωνες εἰώθασιν ε᾿ν τοῖς τρίτοις προσώποις τῶν ευ᾿κτικῶν ε᾿πεντιθέναι τὸ Ν. Κανὼν γάρ ε᾿στιν ὁ λέγων, ο῾´τι πᾶν .... πρόσωπον ει᾿ς .... λῆγον προσθέσει τοῦ Σ ποιεῖ τὸ