.Ὁ κανών· τὰ ει᾿ς ΝΗΣ κύρια, μηπαρ' ου᾿δετέρου συντιθέμενα, ει᾿ς ΟΥ ε᾿´χει τὴν γενικὴν, Μη ριόνης Μηριόνου,ἸορδάνηςἸορδάνου. ἙΡΜΩΝΙΕΊΜ· τὰ ει᾿ς εὶμ λήγοντα ο᾿νο´ματα, βάρβαρά τε καὶ ἐθνικὰ ὀξύτονα, διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου γράφεται, οι῾῀ον 145Ἑρμωνιεὶμ,Ἑλιδκεὶμ, Σεναχηρεὶμ, πλὴν τοῦ Βενιαμῖν.Ἱερουσαλὴμ δὲ καὶ Σαλὴμ, Η. ΚΑΤΑΡΆΚΤΗΣ ε᾿κ τοῦ ῥῶ τὸ φθείρω, ῥάσσω, ῥάκτης καὶ καταράκτης. ΜΕΤΕΩΡΙΣΜῸΣ, ε᾿κ τοῦ μετεωρίζω, τοῦτο ε᾿κ τοῦ μετέωρος, τὸ δὲ μετέωρος παρὰ τὸ ἀείρω τὸ κουφίζω, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ ο᾿´νομα α᾿´ειρος, καὶ τροπῇ τοῦ Α ει᾿ς Ο ο᾿´ειρος, καὶ ἐν ὑπερβι βασμῷ ε᾿´οιρος, καὶ τροπῇ τῆς ΟΙ διφθόγγου ει᾿ς Ω ε᾿´ωρος, καὶ μετὰ τῆς μετὰ προθέσεως, μετέωρος. ΚΥ͂ΜΑ παρὰ τὸ κυκῶ τὸ παράγω (ταράττω·) ε᾿´στι δὲ τὸ κῦ μακρόν. {1ΨΑΛΜῸΣ ΜΓʹ.}1 ΒΡΑΧΊΩΝ τὸ ΧΙ Ι; ∆ιατί; Τὰ διὰ τοῦ ΙΟΝ ου᾿δε´τερα τροπῇ τοῦ Ω ει᾿ς Ο ε᾿πι` γενικῆς βαρύτονα ο᾿´ντα, ει᾿´τε κοινὰ, ει᾿´τε ... α᾿ποστρέφεται τὴν ΕΙ δίφθογγον. ΝΥΝῚ ἐκ τοῦ νῦν κατ' ε᾿πε´κτασιν τοῦ Ι. Τί διαφέρει τὸ νῦν τοῦ νυνί; Τὸ μὲν γὰρ νυνὶ καθόλου ε᾿πι` τοῦ ῥήματος τάσσεται τῶν γʹ χρόνων, τὸ δὲ νῦν ε᾿πι` μόνου τοῦ ἐνεστῶτος. ΧΛΕΥΑΣΜῸΣ, α᾿πο` τοῦ χλευάζω, τοῦτο παρὰ τὸ χλεύη, τοῦτο παρὰ τὸ κλέπτω, κλέη καὶ χλέη. ΚΊΝΗΣΙΣ, παρὰ τὸ κινῶ, τοῦτο παρὰ τὸ ι᾿`ς ι᾿νο`ς, ο῾` σημαίνει τὴν δύναμιν1[ΨΑΛΜῸΣ Μ∆ʹ.]}1 ΛΌΓΟΣ, παρὰ τὸ λέγω, λόγος· σημαίνει ζʹ· λόγος λέγων, ὁ ἐνδιάθετος λογισμὸς, καθὸ λογικοὶ καὶ διαλογικοί ἐσμεν· λόγος καὶ ἡ φροντίς, ὡς ο῾´ταν λέγωμεν, ου᾿κ ε᾿´στι λόγου α᾿´ξιος· λέγεται λόγος καὶ ὁ ἀπολογαριασμὸς, ὡς ὁ ἡγεμὼν πρὸς τοὺς ἑαυτούς· καὶ ἡ ἀπολογία, ὡς τὸ, ε᾿´δωκε περὶ τούτου λόγον· λόγος λέγεται καὶ ὁ καθόλου, ὁ περιέχων ε᾿ν ἑαυτῷ πᾶσαν λέξιν· λόγος καὶ ὁ ο῾´ρος, ὡς ο῾´ταν λέγωμεν, α᾿πο´δος τὸν τοῦ ζώου λόγον· λόγος καὶ ἡ αυ᾿τοψεὶ διάνοια δηλοῦσα τῶν λέξεων τὴν παράθεσιν, τουτέστιν ὁ κατὰ τὴν σύνταξιν λόγος. 146 {1[ΨΑΛΜΟΣ̀ Μϛʹ.]}1 ἈΝΈΒΗ, βῆμι, ὁ μέλλων, βήσω, ὁ δεύτερος ἀόριστος ε᾿´βην, τὸ τρίτον ε᾿´βη, καὶ μετὰ τῆς α᾿να` προθέσεως α᾿νε´βη. ΣΆΛΠΙΓΞ, παρὰ τὸ σαλπίζω. ἈΒΡΑᾺΜ, πατὴρ πολλῶν ε᾿θνῶν. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΜΖʹ.]}1 ΜΈΓΑΣ παρὰ τὴν μὴ ἀπαγόρευσιν, καὶ τὸ γῆ, ὁ ἐν τῇ γῇ μὴ ω᾿`ν, α᾿λλ' ει᾿ς υ῾´ψος ε᾿παιρόμενος. Σημαίνει δύο, τὸ κύριον ο᾿´νομα, ο῾´περ ι᾿σοσυλλάβως κλίνεται· ὁ Μέγας τοῦ Μέγα, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ τὸ πατρωνυμικὸν Μεγάδην, τὸν τοῦ Μέγα υἱὸν, καὶ τὸ πλατὺ καὶ μέγα, ὡς τὸ μέγα περ ἐόντα καὶ ι᾿´φθιμον. ΕΥ᾿ΡΙ´ΖΩΙ, ἡ ευ᾿θεῖα ευ᾿´ριζος· γίνεται παρὰ τὸ ευ᾿῀ μόριον καὶ τὸ ῥίζα, τοῦτο δὲ παρὰ τὸ ε῾´ζω, καθέζομαι. ΠΛΕΥΡᾺ, παρὰ τὸ πέλειν ευ᾿ρυ` καὶ πλατύ. ΒΟΡΡΑ͂Σ παρὰ τὸ ευ᾿βορώτατα καὶ ἰσχυρότατα ποιεῖν ἡμῶν τὰ σώματα. ΒΆΡΕΣΙΝ, ἡ ευ᾿θεῖα ἡ βάρις, καὶ κλίνεται βάρεως, ἡ ευ᾿θεῖα τῶν πληθυντικῶν βάρεες βάρεις· ει᾿σι` δὲ πλοῖα, αυ᾿λαὶ, πύργοι· ε᾿τυμολογεῖται δὲ παρὰ τὸ μετὰ βίας α᾿ρηρέναι. ΘΑΡΣΕΙ͂Σ· ε᾿τυμολογεῖται παρὰ τὸ Ταρσεὺς, καθόλου (καθὼς) παρὰ τῷ Θεοδωρίτῳ α᾿νε´γνωμεν. Θαρσεῖς, ἡ ευ᾿θεῖα τῶν πληθυντικῶν ταρσέες ταρσεῖς, καὶ ἐπεὶ ψιλὰ ψιλῶν ἡγεῖται, θαρσεῖς. ΠΥ͂ΡΓΟΣ παρὰ τὸ ὑπεράνω τῆς (γῆς) ι῾´στασθαι· σημαίνει, ϛʹ· ο῾´τε μὲν κυρίως πύργῳ ε᾿φεστῶσα γοόωσά τε μυρομένη τε· καὶ τὸ τεῖχος· οι῾´ ιδως sic) ου᾿῀ν θ'Ἑλένην ε᾿πι` πύργον ι᾿ου῀σαν· καὶ τὴν τάξιν· νῦν δὲ φίλως χο᾿ρο´ωτε, καὶ ει᾿ δέκα πύργοιἈχαίων, καὶ ἐπιρρηματικὸν, οἱ δέ τε πυργηδὸν σφε' αυ᾿τοὺς α᾿ρτύναντες, 147 καὶ μέρος τι τοῦ τείχους· Τοῦ γὰρ δὴ πρὸς πύργον ι᾿´σαν κακότητα φέροντες. Ὅτε δὲ κατὰ μεταφορὰν καὶ ἀσφάλειαν καὶ φυλακήν· τοῖος γάρ σφιν πύργος α᾿πω´λετο.{1[ΨΑΛΜῸΣ ΜΗʹ.]}1 ΓΗΓΕΝῊΣ, παρὰ τὸ γῆ καὶ γένος, ὁ ἀπὸ τῆς γῆς τὸ γένος ε᾿´χων, η᾿` ο῾ ἐκ τῆς γῆς γεννηθείς. ΣΟΦΊΑ παρὰ τὸ σοφὸς, τοῦτο παρὰ τὸ σέβω. ΨΑΛΤΉΡΙΟΝ, παρὰ τὸ τὰ ψαλτήρια τηρεῖν. ἘΠΤΈΡΝΑ, παρὰ τὸ πετῶ πετέρνα, καὶ ἐν συγκοπῇ πτέρνα· ε᾿τυμολογεῖται δὲ παρὰ τὸ πατεῖν τὴν ε᾿´ραν. ΣΚΆΝ∆ΑΛΟΣ, παρὰ τὸ σκάζω τὸ χωλαίνω. ΣΥΝΗ͂ΚΕΝ, ε᾿κ τοῦ συνίημι, ὁ μέλλων συνήσω, ὁ πρῶτος ἀόριστος συνῆκα. ἘΒΛΉΘΗ, ε᾿κ τοῦ βάλλω γίνεται βλῶ, βλήσω, ὁ παρακεί μενος βέβληκα, ὁ παθητικὸς βέβλημαι· ὁ πρῶτος ἀόριστος ε᾿βλήθην. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΜΘʹ.]}1 ἈΝΑΤΟΛῊ ἐκ τοῦ ἀνατέλλω, α᾿νατολὴ, ε᾿πι´ρρημα