ἐκάλουν, ε᾿´κρινον, ε᾿κεῖνα ε᾿κπίπτον ε᾿´χει τὸ Ε· τὸ ε᾿´κπωμα παρὰ τὴνἘΚ γέγονεν. {1[ΨΑΛΜῸΣ Ν∆ʹ.]}1 ἘΝΕΚΌΤΟΥΝ ε᾿στὶ κεῖμαι, καὶ σημαίνει τὸ διάκειμαί πως, τὸ τρίτον κεῖται, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ κότος ἡ ὀργὴ, ε᾿κ δὲ τούτου κοτῶ, κοτεῖς, κοτεῖ, καὶ ἐγκοτῶ, ὁ παρατατικὸς ε᾿νεκότουν, τὸ 150 τρίτον τῶν πληθυντικῶν ὁμοίως. (Ἔστι) δὲ Α συζυγίας τῶν περισπωμένων. ΠΕΡΙΣΤΕΡᾺ, παρὰ τὸ περισσῶς ε᾿ρα῀ν, η᾿` παρὰ τὸ στερρῶς πέτεσθαι. ΗΥ᾿ΛΙ´ΣΘΗΝ, ε᾿κ τοῦ αυ᾿λι´ζω, τοῦτο ε᾿κ τοῦ αυ᾿λη`, τοῦτο παρὰ τὸ αυ᾿´ω τὸ λάμπω. ἸΣΌΨΥΧΟΣ, ε᾿κ τοῦ ι᾿´σος καὶ ψυχή. Ἔ∆ΕΣΜΑ ε᾿κ τοῦ ε᾿´δω ε᾿δε´σω, η᾿´δεκα, η᾿´δεσμαι, ε᾿´δεσμα. ἉΠΑΛΎΝΩ, ε᾿κ τοῦ ἁπαλός· τοῦτο ε᾿κ τοῦ ἁφὴ, α᾿φαλὸς καὶ ἁπαλός. ΒΟΛῚΣ, παρὰ τὸ βάλλω βαλλὶς καὶ βολίς. ΦΡΈΑΡ, παρὰ τὸ φλῶ τὸ ἀναδίδωμι, η᾿` παρὰ τὸ φέρω καὶ κατὰ συγκοπὴν φρῶ καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ φρέαρ, ου῾῀ φέρεται τὸ υ῾´δωρ. ἩΜΙΣΕΎΩ, ε᾿κ τοῦ η῾´μισυς, τοῦτο ε᾿κ τοῦ α῾´μα καὶ τοῦ ι᾿´σος. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΝΕʹ.]}1 ὈΛΊΣΘΗΜΑ ε᾿κ τοῦ ὀλισθῶ, τοῦτο παρὰ τὸ ο᾿´λισθος, τοῦτο παρὰ τὸ ο῾´λως θέειν. {1[ΨΑΛΜῸΣ Νϛʹ.]}1 ΜΆΧΑΙΡΑ, παρὰ τὸ ἀεὶ μαχαίρειν (μάχῃ χαίρειν), η᾿` παρὰ τὸ ἐν τῇ μάχῃ αι᾿´ρεσθαι η᾿` τὸ κινεῖσθαι. ὌΡΘΡΟΣ παρὰ τὸ ὀρῶ τὸ ἐγείρω, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ ὁἈττικὸς μέλλων ο᾿´ρσω. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΝΖʹ.]}1 ἈΣΠῚΣ, παρὰ τὸ σπίζω τὸ ἐκτείνω, α᾿σπίδος.Ὁ κανών· τὰ ει᾿ς ΙΣ ο᾿νο´ματα ε᾿´χοντα τὸ Π, ει᾿´τε ἁπλᾶ ει᾿´τε σύνθετα, διὰ τοῦ ∆ΟΣ κλίνεται· ἁπλᾶ μὲν, κρηπὶς κρηπίδος, κάλπις κάλ πιδος, βοῶπις βοώπιδος, ἑλικῶπις ἑλικώπιδος.Ὀξύνεται. Τὰ ει᾿ς ΠΙΣ θηλυκὰ δισύλλαβα, ει᾿ μὲν α᾿πο` συμφώνου α᾿´ρχοιτο, βαρύνεται, οι᾿῀ον τράμπις τράμπιδος, (ε᾿στὶ δὲ ει᾿῀δος ο῾´πλου βαρβαρικοῦ,) κάλπις κάλπιδος· ει᾿ δὲ ἀπὸ συμφώνου, ο᾿ξυ´νεται, οι῾῀ον α᾿σπὶς, ε᾿λπὶς, ε᾿μπίς. 151 ΒΥΟΎΣΗΣ, ἡ ευ᾿θεῖα ἡ βύουσα· γίνεται δὲ παρὰ τὸ μύω, τὸ κάμνω, τὸ περισπώμενον μυῶ, καὶ τροπῇ τοῦ Μ ει᾿ς Β βυνῶ, καὶ ἡ μετοχὴ ὁ βύων, τὸ θηλυκὸν βύουσα. ΦΆΡΜΑΚΑ παρὰ τὸ φέρειν α᾿´κος, η᾿` τὸ ἐναντίον, παρὰ τὸ μὴ φέρειν α᾿´κος, η᾿` μὴ φέρειν α᾿´χος. ΜΎΛΗ παρὰ τὸ μείων, ο῾` σημαίνει τὸ ε᾿´λαττον, η᾿` παρὰ τὸ εἱλῶ τὸ συστρέφω, η᾿` παρὰ τὸ μειοῦν μίαν (λίαν). ῬΆΜΝΟΣ, παρὰ τὸ ῥᾷον μένειν· σημαίνει δὲ τὴν μεγάλην α᾿´κανθαν. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΝΘʹ.]}1 ΣΊΚΙΜΑ, ο᾿´νομα τόπου· τὰ δύο Ι α᾿πο` παραδόσεως. Ἰ∆ΟΥΜΑΙ͂Α, ε᾿κ τοῦἸδουμαῖος· τὸ ΜΑΙ δίφθογγον διὰ τί; Τὰ διὰ τοῦ ΑΙΟΣ ο᾿νο´ματα ε᾿θνικὰ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς προ περισπᾶται καὶ διὰ τῆς ΑΙ διφθόγγου γράφεται, οι῾῀ον Ἰδουμαῖος,Ἰουδαῖος, Σαδδουκαῖος· ε᾿κλήθη δὲ ου῾´τως ὁ ἀπό-γονοςἨσαῦ. ὙΠΌ∆ΗΜΑ, ε᾿κ τῆς ὑπὸ προθέσεως καὶ τοῦ δέω, τὸ δεσμεύω, δήσω, δῆμα, ὑπόδημα. ἈΛΛΌΦΥΛΟΣ ε᾿κ τοῦ α᾿´λλος καὶ τοῦ φυλή. ΓΟΓΓΎΖΩ, τὸ τῇ φωνῇ ὑποκλαίω· γίνεται δὲ ἐκ τοῦ γρύζω, καὶ κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν γογγρύζω, καὶ ἀποβολῇ τοῦ Ρ γογγύζω.

{1[ΨΑΛΜῸΣ Ξʹ.]}1 ἈΚΗ∆ΊΑ, παρὰ τὸ ἀκηδιῶ, τοῦτο παρὰ τὸ ἀηδιῶ, τὸ δὲ παρὰ τὸ ἡδύς· καὶ

μετὰ τοῦ στερητικοῦ Α α᾿ηδὴς, καὶ πλεο νασμῷ τοῦ Κ α᾿κηδής, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ ἀκηδιῶ. ἜΤΟΣ παρὰ τὸ ε᾿´ω τὸ πληρῶ, ε᾿´ος καὶ ε᾿´τος. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΞΑʹ.]}1 ὙΠΟΤΑΓΉΣΕΤΑΙ ε᾿κ τοῦ ὑποτάσσω, ὁ δεύτερος ἀόριστος ὑπέταγον, ὁ παθητικὸς ὑπετάγην, ὑποταγήσομαι, τὸ τρίτον ὑποταγήσεται. ΦΟΝΕΎΩ ε᾿κ τοῦ φόνος, τοῦτο παρὰ τὸ φένω τὸ φονεύω. ΤΕΙ͂ΧΟΣ, παρὰ τὸ τεύχω, τὸ κατασκευάζω, τεῦχος καὶ τεῖχος· ει᾿ δὲ α᾿´λλο (α᾿´λλως διὰ) διφθόγγου γίνεται διὰ τοῦ Ο, 152 καὶ γίνεται παρὰ τὸ οι᾿´χω τὸ φθείρομαι, τὸ φθειρόμενον τάχιον. ΦΡΑΓΜῸΣ παρὰ τὸ φράσσω φράξω, πέφρακα, πέφραγμαι, φραγμός. ∆ΊΨΑ παρὰ τὸ ι᾿´πτω τὸ βλάπτω. ἍΠΑΞ ε᾿πι´ρρημα μεσότητος. ∆ΎΟ ε᾿πι´ρρημα α᾿ριθμητικόν. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΞΒʹ.]}1 ἈΒΆΤΩΙ ε᾿κ τοῦ βῶ, βαίνω, γίνεται βατὸς, καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ Α, α᾿´βατος. ΣΤΈΑΡ ε᾿κ τοῦ ι῾´στημι, στήσω· τὸ ΣΤΕ ψιλὸν, διατί; Τὰ ει᾿ς ΑΡ ου᾿δε´τερα δισύλλαβα τῷ Ε παραλήγοντα ψιλοῦται, φρέαρ, στέαρ, κέαρ. ἈΛΏΠΕΚΟΣ, παρὰ τὸ ἁλῶ τὸ πλανῶ καὶ παίζω, ἡ ἐν τῇ πλάνῃ