separamus territorium, prout in praesens lege civili circumscribitur, munici-
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale420
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale422
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale424
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale426
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale428
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale430
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale432
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale434
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale436
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale438
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale440
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale442
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale444
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale446
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale448
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale450
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale452
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale454
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale456
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale458
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale460
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale462
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale464
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale466
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale468
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale470
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale472
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale474
nanza quotidiana alla sofferenza sia dei nostri vicini e familiari sia di ogni
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale478
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale480
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale482
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale484
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale486
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale488
Congregatio pro Doctrina Fidei 489
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale490
Congregatio pro Doctrina Fidei 491
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale492
Congregatio pro Doctrina Fidei 493
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale494
Congregatio pro Doctrina Fidei 495
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale496
Congregatio pro Doctrina Fidei 497
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale498
Congregatio pro Doctrina Fidei 499
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale500
Congregatio pro Doctrina Fidei 501
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale502
Congregatio pro Doctrina Fidei 503
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale504
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale506
Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale508
Congregatio pro Doctrina Fidei 491
3. Tamen nostra aetate plus plusque in dies tanta crescit confusio ut
nonnulli mandatum missionarium Domini (cfr Mt 28, 19) quin audiatur im-
pediant et quin ad actum deducatur. Saepe de religiosis quaestionibus est qui
putet conatum quemlibet ceteris persuadendi esse limitem hominis libertati
impositum, ut tantum liceret suas expromere opiniones hortarique unum-
quemque ad agendum conscientia duce, quin promoveatur eius conversio
ad Christum et ad catholicam fidem; item aiunt satis esse homines adiuvare,
ut magis ipsi fiant homines vel in sua religione firmiores; ceterum sufficere
curam ut civium consortiones fundentur, quae valeant operari pro iustitia,
libertate, pace et mutua solidarietate. Praeterea, sunt qui teneant nullum
esse faciendum nuntium de Christo eis qui nondum illum noverint, neque
fovere eorum ingressum in Ecclesiam, cum possint salvari quin explicite
Christum noverint et quin sollemniter Ecclesiae fuerint incorporati.
Huiusmodi stantibus quaestionibus, Congregatio pro Doctrina Fidei ne-
cessarium duxit hanc Notam promulgare, quae cum sit innixa universa de
evangelizatione doctrina, quam Pontificis magisterium Pauli VI necnon
Ioannis Pauli II amplissime pertractavit, eum finem habet quasdam decla-
randi rationes quod attinet ad necessitudines inter mandatum missionarium
Domini omniumque conscientiae et religiosae libertatis venerationem. Agitur
de rationibus magni momenti consectaria secumferentibus anthropologica,
ecclesiologica et oecumenica.
II. Quaedam consectaria anthropologica
4. «Haec est autem vita aeterna, ut cognoscant te solum verum Deum et,
quem misisti, Iesum Christum » (Io 17, 3): Deus dedit hominibus intellectum
et voluntatem ut libere eum possent quaerere, recognoscere et diligere. Ita-
que humana libertas dos est et provocatio a Creatore homini conlata, necnon
donum eius delatum facultatibus cognoscendi et amandi quidquid sit bonum
et verum. Nihil magis valet ad hominis implicandam libertatem quam boni et
veri inquisitio, eandem urgens ad talem assensum, qui capitales vitae rationes
complectatur. Ad hanc spectat rationem peculiari modo veritas salvifica,
quae non solum est mentis obiectum, sed eventus quoque totam respiciens
personam - intellectum, voluntatem, sensus, navitatem et proposita - si
Christo adhaereat. In huiusmodi boni et veri inquisitione profecto operatur
Spiritus Sanctus, cuius missio est corda aperire et apparare ut evangelicam
suscipiant veritatem, ad notam mentem Sancti Thomae Aquinatis: « omne