τ

τ

τὸ τέρπω· ε᾿τυμολογεῖται δὲ παρὰ τὸ τέρπειν τὸν νοῦν. ΣΆΛΠΙΓΞ, παρὰ τὸ σαλπίζω, τοῦτο παρὰ τὸ σέλας καὶ τὸ ὀπίζω· οἱ γὰρ α᾿ρχαῖοι μήπω σάλπιγγι χρώμενοι, πολε μίων περιτοιχισάντων α᾿´φνω τὴν πόλιν αυ᾿τω῀ν διὰ φλογὸς καὶ καπνοῦ τοὺς ε᾿πικούρους ε᾿κα´λουν. ἈΠῸἌΡΣΕΩΝ, α᾿πο` βασταγμάτων· α᾿´ρσις δὲ, παρὰ τὸ αι᾿´ρω τὸ βαστάζω, τὸ ει᾿ς υ῾´ψος βασταζόμενον· ὁ μέλλων, α᾿´ρσω, ὁ παρακείμενος ᾖρκα, ὁ παθητικὸς ᾖρμαι, ᾖρσαι, α᾿´ρσις. ΚΌΦΙΝΟΣ παρὰ τὸ κόπον ε᾿φεῖναι τοῖς βαστάζουσιν, η᾿` παρὰ τὸ κύφον sic) ὁ σημαίνει τὸ βαθύ. ἘΨΏΜΙΣΕΝ, ε᾿κ τοῦ ψωμίζω, τοῦτο παρὰ τὸ ψωμὸς, τοῦτο παρὰ τὸ ψῶ τὸ κόπτω, ὁ ει᾿ς μικρὰ κεκομμένος. ἜΣΤΗ, παρὰ τὸ ι῾´στημι, στήσω, ὁ ἀόριστος πρῶτος ε᾿´στησα, ὁ δεύτερος ε᾿´στην, ε᾿´στης, ε᾿´στη. 165 ΣΥΝΗ͂ΚΑΝ, ε᾿κ τοῦ συνίημι, ὁ μέλλων συνήσω, ὁ παρακεί μενος συνῆκα. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΠΑʹ.]}1 ἬΧΗΣΑΝ, ε᾿κ τοῦ ἠχῶ ἠχήσω η᾿´χησαν, τοῦτο παρὰ τὸ η᾿῀χος, τοῦτο παρὰ τὸ σχῶ. ΚΑΤΕΠΑΝΟΥΡΓΕΎΣΑΝΤΟ, ε᾿κ τοῦ πανουργεύω, τοῦτο παρὰ τὸ πανοῦργος, τοῦτο παρὰ τὸ ει᾿ς πᾶν ε᾿νεργῆσαι καὶ πρᾶξαι. σημαίνει δὲ τὸν φρόνιμον καὶ νοήμονα ε᾿πι` καλοῖς, σημαίνει καὶ τὸν κακοποιεῖν δυνάμενον διὰ τῆς ἑαυτοῦ σοφιστικῆς κακίας. ΓΝΏΜΗ, ο᾿´νομα θηλυκὸν, παρὰ τὸ γνῶμι, ῥῆμα, τοῦτο παρὰ τὸ γνῶ γνώσω. ∆ιαφέρει γνώμη διανοίας· διάνοια μέν ε᾿στι διχοστατοῦσα καθ' ἑαυτὴν, καὶ μὴ τὸ βέβαιον ε᾿´χουσα κατὰ τὸ βούλεσθαι· γνώμη δέ ἐστιν ἡ τὸ βέβαιον καὶ α᾿σφαλὲς ε᾿´χουσα. ἸΣΜΑΗΛΊΤΗΣ τὸ ΙΣ Ι, διατί;Ἡ Ι συλλαβή· τὸ ΛΙ Ι, διατί; Τὰ διὰ τοῦ ΙΤΗΣ παρώνυμα διὰ τοῦ Ι γράφεται. ΜΩᾺΒ Ω μέγα ε᾿κ παραδόσεως. ΒΕΝΙΑΜῚΝ, ε᾿´στι δὲ ἀπὸ τοῦ μεῖον τὸ μικρὸν (ε᾿´στι μεῖον τὸ μικρόν· α᾿πο` δὲ τούτου) καὶ τοῦ μόνος γίνεται μενιαμὶν, καὶ Βενιαμίν· ὁ μόνος τῶν α᾿´λλων α᾿δελφῶν μικρότερος. ἈΓΑΡΗΝΟῚ, ὁἈγαρηνὸς, τὸ ΡΗ Η, διατί; Τὰ ει᾿ς ΝΟΣ ε᾿θνικὰ ὀξύτονα τῷ Η παραλήγεται,Ἀγαρηνὸς, ∆αμασκηνὸς, πλὴν τοῦἘδεσινὸς,Ἀμασινὸς,Ἀδραμητινὸς, καὶ Μελιτινός. ἸΑΒΕῚΜ, οῦτο κατὰ γραφὴν ο῾´μοιον τοῦἸωακεὶμ ο᾿´νομα. ῬΕΙΣῺΝ, τόπος παρὰ τὸ κόπον ἡμῶν ε᾿κεῖσε ῥεῖν. ῬῊΒ καὶ ΖῊΒ, α᾿μφότερα ο᾿νο´ματα κύρια, διὰ τοῦ Η γράφεται. ΖΕΒΕῈ, τὰ τρία ψιλὰ κατὰ παράδοσιν. ΚΑΛΆΜΗ, παρὰ τὸ καλῶς α᾿μα῀σθαι. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΠΓʹ.]}1 ΝΟΣΣΙᾺ, παρὰ τὸ νεοσσός· τοῦτο παρὰ τὸ Ν στερητικὸν καὶ τὸ σεύω, τὸ ὁρμῶ, τὰ πρινὴ πτεροφυῆσαι πέτεσθαι μὴ 166 δυνάμενα. ∆ιαφέρει νοσσία καὶ νοσσιά· νοσσία μέν ει᾿σι τὰ στρουθά· ἡ ευ᾿θεῖα τὸ νοσσίον, τοῦ νοσσίου, τὰ νοσσία· νοσσιὰ δὲ ἡ φωλεά. Τὸ ΣΙ Ι, διατί; Τὰ διὰ τοῦ ΙΟΝ δακτυ λικὰ παροξύτονα τῷ Ι παραλήγονται, καρφίον, σαρκίον, τειχίον. ΚΟΙΛᾺΣ παρὰ τὸ κοῖλον, ο῾` σημαίνει τὸ βαθύ. {1[ΨΑΛΜῸΣ Π∆ʹ.]}1 ἈΦΗ͂ΚΑΣ, παρὰ τὸ ἀφίημι, α᾿φη´σω, α᾿φη῀κα. ἝΛΟΣ, παρὰ τὸ ε῾´λω τὸ λαμβάνω. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΠΕʹ.]}1 ΠΤΩΧῸΣ παρὰ τὸ πτώσειν περὶ τὴν ο᾿χη`ν η᾿` τροφήν· η᾿` παρὰ τὸ πτήσω, πτήξω, ε᾿´πτηξα, πτηχὸς, καὶ τροπῇ τοῦ μακροῦ ει᾿ς μακρὸν, πτωχός. ΣΗΜΕΙ͂ΟΝ παρὰ τὸ σῆμα. ∆ιαφέρει σύμβολον καὶ ση μεῖον καὶ τέρας· καὶ σύμβολόν ε᾿στι τὸ παρὰ στρατιώταις η᾿` καί τισιν α᾿´λλοις μελετηθὲν α᾿λλήλοις παρὰ σφῶν δειχθή σεσθαι πρὸς ε᾿νε´δραν α᾿πιοῦσι· σημεῖον δὲ τὸ συνήθως γινό μενον· τέρας δὲ τὸ μὴ πρότερον γεγονός. {1[ΨΑΛΜῸΣ Πϛʹ.]}1 ΑἸΘΊΟΨ, παρὰ τὸ αι᾿´θω τὸ καίω· λέγεται γὰρ τὸν η῾´λιον σφοδρότερον ε᾿κεῖσε καίειν. ΓΡΑΦῊ παρὰ τὸ γράφω. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΠΖʹ.]}1 ΝΕΚΡῸΣ παρὰ τὸ ΝΕ στερητικὸν καὶ τὸ ΚΗΡ ἡ ψυχὴ, ὁ τῆς ψυχῆς ε᾿στερημένος. ἘΛΕΎΘΕΡΟΣ, παρὰ τὸ ἐλεύθειν ο῾´που α᾿`ν θέλῃ τις, η᾿` ο῾´που α᾿`ν ε᾿ρᾷ. ΤΡΑΥΜΑΤΊΑΣ, παρὰ τὸ τρῶ τρώσω, η᾿` παρὰ τὸ θραύω, θραύσω, θραυματίας καὶ τραυματίας· τὴν γὰρ ε᾿ν πολέμῳ πτῶσιν, θραῦσιν καὶ ἀσφάλειαν λέγουσι. Τὸ Ι Ι, διατί; Τὰ ει᾿ς ΑΣ ι᾿σοσύλλαβα κλινόμενα ἑνὶ συμφώνῳ παραλήγει. 167 {1[ΨΑΛΜῸΣ ΠΗʹ.]}1 ΠΡΑ΅ΥΝΩ παρὰ τὸ πραΰς· τοῦτο παρὰ τὸ ῥᾷον, ο῾` σημαίνει τὸ ἀγαθὸν καὶ ευ᾿´κολον. ΒΟΡΡΑ͂Σ παρὰ τὸ βορρότατα καὶ ὑγιεινότατα τὰ σώματα ἡμῶν ποιεῖν, η᾿` παρὰ τὸ βαίνειν αυ᾿το`ν ῥᾷον πρὸς ἡμᾶς, πρὸς α᾿ντιδιαστολὴν οῦ βλαπτικοῦ νότου. ΘΆΒΩΡ καὶἙΡΜῺΝ ο᾿´ρη. ΠΡΩΤΌΤΟΚΟΣ, ε᾿κ τοῦ πρῶτος καὶ τοῦ τόκος. Τί διαφέρει πρωτότοκος καὶ πρωτοτόκος; Πρωτότοκος