107 {1ΨΑΛΜῸΣ ΠΈΜΠΤΟΣ.} 1 Πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ πέμπω· πέμπει γὰρ ἡμᾶς πρὸς τὸν δέκατον α᾿ριθμόν.
1ΨΑΛΜῸΣἙΝ∆ΈΚΑΤΟΣ.} τερον ε῾´ν· καὶ μετὰ τοῦ δέκα α᾿ριθμοῦ ἑνδέκατος.
1ΨΑΛΜῸΣ ΙΖʹ.} ρὰ τὸ στερέω· τοῦτο παρὰ τὸ ι῾´στημι, στήσω, ἀόριστος
1ΨΑΛΜῸΣ ΙΗʹ.} μέγα, διατί;Ἐπειδὴ πᾶσα λέξιςἙλ-ληνικὴ ἁπλῆ ὀξύτονος
ευ᾿δο´κησας, κύριε, τὴν γῆν σου. ΛΥΤΡΩΤῊΣ, ε᾿κ τοῦ λυτρῶ, τοῦτο ε᾿κ τοῦ λύτρον, τοῦτο παρὰ τὸ λύω.
{1[ΨΑΛΜῸΣ ΚΘʹ.]} 1 ἙΣΠΈΡΑ, παρὰ τὸ ε᾿´σω φέρειν, ε᾿σωφέρα τις ου᾿῀σα, καὶ ἐν συγκοπῇ ἑσπέρα,
δεύτερον. Τὸ πρῶτον τῶν πλη θυντικῶν ει᾿παίημεν τὸ τρίτον ει᾿παίησαν, καὶ ἐν συγκοπῇ ει᾿´παισαν.
1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]}1 ω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ
ΑΛΜῸΣ ΡΜʹ.]} (ΘΥΜΊΑΜΑ) τοῦτο ε᾿κ τοῦ θῦμα, διὰ γὰρ τῶν θυμάτων καιομένων
̀Σ ΡΝʹ.]} ∆ΥΝΑΣΤΕΊΑΙΣ, ἡ ευ᾿θεῖα, δυναστεία, παρὰ τὸ δυναστεύω, τοῦτο παρὰ τὸ
ΊΣΙΝ, ἡ ευ᾿θεῖα ὁ ε᾿´λεος γίνεται παρὰ τὸ ε῾´λω τὸ λαμβάνω, ε᾿´λος ε
1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]} ᾿´χω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ
1 ΕΤΕΩΡΊΣΘΗΣΑΝ, ε᾿κ τοῦ μετεωρίζω. Τί μὴ ἐταπεινο-φρόνουν ὡς τὸ
ε {
71 {1[ΨΑΛΜῸΣ Ρʹ.]}1 ἜΛΕΟΝ ΚΑῚ ΚΡΊΣΙΝ, ἡ ευ᾿θεῖα ὁ ε᾿´λεος γίνεται παρὰ τὸ ε῾´λω τ
φρονῶ φρονήσω φρόνιμος.Ὁ ΚΙ Ι, διατί; Τὰ διὰ τοῦ ΙΜΟΣ παράγωγα διὰ τοῦ Ι γράφεται, πλὴν τῶν παρὰ τὸ φήμη καὶ σχῆμα καὶ σῆμ(α) καὶ δῆμος συγκειμένων. ΠΡΟΣΏΧΘΙΣΑ, ε᾿κ τοῦ προσοχθίζω, τοῦτο παρὰ τὸ ο᾿´χθη, σημαίνει δύο, τὰ χείλη τοῦ ποταμοῦ, ὡς τὸ ο᾿´χθαι δ' α᾿μφὶ περὶ μέγαλ' ι᾿´αχον, καὶ τὸ κρημνῶδες α᾿να´στημα τῆς γῆς, ὡς τὸ[ Il. .♣φ 17.] αυ᾿τα`ρ ὁ διογενὴς δόρυ μὲν λίπεν αυ᾿τοῦ ἐπ' ο᾿´χθῃ. {1[ΨΑΛΜῸΣ ϟΕʹ.]}1 ΠΑΤΡΙᾺ, τῶν ε᾿θνῶν πατρὶς, ἡ πόλις· διαφέρει πατρὶς 170 πόλεως, καθὸ ἡ μὲν πατρὶς τὴν πόλιν περιέχει, πόλις δὲ πατρίδα ου᾿κε´τι. ΑΙ᾿ΝΕΤῸΣ, παρὰ τὸ αι᾿νω῀ αι᾿νε´σω αι᾿νετός· τοῦτο παρὰ τὸ ι᾿αι´νω, τὸ ευ᾿φραίνομαι, ι᾿´αινος, καὶ ἀποβολῇ αι᾿῀νος. ΚΑΤΏΡΘΩΣΕ, παρὰ τὸ ὀρθῶ ὀρθώσω, τοῦτο παρὰ τὸ ο᾿ρθὸς, τοῦτο παρὰ τὸ ὀροθύνω τὸ διεγείρω. {1[ΨΑΛΜῸΣ ϟϛʹ.]}1 ΝΗ͂ΣΟΣ, παρὰ τὸ νῶ τὸ κολυμβῶ. ΓΝΌΦΟΣ παρὰ τὸ δονῶ δονήσω δνόφος καὶ γνόφος. ἈΣΤΡΑΠῊ, παρὰ τὸ ἀστράπτω α᾿στραπή· η᾿` παρὰ τὸ στερρῶς α῾´πτεσθαι ου῾῀ δ' α᾿`ν ε᾿φι´κοιτο, η᾿` παρὰ τὸ στερίσκειν τοὺς ω᾿῀πας φωτός· ου᾿δεὶς γὰρ α᾿στραπαῖς α᾿ντοπτῆσαι δύναται. ΚΗΡῸΣ, παρὰ τὸ καίω, καύσω, κηρός. ἘΤΆΚΗΣΑΝ, ε᾿κ τοῦ τήκω, η᾿` ε᾿κ τοῦ τίειν τὸ βλάπτειν τὸ α᾿´κος. {1[ΨΑΛΜῸΣ ϟΖʹ.]}1 ἘΛΆΤΗ παρὰ τὸ ἐλῶ, ε᾿λα´σσω, η᾿´λακα, η᾿´λασμαι, η᾿´λασαι, η᾿´λαται, ε᾿λα´τη. ΚΕΡΑΤΊΝΗ, παρὰ τὸ κέρας κέρατος κερατίνη. ΚΡΟΤΉΣΟΥΣΙΝ, ε᾿κ τοῦ κροτῶ, τοῦτο ᾿κ τοῦ βρότος, τοῦτο παρὰ τὸ κρούω. 1[ΨΑΛΜῸΣ ϟΗʹ.]}1 ὙΠΟΠΌ∆ΙΟΝ, παρὰ τοῦ ποὺς, ποδὸς, πόδιον καὶ ὑποπόδιον. ΕΥ᾿Ϊ´ΛΑΤΟΣ, παρὰ τὸ ευ᾿῀ μόριον, καὶ τοῦ ἰλατός· τοῦτο παρὰ τὸ ι᾿´λημι τὸ συγχωρῶ, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ "ι᾿´λαθι θεοφόρε." Ἴλημι ου᾿῀ν ι᾿λα´σω, ι᾿´λακα, ι᾿´λαμαι, ι᾿´λαται, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ ἰλατὸς καὶ εὐίλατος. {1[ΨΑΛΜῸΣ ϟΘʹ.]}1 ἈΛΑΛΆΞΑΤΕ ε᾿κ τοῦ ἀλαλάζω, τοῦτο ε᾿κ τοῦ λάζω, καὶ μετὰ τοῦ ἐπιτατικοῦ (Α) α᾿λαλάζω. ἘΝὝΜΝΟΙΣ, ε᾿ν πρόθεσις, υ῾´μνοις, δοτικὴ τῶν πληθυντικῶν· ἡ ευ᾿θεῖα υ῾´μνος· γίνεται δὲ παρὰ τὸ ὑπομένω, ὑπόμονός τις ω᾿`ν καὶ υ῾´μνος. ∆ιαφέρει υ῾´μνος ε᾿γκωμίου· ὁ γὰρ υ῾´μνος ε᾿πι` Θεοῦ λέγεται, τὸ δὲ ἐγκώμιον ε᾿πι` ἀνθρώπων.
1 ὸ λαμβάνω, ε᾿´λος ε᾿´λεος, πέφυκε δὲ τὸ Ε πλεονάζειν ε᾿ν τοῖς ο᾿νο´μασιν,
οι῾῀ον στερρὸς, στερεός· ἱρὸς, ἱερός. ΠΑΡΑΒΆΣΕΙΣ· ἡ παράβασις γίνεται παρὰ τὸ βίβημι, βήσω, βάσις καὶ παράβασις. ἘΚΟΛΛΉΘΗ, παρὰ τὸ κολῶ, δευτέρας συζυγίας τῶν περι σπωμένων, τοῦτο παρὰ τὸ κόλλα, τοῦτο παρὰ τὸ κεκομ μένην ου᾿῀σαν ει᾿ς ου᾿λο´τητα μετελθεῖν. ΣΚΑΜΒῊ, ἡ διεστραμμένη, παρὰ τὸ σκαιῶς βαίνειν, η᾿` παρὰ τὸ σκάπτω, τὸ κατορύσσω, κατὰ τοῦ πλησίον. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΑʹ.]}1 ΚΑΠΝΟΣ̀, παρὰ τὸ κάπος, ο῾` σημαίνει τὸ πνεῦμα, τοῦτο παρὰ τὸ κάπω, τὸ ἐκπνέω. ΦΡΎΓΙΟΝ, παρὰ τὸ Φρὺξ Φρυγὸς Φρύγιον. ΠΕΛΕΚᾺΝ, ἡ ευ᾿θεῖα πελεκάν· ε᾿τυμολογεῖται παρὰ τὸ πλέειν καὶ ὠκύς. ΝΥΚΤΙΚΌΡΑΞ, παρὰ τὸ νυκτὶ καὶ κόραξ, τοῦτο παρὰ τὸ ΚΟΡ, ο῾` σημαίνει τὸ μέλαν, η᾿` τὸ κορὸν, η᾿` παρὰ τὸ κάραν μεγάλην ε᾿´χειν. ΟΙ᾿ΚΟ´ΠΕ∆ΟΝ παρὰ τὸ οι᾿῀κος καὶ τὸ πέδον, τοῦτο παρὰ τὸ ε῾´ζω τὸ καθέζομαι, ε᾿´δον καὶ πέδον. ∆ΏΜΑΤΟΣ, παρὰ τὸ δομῶ δομήσω δόμημα, ε᾿κβολῇ τοῦ Μ δόημα, καὶ δῶμα, τροπῇ τοῦ μακροῦ ει᾿ς μακρόν. ΣΠΟ∆ῸΣ, παρὰ τὸ ποὺς, ποδὸς, πλεονασμῷ τοῦ Σ σποδὸς, τὸ ἐν ποσὶ κείμενον, η᾿` παρὰ τὸ σπένδω, τὸ θύω, παρὰ γὰρ τῷ πυρὶ ε᾿´θυον οἱἝλληνες. ΚΑΤΈΡΡΑΞΑΣ, πρῶτος ἀόριστος, τὸ θέμα, καταράσσω. ἘΝἩΜΊΣΕΙ, ε᾿ν πρόθεσις, ἡμίσει, ο᾿´νομα πτώσεως δοτικῆς· ἡ ευ᾿θεῖα τὸ η῾´μισυ, τοῦ ἡμίσεος, τῷ ἡμίσει, τοῦτο παρὰ τὸ η῾´μισυς, τοῦτο παρὰ τὸ α῾´μα καὶ τὸ ι᾿´σος, α᾿μαίσυς καὶ η῾´μισυς. ΚΑΤΑΡΧᾺΣ, α᾿ρχὴ σημαίνει τέσσαρα· τὴν περὶ ἀνάρχου 172 α᾿ρχήν· καὶ τὴν χρονικὴν α᾿ρχήν· τὴν ε᾿πι` τοῖς πράγμασιν ἡμῶν ε᾿πιβαλομένην, καὶ τὴν βασιλείαν ταύτην, καὶ τὴν ει᾿ς τοὺς α᾿ρχομένους καθόλου ε᾿πιστασίαν. ἹΜΆΤΙΟΝ, παρὰ τὸ ε῾´ω, τὸ ἐνδύομαι, ὁ παθητικὸς παρα κείμενος ει῾῀μαι, ε῾´μα, ὡς θέμα, καὶ τροπῇ τοῦ Ε ει᾿ς Ι μακρὸν, ι῾´μας