ι῾´ματος· ω῾´σπερ γὰρ τρέπεται τὸ Ι ει᾿ς Ε, α᾿να´γκη τρέ πεσθαι καὶ τὸ Ε ει᾿ς Ι, ι῾´μα ι῾´ματος, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ ἱμάτιον. ἙΛΊΞΕΙΣ, παρὰ τὸ ἑλίσσω, τὸ συστρέφω. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΒʹ.]}1 ΜΗΝΙΕΙ͂, παρὰ τὸ μηνίω, μηνίσω, μηνιῶ. ἈΝΑΤΟΛΉ·Ἀνατολὴ ἐπιτολῆς διαφέρει· καὶ ἀνατολὴ λέγεται ἡ τοῦ ἡλίου λάμψις, ε᾿πιτολὴ δὲ ἡ τοῦ α᾿´στρου. ἌΝΘΟΣ, παρὰ τὸ α᾿´νω θεῖν. ἈΓΡῸΣ, παρὰ τὸ ἀρῶ ἀρόσω, τὸ ἀροτριῶ, α᾿ρο`ς καὶ α᾿γρός. ἘΞΑΝΘΉΣΕΙ, ε᾿κ τοῦ ἀνθῶ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΟῚ, ἡ ευ᾿θεῖα λειτουργὸς, παρὰ τὸ λήι¨τον, ο῾` σημαίνει τὸ δημόσιον, καὶ τὸ ε᾿´ργον, γίνεται ληι¨το´εργος, καὶ τροπῇ τοῦ Η ει᾿ς Ε λειτουργός. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΓʹ.]}1 ∆ΈΡΡΙΝ ἡ ευ᾿θεῖα ἡ δέρρις. Σημαίνει δὲ τὴν δορὰν τοῦ κτήνους, καὶ γίνεται παρὰ τὸ δέρω τὸ ἐκδέρω. ΣΤΕΓΆΖΩ, παρὰ τὸ στέγη, τοῦτο παρὰ τὸ στέγω, τὸ ὑπομένω. ΤΙΘΕῚΣ ΝΈΦΕΙ.Ὁ τιθεὶς ε᾿ν τῷ νέφει· ου῾´τωςἩρω- διανός. ΦΆΡΑΓΞΙ, παρὰ τὸ φάραγξ, τοῦτο παρὰ τὸ ῥήσσω τὸ ῥηγνύω, ὁ δεύτερος ἀόριστος ε᾿´ρραγον, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ φάραγξ· ε᾿τυμολογεῖται παρὰ τὸ φαίνεσθαι ε᾿ν αυ᾿τῇ ῥῆγμα. ὌΝΑΓΡΟΙ, ἡ ευ᾿θεῖα ο᾿´ναγρος γίνεται παρὰ τὸ ο᾿´νος καὶ τὸ ἀγρός· τὸ δὲ ο᾿´νος παρὰ τὸ ὀνῶ τὸ ὀφελῶ. Σημαίνει δύο, τὸ ζῶον. ὡς δ' ο῾´τ' ο᾿´νος παρ' α᾿´ρουραν ἰὼν, 173 καὶ τὴν τιμὴν τοῦ ἀγοραζομένου, ὡς τὸ[ Il. .♣ψ 746.] υἱὸς δὲ Πριάμοιο Λυκάονος ω᾿῀νον ε᾿´δωκε· καὶ γράφεται διὰ τοῦ Ω μεγάλου. ἘΡΩ∆ΙῸΣ, παρὰ τὸ ε῾´λος, ἑλωδιὸς καὶ ἐρωδιός. Φιλεῖ γὰρ τοῖς ἑλώδεσι τόποις (διατρίβειν). ΛΑΓΩΟΙ͂Σ, ἡ ευ᾿θεῖα ὁ λαγωός· καὶ λαγὼς ε᾿τυμολογεῖται παρὰ τὸ Α ε᾿πιτακτικὸν μόριον, καὶ τὸ ω᾿`ς ω᾿το´ς· ὁ μεγάλα ω᾿῀τα ε᾿´χων. ΜΆΝ∆ΡΑ, παρὰ τὸ α᾿´ντρον, α᾿´ντρα καὶ μάνδρα· τὸ δὲ α᾿´ντρον ε᾿κ τῆς α᾿να` προθέσεως καὶ τοῦ τορῶ τρυπῶ. ΕΥ᾿ΡΥ´ΧΩΡΟΣ, παρὰ τὸ ευ᾿ρυ` καὶ τὸ χῶρος. ΤΡΈΜΕΙΝ, παρὰ τὸ τρῶ τὸ φοβοῦμαι, η᾿` παρὰ τὸ τρῶ τὸ καταπονῶ. Ἡ∆ΥΝΘΕΊΗ, ε᾿κ τοῦ ἡδύνω, ἡδυνῶ. ἬΤΩἩ ∆ΌΞΑ ε᾿κ τοῦ ει᾿μι` τὸ ὑπάρχω, ὁ παρατατικὸς η᾿῀ν, ἡ μετοχὴ ει᾿`ς, ε᾿´ντος, καὶ τὸ προστακτικὸν, ε᾿´τω, ὡς τι θέτω, καὶ τροπῇ τοῦ Ε ει᾿ς Η, γίνεται η᾿´τω, ου᾿κ ἐτράπη δὲ ει᾿ς Ι, ι῾´να μὴ συνεμπέσῃ τὸ ι᾿´τω, τὸ σημαῖνον, α᾿´πιθι, α᾿πι´τω. {1[ΨΑΛΜῸΣ Ρ∆ʹ.]}1 ΚΡΑΤΑΙΏΘΗΤΕ, παρὰ τὸ κραταιῶ, τοῦτο παρὰ τὸ κρα ταιὸς, τοῦτο παρὰ τὸ κράτος, τοῦτο παρὰ τὸ κραίνω, τὸ τελειῶ. Οἱ γὰρ κραταιοὶ κυρίως τοῖς ἑαυτῶν πράγμασι τὰ τέλη τιθέασιν. ὈΛΙΓΟΣΤΟῪΣ, ε᾿κ τοῦ ὀλίγος ο᾿λιγοστός. ΜῊἍΠΤΕΣΘΕ ΤΩ͂Ν ΧΡΗΣΤΩ͂Ν ΜΟΥ· ἡ μὲν συνήθεια διὰ τοῦ Η, οἱ δὲ ἀκριβέστεροι διὰ τοῦ Ι, παρὰ τὸ χρίω· λέγει δὲ χριστοὺς τοὺς βασιλεῖς. ΠΆΣΗΣ ΚΤΊΣΕΩΣ ΑΥ᾿ΤΟΥ͂. ∆ιαφέρει κτίσις καὶ κτῆσις· (κτίσις) παρὰ τὸ κτίζω, ἡ τοῦδε τοῦ παντὸς κόσμου δημιουρ γία· κτῆσις δὲ ἡ ἐκ χρυσοῦ καὶ ἀργύρου καὶ ζώων ε᾿πικτηθεῖσα γὰρ (παρ') α᾿νθρώποις καὶ συναχθεῖσα διὰ πολλῆς συνδρομῆς. ἘΞΕΙ͂ΡΨΕΝ, ε᾿κ τοῦ ε῾´ρπω, ε῾´ρψω, ει῾῀ρψα. ΤΑΜΙΕΙ͂ΟΝ, παρὰ τὸ ταμιεύω ταμιεῖον, τοῦτο παρὰ τὸ ταμίας, τοῦτο παρὰ τὸ τέμνω. 174 ΣΚΝΊΠΕΣ, ει᾿῀δος μικροῦ κώνωπος· ἡ ευ᾿θεῖα σκνὶψ σκνιπός. Τὸ σκνὶψ Ι, διατί; Ου᾿δε´ποτε δίφθογγος ει᾿ς διπλοῦν λήγει, λὶψ, θρὶψ, κνίψ. ὈΡΤΥΓΟΜΉΤΡΑ παρὰ τὸ ο᾿´ρτυξ, ο᾿´ρτυγος, τὸ δὲ ο᾿´ρτυξ παρὰ τὸ ὀρῶ τὸ διεγείρω. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΕʹ.]}1 ἘΡΥΘΡᾺ, α᾿πο` τοῦ .... η᾿`Ἐρυθροῦ τινος βασιλέως ο᾿νομα ζομένη πεσόντος ε᾿κεῖ καὶ πνιγέντος, η᾿` α᾿πο` τῶν παρακειμένων ο᾿ρε´ων ε᾿ρυθρῶν τῶν τὴν ι᾿λυ`ν ει᾿σβαλλόντων ε᾿κεῖ ἐν τῷ υ῾´ειν. ἈΒΕΙΡῺΜ, μέγα κατὰ παράδοσιν. ΒΕΕΛΦΕΓΏΡ· ε᾿´στιν ει᾿῀ (ει᾿´δωλον) τὸ λεγόμενον Βάαλ, καὶ λέγεται παρ'Ἑβραίοις Βὴλ, καὶ ο᾿´νομα τόπου, Φεγὼρ, καὶ διαλύσει τοῦ Η ει᾿ς δύο Ε, καὶ τροπῇ τοῦ Α ει᾿ς Η(Ε), καὶ ἐν ὑπερ θέσει Βεελφεγώρ· τουτέστι Βὴλ ε᾿ν τῷ Φαγώρ. ἘΠΙΤΉ∆ΕΥΜΑ· τί διαφέρει ε᾿πιτήδευμα τέχνης; ∆ιαφέρει· ἡ γὰρ τέχνη ε᾿στὶν ἡ α᾿´νευ λόγου μὴ δυναμένη, οι῾῀ον γραμ ματικὴ, ῥητορικὴ, ε᾿πιτήδευμα δὲ λόγου χηρεῦον, οι῾῀ον, χαλ κευτικὴ, τεκτονική. ἘΚΌΠΑΣΕΝ α᾿ντὶ τοῦ ε᾿´παυσε· γίνεται δὲ ἐκ τοῦ κοπάζω, τοῦτο παρὰ τὸ κόπος. {1[ΨΑΛΜῸΣ Ρϛʹ.]}1 ἘΚ ΤΩ͂Ν ΧΩΡΩ͂Ν, ἡ ευ᾿θεῖα, ἡ χώρα, παρὰ τὸ χῶ τὸ χωρῶ. ΧΑΛΚΑ͂Σ ε᾿κ τοῦ χαλκὸς, τοῦτο παρὰ τὴν α᾿λκὴν, ο῾` σημαίνει τὴν δύναμιν, α᾿λκὸς καὶ χαλκός. ΜΟΧΛῸΣ, παρὰ τὸ μὴ ἐᾶν χαλᾶσθαι τὰς θήρας. ΚΑΤΕΠΌΘΗ, ε᾿κ τοῦ πῶμι, ὁ μέλλων πώσω, ὁ παρακείμενος πέπωκα, πέπομαι,