1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]}1 ω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ

σύμφω

ε᾿πο´θη καὶ κατεπόθη. Τὸ ΠΟ μικρὸν, ὁ ε᾿νεργητικὸς παρακείμενος τῶν ει᾿ς ΜΙ τὴν τελευταίαν τρέπων ει᾿ς ΜΑΙ, καὶ τὴν παραλήγουσαν συστέλλει· παθητικὸν γίνεται πλὴν τοῦ τίθειμαι sic). ΕΙ᾿Σ ΑΥ᾿´ΡΑΝ, ει᾿ς πρόθεσις, αυ᾿´ρα ο᾿´νομα, παρὰ τὸ αυ᾿´ω, τὸ πνέω, νῦν δὲ σημαίνει τὴν γαλήνην· α᾿´βρα δὲ ἡ δούλη. ΛΙΜῊΝ, παρὰ τὸ λίαν μένειν ε᾿ν αυ᾿τῷ τὰ πλοῖα. 175 ἍΛΜΗ παρὰ τὸ α῾`λς ἁλὸς, ἁλίμη, καὶ α῾´λμη. ΚΑΤΏΙΚΙΣΕΝἘΚΕΙ͂ ΠΕΙΝΩ͂ΝΤΑΣ, ε᾿κ τοῦ κατοικίζω ε῾´τερον· ει᾿ δὲ ἐγράφη διὰ τοῦ Η, ει᾿῀πεν α᾿`ν κατῴκησαν ε᾿κεῖ πεινῶντες. ΚΑΤΟΙΚΕΣΊΑΣ, ἡ ευ᾿θεῖα κατοικεσία, ε᾿κ τοῦ κατοικῶ, κατοι κήσω, κατοικησία καὶ κατοικεσία, τροπῇ τοῦ Η ει᾿ς Ε. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΖʹ.]}1 ἙΤΟΊΜΗ, ε᾿κ τοῦ ἑτοῖμος, τοῦτο ε᾿κ τοῦ ε῾´τοιμος, τοῦτο ε᾿κ τοῦ οι᾿῀μα, καὶ τὸ ε᾿´θω, τὸ ἐξ ε᾿´θους τι διαπράττομαι, ε῾´θοιμος καὶ ε῾´τοιμος. Τί διαφέρει οι᾿῀μα καὶ οι῾´μη· οι᾿῀μα μὲν γὰρ σημαίνει τὸ ο῾´ρμημα, καὶὍμηρος, οι᾿῀μα λέοντος ε᾿´χει, τὸ δὲ οι῾´μη σημαίνει τὴν ᾠδη´ν. ὌΡΘΡΟΣ, παρὰ τὸ ὀρθοὺς ἡμᾶς ποιεῖν. ∆ΙΑΜΕΡΙΩ͂, παρὰ τὸ μερίζω· τοῦτο παρὰ τὸ μείρω. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΗʹ.]}1 ἘΞΕΡΕΥΝΗΣΆΤΩ, ε᾿ξερευνῶ γίνεται παρὰ τὴν ε᾿ρεύναν, τοῦτο παρὰ τὸ ἐρῶ, τὸ ἐρεύνω. ΚαὶὍμηρος, τὰς ε᾿ρε´ωνὈδυσσῆι¨ συνήντετο, η᾿` παρὰ τὸ ἐρῶ τὸ ἐρωτῶ, καὶ τὸ ευ᾿νη`, ο῾` σημαίνει τὴν δια τριβὴν, ὁ γὰρ ε᾿ρευνῶν ε᾿πι` πολὺ ἐρωτῶν ε᾿νδιατρίβει. ἘΞΟΛΟΘΡΕΎΩ, ε᾿κ τῆς ε᾿ξ προθέσεως καὶ τοῦ ο᾿´λεθρος· τοῦτο παρὰ τὸ ο῾´λος καὶ τὸ θραύω. ἜΓΚΑΤΑ, παρὰ τὸ ε᾿´νδοθεν κατέχειν τὴν τροφήν. ΖΏΝΗ, παρὰ τὸ ζωννύω. ∆ιαφέρει ζωστὴρ καὶ ζώνη. Ζωστὴρ μὲν γάρ ε᾿στι κυρίως ὁ ἀνδρεῖος, ζώνη δὲ ἡ γυναικεῖα. Ζωστὴρ σημαίνει τὸ ἐπάνω τοῦ θώρακος λῦσε δὲ ζωστῆρα παναίολον. Ζῶμα δὲ καὶ αυ᾿το`ς ὁ θώραξ· λέγεται δὲ ζῶμα καὶ τὸ περίζωμα. ΣΚΙᾺ παρὰ τὸ σχέθω, τὸ κωλύω, σχιὰ καὶ σκιὰ, η᾿` ε᾿κ τῆς σὺν προθέσεως καὶ τοῦ κίω τὸ πορεύομαι, ἡ συμπορευομένη καὶ μὴ ἐῶσα ἡμᾶς. 176 ἘΞΕΤΙΝΆΧΘΗΝ, ε᾿κ τοῦ τινάσσω, τοῦτο ε᾿κ τοῦ ἰνάσσω, τοῦτο παρὰ τὸ ι᾿`ς, ι᾿νο´ς· ου᾿ γάρ ε᾿στιν α᾿πο` τοῦ τείνω. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΘʹ.]}1 ΚΆΘΟΥ, παρὰ τὸ ε῾´ω τὸ καθέζομαι· ὁ μέλλων ε῾´σω, ὁ δεύ τερος ἀόριστος ε῾´ον, ὁ μέσος ἑόμην, ε῾´ου, καὶ κράσει ου῾῀, τὸ προστακτικὸν ου῾῀, καὶ μετὰ τῆς κατὰ προθέσεως κάθου· α᾿ν τιστοιχεῖ γὰρ τὰ δασέα τοῖς ψιλοῖς. ΛΑΜΠΡΌΤΗΣ, παρὰ τὸ λαμπρὸς, τοῦτο παρὰ τὸ λάμπειν πόρρωθεν. ἙΩΣΦΌΡΟΣ, παρὰ τὸ ε῾´ω φέρειν. ὬΜΟΣΕ, σημαίνει δύο, τὸ διὰ (Ο) μικροῦ γραφόμενον, τὸ περί τι ο᾿μο´σαι ε᾿στί· καὶ ε῾´τερον ὁμῶσαι, καὶ γράφεται τὸ ΜΩ μέγα, τὸ ει᾿ς ὁμόνοιαν καὶ φιλίαν α᾿γαγεῖν, καὶὍμηρος, ει᾿ς ευ᾿νη`ν α᾿νε´σαι καὶ ὁμωθῆναι φιλότητι.

{ ἸΣΧῪΣ παρὰ τὸ ε᾿´χ νον. ἘΣΤΗΡΙΓΜΈΝΑ, παρὰ τὸ στηρίζω· τοῦτο παρὰ τὸ στήρ· τοῦτο παρὰ τὸ

στῶ. ΛΎΤΡΩΣΙΣ, παρὰ τὸ λυτρῶ, τοῦτο παρὰ τὸ λύω τὸ α᾿γοράζω. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙΑʹ.]}1 ΘΕΛΉΣΕΙ ΣΦΌ∆ΡΑ, α᾿ντὶ τοῦ δυνηθείη. ΟΙ᾿ΚΤΕΊΡΩΝ ΚΑῚ ΚΙΧΡΩ͂Ν, α᾿ντὶ τοῦ ἐλεῶν, καὶ παρέχων ει᾿ς χρείαν. Τὸ δὲ κιχρῶ ἐκ τοῦ χρῶ τὸ παρέχω. ΟΙ᾿ΚΟΝΟΜΩ͂, παρὰ τὸ οι᾿κονόμος. ∆ιαφέρει οι᾿κονόμος καὶ φειδωλός· οι᾿κονόμος μέν ε᾿στιν, ὁ φρονήσει καὶ ἀγχινοίᾳ ποιούμενος τὴν ε᾿´ξοδον τῶν διαφερόντων αυ᾿τῷ χρημάτων· φειδωλὸς δὲ ὁ τὰ πολλὰ μὲν δεχόμενος, ο᾿λι´γα δὲ καὶ μικρὰ προαιρούμενος διδόναι. ἘΣΚΌΡΠΙΣΑ, ε᾿κ τοῦ σκορπίζω, τοῦτο ε᾿κ τοῦ καρπὸς, καρ πίζω, καὶ σκορπίζω· ε᾿κ μεταφορᾶς τοῦ καρποῦ τοῦ σίτου ει᾿´ρηται ἡ λέξις· ὁ γὰρ γεωργὸς, σκορπίζει τὰ σπειρόμενα. 177 ΒΡΎΞΕΙ, τὸ θέμα βρύχω, δευτέρας συζυγίας τῶν βαρυ τόνων, καὶ βρυχῶ, βρυχήσω, περισπώμενον. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙΒʹ.]}1 ΣΤΕΙ͂ΡΑ, παρὰ τὸ στερεὰ ει᾿῀ναι, η᾿` παρὰ τὸ τείρω, τὸ καταπονῶ, ἡ μὴ τειρομένη ὑπὸ .... {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙΓʹ.]}1 ἘΝἘΞΌ∆ΩΙ, ἡ ε᾿´ξοδος, τῆς ε᾿ξο´δου. Τὰ παρὰ τὴν ὁδὸν α῾´παντα διὰ τοῦ Ο μικροῦ γράφεται, οι῾῀ον α᾿´νοδος, κάθοδος, μέθοδος, δίοδος, πάροδος, περίοδος, α᾿´μφοδος· τὸ μέντοι παρωδῶ καὶ παλινωδῶ καὶ θρηνωδῶ διὰ τοῦ Ω μεγάλου γράφεται.