107 {1ΨΑΛΜῸΣ ΠΈΜΠΤΟΣ.} 1 Πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ πέμπω· πέμπει γὰρ ἡμᾶς πρὸς τὸν δέκατον α᾿ριθμόν.
1ΨΑΛΜῸΣἙΝ∆ΈΚΑΤΟΣ.} τερον ε῾´ν· καὶ μετὰ τοῦ δέκα α᾿ριθμοῦ ἑνδέκατος.
1ΨΑΛΜῸΣ ΙΖʹ.} ρὰ τὸ στερέω· τοῦτο παρὰ τὸ ι῾´στημι, στήσω, ἀόριστος
1ΨΑΛΜῸΣ ΙΗʹ.} μέγα, διατί;Ἐπειδὴ πᾶσα λέξιςἙλ-ληνικὴ ἁπλῆ ὀξύτονος
ευ᾿δο´κησας, κύριε, τὴν γῆν σου. ΛΥΤΡΩΤῊΣ, ε᾿κ τοῦ λυτρῶ, τοῦτο ε᾿κ τοῦ λύτρον, τοῦτο παρὰ τὸ λύω.
{1[ΨΑΛΜῸΣ ΚΘʹ.]} 1 ἙΣΠΈΡΑ, παρὰ τὸ ε᾿´σω φέρειν, ε᾿σωφέρα τις ου᾿῀σα, καὶ ἐν συγκοπῇ ἑσπέρα,
δεύτερον. Τὸ πρῶτον τῶν πλη θυντικῶν ει᾿παίημεν τὸ τρίτον ει᾿παίησαν, καὶ ἐν συγκοπῇ ει᾿´παισαν.
1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]}1 ω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ
ΑΛΜῸΣ ΡΜʹ.]} (ΘΥΜΊΑΜΑ) τοῦτο ε᾿κ τοῦ θῦμα, διὰ γὰρ τῶν θυμάτων καιομένων
̀Σ ΡΝʹ.]} ∆ΥΝΑΣΤΕΊΑΙΣ, ἡ ευ᾿θεῖα, δυναστεία, παρὰ τὸ δυναστεύω, τοῦτο παρὰ τὸ
ΊΣΙΝ, ἡ ευ᾿θεῖα ὁ ε᾿´λεος γίνεται παρὰ τὸ ε῾´λω τὸ λαμβάνω, ε᾿´λος ε
1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]} ᾿´χω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ
1 ΕΤΕΩΡΊΣΘΗΣΑΝ, ε᾿κ τοῦ μετεωρίζω. Τί μὴ ἐταπεινο-φρόνουν ὡς τὸ
ΡΛʹ.]}1 ΜΕΤΕΩΡΊΣΘΗΣΑΝ, ε᾿κ τοῦ μετεωρίζω. Τί μὴ ἐταπεινο φρόνουν ὡς τὸ ἀπογεγαλακτισμένον νῦν τὴν μητέρα αυ᾿τω῀ν, α᾿λλὰ υ῾´ψωσα τὴν φωνήν
῾´τως (ο῾´τι) ὁ
Τοῦτο ,
ποντίζω, τοῦτο παρὰ τὸ πόντος, τοῦτο παρὰ τὸ πῶμι, πώσω, πέπωκα, πέπομαι, πέποσαι, πέποται· η᾿` παρὰ τὸ πίνω, ὁ πίνων τοὺς κινδυνεύοντας· η᾿` παρὰ τὸ πνέω, πνότος, καὶ μεταθέσει πόντος, ὁ καταπνεό μενος ὑπὸ τῶν α᾿νε´μων. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΚ∆ʹ.]}1 ἈΦΉΣΕΙ, α᾿φι´ημι, ὁ μέλλων, α᾿φη´σω. ΣΤΡΑΓΓΑΛΙᾺΣ παρὰ τὸ στραγγαλιὰ, τοῦτο ε᾿κ τοῦ στρᾶξ, στραγγός· η᾿` ε᾿κ τοῦ στραγγαλίζω, στραγγαλίσω, στραγ γαλία. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΚΕʹ.]}1 ἭΞΟΥΣΙΝ, ε᾿κ τοῦ η῾´κω, η῾´ξω. ∆ΡΆΓΜΑΤΑ, παρὰ τὸ δράσσω, δράξω, δέδραχα, δέδραγμαι, δράγματα. ΣΤΌΜΑ, παρὰ τὸ τέμω, τεμῶ, η᾿` παρὰ τὸ τὰ σιτία τέμνειν. Τὸ ΣΤΟ μικρόν· πᾶσα λέξις α᾿πο` τῆς ΣΤΟ συλλαβῆς α᾿ρχο μένη διὰ τοῦ Ο μικροῦ γράφεται, πλὴν τοῦ στωμύλος, στω μυλία, Στωι¨κο´ς. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΚϛʹ.]}1 ἘΑ`Ν ΜῊ ΚΎΡΙΟΣ ΟΙ᾿ΚΟ∆ΟΜΉΣΗΙ· τέσσαρα μέρη λόγου ει᾿σι´ν· ἐὰν, σύνδεσμος, κύριος, ο᾿´νομα, μὴ, ε᾿πι´ρρημα· οι᾿κοδο μήσῃ, ῥῆμα ὑποτακτικόν· τὸ θέμα, οι᾿κοδομῶ, παρὰ τὸ οι᾿῀κος καὶ τὸ δόμος. ἘΓΕΊΡΕΣΘΕ, μετὰ τὸ καθῆσθαι, παρὰ τὸ ἐγείρω. Τὰ διὰ τοῦ ει᾿´ρω ῥήματα διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου γράφεται, οι῾῀ον ε᾿γείρω, α᾿ει´ρω τὸ κουφίζω, πλὴν τοῦ τηρῶ καὶ γηρῶ. Καθῆσθαι ῥῆμα, ε᾿´γκλισις α᾿παρέμφατος· ε῾´ημι, τὸ καθέ ζομαι, ὁ μέλλων η῾´σω, ὁ παρακείμενος η῾῀κα, η῾῀σμαι, η῾῀σαι, η῾῀σται, καὶ τὸ ἀπαρέμφατον η῾῀σθαι, καὶ μετὰ τῆς κατὰ προ 181 θέσεως καθῆσθαι, προπερισπᾶται. Πᾶν ει᾿ς ΘΑΙ λῆγον α᾿παρέμφατον ὁμοτονεῖν καὶ ὁμοχρονεῖν θέλει τῷ ἰδίῳ ὁριστικῷ. ΜΙΣΘῸΣ, παρὰ τὸ πείθω, πείσω, πιστὸς, καὶ μισθός· ὁ γὰρ μισθὸς πείθει τὸν ποθοῦντα λαβεῖν ο῾` ποθεῖ. ΓΑΣΤΡῸΣ, ἡ ευ᾿θεῖα, γαστήρ· ἡ δοτικὴ, γαστέρι καὶ γαστρὶ, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ γαστρίμαργος καὶ γάστρις. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΚΖʹ.]}1 ΦΆΓΕΣΑΙ, τὸ παθητικὸν πρῶτον πρόσωπον φάγομαι, καὶ ω᾿´φειλε διὰ τοῦ Ω μεγάλου, α᾿λλὰ σεσημείωται τὸ φάγομαι, πίομαι, ε᾿´δομαι· φάγεσαι, καὶ φάγη, φαγῇ, τούτοις χρῆται τοῖς τρισὶ δευτέροις προσώποις. ἘΝ ΤΟΙ͂Σ ΚΛΊΤΕΣΙ, ἡ ευ᾿θεῖα τὸ κλίτος· σημαίνει δὲ πλῆ θος, καὶ μέρος, καὶ τὴν γωνίαν, παρὰ τὸ κλίνειν καὶ κάμπτειν η᾿` νεύειν. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΚΗʹ.]}1 ΠΛΕΟΝΆΚΙΣ, ε᾿κ τοῦ πλεονάζω, πλεονάσω, πλεονασμός. Τὸ ΚΙΣ, Ι. Τὰ ει᾿ς ΚΙΣ ε᾿πιρρήματα διὰ τοῦ Ι γράφεται, οι῾῀ον ἑξάκις, ἑπτάκις, πλεονάκις. ΝΕΌΤΗΣ, παρὰ τὸ νέος, τοῦτο παρὰ τὸ νέω τὸ πορεύομαι. ὈΠΊΣΩ, ε᾿κ τῆς ε᾿πι` προθέσεως, ε᾿πι´τω, καὶ ὀπίσω, η᾿` παρὰ τὸ ο᾿´πις, ἡ ἐπιστροφὴ, καὶ τοῦ σεύω τὸ ὁρμῶ. ἘΚΣΠΑΣΘΗ͂ΝΑΙ, ε᾿κ τῆς ε᾿κ προθέσεως καὶ τοῦ σπῶ. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΚΘʹ.]}1 ἘΚ ΒΑΘΈΩΣ, ἡ ευ᾿θεῖα τὸ βάθος, παρὰ τὸ βίᾳ θύειν, η᾿` παρὰ τὸ θύω τὸ ὁρμῶ, θύσω, α᾿ποβολῇ τοῦ Ω θὺς, καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ Α α᾿θυ`ς, ε᾿ν ᾧ τις τρέχειν ου᾿ δύναται, καὶ πλεονασμῷ τοῦ Β βαθύς. ΜΈΧΡΙ, ε᾿πι´ρρημα καιροῦ παραστατικόν. Τὸ ΧΡΙ Ι· τὰ ει᾿ς ΧΡΙ ε᾿πιρρήματα διὰ τοῦ Ι γράφεται, πλὴν τοῦ χρὴ, ο῾´περ καὶ ῥῆμα λέγεται παρὰ πολλῶν, καὶ ἀπόχρη.
182 {1[ΨΑΛΜῸΣ
μου ὡς α᾿νταποδόσεις· ου῾´τω συν τακτέον. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΛΑʹ.]} 1 ΒΛΕΦΆΡΟΙΣ· τὸ βλέφαρον παρὰ τὸ βλέμματος φάρος ει᾿῀ναι, ο῾´τι ε᾿παιρομένων αυ᾿τω῀ν βλέπομεν· η᾿` τοῦ βλέπους φάρος. ΚΡΌΤΑΦΟΣ· καλεῖται δὲ ου κρουόμενος ει᾿ς αυ᾿ τοὺς (αυ᾿το`ν) τάφον ε᾿´χει καὶ ἐκπληγος γίνεται, ὡς τὸ τάφος ε῾´λε πάνταςἈχαιούς· η᾿` παρὰ τὸ κηρύττειν τὸν τάφον. ΤῊΝ ΘΉΡΑΝ, τὴν κυνηγετικὴν ε᾿πιστήμην, παρὰ τὸ θὴρ, θηρός· τοῦτο παρὰ τὸ θηρῶ, α᾿ποβολῇ τοῦ Ω θήρ. ΧΟΡΤΆΖΩ, ε᾿κ τοῦ κόρος, η᾿` παρὰ τὸ χόρτος. παρὰ τὸ κείρω τὸ κόπτω καὶ ἀπολαμβάνω. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΛΒʹ.]}1 Ἰ∆ΟῪ, ε᾿πι´ρρημα δεικτικόν. ΚΆΛΛΟΣ, παρὰ τὸ κάζω, τὸ κοσμῶ, η᾿` παρὰ τὸ λῶ τὸ θέλω, η᾿` παρὰ τὸ κηλῶ, τὸ θέλγω, καὶ ἀπατῶ· διὰ γὰρ τῶν καλῶν κατακηλούμεθα, καὶ θελγόμεθα, καὶ ἀπατώμεθα. ΤΕΡΠΝῸΣ, παρὰ τὸ τέρπω τερπινὸς καὶ τερπνός· τοῦτο παρὰ τὸ θεραπεύω. ΜΥ͂ΡΟΝ α᾿πο` τῆς μοίρας (Μύρρας) ου῾´τως ω᾿νομασμένης γυναικὸς, ἡ ἀπεδενδρώθη· η᾿` μῦρον α᾿πο` τοῦ ἐκπιέζεσθαι τὰ α᾿ρω´ματα καὶ ἀποστάζειν. ΠΏΓΩΝ, παρὰ τὸ ε᾿´πω, τὸ λέγω, καὶ τὸ