79. De sancto Thoma.

In 1. Vesperis.
Antiphonae.

1. Dies adest veneranda,
In qua caeli non mutanda
Scandebat Thomas ardua.

2. In caelesti nempe luce
Est receptus Christo duce
Palea carnis mortua.
3. Iustos Deus sic dilexit,
Quod ad astra hos devexit,
Ubi pax et gratia.
4. Exaltat Deus mansuetum
Et superbo confert letum
In nefanda patria.

5. Iustus iure perseverat,
Nam qui erit, est et erat,
Huic regni dat atria.

Ad Magnificat.

A. Novum sidus caeli micat,
Cum se Thomas Christo dicat

Dono sancti spiritus,
O iudex futuri mundi,
Iuva, Stygis ne profundi

Nos demergat aditus.

Ad Matutinum.

Invitatorium.

Regem regum

Adoremus Dominum,

Qui sibi apostolum

Elegit Thomam Didimum.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Ceu scribunt metrici,

vult triplex India dici.
2. Prima mare linit,

minus altera, tertia finit.
3. Rex Maurorum concipit

mittere legatum,
Mittit, proficiscitur,

fit cordis optatum.

Responsoria.

1. Venit Hierusalem

artis pro structore,
Huic narrat Dominus

Thomam pro maiore.
O quanta luce limina

resplendent polorum,
Cum Deo regnant agmina
qua apostolorum;
V. Qui eras, es, eris vere,

Confer illic nos gaudere.
2. Inter quos laudabilis
Thomas et amabilis
Laetatur crebro gaudio
Coniunctus Dei filio;
V. Iure illum veneratur,
Cuius lauro decoratur.

3. Propter iussum Domini
Pincerna servum ferit,
Qui in ripa rivuli
A fera raptus perit,
V. Cuius dextram canis prendit
Ac convivis hoc ostendit.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Ab Hebraea sonitus
magnus promovetur,
Dum videt, apostoli

quod verbum completur.
2. Rex, convivae pariter
nimis expavescunt,
Illic dum miracula
talia patescunt.
3. Rex perorat, copula
quod sua sanxetur,
Quibus favet, regium
votum hinc completur.

Responsorio.

1. Mira fides in Hebraea
Debet fari, cum sit rea
Et in reis suggestio,
Gesta credit non a dea
Vel a diis nec pharisaea,
Haec solvitur dum quaestio ;
V. Iustus Deus est cuncta
Vindicans quoque delicta.

2. Christi virtus comprobatur,
Ab errore quod fugatur

Puer, regis filius,
Infra saepta consolatur,
Ubi more figuratur

Thomas summi nuntias ;
V. Spiritus, ubi vult, spirat,
Hic deductos ad se gyrat.
3. Investigat rex structorem,
Quem optaret meliorem

Misso late nuntio,
Thomas adest, destinatur
Ad structuram, Indis datur
Salus regi nescio;

V. Hic egenis donat victum,
Peste gravi levat ictum.

In 3. Nocturno.

Antiphonae.

1. Dilectus hic Domino
In messe laborat,
Ubi saeva rabies,
Illic mite rorat.

2. Dum sic longa tempora
Pro Christo certavit,
Cursum huius saeculi
Deo consummavit.
3. Caelum clara lampade
undique lustratur,
Qui in fine vicerit,
illic consolatur.

Responsoria.

1. Post decursum in condenso
Nesciens beato prenso

Tradit hunc tortoribus
Quatuor, hic similis
Caesus plagis a binis vagis
Finitur militibus ;
V. Ovis saevis lupis datur,

Ubi sanctus cruciatur.
2. Postquam horum ense cadit,
Ad caeleste regnum vadit,

Ubi vera gaudia,
Locatur luce piorum
Iudexque datur reorum,
Iudicet ut omnia ;
V. Ecce, verus Israelita

Ubi dolus non est.
3. O in quantis fulget ille,
Cuius manu rigant stillae

Sacrosancti lateris,
Quo palpato primum credit
Et ad mortem huic obedit
Viam docens aetheris,
V. Dominus, quod marte regnat,
Dum affirmant, iste negat.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Praecinctus est Dominus
Virtute pietatis,
Dum locatur Didimus
In luce claritatis.
2. In conspectu ipsius
Est dignus introire,
Non veretur gravia
Pro Christo qui subire.

3. Congregando triticum
Ad te, Deus, sitivit,
Adeptus est merito
Donum, quod cupivit.

4. Pater atque filius

Sint semper benedicti,
Qui cum sancto spiritu
Sunt unum et invicti.

5. Pia sonat contio

voce non obscura,

Ac creatorem omnium
collaudat creatura.

Ad Benedictus.

A. Solis cursu consummato
Corporeque iam allato

A turba fidelium
Terrae ac humo mandato,
Manus, pater, te beato,
Tangens latus regium.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Omnis luctus expietur,
In apostoli laetetur
Quivis festo, qui fovetur

In caeli deliciis ;
O beate, pie Thoma,
Verum Dei iam aroma,
Tu draconem saevum doma,

Ne subdat nos vitiis.