107 {1ΨΑΛΜῸΣ ΠΈΜΠΤΟΣ.} 1 Πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ πέμπω· πέμπει γὰρ ἡμᾶς πρὸς τὸν δέκατον α᾿ριθμόν.
1ΨΑΛΜῸΣἙΝ∆ΈΚΑΤΟΣ.} τερον ε῾´ν· καὶ μετὰ τοῦ δέκα α᾿ριθμοῦ ἑνδέκατος.
1ΨΑΛΜῸΣ ΙΖʹ.} ρὰ τὸ στερέω· τοῦτο παρὰ τὸ ι῾´στημι, στήσω, ἀόριστος
1ΨΑΛΜῸΣ ΙΗʹ.} μέγα, διατί;Ἐπειδὴ πᾶσα λέξιςἙλ-ληνικὴ ἁπλῆ ὀξύτονος
ευ᾿δο´κησας, κύριε, τὴν γῆν σου. ΛΥΤΡΩΤῊΣ, ε᾿κ τοῦ λυτρῶ, τοῦτο ε᾿κ τοῦ λύτρον, τοῦτο παρὰ τὸ λύω.
{1[ΨΑΛΜῸΣ ΚΘʹ.]} 1 ἙΣΠΈΡΑ, παρὰ τὸ ε᾿´σω φέρειν, ε᾿σωφέρα τις ου᾿῀σα, καὶ ἐν συγκοπῇ ἑσπέρα,
δεύτερον. Τὸ πρῶτον τῶν πλη θυντικῶν ει᾿παίημεν τὸ τρίτον ει᾿παίησαν, καὶ ἐν συγκοπῇ ει᾿´παισαν.
1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]}1 ω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ
ΑΛΜῸΣ ΡΜʹ.]} (ΘΥΜΊΑΜΑ) τοῦτο ε᾿κ τοῦ θῦμα, διὰ γὰρ τῶν θυμάτων καιομένων
̀Σ ΡΝʹ.]} ∆ΥΝΑΣΤΕΊΑΙΣ, ἡ ευ᾿θεῖα, δυναστεία, παρὰ τὸ δυναστεύω, τοῦτο παρὰ τὸ
ΊΣΙΝ, ἡ ευ᾿θεῖα ὁ ε᾿´λεος γίνεται παρὰ τὸ ε῾´λω τὸ λαμβάνω, ε᾿´λος ε
1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]} ᾿´χω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ
1 ΕΤΕΩΡΊΣΘΗΣΑΝ, ε᾿κ τοῦ μετεωρίζω. Τί μὴ ἐταπεινο-φρόνουν ὡς τὸ
̀Σ ΡΝʹ.]} ∆ΥΝΑΣΤΕΊΑΙΣ, ἡ ευ᾿θεῖα, δυναστεία, παρὰ τὸ δυναστεύω, τοῦτο παρὰ τὸ
δυνάστ δύνημι. ἘΝἬΧΩΙ, ε᾿ν πρόθεσις, η᾿´χῳ, ο᾿´νομα, η᾿῀χος δὲ παρὰ τ
ἘΠΕΊΝΑΣΑ, ε᾿κ τοῦ πεινῶ, τοῦ ἐκ τοῦ πεῖνα, τὸ δὲ παρὰ τὸ πένω τὸ ἐνεργῶ. Τὸ ΠΕΙ ὰ διὰ τοῦ ΙΝΑ θηλυκὰ διὰ τοῦ Ι γράφεται, οι῾῀ον, Μαρίνα, Κωνστα
γὰρ δεδεμένοι κυρίως ε᾿πιταγῆς (ε᾿πι` τῆς γῆς) κατάκεινται. ἜΓΓΡΑΠΤΟΝ, τοῦτο παρὰ τὸ γράφω.
{1[ΨΑΛΜΟ 1 ης, τοῦτο παρὰ τὸ ὸ α᾿´χος. ΚΙΘΆΡΑ, παρὰ τὸ κινεῖν ει᾿ς ε᾿´ρωτα, η᾿` παρὰ τὸ κινεῖν τοὺς θαιρούς.
∆ΕΚΑΧΌΡ∆ΩΙ παρὰ τὸ δέκα καὶ τοῦ sic) χορδὴ, τοῦτο παρὰ τὸ χωρεῖν τὴν ε᾿δωδὴν, τὴν τροφὴν, η᾿` παρὰ τὸ χέειν τὴν ᾠδη´ν. ἈΣΚῸΣ, παρὰ τὸ σχῶ, τὸ κρατῶ, ΣΧΟΣ, καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ Α α᾿σκὸς, τροπῇ τοῦ δασέος ει᾿ς ψιλόν. ΘΗΣΑΥΡῸΣ, ε᾿κ τοῦ τίθημι, θήσω, θησαυρός. ∆ΙΑΣΚΕ∆ΆΖΩ, ε᾿στὶ χέω, καὶ σημαίνει τὸ σκορπίζω, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ γίνεται σχεδάζω, καὶ σκεδάζω. ΛΙΜῸΣ, παρὰ τὸ λείπω, λιπὸς καὶ λιμός.
{1[ΨΑΛΜῸΣ ΛΓʹ.]} 1
δίφθογγον διατί; Τ ντίνα, πλὴν τοῦ πείνα. ἘΛΑΤΤΩ͂ ἐκ τοῦ ἐλάττων, τοῦτο παρὰ τὸ ἐλαχὺς,
ε᾿λαχύ 140 τερος, ε᾿λαχίων, ε᾿λα´σσων καὶ ἐλάττων, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ ῥῆμα ε᾿λαττῶ. ΠΛΗΜΜΕΛΩ͂Ν, παρὰ τὸ πάλιν καὶ τὸ μέλλω, τὸ βραδύνω, πάλιν μελῶ, καὶ ἐν συγκοπῇ καὶ τροπῇ τοῦ Α ει᾿ς Η πλημ-μελῶ. {1[ΨΑΛΜῸΣ Λ∆ʹ.]}1 ΘΥΡΕῸΣ σημαίνει τὸ ο῾´πλον, καὶ γίνεται παρὰ τὸ θύρα θυρὸς, καὶ πλεονασμῷ τοῦ Ε θυρεός. ὌΛΙΣΘΟΣ παρὰ τὸ ο῾´λως θέειν. ΚΌΛΠΟΣ παρὰ τὸ κοῖλον, ο῾` σημαίνει τὸ βαθύ. ΣΚΥΘΡΩΠῸΣ, παρὰ τὸ σκύζω, τὸ ὀργίζομαι, καὶ ω᾿`ψ, ω᾿πο`ς, η᾿` παρὰ τὸ σκυθρωποὺς ω᾿῀πας ε᾿´χειν, η᾿` παρὰ τὸ χύτρα χυ-τρωπὸς καὶ σκυθρωπός. ΕΥ᾿῀ΓΕ, ε᾿πι´ρρημα μεσότητος, α᾿ντὶ τοῦ καλῶς· η᾿` ε᾿πι´ρρημα ε᾿μπαιγμοῦ. ΕἼΠΑΙΣΑΝ, ε᾿κ τοῦ ε᾿´πω, τὸ λέγω, ὁ μέλλων ε῾´ψω sic), ὁ ἀόριστος πρῶτος ει᾿῀πα, ἡ μετοχὴ ὁ ει᾿´πας, τοῦ ει᾿´παντος, καὶ τὸ ευ᾿κτικὸν, ει᾿´παιμι, ει᾿´παις, ει᾿´παι, καὶ οἱἼωνες εἰώθασιν ε᾿ν τοῖς τρίτοις προσώποις τῶν ευ᾿κτικῶν ε᾿πεντιθέναι τὸ Ν. Κανὼν γάρ ε᾿στιν ὁ λέγων, ο῾´τι πᾶν .... πρόσωπον ει᾿ς .... λῆγον προσθέσει τοῦ Σ ποιεῖ τὸ δεύτερον. Τὸ πρῶτον τῶν πλη-θυντικῶν ει᾿παίημεν τὸ τρίτον ει᾿παίησαν, καὶ ἐν συγκοπῇ ει᾿´παισαν. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΛΕʹ.]}1 ἌΒΥΣΣΟΣ, παρὰ τὸ δύω, τὸ ὑπεισέρχομαι, δύσος καὶ α᾿´βυσσος, η᾿` παρὰ τὸ βύω βύσσω, βυσσὸς καὶ α᾿´βυσσος, οἱονεὶ ἡ μὴ ὑπό τινος ὑπεισερχομένη. Τὸ βύω σημαίνει δύο, τὸ ὑπεισέρχομαι, τὸ σφραγίζω, ὡς τὸ "βυούσης τὰ ω᾿῀τα αυ᾿τη῀ς." {1[ΨΑΛΜῸΣ Λϛʹ.]}1 ΖΗΛΩ͂, παρὰ τὸ ζῆλος, τοῦτο παρὰ τὸ ζέειν ο῾´λος, ζέελος καὶ ζῆλος. ΛΆΧΑΝΟΝ, παρὰ τὸ λαχαίνω τὸ σκάπτω, καὶ ἀπὸ τοῦ λὰ καὶ τοῦ χαίνειν α᾿´νω, η᾿` βλέπειν. 141 ΜΕΣΗΜΒΡΊΑ, παρὰ τὸ μέσος καὶ τὸ ἡμέρα, μεσημερία, καὶ μεσημβρία. ἹΚΕΤΕΎΩ, ε᾿κ τοῦ ἱκέτης, τοῦτο παρὰ τὸ η῾´κω τὸ ε᾿´ρχομαι· τὸ παθητικὸν ι῾´κομαι, τὸ τρίτον ι῾´κεται, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ ἱκέτης. ΤΡΥΦῊ παρὰ τὸ θρυφὴ, καὶ τρυφή. ΤΗΡΩ͂, ε᾿κ τοῦ ὠρῶ, τὸ φυλάσσω, πλεονασμῷ τοῦ Τ τωρῶ, καὶ γράφεται διὰ τοῦ Ω μεγάλου, ο῾´τι τὰ παρὰ τὸ ὠρῶ τὸ φυλάσσω γινόμενα διὰ τοῦ Ω μεγάλου γράφεται, τροπῇ τοῦ μακροῦ ει᾿ς μακρὸν, τηρῶ. ΒΡΎΧΩ ε᾿πι` τοῦ ἀνθρώπου, βρύχω βαρύτονον, ε᾿πι` τῶν α᾿´λλων ζώων περισπώμενον, βρυχῶ. ΚΡΕΙ͂ΣΣΟΝ, ε᾿κ τοῦ κρατὺς, κρατίων, κράσσων, καὶ τροπῇ τοῦ Α ει᾿ς Η, καὶ πλεονασμῷ τοῦ Ι, κρεῖσσον.Ἔστι δὲ ἐπίρρημα. ΠΛΟΥ͂ΤΟΣ πολύετός τις ω᾿`ν, ε᾿κ τοῦ πολὺς καὶ τοῦ ε᾿´τος, ὁ ἀπὸ πολλῶν ε᾿τω῀ν συναγόμενος. ∆ΑΝΕΊΖΩ, ε᾿κ τοῦ δάνω, τοῦτο παρὰ τὸ δίδοσθαι μετὰ ἀνίας. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΛΖʹ.]}1 ΣΤΗΡΊΖΩ, παρὰ τὸ ι῾´στημι, στήσω, γίνεται κατὰ παρα-γωγὴν ε᾿ρρίζω (στηρίζω). ΦΟΡΤΊΟΝ, ε᾿κ τοῦ φόρτος, τοῦτο παρὰ τὸ φέρω. ὬΖΕΣΑΝ, ε᾿κ τοῦ ο᾿´ζω γίνεται ο᾿ζω῀ ὀζέσω, ὁ ἀόριστος πρῶτος ω᾿´ζεσα, τὸ τρίτον τῶν πληθυντικῶν ω᾿´ζεσαν.