ὸ

ν ́Ω

Σ Μʹ.}

ἘΣΆΠΗΣΑΝ, ε᾿κ τοῦ σήπω, σήψω, ὁ δεύτερος ἀόριστος ε᾿´σα-πον, ὁ παθητικὸς ε᾿σα´πην, τὸ τρίτον τῶν πληθυντικῶν ε᾿σα´πησαν· τὸ δὲ σήπω παρὰ τ σὴς, ο῾` σημαίνει τὸν σκώληκα· τοῦτο παρὰ τὸ σῶ τὸ κινῶ, ὁ μέλλων σήσω, καὶ ἀποβολῇ τοῦ Ω σής· καὶ γίνεται σητός. ΜΏΛΩΨ, παρὰ τὸ ὀλῶ, τὸ συστρέφω καὶ φθείρω, ὁ μέλ-λων ο᾿λω῀, ὁ παρακείμενος ω᾿´λεκα, ὁ παθητικὸς ω᾿´λεμαι, καὶ ἐν συγκοπῇ ω᾿῀λμαι, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ ω᾿῀λμος, καὶ ἐν ὑπερβιβασμῷ μῶλος, ἡ συστροφὴ, ὡς τὸ "μῶλονἌρηος," καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ μώλωψ· η᾿` η῾ ἐκ τοῦ πολέμου γινομένη πληγὴ, η᾿` παρὰ τὸ βοῦς βοὸς καὶ τὸ λέπω, τὸ λεπίζω, βώλωψ καὶ μώλωψ· 142 κυρίως γὰρ μώλωπες λέγονται αἱ ἐκ τῶν βοῶν πληγαί· η᾿` παρὰ τὸ βοῦ ἐπιτατικὸν μόριον καὶ τὸ λέπω τὸ λεπίζω. ΨΥΑ, παρὰ τὸ ξύω, ξύσω, κατὰ ἀντίφρασιν, η῾`ν ευ᾿χερῶς κινεῖσθαι ου᾿ δυνάμεθα, η᾿` παρὰ τὸ ὀπίσω, συγκοπῇ καὶ κράσει τοῦ Π Σ ει᾿ς Ψ, ἡ ὀπίσω α᾿´γουσα. ἘΜΠΑΙΓΜῸΣ ε᾿κ τοῦ πάι¨ς, πάι¨δος, παΐζω, καὶ κατὰ κράσιν παίζω, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ ἐμπαιγμός. ΒΙΆΖΩ ε᾿κ τοῦ βία· τοῦτο παρὰ τὸ ι᾿`ς, ο῾` σημαίνει τὴν δύναμιν. ΚΩΦῸΣ, παρὰ τὸ κεκόφθαι τὴν ο᾿´πα, η᾿` τὴν φωνήν· οἱ γὰρ κωφοὶ μὴ ἀκούοντες ου᾿δε` λέγουσιν· η᾿` κενοπός τις ω᾿`ν, ὁ μήτε α᾿κούων μήτε φθεγγόμενος. ἈΛΓΗ∆ῺΝ, παρὰ τὸ ἀλγῶ, α᾿λγήσω, α᾿λγηδών· τὸ δὲ ἀλγῶ παρὰ τὸ α᾿´λγος, τοῦτο παρὰ τὸ λέγω τὸ φροντίζω. ΜΕΡΙΜΝΩ͂Ν παρὰ τὸ μέριμνα, τοῦτο παρὰ τὸ μερίζω, μερίσω, μεμέρικα, μεμέρισμαι, μέριμνα· ε᾿τυμολογεῖται (δὲ) παρὰ τὸ μερίζειν τὸν νοῦν. ΚΑΙΝΊΖΩ, παρὰ τὸ καινὸν, τὸ νεωστὶ κατεσκευασμένον. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΛΗʹ.]}1 ἌΛΓΗΜΑ, παρὰ τὸ ἀλγῶ, α᾿λγήσω, η᾿´λγηκα, η᾿´λγημαι. ΠΑΛΑΙΣΤᾺΣ, α᾿ντὶ τοῦ μετρητάς· γίνεται δὲ παρὰ τὸ πάλλω, τὸ κινῶ.Ὁ παθητικὸς παρακείμενος πέπαλμαι, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ παλάμη, δι' η῾῀ς χεὶρ κινεῖται, καὶ ἐκ τούτου γίνεται παλαίω· ὁ παθητικὸς παρακείμενος πεπάλαισμαι, τὸ τρίτον πεπάλαισται, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ παλαιστὴς, η᾿` παρὰ τὸ πελάζειν τὰ ὀστᾶ.Ἔστι δὲ καὶ τετραδάκτυλον μέτρον, κατὰ τὴν δʹ δακτύλων ο᾿ρδινι καὶ α᾿´νθεσιν (ο᾿ρδιναίαν σύνθεσιν). ΟΥ᾿ΘΕ´Ν· ε᾿στὶν ει῾῀ς ἑνὸς, καὶ τὸ ου᾿δε´τερον ε῾´ν. Γίνεται δὲ ου᾿δε` ε῾`ν, καὶ ἐν συγκοπῇ ου᾿δε´ν· καὶ τροπῇ τοῦ ∆ ει᾿ς Θ ου᾿θε´ν. ΜΈΝΤΟΙ ΓΕ ε᾿πι´ρρημα μεσότητος, ε᾿κ τοῦ ΜΕΝ συνδέσμου καὶ τοῦ ΤΟΙ καὶ τοῦ ΓΕ παραπληρωματικοῦ συνδέσμου. ΕΙ᾿ΚΩ`Ν παρὰ τὸ ει᾿´κω τὸ ὁμοιῶ. Ει᾿κω`ν προτομῆς δια-φέρει· ει᾿κω`ν μὲν α᾿νθρώπου, προτομὴ δὲ λέγεται ι῾´ππου. ἘΚΩΦΏΘΗΝ ε᾿κ τοῦ κωφὸς, τοῦτο παρὰ τὸ κεκόφθαι 143 τὴν ο᾿´πα. Κωφὸς καὶ ἐννεὸς διαφέρει. Κωφὸς ε᾿λε´γετο παρὰ τοῖς α᾿ρχαίοις ὁ μὴ φθεγγόμενος, καὶὍμηρος, "κύματι κωφῷ," νῦν δὲ κωφὸς ὁ τὴν α᾿κοὴν βεβλαμ- μένος· ε᾿ννεὸς δὲ, ὁ ε᾿´κ τινος σημείου θαυμάζων καὶ μένων α᾿´φωνος. ΜΆΣΤΙΞ, ε᾿κ τοῦ μαστίζω, τοῦτο παρὰ τὸ μάσσω τὸ μαλάσσω, η᾿` παρὰ τὸ ἱμάσσω, ο῾` σημαίνει τὸ πλήσσω. ἈΡΆΧΝΗ παρὰ τὸ ἀναριχᾶσθαι, η᾿` παρὰ τὸ ἀραιὰ ι᾿´χνη ε᾿´χειν. ἌΝΕΣ, ε᾿κ τοῦ ε᾿´ημι τὸ συγχωρῶ, ὁ μέλλων η῾´σω, ὁ δεύ-τερος ἀόριστος η῾῀ν, ἡ μετοχὴ ει῾`ς, ε῾´ντος, καὶ τὸ προστακτικὸν ε᾿´ς καὶ α᾿´νες. ἈΝΑΨΎΞΩ ε᾿κ τοῦ ψύχω τὸ ζωογονῶ. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΛΘʹ.]}1 ἸΛῪΣ παρὰ τὸ ι῾´ζω τὸ καθέζομαι, η᾿` παρὰ τὸ εἱλῶ τὸ συστρέφω· σημαίνει δὲ τὸν ῥύπον, ο῾´θεν καὶ ἰλυποδεῖν λέγεται, παρὰ τὸ ἰλὺν ε᾿ν τοῖς ποσὶν αι᾿´ρειν· η᾿` παρὰ τὸ υ῾´λη, ι᾿λυ´ς· τοῦτο παρὰ τὸ υ῾´ω τὸ βρέχω, ο῾´θεν καὶ μακρὸν ε᾿´χει τὸ Υ. ΒΥΒΛΊΟΝ παρὰ τὸ βύω, τὸ ἀσφαλίζω, η᾿` παρὰ τὸ τοὺς βίους βάλλεσθαι ε᾿ν αυ᾿τῷ. Τὸ ΒΛΙ Ι, διατί; Τὰ διὰ τοῦ ΙΟΝ ου᾿δε´τερα μονογενῆ πρὸ μιᾶς ε᾿´χοντα τὸν τόνον, μὴ ἀπὸ τῶν διὰ τοῦ ΕΥΩ ῥημάτων γινόμενα, διὰ τοῦ Ι γράφονται, οι῾῀ον ἑρκίον, τειχίον, ψωμίον, σταυρίον, βυβλίον παροξύτονα· τὰ διὰ τοῦ ΙΟΝ ὑποκοριστικὰ, ει᾿ μὲν η᾿῀ (σιξ) δακτυλικὰ, πρὸ μιᾶς ε᾿´χει τὸν τόνον, οι῾῀ον χρυσίον, παιδίον· ει᾿ δὲ τριβράχεα, προ-παροξυτόνως, οι῾῀ο φόνιον, μόδιον. ΚΩΛΥ παρὰ τὸ χωλὸς, τοῦτο παρὰ τὸ κῶλον, ο῾` σημαίνει τὸ ὀστοῦν. ΤΡΊΧΑΣ, ε᾿κ τοῦ θρὶξ, καὶ κλίνεται τριχός.

{1ΨΑΛΜῸ