͂ΟΝ ε᾿κ τοῦ πλέον, καὶ κατὰ πλεονασμὸν τοῦ Ι, γρά-φεται δὲ δίφθογγον, ε᾿πειδὴ διὰ τοῦ Η γράφουσι, καὶ α᾿´λλως τὰ ει᾿ς ΩΝ συγκριτικὰ δισύλλ

δ ί

ευ᾿ρυ` καὶ πλατύ. ΒΟΡΡΑ͂Σ παρὰ τὸ ευ᾿βορώτατα καὶ ἰσχυρότατα ποιεῖν ἡμῶν τὰ σώματα. ΒΆΡΕΣΙΝ, ἡ ευ᾿θεῖα ἡ βάρις, καὶ κλίνεται βάρεως, ἡ ευ᾿θεῖα τῶν πληθυντικῶν βάρεες βάρεις· ει᾿σι` δὲ πλοῖα, αυ᾿λαὶ, πύργοι· ε᾿τυμολογεῖται δὲ παρὰ τὸ μετὰ βίας α᾿ρηρέναι. ΘΑΡΣΕΙ͂Σ· ε᾿τυμολογεῖται παρὰ τὸ Ταρσεὺς, καθόλου (καθὼς) παρὰ τῷ Θεοδωρίτῳ α᾿νε´γνωμεν. Θαρσεῖς, ἡ ευ᾿θεῖα τῶν πληθυντικῶν ταρσέες ταρσεῖς, καὶ ἐπεὶ ψιλὰ ψιλῶν ἡγεῖται, θαρσεῖς. ΠΥ͂ΡΓΟΣ παρὰ τὸ ὑπεράνω τῆς (γῆς) ι῾´στασθαι· σημαίνει, ϛʹ· ο῾´τε μὲν κυρίως πύργῳ ε᾿φεστῶσα γοόωσά τε μυρομένη τε· καὶ τὸ τεῖχος· οι῾´ ιδως sic) ου᾿῀ν θ'Ἑλένην ε᾿πι` πύργον ι᾿ου῀σαν· καὶ τὴν τάξιν· νῦν δὲ φίλως χο᾿ρο´ωτε, καὶ ει᾿ δέκα πύργοιἈχαίων, καὶ ἐπιρρηματικὸν, οἱ δέ τε πυργηδὸν σφε' αυ᾿τοὺς α᾿ρτύναντες, 147 καὶ μέρος τι τοῦ τείχους· Τοῦ γὰρ δὴ πρὸς πύργον ι᾿´σαν κακότητα φέροντες.Ὅτε δὲ κατὰ μεταφορὰν καὶ ἀσφάλειαν καὶ φυλακήν· τοῖος γάρ σφιν πύργος α᾿πω´λετο. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΜΗʹ.]}1 ΓΗΓΕΝῊΣ, παρὰ τὸ γῆ καὶ γένος, ὁ ἀπὸ τῆς γῆς τὸ γένος ε᾿´χων, η᾿` ο῾ ἐκ τῆς γῆς γεννηθείς. ΣΟΦΊΑ παρὰ τὸ σοφὸς, τοῦτο παρὰ τὸ σέβω. ΨΑΛΤΉΡΙΟΝ, παρὰ τὸ τὰ ψαλτήρια τηρεῖν. ἘΠΤΈΡΝΑ, παρὰ τὸ πετῶ πετέρνα, καὶ ἐν συγκοπῇ πτέρνα· ε᾿τυμολογεῖται δὲ παρὰ τὸ πατεῖν τὴν ε᾿´ραν. ΣΚΆΝ∆ΑΛΟΣ, παρὰ τὸ σκάζω τὸ χωλαίνω. ΣΥΝΗ͂ΚΕΝ, ε᾿κ τοῦ συνίημι, ὁ μέλλων συνήσω, ὁ πρῶτος ἀόριστος συνῆκα. ἘΒΛΉΘΗ, ε᾿κ τοῦ βάλλω γίνεται βλῶ, βλήσω, ὁ παρακεί-μενος βέβληκα, ὁ παθητικὸς βέβλημαι· ὁ πρῶτος ἀόριστος ε᾿βλήθην. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΜΘʹ.]}1 ἈΝΑΤΟΛῊ ἐκ τοῦ ἀνατέλλω, α᾿νατολὴ, ε᾿πι´ρρημα δηλωτικόν. ∆ΥΣΜΩ͂Ν, ἡ ευ᾿θεῖα ἡ δυσμὴ, γίνεται δὲ παρὰ τὸ δύνημι· τοῦτο παρὰ τὸ δύω τὸ ὑπεισέρχομαι, ὁ παρακείμενος δέδυκα, ὁ παθητικὸς δέδυσμαι, δυσμὴ, ἡ γενικὴ τῶν πληθυντικῶν δυσμῶν. ΚΑΤΑΙΓῚΣ ε᾿κ τῆς κατὰ προθέσεως καὶ τοῦ αι᾿`ξ, αι᾿γο`ς, τοῦτο παρὰ τὸ ἀΐσσω τὸ ὁρμῶ. ΣΦΌ∆ΡΑ, ε᾿πι´ρρημα ε᾿πιτάσεως, γίνεται δὲ ἐκ τοῦ σπῶ τὸ κατασπῶ. ΧΊΜΑΡΟΣ, σημαίνει τὸν τράγον· γίνεται δὲ παρὰ τὸ κίω τὸ πορεύομαι, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ γράφεται διὰ τοῦ Ι· σημαίνει τρία· διὰ τοῦ Ι, κίω τὸ πορεύομαι, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ τὸ κιχῶ κιχάνω κίχημι· διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου κείω τὸ κοιμῶμαι, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ τὸ κακκείοντες, καὶ διὰ τοῦ Η τὸ καίω. ΘΗΡΊΟΝ παρὰ τὸ θέρω τὸ θερμαίνω, η᾿` παρὰ τὸ φθείρω, φθεὶρ καὶ θήρ. 148 ἈΓΡῸΣ, παρὰ τὸ ἀρῶ τὸ ἀροτριῶ, α᾿ρο`ς καὶ ἀγρὸς, η᾿` παρὰ τὸ α᾿´ρην, ο῾` σημαίνει τὸν σίδηρον, ὁ τῷ σιδήρῳ τεμνό-μενος. ΦΆΓΟΜΑΙ, φήγω ε᾿στὶν ὁ ἐνεστώς· ὁ δεύτερος ἀόριστος ε᾿´φαγον, ὁ μέλλων δεύτερος φαγῶ, ὁ μέλλων μέσος φάγομαι· α᾿λλὰ σεσημείωται τὸ φάγομαι, πίομαι, ε᾿´δομαι. ΤΡΆΓΟΣ παρὰ τὸ τρώγω, πολυφάγον γὰρ τὸ ζῶον, η᾿` παρὰ τὸ τραχὺ δέρμα ε᾿´χειν. ΠΊΟΜΑΙ, ω᾿´φειλεν ει᾿῀ναι πιοῦμαι, α᾿λλὰ σεσημείωται τὸ φάγομαι, πίομαι, ε᾿´δομαι. ΚΛΈΠΤΗΣ, παρὰ τὸ χαλέπτω, τὸ ὀργίζομαι, χαλέπτης καὶ κλέπτης, η᾿` παρὰ τὸ καλύπτω. _0__Μ__Υ__Χ__Ὸ__Σ0_1__Ο__Ι1 σημαίνει δύο· τὸν ε᾿νδότατον τόνον, καὶ γράφεται διὰ τοῦ Υ ψιλοῦ, καὶ γίνεται παρὰ τὸ νὺξ νυκτὶ, καὶ τροπῇ τοῦ ἀμεταβόλου ει᾿ς ἀμετάβολον μυχός· ει᾿ δὲ σημαίνει τὸν πόρνον, γράφεται διὰ τῆς ΟΙ διφθόγγου, καὶ γίνεται παρὰ τὸ ει᾿´κω τὸ πρέπω, καὶ μετὰ τῆς μὴ ἀπαγορεύσεως μὴ ει᾿κο`ς, καὶ συγκοπῇ καὶ τροπῇ τοῦ Ε ει᾿ς Ο μοιχὸς, ὁ τὰ μὴ πρέ-ποντα ποιῶν.

{1[ΨΑΛΜῸΣ Νʹ.]}1 ΠΛΕΙ οἱ Βοιωτεῖς πλῆον αβα διφθόγγῳ παραλήγονται, οι῾῀ον, πλείων, μείων. ἘΚΊΣΣΗΣΕ, ε᾿κ τοῦ κισσῶ

δευτέρας συζυγίας τῶν περισπω-μένων, σημαίνει τὸ μετὰ ἡδονῆς συλλαμβάνειν· γίνεται δὲ παρὰ τὸ κίσσα, ε᾿πειδὴ τὸ ο᾿´ρνεον τοῦτο λίχνον ε᾿στὶ πρὸς τὰς συνουσίας καὶ κατωφερὲς πρὸς τὰς ἡδονάς· ε᾿τυμολογεῖται ὲ παρὰ τὸ κ ειν καὶ μετὰ σφοδρότητος σεύεσθαι πρὸς τὸ συνουσιάζειν· ε᾿κ τοῦ κίττα (τούτου κιττᾶν) λέγεται ἡ γυνὴ, ο῾´ταν ε᾿ν γαστρὶ ε᾿´χουσα ο᾿ρε´γηται α᾿το´πων καὶ δεινῶν περὶ τὸν δεύτερον καὶ