107 {1ΨΑΛΜῸΣ ΠΈΜΠΤΟΣ.} 1 Πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ πέμπω· πέμπει γὰρ ἡμᾶς πρὸς τὸν δέκατον α᾿ριθμόν.
1ΨΑΛΜῸΣἙΝ∆ΈΚΑΤΟΣ.} τερον ε῾´ν· καὶ μετὰ τοῦ δέκα α᾿ριθμοῦ ἑνδέκατος.
1ΨΑΛΜῸΣ ΙΖʹ.} ρὰ τὸ στερέω· τοῦτο παρὰ τὸ ι῾´στημι, στήσω, ἀόριστος
1ΨΑΛΜῸΣ ΙΗʹ.} μέγα, διατί;Ἐπειδὴ πᾶσα λέξιςἙλ-ληνικὴ ἁπλῆ ὀξύτονος
ευ᾿δο´κησας, κύριε, τὴν γῆν σου. ΛΥΤΡΩΤῊΣ, ε᾿κ τοῦ λυτρῶ, τοῦτο ε᾿κ τοῦ λύτρον, τοῦτο παρὰ τὸ λύω.
{1[ΨΑΛΜῸΣ ΚΘʹ.]} 1 ἙΣΠΈΡΑ, παρὰ τὸ ε᾿´σω φέρειν, ε᾿σωφέρα τις ου᾿῀σα, καὶ ἐν συγκοπῇ ἑσπέρα,
δεύτερον. Τὸ πρῶτον τῶν πλη θυντικῶν ει᾿παίημεν τὸ τρίτον ει᾿παίησαν, καὶ ἐν συγκοπῇ ει᾿´παισαν.
1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]}1 ω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ
ΑΛΜῸΣ ΡΜʹ.]} (ΘΥΜΊΑΜΑ) τοῦτο ε᾿κ τοῦ θῦμα, διὰ γὰρ τῶν θυμάτων καιομένων
̀Σ ΡΝʹ.]} ∆ΥΝΑΣΤΕΊΑΙΣ, ἡ ευ᾿θεῖα, δυναστεία, παρὰ τὸ δυναστεύω, τοῦτο παρὰ τὸ
ΊΣΙΝ, ἡ ευ᾿θεῖα ὁ ε᾿´λεος γίνεται παρὰ τὸ ε῾´λω τὸ λαμβάνω, ε᾿´λος ε
1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]} ᾿´χω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ
1 ΕΤΕΩΡΊΣΘΗΣΑΝ, ε᾿κ τοῦ μετεωρίζω. Τί μὴ ἐταπεινο-φρόνουν ὡς τὸ
ἈΚΗ∆ΊΑ, παρὰ τὸ ἀκηδιῶ, τοῦτο παρὰ τὸ ἀηδιῶ, τὸ δὲ παρὰ τὸ ἡδύς· καὶ μετὰ το ηδὴς, καὶ πλεο-νασμῷ τοῦ Κ α᾿κηδής, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ ἀκηδιῶ. ἜΤΟΣ
,
ΓΟΓΓΎΖΩ, τὸ τῇ φωνῇ ὑποκλαίω· γίνεται δὲ ἐκ τοῦ γρύζω, καὶ κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν γογγρύζω, καὶ ἀποβολῇ τοῦ Ρ γογγύζω.
{1[ΨΑΛΜῸΣ Ξʹ.]} 1 ῦ στερητικοῦ Α α᾿ παρὰ τὸ ε᾿´ω τὸ πληρῶ, ε᾿´ος καὶ ε᾿´τος. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΞΑʹ.]}1 ὙΠΟΤΑΓΉΣΕΤΑΙ
ε᾿κ τοῦ ὑποτάσσω, ὁ δεύτερος ἀόριστος ὑπέταγον, ὁ παθητικὸς ὑπετάγην, ὑποταγήσομαι, τὸ τρίτον ὑποταγήσεται. ΦΟΝΕΎΩ ε᾿κ τοῦ φόνος, τοῦτο παρὰ τὸ φένω τὸ φονεύω. ΤΕΙ͂ΧΟΣ, παρὰ τὸ τεύχω τὸ κατασκευάζω, τεῦχος καὶ τεῖχος· ει᾿ δὲ α᾿´λλο (α᾿´λλως διὰ) διφθόγγου γίνεται διὰ τοῦ Ο, 152 καὶ γίνεται παρὰ τὸ οι᾿´χω τὸ φθείρομαι, τὸ φθειρόμενον τάχιον. ΦΡΑΓΜῸΣ παρὰ τὸ φράσσω φράξω, πέφρακα, πέφραγμαι, φραγμός. ∆ΊΨΑ παρὰ τὸ ι᾿´πτω τὸ βλάπτω. ἍΠΑΞ ε᾿πι´ρρημα μεσότητος. ∆ΎΟ ε᾿πι´ρρημα α᾿ριθμητικόν. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΞΒʹ.]}1 ἈΒΆΤΩΙ ε᾿κ τοῦ βῶ, βαίνω, γίνεται βατὸς, καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ Α, α᾿´βατος. ΣΤΈΑΡ ε᾿κ τοῦ ι῾´στημι, στήσω· τὸ ΣΤΕ ψιλὸν, διατί; Τὰ ει᾿ς ΑΡ ου᾿δε´τερα δισύλλαβα τῷ Ε παραλήγοντα ψιλοῦται, φρέαρ, στέαρ, κέαρ. ἈΛΏΠΕΚΟΣ, παρὰ τὸ ἁλῶ τὸ πλανῶ καὶ παίζω, ἡ ἐν τῇ πλάνῃ παίζουσα.Ἀλώπεκος· ὁ κανών· τὰ ει᾿ς Ξ λήγοντα ἁπλᾶ ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν, πλὴν τῶν ει᾿ς Ξ, α῾´παντα διὰ τοῦ Κ κλίνονται. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΞΓʹ.]}1 ΣΚΕΠΆΖΩ, γίνεται ε᾿κ τοῦ σκέπη, τοῦτο γίνεται ε᾿κ τοῦ σχέσις καὶ τοῦ φῶς, η᾿` σκιὰ φωτός. ΠΙΚΡῸΣ παρὰ τὸ πεύκη, τοῦτο παρὰ τὸ πεῦκος· καὶ τὸ Ε, ἡνίκα πλεονάσῃ σύμφωνον, τρέπεται ει᾿ς Ι. ἘΞΆΠΙΝΑ, ε᾿πι´ρρημα, γίνεται δὲ παρὰ τὸ ἀφανὴς α᾿´φινα καὶ α᾿´πινα. ΤΟΞΕΎΩ, παρὰ τὸ τόξον, τοῦτο παρὰ τὸ τάξω τάξον καὶ τόξον, η᾿` παρὰ τὸ τάζω τὸ ἐξαπλῶ καὶ τοῦ ὀξέως. ἘΡΕΥΝΩ͂, δευτέρας συζυγίας τῶν περισπωμένων, γίνεται δὲ παρὰ τὸ ἐρεύνα, η᾿` α᾿πο` τοῦ ἐρεείνειν τὴν α᾿νη´ν. {1[ΨΑΛΜῸΣ Ξ∆ʹ.]}1 ΜΑΚΡᾺΝ, ε᾿πι´ρρημα τοπικὸν, γίνεται δὲ ἐκ τοῦ μακρὸς, ου῾῀ τὸ θηλυκὸν μακρὰ, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ ἐπίρρημα μακράν. ΚΎΤΟΣ, παρὰ τὸ κυκῶ τὸ ταράσσω, η᾿` παρὰ τὸ κύω τὸ ἐξογκοῦμαι. 153 ΣΤΑΓῺΝ παρὰ τὸ στάζω, σταγόνος.Ὁ κανών· τὰ ει᾿ς ΓΩΝ ο᾿ξυ´τονα συστέλλει τὸ Ω ε᾿πι` τῆς γενικῆς, πλὴν τοῦ ἀγὼν α᾿γω῀νος. Καὶ α᾿´λλως· τὰ ει᾿ς ΩΝ θηλυκὰ τὰ μὲν ο᾿ξυ´νεται, καὶ διὰ τοῦ Ο μικροῦ γράφεται. ἘΝΙΑΥΤῸΣ, παρὰ τὸ ἐν ἑαυτῷ ει᾿ληφέναι τοὺς μῆνας καὶ τοὺς χρόνους· οἱ δὲ παρὰ τὸ ἰαύω τὸ ἐνδιατρίβω [διατέλλω], οἱονεὶ ὁ ἐνδιάτριπτος χρόνος· καὶὍμηρος, οἱονεὶ ὁ ἐνδιάτριπτος χρόνος· καὶὍμηρος, ε᾿´νθα Κύκλωψ ε᾿νι´αυε πελώριος. ΚΟΙΛᾺΣ, παρὰ τὸ κοιλὸν, ὁ σημαίνει τὸ βαθύ· τοῦτο παρὰ τὸ κεῖσθαι ο῾´λως. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΞΕʹ.]}1 ∆ΕΥ͂ΤΕ, ε᾿πι´ρρημα παρακελευσματικὸν, γίνεται δὲ παρὰ τὸ θέω τὸ τρέχω, θεῦτε καὶ δεῦτε. ΞΗΡᾺ ἐκ τοῦ ξηρὸς, τοῦτο παρὰ τὸ σκληρὸς, καὶ ἀποβολῇ τοῦ Σ καὶ κράσει τοῦ Κ Σ ει᾿ς Ξ ξηρὸς, καὶ τὸ θηλυκὸν ξηρά. ΣΆΛΟΣ, παρὰ τὸ α῾`λς, ἁλὸς καὶ σάλος. ἈΡΓΎΡΙΟΝ παρὰ τὸ ἀργὸν, ο῾` σημαίνει τὸ λευκόν. ὉΛΟΚΑΎΤΩΜΑ παρὰ τὸ ὁλοκαυτῶ, τοῦτο παρὰ τὸ ο῾´λος καὶ τὸ καίω, η᾿` παρὰ τὸ ὀλῶ, τὸ φθείρω, καὶ τὸ καίω. ΜΕΜΥΑΛΩΜΈΝΑ μετοχή· τοῦτο παρὰ τὸ μυαλῶ τὸ σφα-λίζω γίνεται· μυελὸς ὁ ἠσφαλισμένος τόπος ὑπὸ τοῦ ὀστέου. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΞΖʹ.}1] ΧΉΡΑ, παρὰ τὸ γῶ τὸ χωρῶ, ἡ χωρητικὴ τῶν κακῶν, η᾿` παρὰ τὸ χαρὰ κατὰ ἀντίφρασιν, ἡ μὴ χαίρουσα, ω῾´σπερ παρὰ τὸ ο῾´λος, ο῾` σημαίνει τὸ ὁλόκληρον, ο᾿λι´γος, ὁ μικρὸς, ου῾´τω καὶ παρὰ τὸ γῶ τὸ ὑποχωρῶ, χήρα. ΣΙΝᾺ παρὰ τὸ ι᾿`ς ι᾿νο`ς ο῾` σημαίνει τὴν γνῶσιν, ι᾿να` καὶ Σινὰ, ο῾´τι ε᾿κεῖ ει᾿῀δε Μωυ¨ση῀ς τὸν θεόν.Ἔστι δὲ ο᾿´νομα ο᾿´ρους. ἈΦΟΡΙΩ͂ ἐκ τοῦ ἀφορίζω, τοῦτο ε᾿κ τῆς α᾿πο` προθέσεως καὶ τοῦ ο᾿´ρος, ο῾` σημαίνει τὸν ὁρισμόν. ΣΚΥ͂ΛΟΝ, σημαίνει τὸ ἀπὸ τοῦ πολέμου συναγόμενον λήι¨ον· γίνεται δὲ παρὰ τὸ συλῶ σῦλον καὶ σκῦλον. 154 ΧΛΩΡΌΤΗΣ παρὰ τὸ χλωρὸς, τοῦτο παρὰ τὸ ἁλῶ (χαλῶ) καὶ τὸ ω῾´ρα, ο῾` σημαίνει τὴν μορφήν, γίνεται· χλωρὸς, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ χλωρότης, η᾿` παρὰ τὸ χέω γίνεται χόλος καὶ χολὴ, καὶ