π δ

ο ́Σ ε α ί

τ

ἐν ὑπερβιβασμῷ χλοὴ, ε᾿κ δὲ τούτου χλοηρὸς, καὶ τροπῇ τοῦ Η ει᾿ς Ω καὶ κατὰ συγκοπὴν χλωρός. ΣΤΈΛΛΩ σημαίνει τέσσαρα· τὸ ἐπιστέλλω, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ ἐπι-στολή· τὸ πλέω, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ στόλος· τὸ κοσμῶ, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ στολή· τὸ κρύπτω, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ συστολή. ΣΕΛΜῺΝ, ο᾿´νομα βαρβαρικόν· α᾿πο` τοῦ ε῾´λκω, τοῦ σημαί-νοντος τὸ ἑλκύω, γίνεται ὁ παρακείμενος ει῾῀λκα, ὁ παθητικὸς ει῾῀λμαι, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ εἱλμὸς, καὶ ἀποβολῇ τοῦ Ι ἑλμὸς, καὶ ἑλμὼν, καὶ πλεονασμῷ τοῦ Σ Σελμών. ΤΕΤΥΡΩΜΈΝΟΝ, παρὰ τὸ τυρῶ, τυρώσω, τετύρωκα, τετύ-ρωμαι, τετυρωμένον· τοῦτο παρὰ τὸ τυρός. ΠΙ͂ΟΝ ο᾿´νομα ου᾿δε´τερον.Ἔστι ῥῆμα ίω, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ πίνω, ὁ εύτερος ἀόριστος ε᾿´πιον, καὶ λοιπὸν ε᾿κ τοῦ πίω γίνε-ται ο᾿´νομα ὁ πίων τοῦ πίονος, καὶ τὸ ου᾿δε´τερον τὸ πῖον, ὁ γὰρ λιπαρὸς πιότητα ε᾿´χει, ε᾿ξ αυ᾿τοῦ γίνεται πιότης, καὶ πιαίνω καὶ πιάζω. ΘΡῚΞ, παρὰ τὸ θρίζω, θέριξ καὶ θρίξ, καὶ κλίνεται τριχός· ὁ κανών· πᾶν ο᾿´νομα ε᾿´χων ε᾿πι` τῆς ευ᾿θείας τὸ σύμ-φωνον τοῦ μέλλοντος θέλει ε᾿´χειν καὶ ἐπὶ τῆς γενικῆς· καὶ ω᾿´φειλεν ει᾿῀ναι θριχός· α᾿λλ' ε᾿πειδὴ τὸ Ρ μετὰ τῶν δασέων δασύ ἐστι, καὶ μετὰ τῶν ψιλῶν ψιλὸν, διὰ τὴν ε᾿παλληλίαν τῶν τριῶν δασέων ε᾿τράπη τὸ Θ ει᾿ς Τ, καὶ ἐγένετο τριχός. ἘΚ ΒΑΣΆΝ· ο᾿´νομα τόπου· ε᾿´στιν ου᾿῀ν βῶ, τὸ βαίνω, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ Βασὰν ο᾿´νομα βάρβαρον, ο῾´θεν τοπικὸν μετῆλθεν. ἘΧΌΜΕΝΑ, ε᾿πι´ρρημα μεσότητος α᾿ντὶ τοῦ πλησιάζον. ΤΥΜΠΑΝΊΣΤΡΙΑ, παρὰ τὸ τύπτω, τύψω, τέτυμμαι, καὶ τροπῇ τέτυμπται, τετύμπανον καὶ τύμπανον, ω῾´σπερ α᾿πο` τοῦ τήκω γίνεται τήκανον καὶ τήγανον. ἩἩΓΕΜῺΝ παρὰ τὸ α᾿´γω· τὸ ΓΕ ψιλὸν διατί; Τὰ διὰ τοῦ ΕΜ ο᾿ξυ´τονα διὰ τοῦ Ε ψιλοῦ γράφεται, καὶ συστέλλουσι τὸ Ω ε᾿πι` τῆς γενικῆς, οι῾῀ον ἡγεμὼν, κηδεμὼν, α᾿κρεμὼν, Ζαβου-λὼν, ὁ πάνυ βουλευτικώτατος, παρὰ τὸ ζὰ καὶ τὸ βουλή. 155 ΤΑΥ͂ΡΟΣ παρὰ τὸ γαίω τὸ γαυριῶ, γαῦρος καὶ ταῦρος. ∆ΆΜΑΛΙΣ παρὰ τὸ δαμάζεσθαι α῾´λις καὶ ου῾´τως ἡμε-ρ ῦσθαι. ΠΡΕ ΒΕΙΣ, ἡ ευ᾿θ ῖα πρέσβυς, κ ὶ γ νεται παρὰ τὸ προβε-βηκέναι τῇ ἡλικίᾳ. ΑἼΓΥΠΤΟΣ, παρὰ τὸ αι᾿´θω τὸ καίω, ἡ διακεκαυμένη τῷ ἡλίῳ, η᾿` παρὰ τὸ πίονας αι᾿῀γας ε᾿´χειν· σημαίνει τρία, τὴν χώραν, ὡς τὸ Αι᾿´γυπτον δέ με θυμὸς α᾿νω´γει ναυτίλλεσθαι· τὸν ποταμὸν, ὡς τὸ στήσας δ' ε᾿ν Αι᾿γυ´πτῳ ποταμῷ νέας α᾿μφιελίσσας, καὶ γίνεται παρὰ τὸ τὴν αι᾿῀αν ποτίζειν· καὶ τὴν ἁμαρτίαν, καθὰ "ε᾿φυ´γομεν Αι᾿´γυπτον." ΑΙ᾿ΘΙΟΠΊΑ, ε᾿κ τοῦ Αι᾿θι´οψ, τοῦτο παρὰ τὸ αι᾿´θω. ἸΛῪΣ παρὰ τὸ ι῾´ζω τὸ κάθημαι, η᾿` παρὰ τὸ ει῾´λω, τὸ συσ ρέφω, γίνεται ι᾿λυ´ς. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΞΗʹ.]}1 ἘΒΡΑΓΧΊΑΣΕΝ, ε᾿κ τοῦ βρέχω γίνεται βρόχος, καὶ βρόχιον τὸ συνεχῶς βρεχόμενον, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ βράχος τὸ τῆς θαλάσσης, καὶ πλεονασμῷ τοῦ Γ γίνεται βραγχιάζω βραγχιάσω ε᾿βρα-γχίασα. ἈΠΕΤΊΝΝΥΟΝ, ε᾿κ τοῦ τίω, τὸ ἀποδίδωμι, γίνεται κατὰ πλεονασμὸν τοῦ Ν τίνω, καὶ κατὰ παραγωγὴν τιννύω ε᾿τι´ν-νυον καὶ ἀπετίννυον. ΞΈΝΟΣ, παρὰ τὸ ε᾿´ξω ει᾿῀ναι, η᾿` ε᾿´ξω ναίειν. ἘΜΠΑΓΩ͂ ἐκ τοῦ πήγω πήξω, ε᾿´παγον, ε᾿πα´γην, παγεὶς, πα-γέντος, καὶ τὸ ὑποτακτικὸν, ἐὰν παγῶ. ΒΥΘῸΣ, παρὰ τὸ δύω, τὸ ὑπεισέρχομαι, δυθὸς καὶ βυθός. ΠΙΈΤΩ, ῥῆμα, πίω, ο῾´περ ου᾿χ ευ῾´ρηται ε᾿ν χρήσει.Ὁ δεύτερος ἀόριστος ε᾿´πιον, καὶ τὸ προστακτικὸν, πίε, πιέτω. ΧΟΛῊ, παρὰ τὸ χέω χελὴ καὶ χολὴ, η᾿` παρὰ τὸ χέεσθαι ο῾´λως. ὌΞΟΣ, παρὰ τὸ ε᾿´χω τὸ κρατῶ· κρατεῖ γὰρ τῶν αι᾿σθήσεων 156 καὶ ὀξύνει.Ἔστι δὲ ο᾿´νομα τόπου καὶ ποταμοῦ, καὶ γράφεται διὰ τοῦ Ω μεγάλου. ΤΡΆΠΕΖΑ, παρὰ τὸ τέσσαρας πέζας ε᾿´χειν. ΣΚΆΝ∆ΑΛΟΝ παρὰ τὸ σκάζω τὸ χωλαίνω. ἜΠΑΥΛΙΣ ε᾿κ τῆς ε᾿πι` προθέσεως καὶ τοῦ αυ᾿λι´ζω τὸ ἀνα-παύομαι· τοῦτο ε᾿κ τοῦ αυ᾿λη´. ἘΡΗΜΩΜΈΝΗ, παρὰ τὸ ἐρημῶ, τοῦτο ε᾿κ τοῦ ε᾿´ρημος, τοῦτο παρὰ τὸ ε᾿´ραν μόνον ε᾿´χειν. ἜΣΤΩ, ε᾿κ τοῦ ε᾿´ω, τὸ ὑπάρχω, γίνεται κατὰ παραγωγὴν ει᾿μι`, καὶ τὸ προστακτικὸν ε᾿´θι, τὸ τρίτον ε᾿´τω, καὶ πλεο-νασμῷ τοῦ Σ ε᾿´στω, καὶ ω᾿´φειλε τραπῆναι τὸ Ε ει᾿ς Ι· λέγει γὰρ ὁ κανὼν, ο῾´τι τὸ Ε, ἡνίκα πλεονάσῃ σύμφωνον, τρέπεται ει᾿ς Ι· α᾿λλ' ι῾´να μὴ συνεμπέσῃ τὸ ι᾿´στω, τὸ σημαῖνον τὸ γινωσκέτω. ἌΛΓΟΣ, παρὰ τὸ ἀλέγω, τὸ φροντίζω, α᾿´λεγος καὶ α᾿´λγος. ΤΡΑΥ͂ΜΑ, παρὰ τὸ τρῶ, τὸ τιτρώσκω, τρῶμα καὶ τραῦμα.Ἐτυμολογεῖται δὲ παρὰ τὸ αι῾῀μα ῥέειν. ἈΡΈΣΕΙ παρὰ τὸ ἀρῶ, τὸ ἀρέσκω, ὁ