86. De sancta Ursula.

In 1. Vesperis.

Ad Magnificat.

A. Iesu, corona virginum,
Qui pascis inter lilia,
Saeptus choreis agminum
Canentium subtilia,
Virgineum tripudium
Nos tua cum familia

Da cernere post terminum
Cursus et haec flebilia.

Ad Matutinum.
Imitatorium.

In rege suae gloriae
Sion exsultent filiae,
Qui iubilum laetitiae
Caelo invexit hodie.

In 1. Nocturno.
Antiphonae.

1. Novum creans super terram
rex creator omnium
Statum quendam supernorum
repraesentat civium.
2. Quae nec nubent nec nubentur,
angelis sunt similes,
Soli Christo, sponso suo,
adhaerentes virgines.
3. Dum in carne praeter carnem
vivunt, carnis vitia
Trucidantes immortali
vitae dant praeludia.

Responsoria.
1. Notus Deus in Iudaea

Terrarum per ambitum,
Nomen eius est ab ea
Diffusum magnificum,
Stirpe ductum quod a rea
Reis est sanificum,
V. Nomen eius

effusum oleum,
Amoris est

puellis vinculum.
2. Unguentorum in odore
Oleo iucundiore

Uncti prae consortibus
Pari virgines fervore
Aciei currunt more
Undecim in milibus ;
V. Huius unctione tractae
nec marinos vertices
Obstupescunt, quos abhorrent
docti quique remiges.
3. Decem prudentes virgines,
Fide, forma formosae,
Ortu, virtute nobiles,
Amore viscerosae,
Sub Ursula sunt pariles
Electae quasi rosae;
V. Adiunctis plene singulis
Mille virginibus
Fit acies terribilis
Pudoris hostibus.

In 2. Nocturno.
Antiphonae.

1. Hoc in sexu fragili

Et per infirma mundi
Dominus in facili
Vult fortia confundi.

2. Patet hoc in Ursula
eius ac sodalibus,
Procul a Britannia
bellum adornantibus.

3. Nova bella Dominus
Disponens in puellis,
Ad conflictum eminus
Direxit in procellis.

Responsoria.
1. Quasi rosae transplantatae
Super rivos fluminis
Sponsae pausant delicatae

In amoeno litoris,
Mari, ventis agitatae
Locum ad certaminis ;
V. Ventum suis de thesauris
mox producens Dominus,
Per marinos fluctus Rheni
invehit gurgitibus.

2. Isto mundo derelicto

Carnis rident iacula,
Nescientes in delicto

Thorum, absque macula
Totae pulchrae, sponso Christo

Fide nubent patula ;
V. Vitiorum

calcato fomite
Angusti callis

currunt in tramite.
3. Mirabilis militia

Exercitus virginei,
Armata pudicitia

Carnis et cordis nivei,
Laetatur in saevitia

Percutientis mallei ;
V. Turbam in virgineam

rabies Hunnorum
Saevit in ovilia

lupi ut agnorum.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. Signorum hoc initium

Ostensum est virginibus,
Quod per diei spatium
Et noctis Rheni fluctibus
Invehuntur dulcibus.
2. Metropolim Germaniae,
Coloniam egregiam,
Futurae cives advenae
Cernentes figunt ancoram.
3. In portu quasi lilia,

Quae sunt in aquae transitu,
Undeua salva milia

Quiescunt absque strepitu.

Responsoria.

1. Caede peracta virginum
Lictorum exterminium
Mox virtus ultrix scelerum

Persequitur divina,
Nam trucidatis similes
Se persequentes acies
In armis albis agiles

Gens cernit belluina ;
V. Nutu Dei

fugatis hostibus
Pax redditur

concussis civibus.
2. Felix tellus,

felici sanguine
Quae roseo

madens ut flumine
Virgineo

dotatur agmine ;
V. Extunc humus ossium

Custos beatorum,
Non admisit reliquum

Corpus defunctorum.
3. Haec est dies,

quam fecit Dominus,
Dies festus

caelorum civibus,
In qua nova

lux orta tristibus,

Pax terrenis,

laus sit caelestibus.
V. Puellari de triumpho

laudem canunt angeli,
Civitati pace data

gaudent cives singuli.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Regnans regnat Dominus,
Mundo factus comminus

Carnis per materiam
Quam traxit de virgine,
Virginum in agmine

Ludens multifariam.
2. Omnis terra iubilet,
Iubilando celebret

Festum virginale,
In quo canit curia
Virginum de gloria

Melos triumphale.

3. Ante lucem Dominum
Lucis coetus virginum

Exspectans cum lumine,
Ad agni convivium,
Dum est patens ostium,

Intrat laeto carmine.
4. Benedicant omnia
Sua Deum opera,

Bonus quia Dominus,
Angelorum ordines
Caelum, tellus, homines

Et quod his inferius.
5. Bonum canamus canticum,
Laudantes caeli dominum,

Qui facit mirabilia,
Iuvencularum virginum
In tympano canentium

Laus eius in ecclesia.

Ad Benedictus.

A. Assint caeli philomenae,
Ut concordis cantilenae
Resonemus vocibus

Laudis turmae tam serenae,
Sion arce quam amoenae
Collocavit Dominus.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.
A. O victrices, amatrices
Serenorum cordium,

Quarum cinis sic affinis
Terrae sacrat gremium,

Quod exosi venenosi
Non paret vestigium,

Nos ad polum vitae solum
Transferte per meritum.