89. De sancta Ursula.

In 1. Vesperis.
Super Psalmos.

A. Agmina caelica dant

iubilamina cunctipotenti,
Virginibus sacris

qui praestat gaudia caeli.
R. Ursula perpendens

pro Christo dilaniari
Omnes concives

dat grates omnipotenti,
V. Sanguine sacrato

stagnabant undique campi.

Ad Magnificat.

A. O quam felices,

proprio qui sanguine tincti
Virginibus sacris
meruerunt adnumerari.

Ad Matutinum.
Invitatorium.

Iubilemus salvatori Deo,
In quo vivunt beatae
Virgines et martyres.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Purpureos flores

caelesti rore madentes
Decreto Domini

famosa Britannia misit.

2. In cunis positae

baptismi fonte renatae
Et fidei verae

sunt legibus initiatae.

3. Has deitatis amor

sibi foederat ordine miro,
Dum retrahit mundo
festinat reddere caelo.
i. Tandem decursis

pariter puerilibus annis,
Ut Christo placeant,
tota virtute laborant.
5. Illam militiam

tunc Ursula sancta regebat,
Milibus undenis

constantem sorte beata.

6. Filia regis erat,

Britonum qui sceptra tenebat,
Dives opum, felix
qui tali prole vivebat.

Responsoria.

1. Milibus undenis

pro Christi nomine passis
Virginibus sacris

solvamus munia laudis,
V. Occulit sponsus

reddens sponsalia laetus.
2. Virginibus sacris

fit vos praenuntia mortis,
Signatur tellus,

gladius tortorque cruentus,
V. Pectora virginea

non frangunt talia dicta.
3. Clara Deo suboles,

communi laude ferenda,
In teneris membris
Domino servire studebat,

V. Haec generatio, florida natio

recta requirens.
4. Ecce, Britannia, mittit ad
aethera
xenia clara,
Florida germina, labe carentia
sorte beata,
V. Civibus angelicis

sollemniter associata.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Agmiua virginea,

sacro spiramine plena,
Terrea despiciunt

pro Christo cuncta relin-
quunt.
2. Accensis animis

pugnant cum principe mundi,
Quo iam devicto

currunt ad praemia regni.
3. Christi sponsae simul iunctae
Bomam statim expetunt,
Hinc regressae Christo duce
Coloniam repetunt.
4. Ipsam urbem dux Hunnorum
obsidebat graviter
Ferro, flamma, fame cuncta
populans hostiliter.
5. Sicut oves lupi graves

non parcentes strangulant,
Sic, sic Hunni sponsas Christi
occidentes iugulant.

6. Agrippinenses

simul omnes exsilientes
Coipora sacra legunt

et terrae concito condunt.

Responsoria.

1. Clara Colonia dulcia pignora
laeta meretur,
Sanguine sanctarum

roseo super astra locatur,
V. Illas qui sequitur,

qui corde pio deprecatur.

2. Virgineos flores,

varios quae fertis honores,
Vincere quae nostis,

sed vinci non valuistis,
Reddite placatum

nobis, quem semper amastis,
V. Iam vox nostra sonat

nova cantica laude sonora.
3. Ducitur ante ducem

flos Ursula virginitatis,
Eius coniagium

dux expetit, respuit illum ;
V. Regna, potestates,

claros spondebat honores.
4. A virgine se contemni

dux infrendens barbarus,
Dat decretum, quo regina
plectatur celerius,
V. Et sagitta mox percussa
caelum subit Ursula.

In 3. Nocturno.
Ad Cantica.

A. Hortus sponsarum

divinum spirat odorem
Et cor virgineum

caelestem semper amorem.

Responsoria.

1. Virginitatis honor,

decus ecclesiae patriaeque
Libertas capitur,
truncatur, dilaniatur
V. Hunnorum gladiis

grex floridus atque fidelis.
2. Virginei coetus,

centeno fenore fractum
Dum referunt, fuso
sanguine celsa petunt,
V. Ecce, puellarum

sacra corpora dum laceran-
tur.

3. Inter naves sacra virgo

Cordula delituit,
Sed in luce subsequente

morte vitam repperit,
V. Sanguine mox proprio

pro Christi nomine fuso.
4. Virgineas mentes

praevenit spiritus almus,
Has sibi mundavit,

mundando sanctificavit ;
V. Victrices mundi

felici dote laetantur.

In Laudibus.
Ad Benedictus.

A. Sacra dies nobis

illuxit virtute celebris,
Qua sponsae Christi

devicto principe mundi
Sanguine perfusae

paradisum promeruerunt.

Ad Sextam.

A. Virgineae mentes

perflarunt indole multas,
Iungantur superis
voto vitaque beatae.

Ad Nonam.

A. Ferro caesae caenum ponunt,
Recto gradu caelos petunt
Christum Deum iam visurae
Et cum ipso permansurae.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Virginibus caesis

et passim dilaniatis
Gens fugit infida
superum pugnante caterva.