ΊΣΙΝ, ἡ ευ᾿θεῖα ὁ ε᾿´λεος γίνεται παρὰ τὸ ε῾´λω τὸ λαμβάνω, ε᾿´λος ε

ν τ μεγάλου

1 ἜΛΕΟΝ ΚΑῚ ΚΡ ᾿´λεος, πέφυκε δὲ τὸ Ε πλεονάζειν ε᾿ν τοῖς ο᾿νο´μασιν, οι῾῀ον στερρὸς, στερεός·

ἱρὸς, ἱερός. ΠΑΡΑΒΆΣΕΙΣ· ἡ παράβασις γίνεται παρὰ τὸ βίβημι, βήσω, βάσις καὶ παράβασις. ἘΚΟΛΛΉΘΗ, παρὰ τὸ κολῶ, δευτέρας συζυγίας τῶν περι-σπωμένων, τοῦτο παρὰ τὸ κόλλα, τοῦτο παρὰ τὸ κεκομ-μένην ου᾿῀σαν ει᾿ς ου᾿λο´τητα μετελθεῖν. ΣΚΑΜΒῊ, ἡ διεστραμμένη, παρὰ τὸ σκαιῶς βαίνειν, η᾿` παρὰ τὸ σκάπτω, τὸ κατορύσσω, κατὰ τοῦ πλησίον. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΑʹ.]}1 ΚΑΠΝῸΣ, παρὰ τὸ κάπος, ο῾` σημαίνει τὸ πνεῦμα, τοῦτο παρὰ τὸ κάπω, τὸ ἐκπνέω. ΦΡΎΓΙΟΝ, παρὰ τὸ Φρὺξ Φρυγὸς Φρύγιον. ΠΕΛΕΚᾺΝ, ἡ ευ᾿θεῖα πελεκάν· ε᾿τυμολογεῖται παρὰ τὸ πλέειν καὶ ὠκύς. ΝΥΚΤΙΚΌΡΑΞ, παρὰ τὸ νυκτὶ καὶ κόραξ, τοῦτο παρὰ τὸ ΚΟΡ, ο῾` σημαίνει τὸ μέλαν, η᾿` τὸ κορὸν, η᾿` παρὰ τὸ κάραν μεγάλην ε᾿´χειν. ΟΙ᾿ΚΟ´ΠΕ∆ΟΝ παρὰ τὸ οι᾿῀κος καὶ τὸ πέδον, τοῦτο παρὰ τὸ ε῾´ζω τὸ καθέζομαι, ε᾿´δον καὶ πέδον. ∆ΏΜΑΤΟΣ, παρὰ τὸ δομῶ δομήσω δόμημα, ε᾿κβολῇ τοῦ Μ δόημα, καὶ δῶμα, τροπῇ τοῦ μακροῦ ει᾿ς μακρόν. ΣΠΟ∆ῸΣ, παρὰ τὸ ποὺς, ποδὸς, πλεονασμῷ τοῦ Σ σποδὸς, τὸ ἐν ποσὶ κείμενον, η᾿` παρὰ τὸ σπένδω, τὸ θύω, παρὰ γὰρ τῷ πυρὶ ε᾿´θυον οἱἝλληνες. ΚΑΤΈΡΡΑΞΑΣ, πρῶτος ἀόριστος, τὸ θέμα, καταράσσω. ἘΝἩΜΊΣΕΙ, ε᾿ν πρόθεσις, ἡμίσει, ο᾿´νομα πτώσεως δοτικῆς· ἡ ευ᾿θεῖα τὸ η῾´μισυ, τοῦ ἡμίσεος, τῷ ἡμίσει, τοῦτο παρὰ τὸ η῾´μισυς, τοῦτο παρὰ τὸ α῾´μα καὶ τὸ ι᾿´σος, α᾿μαίσυς καὶ η῾´μισυς. ΚΑΤΑΡΧᾺΣ, α᾿ρχὴ σημαίνει τέσσαρα· τὴν περὶ ἀνάρχου 172 α᾿ρχήν· καὶ τὴν χρονικὴν α᾿ρχήν· τὴν ε᾿πι` τοῖς πράγμασιν ἡμῶν ε᾿πιβαλομένην, καὶ τὴν βασιλείαν ταύτην, καὶ τὴν ει᾿ς τοὺς α᾿ρχομένους καθόλου ε᾿πιστασίαν. ἹΜΆΤΙΟΝ, παρὰ τὸ ε῾´ω, τὸ ἐνδύομαι, ὁ παθητικὸς παρα-κείμενος ει῾῀μαι, ε῾´μα, ὡς θέμα, καὶ τροπῇ τοῦ Ε ει᾿ς Ι μακρὸν, ι῾´μας ι῾´ματος· ω῾´σπερ γὰρ τρέπεται τὸ Ι ει᾿ς Ε, α᾿να´γκη τρέ-πεσθαι καὶ τὸ Ε ει᾿ς Ι, ι῾´μα ι῾´ματος, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ ἱμάτιον. ἙΛΊΞΕΙΣ, παρὰ τὸ ἑλίσσω, τὸ συστρέφω. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΒʹ.]}1 ΜΗΝΙΕΙ͂, παρὰ τὸ μηνίω, μηνίσω, μηνιῶ. ἈΝΑΤΟΛΉ·Ἀνατολὴ ἐπιτολῆς διαφέρει· καὶ ἀνατολὴ λέγεται ἡ τοῦ ἡλίου λάμψις, ε᾿πιτολὴ δὲ ἡ τοῦ α᾿´στρου. ἌΝΘΟΣ, παρὰ τὸ α᾿´νω θεῖν. ἈΓΡῸΣ, παρὰ τὸ ἀρῶ ἀρόσω, τὸ ἀροτριῶ, α᾿ρο`ς καὶ ἀγρός. ἘΞΑΝΘΉΣΕΙ, ε᾿κ τοῦ ἀνθῶ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΟῚ, ἡ ευ᾿θεῖα λειτουργὸς, παρὰ τὸ λήι¨τον, ο῾` σημαίνει τὸ δημόσιον, καὶ τὸ ε᾿´ργον, γίνεται ληι¨το´εργος, καὶ τροπῇ τοῦ Η ει᾿ς Ε λειτουργός. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΓʹ.]}1 ∆ΈΡΡΙΝ ἡ ευ᾿θεῖα ἡ δέρρις. Σημαίνει δὲ τὴν δορὰν τοῦ κτήνους, καὶ γίνεται παρὰ τὸ δέρω τὸ ἐκδέρω. ΣΤΕΓΆΖΩ, παρὰ τὸ στέγη, τοῦτο παρὰ τὸ στέγω, τὸ ὑπομένω. ΤΙΘΕῚΣ ΝΈΦΕΙ.Ὁ τιθεὶς ε᾿ν τῷ νέφει· ου῾´τωςἩρω- διανός. ΦΆΡΑΓΞΙ, παρὰ τὸ φάραγξ, τοῦτο παρὰ τὸ ῥήσσω τὸ ῥηγνύω, ὁ δεύτερος ἀόριστος ε᾿´ρραγον, καὶ ἐξ αυ᾿τοῦ φάραγξ· ε᾿τυμολογεῖται παρὰ τὸ φαίνεσθαι ε᾿ν αυ᾿τῇ ῥῆγμα. ὌΝΑΓΡΟΙ, ἡ ευ᾿θεῖα ο᾿´ναγρος γίνεται παρὰ τὸ ο᾿´νος καὶ τὸ ἀγρός· τὸ δὲ ο᾿´νος παρὰ τὸ ὀνῶ τὸ ὀφελῶ. Σημαίνει δύο, τὸ ζῶον. ὡς δ' ο῾´τ' ο᾿´νος παρ' α᾿´ρουραν ἰὼν, 173 καὶ τὴν τιμὴν τοῦ ἀγοραζομένου, ὡς το ∴[Il. .♣ψ 746.] υἱὸς δὲ Πριάμοιο Λυκάονος ω᾿῀ ον ε᾿´δωκε· καὶ γράφεται διὰ οῦ Ω . ἘΡΩ∆ΙῸΣ, παρὰ τὸ ε῾´λος, ἑλωδιὸς καὶ ἐρωδιός. Φιλεῖ γὰρ τοῖς ἑλώδεσι τόποις (διατρίβειν). ΛΑΓΩΟΙ͂Σ, ἡ ευ᾿θεῖα ὁ λαγωός· καὶ λαγὼς ε᾿τυμολογεῖται παρὰ τὸ Α ε᾿πιτακτικὸν μόριον, καὶ τὸ ω᾿`ς ω᾿το´ς· ὁ μεγάλα ω᾿῀τα ε᾿´χων. ΜΆΝ∆ΡΑ, παρὰ τὸ α᾿´ντρον, α᾿´ντρα καὶ μάνδρα· τὸ δὲ α᾿´ντρον ε᾿κ τῆς α᾿να` προθέσεως καὶ τοῦ τορῶ τρυπῶ. ΕΥ᾿ΡΥ´ΧΩΡΟΣ, παρὰ τὸ ευ᾿ρυ` καὶ τὸ χῶρος. ΤΡΈΜΕΙΝ, παρὰ τὸ τρῶ τὸ φοβοῦμαι, η᾿` παρὰ τὸ τρῶ τὸ καταπονῶ. Ἡ∆ΥΝΘΕΊΗ, ε᾿κ τοῦ ἡδύνω, ἡδυνῶ. ἬΤΩἩ ∆ΌΞΑ ε᾿κ τοῦ ει᾿μι` τὸ ὑπάρχω, ὁ παρατατικὸς η᾿῀ν, ἡ μετοχὴ ει᾿`ς, ε᾿´ντος, καὶ τὸ προστακτικὸν, ε᾿´τω, ὡς τι-θέτω, καὶ τροπῇ τοῦ Ε ει᾿ς Η, γίνεται η᾿´τω, ου᾿κ ἐτράπη δὲ ει᾿ς Ι, ι῾´να μὴ συνεμπέσῃ τὸ ι᾿´τω, τὸ σημαῖνον, α᾿´πιθι, α᾿πι´τω. {1[ΨΑΛΜῸΣ Ρ∆ʹ.]}1 ΚΡΑΤΑΙΏΘΗΤΕ, παρὰ τὸ κραταιῶ, τοῦτο παρὰ τὸ κρα-ταιὸς, τοῦτο παρὰ τὸ κράτος, τοῦτο παρὰ τὸ κραίνω, τὸ τελειῶ. Οἱ γὰρ κραταιοὶ κυρίως τοῖς ἑαυτῶν πράγμασι τὰ τέλη τιθέασιν. ὈΛΙΓΟΣΤΟῪΣ, ε᾿κ τοῦ