,

1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΚʹ.]} κτικόν. ∆Ί∆ΩΜΙ, ὁ μέλλων δώσω, ὁ δεύ-τερος ἀόριστος

ε᾿´δων,

ΡΙΗʹ.]}1 ἌΜΩΜΟΙ, ὁ α᾿´μωμος, τοῦτο παρὰ τὸ μῶ τὸ ζητῶ. ὌΦΕΛΟΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΘΕΊΗΣΑΝ ε᾿πι´ρρημα, α᾿ντὶ τοῦ ει᾿´θε, καὶ γράφεται μετὰ τοῦ Ο μικροῦ. Ἔ∆ΑΦΟΣ, παρὰ τὸ ε῾´ζω τὸ καθέζομαι. ΣΥΝΈΤΙΣΟΝ ε᾿κ τοῦ συνετίζω. ἈΠῸἈΚΗ∆ΊΑΣ, παρὰ τὸ κήδω τὸ φροντίζω· α᾿κηδία, ἡ μηδενὸς ἡμῶν ποιοῦσα φροντίζειν, η᾿` παρὰ τὸ ἀηδὴς, α᾿ηδία καὶ ἀκηδία, ἡ ἀηδῶς διακεῖσθαι καταναγκάζουσα. ἩΡΕΤΙΣΆΜΗΝ, παρὰ τὸ αἱρετίζω, τοῦτο παρὰ τὸ αἱρετὸς, ο῾´ ε᾿στι θνητός (θηητός)· τοῦτο παρὰ τὸ αἱρῶ τὸ προθυμοῦμαι. ΠΛΕΟΝΕΞΊΑ, ε᾿κ τοῦ πλέον καὶ τοῦ ε᾿´χω, ε῾´ξω. ΜΕΡῚΣ, παρὰ τὸ μείρω τὸ μερίζω, η᾿` παρὰ τὸ μέλος, μελίζω καὶ μερίζω. ΓΆΛΑ, παρὰ τὸ τὰ γυῖα καὶ α῾´λλεσθαι, τὸ ἐκ τῶν γυίων ἁλλόμενον. ΣΚΆΝ∆ΑΛΟΝ, παρὰ τὸ σκάζω, τὸ χωλαίνω. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙΘʹ.]}1 ἨΚΟΝΗΜΈΝΟΝ, παρὰ τὸ ἀκουῶ· ε᾿´στι δευτέρας συζυγίας τῶν περισπωμένων, τοῦτο παρὰ τὸ ἀκόνη· ε᾿´στι δὲ λίθος δι' ου῾῀ ο᾿ξυ´νεται ὁ σίδηρος, τοῦτο παρὰ τὸ κονῶ, τὸ φθείρω, καὶ λεπτύνω, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ κόνις, καὶ μετὰ τοῦ ἐπιτατικοῦ Α ἡ λεπτύνουσα τὸν σίδηρον· η᾿` παρὰ τὸ ἀκὴν, ο῾` σημαίνει τὴν ο᾿´ξυσιν [ο᾿ξυ´τητα].

{ 1 ΜῊ ∆Ω͂Σ, ὑποτα ἡ μετοχὴ δοὺς, δόντος, καὶ τὸ ὑπο-τακτικὸν, ἐὰν δῶ, ἐὰν δῶς· ᾖρα, αι᾿´ρω,

α᾿ρω῀, ᾖρα. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΚΒʹ.]}1 ΠΑΙ∆ΊΣΚΗΣ, δούλης, παρὰ τὸ παῖς, παιδὸς, τοῦτο παρὰ τὸ πάι¨ς. 180 ἘΠΛΉΣΘΗΜΕΝ τὸ πρῶτον πρόσωπον, ε᾿πλήσθην. ∆ια-φέρει τὸ ἐπλείστησε τοῦ ἐπλειστηρίασε· τὸ μὲν γὰρ ε᾿πλεί-σθην, τὸ δὲ πλειστηριῶ ἀπὸ τοῦ πλειστήριος· τοῦτο παρὰ τὸ πλεῖστος. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΚΓʹ.]}1 ΚΑΤΕΠΌΝΤΙΣΕΝ, ε᾿κ τοῦ ποντίζω, τοῦτο παρὰ τὸ πόντος, τοῦτο παρὰ τὸ πῶμι, πώσω, πέπωκα, πέπομαι, πέποσαι, πέποται· η᾿` παρὰ τὸ πίνω, ὁ πίνων τοὺς κινδυνεύοντας· η᾿` παρὰ τὸ πνέω, πνότος, καὶ μεταθέσει πόντος, ὁ καταπνεό-μενος ὑπὸ τῶν α᾿νε´μων. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΚ∆ʹ.]}1 ἈΦΉΣΕΙ, α᾿φι´ημι, ὁ μέλλων, α᾿φη´σω. ΣΤΡΑΓΓΑΛΙᾺΣ παρὰ τὸ στραγγαλιὰ, τοῦτο ε᾿κ τοῦ στρᾶξ, στραγγός· η᾿` ε᾿κ τοῦ στραγγαλίζω, στραγγαλίσω, στραγ-γαλία. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΚΕʹ.]}1 ἭΞΟΥΣΙΝ, ε᾿κ τοῦ η῾´κω, η῾´ξω. ∆ΡΆΓΜΑΤΑ, παρὰ τὸ δράσσω, δράξω, δέδραχα, δέδραγμαι, δράγματα. ΣΤΌΜΑ, παρὰ τὸ τέμω, τεμῶ, η᾿` παρὰ τὸ τὰ σιτία τέμνειν. Τὸ ΣΤΟ μικρόν· πᾶσα λέξις α᾿πο` τῆς ΣΤΟ συλλαβῆς α᾿ρχο-μένη διὰ τοῦ Ο μικροῦ γράφεται, πλὴν τοῦ στωμύλος, στω-μυλία, Στωι¨κο´ς. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΚϛʹ.]}1 ἘΑ`Ν ΜῊ ΚΎΡΙΟΣ ΟΙ᾿ΚΟ∆ΟΜΉΣΗΙ· τέσσαρα μέρη λόγου ει᾿σι´ν· ἐὰν, σύνδεσμος, κύριος, ο᾿´νομα, μὴ, ε᾿πι´ρρημα· οι᾿κοδο-μήσῃ, ῥῆμα ὑποτακτικόν· τὸ θέμα, οι᾿κοδομῶ, παρὰ τὸ οι᾿῀κος καὶ τὸ δόμος. ἘΓΕΊΡΕΣΘΕ, μετὰ τὸ καθῆσθαι, παρὰ τὸ ἐγείρω. Τὰ διὰ τοῦ ει᾿´ρω ῥήματα διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου γράφεται, οι῾῀ον ε᾿γείρω, α᾿ει´ρω τὸ κουφίζω, πλὴν τοῦ τηρῶ καὶ γηρῶ. Καθῆσθαι ῥῆμα, ε᾿´γκλισις α᾿παρέμφατος· ε῾´ημι, τὸ καθέ- ζομαι, ὁ μέλλων η῾´σω, ὁ παρακείμενος η῾῀κα, η῾῀σμαι, η῾῀σαι, η῾῀σται, καὶ τὸ ἀπαρέμφατον η῾῀σθαι, καὶ μετὰ τῆς κατὰ προ 181 θέσεως καθῆσθαι, προπερισπᾶται. Πᾶν ει᾿ς ΘΑΙ λῆγον α᾿παρέμφατον ὁμοτονεῖν καὶ ὁμοχρονεῖν θέλει τῷ ἰδίῳ ὁριστικῷ. ΜΙΣΘῸΣ, παρὰ τὸ πείθω, πείσω, πιστὸς, καὶ μισθός· ὁ γὰρ μισθὸς πείθει τὸν ποθοῦντα λαβεῖν ο῾` ποθεῖ. ΓΑΣΤΡῸΣ, ἡ ευ᾿θεῖα, γαστήρ· ἡ δοτικὴ, γαστέρι καὶ γαστρὶ, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ γαστρίμαργος καὶ γάστρις. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΚΖʹ.]}1 ΦΆΓΕΣΑΙ, τὸ παθητικὸν πρῶτον πρόσωπον φάγομαι, καὶ ω᾿´φειλε διὰ τοῦ Ω μεγάλου, α᾿λλὰ σεσημείωται τὸ φάγομαι, πίομαι, ε᾿´δομαι· φάγεσαι, καὶ φάγη, φαγῇ, τούτοις χρῆται τοῖς τρισὶ δευτέροις προσώποις. ἘΝ ΤΟΙ͂Σ ΚΛΊΤΕΣΙ, ἡ ευ᾿θεῖα τὸ κλίτος· σημαίνει δὲ πλῆ-θος, καὶ μέρος, καὶ τὴν γωνίαν, παρὰ τὸ κλίνειν καὶ κάμπτειν η᾿` νεύειν. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΚΗʹ.]}1 ΠΛΕΟΝΆΚΙΣ, ε᾿κ τοῦ πλεονάζω, πλεονάσω, πλεονασμός. Τὸ ΚΙΣ, Ι. Τὰ ει᾿ς ΚΙΣ ε᾿πιρρήματα διὰ τοῦ Ι γράφεται, οι῾῀ον ἑξάκις, ἑπτάκις, πλεονάκις. ΝΕΌΤΗΣ, παρὰ τὸ νέος, τοῦτο παρὰ τὸ νέω τὸ πορεύομαι. ὈΠΊΣΩ, ε᾿κ τῆς ε᾿πι` προθέσεως, ε᾿πι´τω, καὶ