107 {1ΨΑΛΜῸΣ ΠΈΜΠΤΟΣ.} 1 Πόθεν γίνεται; Παρὰ τὸ πέμπω· πέμπει γὰρ ἡμᾶς πρὸς τὸν δέκατον α᾿ριθμόν.
1ΨΑΛΜῸΣἙΝ∆ΈΚΑΤΟΣ.} τερον ε῾´ν· καὶ μετὰ τοῦ δέκα α᾿ριθμοῦ ἑνδέκατος.
1ΨΑΛΜῸΣ ΙΖʹ.} ρὰ τὸ στερέω· τοῦτο παρὰ τὸ ι῾´στημι, στήσω, ἀόριστος
1ΨΑΛΜῸΣ ΙΗʹ.} μέγα, διατί;Ἐπειδὴ πᾶσα λέξιςἙλ-ληνικὴ ἁπλῆ ὀξύτονος
ευ᾿δο´κησας, κύριε, τὴν γῆν σου. ΛΥΤΡΩΤῊΣ, ε᾿κ τοῦ λυτρῶ, τοῦτο ε᾿κ τοῦ λύτρον, τοῦτο παρὰ τὸ λύω.
{1[ΨΑΛΜῸΣ ΚΘʹ.]} 1 ἙΣΠΈΡΑ, παρὰ τὸ ε᾿´σω φέρειν, ε᾿σωφέρα τις ου᾿῀σα, καὶ ἐν συγκοπῇ ἑσπέρα,
δεύτερον. Τὸ πρῶτον τῶν πλη θυντικῶν ει᾿παίημεν τὸ τρίτον ει᾿παίησαν, καὶ ἐν συγκοπῇ ει᾿´παισαν.
1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]}1 ω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ
ΑΛΜῸΣ ΡΜʹ.]} (ΘΥΜΊΑΜΑ) τοῦτο ε᾿κ τοῦ θῦμα, διὰ γὰρ τῶν θυμάτων καιομένων
̀Σ ΡΝʹ.]} ∆ΥΝΑΣΤΕΊΑΙΣ, ἡ ευ᾿θεῖα, δυναστεία, παρὰ τὸ δυναστεύω, τοῦτο παρὰ τὸ
ΊΣΙΝ, ἡ ευ᾿θεῖα ὁ ε᾿´λεος γίνεται παρὰ τὸ ε῾´λω τὸ λαμβάνω, ε᾿´λος ε
1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΙʹ.]} ᾿´χω τὸ κρατῶ, πλεονασμῷ τοῦ Σ. Τὸ γὰρ Ε ἡνίκα πλεονάσῃ
1 ΕΤΕΩΡΊΣΘΗΣΑΝ, ε᾿κ τοῦ μετεωρίζω. Τί μὴ ἐταπεινο-φρόνουν ὡς τὸ
1 ΕΤΕΩΡΊΣΘΗΣΑΝ, ε᾿κ τοῦ μετεωρίζω. Τί μὴ ἐταπεινο-φρόνουν ὡς τὸ
ἀπογεγ ν μητέρα αυ᾿τω῀ν, α᾿λλὰ υ῾´ψωσα τὴν φωνήν μου ὡς α᾿νταπο
ὀπίσω, η᾿` παρὰ τὸ ο᾿´πις, ἡ ἐπιστροφὴ, καὶ τοῦ σεύω τὸ ὁρμῶ. ἘΚΣΠΑΣΘΗ͂ΝΑΙ, ε᾿κ τῆς ε᾿κ προθέσεως καὶ τοῦ σπῶ. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΚΘʹ.]}1 ἘΚ ΒΑΘΈΩΣ, ἡ ευ᾿θεῖα τὸ βάθος, παρὰ τὸ βίᾳ θύειν, η᾿` παρὰ τὸ θύω τὸ ὁρμῶ, θύσω, α᾿ποβολῇ τοῦ Ω θὺς, καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ Α α᾿θυ`ς, ε᾿ν ᾧ τις τρέχειν ου᾿ δύναται, καὶ πλεονασμῷ τοῦ Β βαθύς. ΜΈΧΡΙ, ε᾿πι´ρρημα καιροῦ παραστατικόν. Τὸ ΧΡΙ Ι· τὰ ει᾿ς ΧΡΙ ε᾿πιρρήματα διὰ τοῦ Ι γράφεται, πλὴν τοῦ χρὴ, ο῾´περ καὶ ῥῆμα λέγεται παρὰ πολλῶν, καὶ ἀπόχρη. 182
{1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΛʹ.]} Μ αλακτισμένον νῦν τὴ δόσεις· ου῾´τω συν-τακτέον. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΛΑʹ.]}1 ΒΛΕΦΆΡΟΙΣ· τὸ βλέφαρον
παρὰ τὸ βλέμματος φάρος ει᾿῀ναι, ο῾´τι ε᾿παιρομένων αυ᾿τω῀ν βλέπομεν· η᾿` τοῦ βλέπους φάρος. ΚΡΌΤΑΦΟΣ· καλεῖται δὲ ου῾´τως (ο῾´τι) ὁ κρουόμενος ει᾿ς αυ᾿-τοὺς (αυ᾿το`ν) τάφον ε᾿´χει καὶ ἐκπληγος γίνεται, ὡς τὸ τάφος ε῾´λε πάνταςἈχαιούς· η᾿` παρὰ τὸ κηρύττειν τὸν τάφον. ΤῊΝ ΘΉΡΑΝ, τὴν κυνηγετικὴν ε᾿πιστήμην, παρὰ τὸ θὴρ, θηρός· τοῦτο παρὰ τὸ θηρῶ, α᾿ποβολῇ τοῦ Ω θήρ. ΧΟΡΤΆΖΩ, ε᾿κ τοῦ κόρος, η᾿` παρὰ τὸ χόρτος. Τοῦτο παρὰ τὸ κείρω τὸ κόπτω, καὶ ἀπολαμβάνω. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΛΒʹ.]}1 Ἰ∆ΟῪ, ε᾿πι´ρρημα δεικτικόν. ΚΆΛΛΟΣ, παρὰ τὸ κάζω, τὸ κοσμῶ, η᾿` παρὰ τὸ λῶ τὸ θέλω, η᾿` παρὰ τὸ κηλῶ, τὸ θέλγω, καὶ ἀπατῶ· διὰ γὰρ τῶν καλῶν κατακηλούμεθα, καὶ θελγόμεθα, καὶ ἀπατώμεθα. ΤΕΡΠΝῸΣ, παρὰ τὸ τέρπω τερπινὸς καὶ τερπνός· τοῦτο παρὰ τὸ θεραπεύω. ΜΥ͂ΡΟΝ α᾿πο` τῆς μοίρας (Μύρρας) ου῾´τως ω᾿νομασμένης γυναικὸς, ἡ ἀπεδενδρώθη· η᾿` μῦρον α᾿πο` τοῦ ἐκπιέζεσθαι τὰ ἀρώματα καὶ ἀποστάζειν. ΠΏΓΩΝ, παρὰ τὸ ε᾿´πω, τὸ λέγω, καὶ τὸ α᾿´γω, ὁ ἐν τῷ λέγειν α᾿γο´μενος. ∆ιαφέρει δὲ πώγων καὶ μύσταξ, ὑπήνη, γένειον, καὶ ι᾿´ουλος. Καὶ μύσταξ μὲν λέγεται ἡ ἀπὸ τῆς ῥινὸς τρίχωσις, α᾿πο` τοῦ (τὸ) τῶν μυκτηρίων ὑγρῶν (ὑγρὸν) ε᾿π' αυ᾿τη`ν στάζειν· ὑπήνη δὲ ἀπὸ τοῦ ὑπεῖναι τὸ γένειον καὶ ὑποκεῖσθαι· γένειον δὲ ἡ ἐκ τῆς σιαγόνος ε᾿κφαινομένη τρί 183 χωσις· ι᾿´ουλος δὲ ἡ πρώτη τῶν γενειῶν ε᾿´κφυσις καὶ ἐξάνθησις, πυκνοτάτη ου᾿῀σα καὶ θερμοτάτη τῆς φύσεως. ὮΑ, τὸ μέχρι τῶν ποδῶν διῆκον, η᾿´τοι τὸ ποδιαῖον καὶ κατώτερον μέρος, παρὰ τὸ οι᾿῀ς, ο῾´περ α᾿πο` τοῦ οι᾿´κω, τὸ κομίζω· α᾿πο` γὰρ τοῦ οι᾿῀ς οι᾿´ειον, τὸ κτητικὸν, τὸ θηλυκὸν οι᾿ει´α, καὶ κατὰ συγκοπὴν καὶ αυ᾿´ξησιν τοῦ Ο ει᾿ς Ω ω᾿῀α· τὸ δὲ οι᾿῀ς παρὰ τὸ οι᾿´ω τὸ κομίζω. ∆ΡΌΣΟΣ, παρὰ τὸ ῥέω, ῥόσος καὶ δρόσος· η᾿` παρὰ τὸ Ζεὺς, ∆ιὸς, καὶ τὸ δεύω τὸ ὁρμῶ καὶ βρέχω, δίοσος καὶ δρό-ασος, η᾿` παρὰ τὸ δρῶ τὸ πράττω, ἡ σώους δρόωσα τοὺς καρπούς. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΛΓʹ.]}1 ΑΥ᾿ΛΗ`, παρὰ τὸ αυ᾿´ω, τὸ λάμπω καὶ τὸ λεῖον, καὶ ἀπὸ τοῦ λεία ου᾿῀σα λάμπειν. ΕΥ᾿ΛΟΓΉΣΑΙ, ε᾿γκλίσεως ευ᾿κτικῆς· ει᾿ γὰρ η᾿῀ν α᾿παρέμφατον, προεπερισπᾶτο. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΛ∆ʹ.]}1 ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣΜῸΣ, ε᾿κ τοῦ περιουσιάζω, τοῦτο ε᾿κ τῆς περὶ προθέσεως καὶ τοῦ ου᾿σι´α· τοῦτο παρὰ τὸ ι᾿῀σος, ι᾿σι´α, τοῦ Ι συνήθως τραπέντος ει᾿ς Υ, καὶ πλεονασμῷ τοῦ Ο. ΝΕΦΈΛΗ, παρὰ τὸ νείφω τὸ βρέχω. ἜΣΧΑΤΟΣ, παρὰ τὸ τὴν σχέσιν καὶ κώλυσιν ὁ τελευ-ταῖος ω᾿´ν. ΤῸΝ ΣΗῺΝ ΒΑΣΙΛΈΑ ΤΩ͂ΝἈΜΟΡΡΑΊΩΝ.Ἀμορραῖος διὰ τοῦ Ο μικροῦ καὶ διὰ δύο Ρ,Ἀμωραῖος δὲ ἀπὸ μητροπόλεως μέγα καὶ ε῾`ν Ρ. ὊΓ κατὰ παράδοσιν. ΛΕΥ῭Ι διὰ τοῦ Ι. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΛΕʹ.]}1 ΜΌΝΟΣ παρὰ τὸ μένω, μένος καὶ μόνος. ∆ιαφέρει μόνος καὶ μοναχός· μοναχὸς μὲν ει᾿´ρηται παρὰ τὸ μόνῳ τῷ θεῷ ευ᾿´χεσθαι, η᾿` παρὰ τὸ μόνος α᾿´χη ε᾿´χειν η᾿` λύπας· ου᾿κ ει᾿´-πομεν, μόνος α᾿´χη ε᾿´χει, τῶν α᾿´λλων μὴ ἐχόντων, α᾿λλ' ε᾿ν τῷ μόνον αυ᾿το`ν ει᾿῀ναι α᾿´χη ε᾿´χειν· μόνος δὲ ἁπλῶς ὁ μεμο-νωμένος. 184 ἘΞΟΥΣΊΑ παρὰ τὸ ε᾿´χω, ε῾´ξω, ἡ μετοχὴ, ὁ ε῾´ξων, τοῦ ε῾´ξοντος. ΠΑΤΆΞΑΝΤΙ παρὰ τὸ πατάσσω. Παρὰ τὸ ι᾿`ς ι᾿νο`ς, ὁ ση-μαίνει τὴν δύναμιν. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΛϛʹ.]}1 ἘΠῚ ΤΩ͂Ν ΠΟΤΑΜΩ͂Ν, ἡ ευ᾿θεῖα ποταμὸς, παρὰ τὸ πότιμον υ῾´δωρ ε᾿´χειν, ἡ γὰρ ε᾿πι` πρόθεσις μετὰ γενικῆς καὶ δοτικῆς καὶ αι᾿τιατικῆς συντίθεται, νῦν δὲ μετὰ γενικῆς. ΒΑΒΥΛῺΝ,