97. De sancto Victorino.

In 1. Vesperis.

Antiphonae.

1. Laudes psallat praeconio
Virtutum tripudio,
Mater pangat ecclesia
Victorini sollemnia.
2. Clarus infans puer crescens
Castus, prudens adulescens,
Quem laudat chorus gentium.
3. Vita suae iuventutis
Plena Dei laudibus,
Vita eius spem salutis
Amans totis viribus,
Erogabat, quod habeat
Servis Christi fidelibus.
4. Victorinus post procellam
Rerum vastam petit [cellain]
Psallens Christo prece munda
Laudes voce cum iucunda.
5. Quando nactus praesularem
Victorinus dignitatem

Miturnia floruit,
Magnis signis, miris, dignis
Laudans Deum, quod per eum

Feliciter claruit;
Caecitatem, surditatem
Et mutorum perniciem

Ac claudorum, podagrorum
Sanat Dei pontifex.
R. Victorinus pio corde
Revolvebat iugiter,
Absque labe, absque sorde
Ut Deum amet digniter,
Quaerit amans in amato
Iesu confirmari,
V. Eius lege et mandato
Peroptans sociari.

Ad Magnificat.

A. Illustrisque martyr Christi
Pretiosus, praecellens opere,
Victorinus generose
Cuncta resignando
Et egenis cuncta dando
Magnificans Dominum,
Pro nobis orat

Dominum, qui cuncta co-
ronat.

Ad Matutinum.

Invitatorium.

Exsultemus corde pio
Victorini Domino,
Qui hunc fecit antistitem
Tantis miraculis fulgentem.

In 1. Nocturno.

Antiphonae.

1. Fuerunt duo germani,
Stirpes illustres Romani,
Victorinus, Severinus
In lege Domini ferventes.

2. Sanctissimae erant vitae
Isti duo eremitae,
Vigiles psalmodia
Renuebant inania.

3. Victorinus liberius

Serviturus Christo purus
Desertum poscit vastius
Prohibens fratribus
Multiloquium.

Responsoria.

1. Gloriosus Victorinus
Cum fratre suo Severino
Christi iussui Domino
Parere volentes
Ingressi sunt solitudinem
Propter mundi sollicitudinem

V. Et in circuitu perfectionis
Erogabant pauperibus
Facultates suae possessionis.

2. Servus Dei Victorinus
Se censens, quod sic minus
Satisfaceret eremiticae vitae,
Exorando cupiens solitarius
Monasticam habitationem

V. Inveniens situm loci
Subrupto lapide
Cellam sibi praeparavit.

3. Victorinus in spelunca
Iam suum firmaverat,
Incolatum, vox horrenda:
Vae, misera, sum perdenda,
Crudis feris esca deputanda.
V. Victorinus operam
dabat devotioni,
Toto corde insistebat
speculationi.

In 2. Nocturno.

Antiphonae.

1. Invoco te, Domine,
Serva me ab homine,
Hoc loco artitudinis
Sis virtus rectitudinis.

2. Sanctus ait Victorinus:
Verba mea audi, Deus,
Per crucis signationem,
Hanc seda temptationem.

3. Victorinus iam deprecatus
Sensit, quod sit sauciatus,
Tynthae hispidae contra vulnus
Petit remedium fratris.

Responsoria.

1. Concernens in se Victorinus
Inimici scintillam
Reseravit castra maxima,
Brevis sapor sceleris
Reddit calculum doloris:
Deus clemens sis mihi reo.
V. Super cellam Satanas
Confudebat sanctum,
Sanctus suspirans
Gemebundus resumebat.

2. Specu procreavit,

Quo et paenituit,

Cellam aperuit

Manus, scisso ligno clausit,

Quo per tres annos cibatus

A fratre sic vivebat
V. Praesul Victorinus,

Vis a luce mira

Ipsum liberavit

Et in cathedra sua collocavit.

3. Sanctus Victorinus
In praesulem electus
Fulsit signis variis
Sanando languidorum
Corpora, caecorum
Pandens clara
Luce luminaria,
Virtute divina gerebat
Dei dilectionem ad omnes,

V. Dilectus Deo et hominibus,
Fulcitus bonis operibus.

In 3. Nocturno.
Antiphonae.

1. In Domino confidendo
Victorinus et psallendo
Nunquam tamen desperavit,
Sed se poenae subrogavit
Voluntate propria.

2. Fac me tecum habitare,
Domine, quia memor fui
Iustitiae tuae solius.

3. Laetabor in virtute
Tua, Domine,
Et super salutare tuum
Exsultabit cor meum
In aeternum.

Responsoria.

1. Imperatore sub Nerva
Aureliani proterva
Mens irata fervide
Sanctum iubet Victorinum
Suspendere super rivum
Aquae valde foetidae.

V. Plebs implorat,
Sanctus orat:
O Domine,
Exaudi me

Pro te invocantibus.

2. O celebris archimandrita,
Spes et salus in hac vita,
O virtutum lucerna,
O pontifex venerande,
Fulci nos superna laude ;
V. Praesta, pater, constantiac
Lucem, facem concordiac
Ad aeterna gaudia.
3. Felix sidus medicinae,
Lucens ut sol, Victorine,

Vera spes ecclesiae,
Hostis qui sis tutela,
Adversus morbos medela
Tempore angustiae;

V. Salve, praesul et patrone,
Tu sis salus nostrae coronae.

In Laudibus.
Antiphonae.

1. Mirabilis Dominus,
Quem sanctus Victorinus
In caeli laudat curia
Spreta mundi gloria.

2. Victorini constantia,
Quae servit cum laetitia
Christo, post exsilium
Sumpsit caeli praemium.

3. Virtutem Dei gloriae
Victorinus victoriae
In aethere contemplatur
Et cum sanctis gloriatur.

4. Sol, luna, benedicite
Et laudem Deo dicite,
Victorinus in caelestibus
Orat pro suis fidelibus.

5. Praesul alme Victorine,
Possessor caeli gloriae,
Te laudant turbae caelestinae,
Triumphantem hodie
Inter choros angelorum
Monarchiae,
Audi voces canentium.

Ad Bendictus.

A. Corpus terrae commendatur,
Anima caelo donatur
Per angelos deportata
Ad amoena caeli prata;
Voces sonant praelatorum,
Gaudent chori angelorum,
Dum Victorinus sanctorum
Adest contubernio.

In 2. Vesperis.
Ad Magnificat.

A. Felix ista patria,

Victorinus in qua natus,
Felicior, cui prodigiose
In praesulem datus

Felicissima Luthomisl, mira-
culose
Reouiem ubi elegit:

O benigne tu patrone,
Ora pro nobis Deum.