τ ,

η κ

ΘΥΜΊΑΜΑ) τοῦτο ε᾿κ τοῦ θῦμα, διὰ γὰρ τῶν θυμάτων καιομένων ε᾿θυμίαζον οἱ παλαιοί. ΣΥΝ∆ΥΆΖΩ, παρὰ τὸ δύο, δυάζω καὶ συνδυάζω. ∆ιαφέρει συνδοι τὸ διὰ τοῦ Υ ψιλοῦ τὸν μεθ' ἑτέρου λεγόμενον καὶ προσομ

πόλις Συρίας. ἸΤΈΑΙΣ, παρὰ τὸ ἰτὸς, ο῾` σημαίνει τὸ πορευτὸν, ὁρμητικὸν γὰρ τὸ φυτόν. ἘΚΡΕΜΆΣΑΜΕΝ, ε᾿κ τοῦ κρεμῶ, δευτέρας συζυγίας, καὶ κρέ-μημι, ε᾿ξ ου῾῀ καὶ τὸ ε᾿κρέμω ὑψόθεν· γίνεται δὲ τοῦτο ε᾿κ τοῦ ἐκρεμάμην ε᾿κρέμασο, καὶ ἀποβολῇ τοῦ Σ ε᾿κρέμαο, καὶ κράσει ε᾿κρέμω. ὌΡΓΑΝΟΝ, παρὰ τὸ ὀρέγω, τὸ ἐπιθυμῶ, η᾿` παρὰ τὸ ὀρῶ τὸ διεγείρω. Γάννυσθαι γὰρ καὶ χαίρειν παρασκευάζει τοὺς καταυλουμένους. ὨΙ∆Ω͂Ν, ἡ ευ᾿θεῖα ᾠδη´. ἘΑ`Ν ΜῊ ΠΡΟΑΝΑΤΆΞΩΜΑΙ, ὑποτακτικόν· τὸ θέμα, προανα- τάσσω, τοῦτο παρὰ τὸ τάσσω. Ἐ∆ῺΝ, ε᾿στὶν ο᾿´νομα, καὶ σημαίνει τὴν θερμασίαν. ἘΚΚΕΝΟΥ͂ΤΑΙ, ε᾿κ οῦ κενῶ τοῦτο δὲ παρὰ τὸ χέω χενὸς καὶ κενός. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΛΖʹ.]}1 ΠΟΛΥΩΡΉΣΕΙΣ, ε᾿κ τοῦ πολυωρῶ, τοῦτο ε᾿κ τοῦ πόλις καὶ τοῦ ω῾´ρα, ο῾` σημαίνει τὴν φροντίδα. ὙΨΗΛῸΣ παρὰ τὸ υ῾´ψος, η᾿` παρὰ τὸ ὑψῶ. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΛΗʹ.]}1 Ἐ∆ΟΚΊΜΑΣΑΣ, ἀόριστος πρῶτος, τὸ θέμα δοκιμάζω, τοῦτο παρὰ τὸ δόκιμος. ΤΡΊΒΟΣ, παρὰ τὸ τρίβω, τοῦτο παρὰ τὸ τρῶ. 185 ΣΧΟΙ͂ΝΟΣ, παρὰ τὸ σχῶ τὸ κρατῶ. ἘΞΙΧΝΊΑΣΑΣ ε᾿κ τοῦ ἐξιχνιάζω, τοῦτο ε᾿κ τῆς ε᾿ξ προθέ-σεως, καὶ τοῦ ἰχνιάζω, τοῦτο παρὰ τὸ ι᾿´χνος, τοῦτο παρὰ τὸ ἱκνοῦμαι. ∆ΌΛΟΣ, παρὰ τὸ δέλω τὸ δελεάζω. ΠΆΡΕΙ, ε῾´ω τὸ πορεύομαι, τὸ παθητικὸν, ε῾´ομαι, ε῾´ει, καὶ κράσει ει᾿῀, καὶ μετὰ τῆς παρὰ προθέσεως, πάρει.Ἐπεκράτησε καὶ παρ' ἡμῖν δίφθογγον. ΚΑΘΈΞΕΙ ΜΕ, ε᾿κ τοῦ ε᾿´χω, νυνὶ μὲν τοῦ ἐνεστῶτος ψιλοῦται, ε᾿πι` δὲ τοῦ μέλλοντος δασύνεται. ΤΡΥΦῊ, παρὰ τὸ θρύπτω, η᾿` παρὰ τὸ τρυφή. ΝΕΦΡῸΣ παρὰ τὸ νείφω. ἘΡΙΣΤΑῚ, ε᾿κ τοῦ ἐρίζω, ἡ ευ᾿θεῖα ε᾿ριστὶς sic) καὶ ἐρισταί. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΛΘʹ.]}1 ἘΞΕΛΟΥ͂ ΜΕ, παρὰ τὸ ἑλῶ τὸ λαμβάνω, ὁ μέλλων ἑλῶ, ὁ δεύτερος ἀόριστος ει῾῀λον, ὁ μέσος εἱλόμην, τὸ δεύτερον ει῾´λου, καὶ τὸ προστακτικὸν, ἑλοῦ καὶ ἐξελοῦ. ἸΟ`Σ, παρὰ τὸ ἰέναι, πορευτὸς γάρ ε᾿στιν. ὙΠΟΣΚΕΛΊΣΑΙ, ε᾿κ τοῦ ὑποσκελίζω, τοῦτο παρὰ τὸ σκέλος, παρὰ τὸ σκέλω τὸ ξηραίνω· ᾿` σκέλη ει᾿´ρηνται παρὰ τὸ σ ληρότερα ει᾿῀ναι τῶν λοιπῶν μερῶν τοῦ σώματος.

{1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΜʹ.]} 1 (

άζω καὶ συνδυάζω· ιλοῦντα, τὸ δὲ διὰ διφθόγγου τὸ διχοστατῶ, καὶ διχογνωμονῶ. ἈΠΏΛΕΤΟ

μέσος ἀόριστος δεύτερος· τὸ θέμα ο᾿´λλω ο᾿λω῀ ω᾿῀λα, ω᾿῀λον ὁ δεύτερος ἀόριστος, ὁ μέσος ω᾿λο´μην, ω᾿´λου, ω᾿´λετο καὶ ἀπώλετο. ΜΕΡῚΣ, παρὰ τὸ μερίζω. 186 ἝΩΣ ΟΥ῾῀ἈΝΤΑΠΌ∆ΩΣ ΜΟΙ. Τὸ ε῾´ως μετὰ τῆς ου᾿ α᾿ρνήσεως εὑρισκόμενον ὑποτάσσει. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΜΒʹ.]}1 ἨΚΗ∆ΊΑΣΕΝ, ε᾿κ τοῦ ἀκηδιῶ, τοῦτο παρὰ τὸ ἀηδίζω· η᾿` παρὰ τὸ κήδω, α᾿κηδιῶ. ἘΜΕΛΈΤΩΝ, παρὰ τὸ μελετῶ, δευτέρας συζυγίας τῶν περι- σπωμένων. Τὸ ΤΩ μέγα· τὰ περισπώμενα κατὰ τὴν συναί-ρεσιν. Καὶ πῶς ε᾿στιν ἡ συναίρεσις; Τὸ Α καὶ Ο ει᾿ς Ω μέγα· καὶ ω᾿´φειλε διὰ τοῦ Ο μικροῦ, ε᾿πειδὴ κανών ε᾿στιν ὁ λέγων, ο῾´τι πᾶς παρῳχημένος ε᾿ν τοῖς ει᾿ς Ω α᾿παθ. ∆ΙΕΠΈΤΑΣΑ, ε᾿κ τοῦ διαπετάζω· πετῶ γὰρ ου᾿κ ει᾿´ρηται, α᾿λλὰ πέτω. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΜΓʹ.]}1 ΝΕΌΦΥΤΑ, ε᾿κ τοῦ νέος καὶ τοῦ φυτόν· τὸ ΦΥ ψιλόν· πᾶσα λέξις α᾿πο` τῆς ΦΥ συλλαβῆς α᾿ρχομένη διὰ τοῦ Υ ψιλοῦ γράφεται, πλὴν τοῦ φοιτῶ, τὸ παραγίνομαι. Τὸ δὲ φοιτῶ παρὰ τὸ ει᾿῀μι τὸ πορεύομαι, τὸ παθητικὸν ε᾿´μαι, ι᾿´σαι sic ι᾿´ται, ι᾿το`ς, προι¨το´ς· ε᾿ξ αυ᾿τοῦ καὶ προι¨τω῀, α᾿ποβολῇ τοῦ Ρ, καὶ τοῦ ψιλοῦ ει᾿ς δασὺ, φοιτῶ. Ἡ∆ΡΥΜΈΝΑ, ε᾿κ τοῦ ἁδρύνω, η῾´δρυκα, η῾´δρυγμαι. ΚΕΚΑΛΛΩΠΙΣΜΈΝΑΙ, ε᾿κ τοῦ καλλωπίζω, τοῦτο ε᾿κ τοῦ καλὸς καὶ τοῦ ὀπίζω. ΠΛΗΡΗ, ἡ ευ᾿θεῖα τῶν πληθυντικῶν ου᾿δε´τ. τὰ πλήρεα, τὰ πλήρη. {1[ΨΑΛΜῸΣ ΡΜ∆ʹ.]}1 ἈΝΟΡΘΟΙ͂ ἐκ τοῦ ἀνορθῶ, τοῦτο παρὰ τὸ ὀρθός. ΚΑΤΕΡΡΑΓΜΈΝΑΙ, ε᾿κ τοῦ ῥήσσω ῥήξω ε᾿´ρραχα ε᾿´ρραγμαι καὶ κατερραγμένος. ὙΠΟΣΤΗΡΊΖΕΙ, παρὰ τὸ ι῾´στημι, στήσω στηρίζω καὶ ὑπο-στηρίζω. ἘΞΟΛΟΘΡΕΎΣΕΙ, ε᾿κ τῆς ε᾿ξ προθέσεως, καὶ τοῦ ὀλεθρεύω, τοῦτο παρὰ τὸ ο᾿´λεθρος, τοῦτο παρὰ τὸ