λίσεις γʹ ε᾿πιδέχεται, Μωσῆς Μωσοῦ, Μωυ¨ση῀ς Μωυ¨σε´ος, καὶ Μωυ¨σεὺς Μωυ¨σε´ως. ΠΡΟΣ∆ΟΚΆΣΘΩ, προσδοκῶ συζυγίας δευτέρας τῶν περι- σπωμέν ν. ἩΜΆΡΤΟΣΑΝ, η῾´μαρτον τὸ τρίτον τῶν πληθυν

Α Τ

ν κακοφω-νίαν· ε᾿´στι δὲ ὁ πρῶτος ἀόριστος ε᾿νεργη

. α

ἐξάψαι. ΣΤΥΠΠΕΙ͂ΟΝ, παρὰ τὸ

ε

{1Ὠ∆Ὴ ∆ΕΥΤΈΡΑ. [∆ΕΥΤ. ΛΒʹ.]} 1 ΜΩΥΣΈΟΣ κ

ων. ὌΜΒΡΟΣ, ὁμόρους τις ω᾿´ τικῶν, καὶ οἱ Βοιωτοὶ, ὡς η᾿´δη ει᾿´ρηται, ε᾿πι` τῶν μὴ ἐχόντων τὴν μετοχὴν

ει᾿ς Σ ο᾿ξυ´τονον. ΣΚΟΛΙᾺ, παρὰ τὸ σκολιός· τοῦτο παρὰ τὸ σκάζω, τὸ χωλαίνω, ὁ ἐπὶ τὴν συνείδησιν χωλεύων· η᾿` παρὰ τὸ σκαιόν· η᾿` παρὰ τὸ σκόλοπος. ΗΥ᾿ΤΑ´ΡΚΗΣΕΝ, ε᾿κ τοῦ αυ᾿ταρκῶ. ∆ΙΕῚΣ ΤᾺΣ ΠΤΈΡΥΓΑΣ, τρία μέρη λόγου ει᾿σι´. ∆ιεὶς, μετοχὴ, τὰς, α᾿´ρθρον, πτέρυγας, ο᾿´νομα. ∆ίημι τὸ ἐξαπλῶ, ὁ παρα-τατικὸς, δίην, ἡ μετοχὴ, διείς. ΣΤΑΦΥΛῊ παρὰ τὸ στάζειν τὸν πηλὸν, η᾿` τὸν οι᾿῀νον. ΟΥ᾿ΚἬΙ∆ΕΙΣΑΝ, ει᾿´δω, ὁ μέλλων ει᾿´σω, ὁ μέσος οι᾿῀δα, ὁ ὑπερσυντελικὸς ᾔδειν, διαλύσει τοῦ πρώτου διφθόγγου, ἐΐδειν, 190 καὶ τροπῇ τοῦ Ε ει᾿ς Η ᾔδειν, τὸ τρίτον τῶν πληθυντικῶν, ᾔδεισαν. ΚΑΙΝΟῚ οἱ νεωστὶ γεγενημένοι θεοί. ΠΡΌΣΦΑΤΟΙ, παρὰ τὸ σφάζω, η᾿` ε᾿κ τῆς πρὸς προθέσεως, καὶ τοῦ φωτὸς τὸ ἀνῃρημένον, η᾿` παρὰ τὸ φένω τὸ φονεύω, η᾿` παρὰ τὸ φαίνω, τὸ δεικνύω, ὁ πρὸ μικροῦ δειχθεὶς καὶ φανείς. ἘΖΉΛΩΣΑ. ∆ιαφέρει ζῆλος καὶ φθόνος. Ζῆλος μὲν λέγεται ἡ δι' ε᾿πιθυμίας γινομένη μίμησις, φθόνος δὲ βασκανία τις τοῖς α᾿´λλοις μὲν ου᾿῀σα α᾿γαθοῖς.Ἡμῖν ου᾿ (ἀγαθὴ, ἡμῖν δὲ ου᾿.) ∆ιαφέρει ζηλῶσαι καὶ ἐρίσαι. Ζηλῶσαι μέν ε᾿στι σὺν ε᾿πιθυμίᾳ μιμεῖσθαι, ε᾿ρι´ζειν δὲ τὸ μετὰ μάχης φιλονεικεῖν ε᾿πι´ τινι πράγματι. ὈΠΙΣΘΌΤΟΝΟΣ, παρὰ τὸ ο᾿´πισθεν τείνειν. ΣΥΝΕΠΙΘΩΝΤΑΙ, ε᾿κ τοῦ συνεπιτίθημι. ΣΠΟΝ∆Ὴ παρὰ τὸ σπένδω, τὸ διὰ θυσιῶν φιλοῦμαι καὶ καταλλάσσομαι θεῷ καὶ ἀνθρώποις. ἈΝΘΈΞΕΤΑΙ, α᾿ντιλάβεται, ε᾿κ τοῦ ἀντέχω. ἘΚΚΑΘΑΡΙΕΙ͂, καθαρίζω καθαρίσω, καὶ ὁἈττικὸς καθαριῶ, τοῦτο ε᾿κ τοῦ καθαρὸς, τοῦτο ε᾿κ τῆς κατὰ προθέσεως καὶ τοῦ θαρρῶ, ὁ γὰρ καθαρὸς θαρρεῖ. {1[ΒΑΣ. ʹ. Βʹ.]}1 ΠΛΉΡΕΙΣἌΡΤΩΝἨΛΛΑΤ ΩΘΕΝ τsic), οἱ πλήρεες, οἱ πλήρεις. ΠΑΡΗ͂ΚΑΝ α᾿ντὶ τοῦ ἐπληρώθησαν. Τί διαφέρει θανατοῦν καὶ θανατᾶν; θανατοῦν μέν ε᾿στι, τὸ α᾿´λλον φονεύειν, θανατᾶν δὲ τὸ ἐφείδεσθαι (ε᾿φι´εσθαι) θανεῖν αυ᾿το`ν ε᾿κεῖνον. ΣΥΝΙΕΙ͂Ν, συνιῶ, συνιεῖς. {1[ἈΜΒΑΚ. Γʹ.]}1 ἈΡΕΤῊ, ἡ ἐν παντὶ πράγματι ὑπεροχὴ, παρὰ τὸ αἱρῶ τὸ προαιροῦμαι. ἘΠΙΒΙΒΩ͂, δευτέρας συζυγίας. 191 {1[ἨΣ. Κϛʹ.]}1 ὈΡΘΡΊΖΕΙΝ, παρὰ τὸ ο᾿´ρθρος, η᾿` παρὰ τὸ ὀρθοὺς ποιεῖν. Ἔ∆ΕΤΑΙ, παρὰ τὸ ε᾿´δω, τὸ ἐσθίω, ε᾿´δομαι, ε᾿´δῃ, ε᾿´δεται. ΟΥ᾿ ΜῊἈΝΑΣΤΉΣΩΣΙΝ, ἡ ου᾿ α᾿´ρνησις μετὰ τῆς μὴ εὑρισκο-μένη ὑποτακτικῶς, ὡς τὸ, "ου᾿ μή μου νίψῃς τοὺς πόδας," καὶ, "ου᾿ μὴ ἀναστήσωσιν."

{1[ἸΩΝ. Βʹ.]}1 ἈΠΩ͂ΣΜΑΙ, ε᾿κ τοῦ ω᾿´θω, ω᾿´σω, ω᾿῀κα, ω᾿῀σμαι καὶ ἀπῶσμαι. ΠΕΡΙΕΧΎΘΗ, παρὰ τὸ χεύω χεύσω, ὁ πρῶτος ἀόριστος ε᾿χυ´θην ε᾿χυ´θης ε᾿χυ´θη.Ἐξῆλθεν ου᾿῀ν τὸ Ν διὰ τὴ

τικὸς ε᾿´χευα, καὶ ε᾿´χεα, ο῾´θεν τὸ ἐπιχέεσθαι. ΣΧΙΣΜᾺΣ παρὰ τὸ σχισμὴ, τοῦτο παρὰ τὸ σχίζω ἜΛΕΟΝ ΑΥ᾿ΤΩ῀Ι.Ὁ ε᾿´λεος ᾿ρσενικόν.

{1[ΤΩ͂Ν ΤΡ. Π.]}1 ἜΧΘΙΣΤΟΣ, παρὰ τὸ ε᾿´χθος. ὉΛΟΚΑΎΤΩΣΙΣ, παρὰ τὸ ο῾´λον καίεσθαι τὸ ἱερεῖον. ΝΆΦΘΑ, παρὰ τὸ ἀνάπτω α᾿να´ψω, α᾿νη῀φα, α᾿νη῀μμαι, α᾿νη῀φθαι, νάπτα καὶ νάφθα· παρασκευαστικὸν γὰρ πρὸς τὸ

τύπος, στυπεῖον καὶ στυππεῖον, λέγεται δὲ καὶ στύπυον. ἨΝΏΧΛΗΣΕ, δοτικῇ συντάσσεται, αυ᾿ξα´νει δὲ ε᾿´σωθεν καὶ ᾿´ξωθεν· τὸ δὲ ἐνοχλῶ παρὰ τὸ ὀχλῶ, τοῦτο παρὰ τὸ ο᾿´χλος, τοῦτο παρὰ τὸ α᾿´χλυς α᾿´χλος, καὶ τροπῇ τοῦ Α ει᾿ς Ο, ο᾿´χλος. ΠΆΧΝΑΙ παρὰ τὸ πήσσω, τὸ πηγνύω· τὰ δὲ ε᾿´χοντα α᾿να-φαινόμενον τὸ Α ε᾿ν τῷ δευτέρῳ α᾿ορίστῳ ε᾿´παγον διὰ τοῦ Η γράφεται. ∆ΉΚΩ, ε᾿´δακον, φήγω, ε᾿´φαγον. ΝΕΦΈΛΗ, παρὰ τὸ νείφω καὶ τὸ ἐλῶ τὸ ἐλαύνω. ΚΟΊΤΗ παρὰ τὸ κοιμῶμαι. ΠΗΓῊ παρὰ τὸ πηδῶ. 192 {1[ΛΟΥΚ. Αʹ.]}1 ΜΕΓΑΛΎΝΕΙ, παρὰ τὸ μεγαλύνω, τοῦτο παρὰ τὸ μεγάλος, τοῦτο παρὰ τὸ μέγας, τοῦτο παρὰ τὸ μὴ ει᾿ς γῆν ει᾿῀ναι, ὡς πρὸς σύγκρισιν τῶν μικρῶν, τῶν ου᾿ πολὺ ἀφεστώτων. ἘΠΈΒΛΕΨΕΝ, α᾿πο` τοῦ ἐπιβλέπω, τοῦτο